ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 8 Σεπτέμβρη 2016
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...
Στο ίδιο έργο θεατές με νεκρούς και καταστροφές

Αυτό που ζουν οι κάτοικοι σε πολλές περιοχές της χώρας από προχτές το βράδυ, δηλαδή, οι μεγάλες καταστροφές από τις πλημμύρες, είναι ένα έργο που το έχουμε ξαναδεί, το έχουμε ξαναβιώσει. Οι επιπτώσεις είναι πραγματικά τραγικές στην Πελοπόννησο, στην Κεντρική Μακεδονία, στην Ηπειρο. Νεκροί, καταστροφές σε εργατικά, λαϊκά σπίτια, σε καλλιέργειες. Ενα φαινόμενο που επαναλαμβάνεται και που φέτος, νωρίς νωρίς, αρχές Σεπτέμβρη, έρχεται ξανά και προκαλεί το ερώτημα: «Εάν αυτό συνέβη, ενώ είμαστε ακόμα στο καλοκαίρι, τι θα γίνει όταν θα αρχίσουν οι χειμωνιάτικες βροχές;» Οι πληγές που αφήνουν οι πλημμύρες είναι αμέτρητες. Και δυστυχώς όσο αναμενόμενη είναι μια νέα πλημμύρα, μετά από μια δυνατή βροχή, άλλο τόσο αναμενόμενα είναι και οι τραγικές επιπτώσεις, οι καταστροφές, ο κίνδυνος να χαθούν ζωές. Δε φταίει το φυσικό φαινόμενο. Αυτό υπάρχει, το ξέρουμε και ξέρουμε ότι θα επαναληφθεί. Είτε πρόκειται για βροχή είτε για σεισμό. Απλά μετράμε νεκρούς και καταστροφές. Η λαϊκή ανάγκη για την ανάλογη προστασία και θωράκιση δεν ικανοποιείται διαχρονικά από τις αστικές κυβερνήσεις, τις περιφέρειες, τους δήμους, όλο το πλέγμα του αστικού κράτους. Και η πραγματικότητα έχει συγκεκριμένο όνομα, συγκεκριμένη αιτία. Και αυτή είναι ο δρόμος της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, του κεφαλαίου. Και άρα η κατασκευή έργων και υποδομών, που να προστατεύουν το λαό, δεν είναι πρώτη προτεραιότητα.

* * *

Πώς αποτυπώνεται αυτή η πραγματικότητα; Στο ποια έργα θεωρούνται επιλέξιμα, για να χρηματοδοτηθούν από την ΕΕ και το περίφημο ΕΣΠΑ. Στο τι προβλέπουν ο κρατικός προϋπολογισμός της συγκυβέρνησης και οι προϋπολογισμοί των Περιφερειών της χώρας για αντιπλημμυρικά έργα, αλλά και για έργα αντισεισμικής θωράκισης. Το ίδιο ισχύει και για μέτρα στα δάση μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές, που συμβάλλουν σε τέτοια πλημμυρικά φαινόμενα. Δηλαδή, μηδαμινά κονδύλια, την ίδια στιγμή που υπάρχουν κωδικοί για δεκάδες εκατομμύρια ευρώ που εξυπηρετούν το κεφάλαιο. Στο γεγονός ότι δεν υπάρχουν μέτρα προστασίας μετά από πυρκαγιές. Στο ότι τα μεγάλα έργα που γίνονται (οδικοί άξονες, αεροδρόμια κ.λπ.) δεν λαμβάνουν υπόψη τους την αντιπλημμυρική θωράκιση των γύρω περιοχών, δεν είναι ενταγμένα σε ένα συνολικό σχεδιασμό για κάθε περιοχή και γενικότερα για κάθε λεκάνη απορροής, επηρεάζοντας την αντιπλημμυρική προστασία. Και, βέβαια, δεν μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι δε γίνονται καθόλου αντιπλημμυρικά έργα. Είναι, όμως, τόσο αποσπασματικός ο σχεδιασμός από δήμο σε δήμο, ακόμα και από περιφέρεια σε περιφέρεια που, πολύ συχνά, ακόμα κι αυτά τα έργα που γίνονται σώζουν ένα δήμο ή μια περιοχή και πνίγουν το γειτονικό δήμο...

* * *

Δεν είναι, λοιπόν, θέμα «ακραίου φυσικού φαινομένου» η καταστροφή από τις πλημμύρες. Για άλλη μια φορά, ακούστηκαν στοιχεία σχετικά με την ποσότητα του νερού που έπεσε και παρουσιάστηκε αυτό ως η κύρια αιτία για τις καταστροφές. Ομως, αλλού είναι το πρόβλημα. Γιατί ακραίο και επικίνδυνο φαινόμενο είναι η πολιτική που ακολουθείται από τις αστικές κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. όλα τα προηγούμενα χρόνια, από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, τώρα. Η απορία λογική: Είναι δυνατόν οι εργαζόμενοι να παίζουν με τη ζωή τη δική τους και των παιδιών τους; Είναι δυνατόν να βλέπουν μέσα στα τελευταία 20 χρόνια να κατασκευάζονται τεράστια έργα (π.χ. οδικοί άξονες, αεροδρόμια) που, αντί να γίνονται για τις λαϊκές ανάγκες, τα εκμεταλλεύονται επιχειρηματικοί όμιλοι για να πλουτίζουν; Και την ίδια στιγμή να πνίγονται, να σκοτώνονται, να τραυματίζονται, να καταστρέφεται το βιος τους (σ.σ. όσο έχει απομείνει) όταν βρέχει, όταν γίνεται ένας σεισμός, μια πυρκαγιά; Είναι δυνατόν να ανέχονται μια πολιτική που υποτάσσει τη ζωή, το συλλογικό συμφέρον των εργαζομένων στους νόμους του κέρδους;

* * *

Ολα όσα συμβαίνουν, ξανά, αυτές τις μέρες, θέτουν ως επιτακτική ανάγκη να παρθούν επείγοντα μέτρα για την ανακούφιση των πληγέντων και για την αποκατάσταση των ζημιών. Κι επειδή βροχές, πλημμύρες και σεισμοί θα έρθουν και θα ξανάρθουν, έρχεται ξανά στο προσκήνιο η ανάγκη ο λαός να αγωνιστεί και να διεκδικήσει έργα και υποδομές που θα εξυπηρετούν τις ανάγκες του, θα προστατεύουν τη ζωή του. Αγώνας που για να έχει ελπιδοφόρα προοπτική θα πρέπει να δένεται με την πάλη για έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, να φωτίζει το δρόμο του κεντρικού επιστημονικού σχεδιασμού της οικονομίας με κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και εργατικό έλεγχο. Στο πλαίσιο του κεντρικού σχεδιασμού, ο ενιαίος κρατικός φορέας κατασκευών θα σχεδιάζει και θα υλοποιεί έργα που θα καλύπτουν το σύνολο των κοινωνικών αναγκών, συνδυάζοντας αρμονικά την κάλυψη των αναγκών για ασφαλείς και ποιοτικές υποδομές κατοικίας, εργασίας, άθλησης, διασκέδασης, μεταφοράς κ.λπ. με την προστασία της δημόσιας υγείας και ασφάλειας και του περιβάλλοντος από φυσικές και τεχνολογικές καταστροφές.


Κ. Πασ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ