ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 9 Γενάρη 2011
Σελ. /32
Βίκτορ Ορμπάν

Γρηγοριάδης Κώστας

Την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενωσης ανέλαβε από την 1η Γενάρη και για ένα εξάμηνο η Ουγγαρία εν μέσω αντιδράσεων για το νέο ουγγρικό νόμο για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, όπου ο έλεγχός τους, τόσο της δημόσιας όσο και της ιδιωτικής τηλεόρασης, ραδιοφωνίας και το σύνολο των εντύπων και διαδικτυακών πυλών, περνά στην κυβέρνηση.

Μετά τις υποκριτικές αντιδράσεις σειρά ηγετών χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης που εμφανίζονται ως «αγωνιστές» της ελευθερίας και των δικαιωμάτων, αλλά σκόπιμα «ξεχνούν» τις απαγορεύσεις κομμουνιστικών συμβόλων, κομμουνιστικών κομμάτων, διώξεις και ποινικοποιήσεις κατά των κομμουνιστών, η ουγγρική κυβέρνηση εμφανίζεται διατεθειμένη να τροποποιήσει το νόμο. Ο πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπάν, μετά από συνάντηση που είχε την Παρασκευή στη Βουδαπέστη με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, δήλωσε: «είμαστε έτοιμοι να ενεργήσουμε με τρόπο ώστε ο νόμος για τα ΜΜΕ να μην επιβαρύνει την ουγγρική προεδρία».

Η όλη αντίδραση για τον νέο νόμο για τα ΜΜΕ λειτουργεί και αποπροσανατολιστικά καθώς αυτή την περίοδο οι λαοί πολλών ευρωπαϊκών χωρών - και της Ουγγαρίας - είναι τα θύματα της πολιτικής λιτότητας που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις τους, με πρόσχημα την αντιμετώπιση του δημοσιονομικού ελλείμματος, επιβάλλοντας περικοπές, απολύσεις, μειώσεις και καταργώντας κατακτήσεις.


Κ.Χ.

Η δημοσιά του Βολοκολάμσκ

Στο μυθιστόρημά του αυτό ο συγγραφέας Αλεξάντρ Μπεκ παρουσιάζει με θαυμάσιο τρόπο τον ηρωισμό και την αντοχή των σοβιετικών στρατιωτών που υπεράσπισαν τη Μόσχα το 1941. Κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου (1941-45) στην περιοχή του Βολοκολάμσκ έγιναν σκληρές μάχες μεταξύ των σοβιετικών στρατευμάτων και παρτιζάνικων τμημάτων με τους Γερμανούς φασίστες επιδρομείς. Το Νοέμβρη του 1941 ένα τάγμα της 316ης Μεραρχίας πυροβολικού του Κόκκινου Στρατού σταμάτησε τα εχθρικά τανκς και τα εμπόδισε να περάσουν από το δρόμο Μόσχας - Βολοκολάμσκ.

Είναι μια από τις αληθινές ιστορίες που διαδραματίστηκαν για την υπεράσπιση της Μόσχας και την απόκρουση της γερμανικής προέλασης.

Στο έργο αυτό πρωταγωνιστούν ο στρατηγός Παμφίλοφ, διοικητής της Μεραρχίας και ο διοικητής του τάγματος που διοικεί ο ταγματάρχης του Κόκκινου Στρατού, Καζάχος στην καταγωγή, Μπαουρτζάν Μομίς - Ουλί.

Το μυθιστόρημα αποτελεί αφήγηση του Μομίς - Ουλί, όπου διηγείται τη συγκρότηση και εκπαίδευση του τάγματος μέχρι τις σκληρές μάχες που έδωσε, την εξελικτική πορεία κατάκτησης της μαχητικότητας, της άρνησης του φόβου απέναντι στο φημολογούμενο πανίσχυρο αντίπαλο, την κατάκτηση της στρατιωτικής τέχνης που οδήγησε σε απαράμιλλο ηρωισμό. Κυκλοφορεί από τη «ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ».

Επιλέγει ιμπεριαλιστή

Γρηγοριάδης Κώστας

Προχτές συναντήθηκαν στην Τουρκία ο Ελληνας πρωθυπουργός με τον Τούρκο ομόλογό του, δίνοντας συνέχεια στις εντατικές διεργασίες για την εγκαθίδρυση της συνδιαχείρισης στο Αιγαίο, στη βάση προειλημμένων αποφάσεων που επιβάλλει το συμφέρον της αστικής τάξης στις δύο όχθες του Αιγαίου. Σχολιάζοντας αυτή τη συνάντηση και το περιεχόμενό της, το τμήμα εξωτερικής πολιτικής του ΣΥΝ διαπιστώνει ότι «το κύριο πρόβλημα της ακολουθούμενης πολιτικής από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι η εμμονή στον ατλαντισμό, όπως και επί ΝΔ». Σ' αυτή τη βάση ισχυρίζεται ότι «η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως - και λόγω της κρίσης - μια νέα πολυδιάστατη ενεργητικά φιλειρηνική εξωτερική πολιτική, απαλλαγμένη από τον ατλαντισμό, διεκδικητική εντός της ΕΕ και ικανή να οικοδομεί ισότιμες συνεργασίες στα Βαλκάνια και στη Μεσόγειο, καθώς και στις σχέσεις με τη Ρωσία». Με άλλα λόγια, ο ΣΥΝ εντοπίζει το πρόβλημα της εξωτερικής πολιτικής στο ότι η κυβέρνηση έχει διαλέξει «λάθος» ιμπεριαλιστή και προτείνει σαν ενδεδειγμένη λύση τη βαθύτερη ενσωμάτωση και προσκόλληση της χώρας στην «καλή» ΕΕ! Αποφαίνεται, μάλιστα, ο ΣΥΝ ότι αν η κυβέρνηση γίνει πιο διεκδικητική εντός της λυκοσυμμαχίας, ο λαός θα βγει κερδισμένος, σαν να πρόκειται η Ευρωένωση να διασφαλίσει τα δικά του συμφέροντα και όχι των πολυεθνικών. Κρύβει ο ΣΥΝ ότι η σημερινή κατάσταση στο Αιγαίο είναι αποτέλεσμα διαχρονικά της ιμπεριαλιστικής στρατηγικής που συνυπηρετούν με τις μεταξύ τους αντιθέσεις οι ΗΠΑ και η ΕΕ, με σύμμαχο την ελληνική κυβέρνηση. Στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής, η Κύπρος παραμένει υπό κατοχή, η Τουρκία ενθαρρύνεται στις διεκδικήσεις στο Αιγαίο, στο όνομα του να καταστεί στρατηγικός οικονομικός σύμμαχος της ΕΕ, η Γαλλία σουλατσάρει στις μεσογειακές χώρες της Αφρικής, προωθώντας τα ιδιαίτερα συμφέροντα της δικής της αστικής τάξης και η Γερμανία πιέζει την Κύπρο να επιτρέψει το απευθείας εμπόριο με τα κατεχόμενα και να αναγνωρίσει επί της ουσίας το ψευδοκράτος. Αυτά είναι τα κατορθώματα του ιμπεριαλισμού στη γειτονιά μας, όποια μάσκα κι αν φορούν οι πρωταγωνιστές. Και είναι για το συμφέρον του λαού να καταδικάσει την τυχοδιωκτική τακτική του ΣΥΝ, ο οποίος προσπαθεί να τον σπρώξει στο στόμα του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστικού κέντρου και να αποτρέψει την όξυνση του αντιιμπεριαλιστικού κριτηρίου του λαού.

Η Δανία δείχνει το δρόμο...

Σε όσους αποδίδουν στο Μνημόνιο τη βαρβαρότητα των μέτρων που προωθούνται στην Ελλάδα, επιμένοντας να το αποσυνδέουν από τη στρατηγική που ενιαία προωθεί το κεφάλαιο σε όλες τις χώρες της ΕΕ, η περίπτωση της Δανίας δίνει μια πρώτης τάξης απάντηση. Ολα τα επίσημα στατιστικά στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι όσο αυξάνουν οι απολύσεις και χαμηλώνουν τα μεροκάματα, τόσο τα κέρδη των πολυεθνικών εκτινάσσονται σε πρωτοφανή ύψη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο εφοπλιστής A. P. Miller (ιδιοκτήτης μεταξύ άλλων της MΙRSK και εγκαταστάσεων πετρελαίων στη Βόρεια θάλασσα), ο οποίος, με βάση τους ισολογισμούς των εταιρειών του, κέρδισε τον περασμένο χρόνο λίγο πάνω από 70 δισ. κορόνες, καταγράφοντας σήμερα μια περιουσία ύψους πάνω από 120 δισ. κορόνες. Σημαντική λεπτομέρεια: Η εν λόγω εταιρεία, όπως και εκατοντάδες άλλες στη Δανία, πληρώνει φόρο 1,3% επί των κερδών της, ενώ ο μέσος όρος φορολογίας του δανέζικου λαού κυμαίνεται στο 50%. Και ενώ το κεφάλαιο κερδίζει αμύθητα πλούτη, η κυβέρνηση προωθεί την κατάργηση όλων των λεγόμενων πρόωρων συντάξεων και των συντάξεων που αφορούσαν στους εργαζόμενους στα βαρέα επαγγέλματα, τα οποία έχουν ήδη αποχαρακτηριστεί. Με βάση την κοινή συμφωνία «για το κράτος της ευημερίας», που υπόγραψαν από κοινού το 2006 συντηρητικοί και σοσιαλδημοκράτες, το όριο σύνταξης ανέβηκε στα 67 χρόνια για όλους. Συμπληρωματικά, ψηφίστηκε νόμος σύμφωνα με τον οποίο, από το 2024 το όριο θα ανεβαίνει αναλογικά με το μέσο όρο ζωής και για να δικαιούται κανείς σύνταξη θα πρέπει να συμπληρώσει το λιγότερο 40 χρόνια δουλειάς. Με βάση το νέο νομοσχέδιο, οι σημερινοί νέοι μεταξύ 20 και 25 χρονών θα συνταξιοδοτηθούν όταν συμπληρώσουν το 71ο έτος ηλικίας και τα σημερινά παιδιά θα συνταξιοδοτηθούν όταν συμπληρώσουν 73,5 χρόνια ζωής ανεξάρτητα από το επάγγελμα στο οποίο ασχολούνται! Οι εξελίξεις στη Δανία δείχνουν πού οδηγεί τα πράγματα για το λαό η φιλομονοπωλιακή πολιτική της ΕΕ, είτε τη διαχειρίζονται οι φιλελεύθεροι, είτε οι σοσιαλδημοκράτες. Μόνο αν φύγει από τη μέση η εξουσία του κεφαλαίου θα δουν άσπρη μέρα οι εργαζόμενοι.

«Ζήτουλες» του ψευτοδιαλόγου!

«Συστηματικό εμπαιγμό της πανεπιστημιακής κοινότητας εκ μέρους της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας», εντοπίζει η Ομοσπονδία των πανεπιστημιακών (ΠΟΣΔΕΠ) στο θέμα «της συμμετοχής στη διαβούλευση για τις μεγάλες αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο της Ανώτατης Εκπαίδευσης». Ο εμπαιγμός έγκειται, σύμφωνα με το προεδρείο της ΠΟΣΔΕΠ, στο γεγονός ότι «η Ομοσπονδία των Πανεπιστημιακών δασκάλων δεν έχει ακόμα κληθεί να συμμετάσχει» στο διάλογο! Δηλαδή, μιλάμε όχι απλά για πρόθυμους να συμμετάσχουν στον ψευτο-«διάλογο» που στήνεται μόνο για να νομιμοποιήσει τις αναδιαρθρώσεις, αλλά για... «ζήτουλες», που αγωνιούν να προλάβουν να βάλουν τη σφραγίδα τους στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις.

Τιμολόγια εμπαιγμού

Δεν θα αργήσουν να φανούν στην πράξη οι μεγάλες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ, που κυβέρνηση και επιχείρηση κρύβουν πίσω από τις... «μέσες επιβαρύνσεις». Διαφημίζοντας ότι μειώνει τα τιμολόγια των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Αλλά δε λέει όλη την αλήθεια για τα τιμολόγιά της. Με βάση τα στοιχεία και τους «μέσους όρους» που έδωσε στη δημοσιότητα η κυβέρνηση μέσω της ΔΕΗ, στις 28/12/2010 έκρυψαν τις νέες τιμές της κιλοβατώρας για κάθε κλιμάκιο κατανάλωσης, για να μπορούν να κοροϊδεύουν. Η χρέωση που υπήρχε ως το τέλος του προηγούμενου χρόνου για νοικοκυριά που καταναλώνουν 800 κιλοβατώρες το τετράμηνο με τη φτηνότερη τιμή 0,07671 ευρώ ανά KWh, ήταν: Πάγιο τριφασικού ρεύματος 8,76 ευρώ, τιμή ρεύματος (800 Χ 0,07671)= 61,37 ευρώ, ΦΠΑ 7,71 ευρώ, άρα συνολικός λογαριασμός ρεύματος: 77,84 ευρώ. Η νέα «μέση» χρέωση αυτής της κατηγορίας εμφανίστηκε τότε από την κυβέρνηση στα 109,6 ευρώ. Ετσι η αύξηση διαμορφώνεται στο 40,8% για τα λαϊκά νοικοκυριά. Ταυτόχρονα ένα ζήτημα που επίσης κρύβουν, δεν είναι τόσο και μόνο οι ίδιες οι μεταβολές, όσο ο χαρακτήρας τους, που διακρίνεται για την εκτεταμένη αναδιάρθρωση του τρόπου τιμολόγησης του ηλεκτρικού ρεύματος, έτσι ώστε να επιτρέπει στο κοντινό μέλλον νέες, «αυτοματοποιημένες» χρεώσεις και εγγυημένες εισπράξεις τόσο για τη ΔΕΗ, όσο και για τους υπόλοιπους εμπόρους ηλεκτρικού ρεύματος. Την ίδια ώρα βεβαίως μειώνουν το ρεύμα για τους μεγαλοεπιχειρηματίες, αφού μειώνει τα τιμολόγια κατά 8,5% για καταναλώσεις από 3.001 KWh και άνω, ενώ τα εμπορικά τιμολόγια (Β1 και Β2) μειώνονται κατά 6,7% και 9,2% αντίστοιχα, όπως διαφημίζει και τώρα ως μείωση των μικρομεσαίων, μόνο που αφορά όλους και τους μεγάλους.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ