ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 8 Σεπτέμβρη 2018 - Κυριακή 9 Σεπτέμβρη 2018
Σελ. /40
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΕΡΓΟΔΟΣΙΑ ΓΙΑ ΚΛΑΔΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ
Το μόνο που επεκτείνουν είναι η εξαπάτηση των εργαζομένων

Χαρακτηριστικά τα παραδείγματα των Συμβάσεων στα ξενοδοχεία και τις τράπεζες

Την απάτη περί «μετάβασης σε μια νέα περίοδο ανάκτησης δικαιωμάτων» στα Εργασιακά επιχείρησε να λανσάρει και αυτήν τη βδομάδα η κυβέρνηση, με τη δήθεν «επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων» να κατέχει κεντρική θέση στην απατηλή κυβερνητική προπαγάνδα και τον ίδιο τον πρωθυπουργό να δίνει τον τόνο, ισχυριζόμενος με δηλώσεις του ότι «η μάχη για την ενίσχυση των εργαζομένων αποτελεί προτεραιότητά μας στη μεταμνημονιακή εποχή» και ότι «βήμα το βήμα θα ξανακερδίσουμε την εργασία στη χώρα μας».

Στην πραγματικότητα, βέβαια, καμιά «ανάκτηση δικαιωμάτων» - ούτε βήμα βήμα ούτε μεμιάς - δεν μπορεί να υπάρχει με όλο το αντεργατικό πλαίσιο των μνημονίων που διατηρείται ανέγγιχτο και ενισχύεται συνεχώς από την κυβέρνηση, με τη συνεχή διεύρυνση της «ευελιξίας», με τα νέα «δωράκια» που δίνει στο κεφάλαιο, όπως η μόνιμη κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού, με την εφαρμογή για πρώτη φορά του μνημονιακού νόμου Βρούτση - Σαμαρά. Το κεφάλαιο διατηρεί στα χέρια του όλα τα εργαλεία της «ευελιξίας» για να παρακάμπτει Συλλογικές Συμβάσεις, διατηρεί την «ελευθερία» να μην υπογράφει Συλλογικές Συμβάσεις, ενώ πλέον - με την πρόσφατη κυβερνητική εγκύκλιο - διαθέτει και τη δυνατότητα αν το επιθυμεί να μπλοκάρει αμετάκλητα την επέκταση μιας κλαδικής ΣΣΕ, με το να μην καταθέτει το μητρώο μελών του για τον έλεγχο της «αντιπροσωπευτικότητας» της σύμβασης...

Στο σημερινό «Ριζοσπάστη» αποκαλύπτεται με χαρακτηριστικό τρόπο, μέσα από τα παραδείγματα του Τουρισμού και των Τραπεζών, η απάτη της δήθεν «επέκτασης» των κλαδικών ΣΣΕ που διαφημίζει η κυβέρνηση: Ακόμα και στους λίγους κλάδους που προχωρά ή δρομολογείται αυτή η διαδικασία μένουν εκτός χιλιάδες εργαζόμενοι που δουλεύουν με καθεστώς «ευελιξίας», ενώ και σε ό,τι αφορά το περιεχόμενό τους οι εν λόγω Συμβάσεις περιλαμβάνουν μεγάλες μειώσεις μισθών και αφαίρεση δικαιωμάτων...

Το παράδειγμα της Σύμβασης στα Ξενοδοχεία

Ανάμεσα στις κλαδικές Συμβάσεις που βρίσκονται σε ισχύ περιλαμβάνεται και η ΣΣΕ των ξενοδοχοϋπαλλήλων, η «επέκταση» της οποίας σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας θα εξεταστεί σε συνεδρίαση του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας στις 17 Σεπτέμβρη.

Η σύμβαση διετούς διάρκειας (από 1/1/2018 έως 31/12/2019), που υπογράφηκε τον περασμένο Μάρτη ανάμεσα στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων και την πλειοψηφία της Ομοσπονδίας Εργαζομένων του κλάδου (ΠΟΕΕ-ΥΤΕ), μετά από μήνες «διαβουλεύσεων» και παζαρέματος μακριά από τους εργαζόμενους, έχει ενσωματώσει στο περιεχόμενό της πλευρές πάγιων εργοδοτικών αξιώσεων.

Περιλαμβάνει τη δυνατότητα όλων των ξενοδόχων να απασχολούν τους ξενοδοχοϋπαλλήλους κατά τις μέρες ανάπαυσής τους. Να επιβάλλουν δηλαδή ασταμάτητη δουλειά χωρίς να χορηγούν τα δύο ρεπό που δικαιούνταν οι εργαζόμενοι τη βδομάδα, από την 1η Ιούνη έως τις 30 Σεπτέμβρη και από τις 15 Δεκέμβρη έως τις 15 Φλεβάρη. Μάλιστα, το κείμενο της Σύμβασης υιοθετεί και τα «επιχειρήματα» των εργοδοτών. Οπως αναφέρει, «η απασχόληση σε μέρες ανάπαυσης (...) αυξάνει τις μηνιαίες αποδοχές» των εργαζομένων και «λειτουργεί υπέρ αυτών»! Παρουσιάζει δηλαδή τη δουλειά χωρίς ρεπό ως αίτημα των εργαζομένων για να προσθέσουν μερικά ακόμα μεροκάματα πείνας στους μισθούς τους. Τέτοια είναι η έγνοια των ξενοδόχων για τους μισθούς των ξενοδοχοϋπαλλήλων, που συμφώνησαν σε «αυξήσεις» της τάξης του 1,5%, που αντιστοιχούν για το 2018 σε 0,38 ευρώ τη μέρα, την ίδια στιγμή που ο τζίρος και τα κέρδη των επιχειρήσεων του κλάδου εκτινάσσονται, ενώ η κλαδική Σύμβαση του 2012 είχε επιφέρει μειώσεις 15% στους μισθούς...

Ακόμα κι έτσι, η εν λόγω Σύμβαση μέχρι σήμερα δεν εφαρμόζεται ούτε στο 10% του κλάδου, καθώς στην πράξη ακόμα και από τους ξενοδόχους, που κατά τ' άλλα την υπογράφουν, επιβάλλονται χειρότεροι όροι αμοιβής και εργασίας. Η εμπειρία των εργαζομένων του κλάδου αποδεικνύει πως οι ξενοδόχοι, ακόμα και στις περιπτώσεις που συνυπέγραφαν Συμβάσεις με όρους που στήριζαν την κερδοφορία τους, στην πράξη τις εφάρμοζαν σε μικρό βαθμό ή και καθόλου. Ακόμα και πριν αρθεί η υποχρεωτικότητα των Συμβάσεων, ήδη επέβαλαν «ψαλίδι» στους μισθούς μη καταβάλλοντας μια σειρά επιδόματα (γάμου, προϋπηρεσίας και άλλα).

Συμβάσεις που παρακάμπτονται από την «ευελιξία»

Και στις περιπτώσεις όμως που η κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας δεν έχει πεταχτεί στον κάλαθο των αχρήστων, «παρακάμπτεται» στην πράξη από τις πολλές και διάφορες «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις, οι οποίες στον Τουρισμό φτάνουν μέχρι και τις 14 διαφορετικές μορφές απασχόλησης!

Υπάρχουν εργολαβικοί εργαζόμενοι που δουλεύουν μέσω των εταιρειών αυτών που οι εργαζόμενοι χαρακτηρίζουν «σύγχρονα δουλεμπορικά», που αμείβονται με βάση τα 586 ευρώ του κατώτερου μισθού και δεν καλύπτονται από την «επέκταση» της Σύμβασης. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, σε μια σειρά από πόστα, όπως στις καμαριέρες, ο αριθμός των «ενοικιαζόμενων» γίνεται ακόμα και τριπλάσιος από τον αριθμό των εργαζομένων με συμβάσεις αορίστου χρόνου τα χρονικά διαστήματα που η τουριστική κίνηση είναι αυξημένη.

Επιπλέον, από καμία ξενοδοχειακή μονάδα δεν λείπουν οι νέοι που δουλεύουν κάτω από το καθεστώς της μαθητείας και της πρακτικής άσκησης. Πρόκειται για σπουδαστές από τουριστικές σχολές, που πληρώνονται στην καλύτερη περίπτωση με 300 ευρώ και επιστρατεύονται μπροστά στις αυξημένες ανάγκες της σεζόν. Οι χιλιάδες αυτοί νέοι είναι επίσης αποκλεισμένοι από κάθε Συλλογική Σύμβαση.

Ετοιμάζουν νέους αποκλεισμούς και εξαιρέσεις

Στο φόντο αυτής της «ευελιξίας» που έχουν επιβάλει στους εργαζόμενους του κλάδου, οι εργοδοτικοί φορείς δεν διστάζουν να εμφανίζονται σήμερα ως... υπέρμαχοι των κλαδικών Συμβάσεων. «Ο Τουρισμός διαχρονικά, σε όλη τη διάρκεια της κρίσης, στήριξε το θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων έμπρακτα και όχι στα λόγια», ανάφερε τις προηγούμενες μέρες ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ, Γ. Ρέτσος, αναφερόμενος στις αντεργατικές συμβάσεις που υπέγραψε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων από το 2012 έως το 2018.

Μέσα ωστόσο από τα λεγόμενα του προέδρου του ΣΕΤΕ, διαφαίνονται οι αξιώσεις των μεγαλοξενοδόχων αλλά και οι νέοι αποκλεισμοί εργαζομένων από τις προβλέψεις των Συμβάσεων που προετοιμάζουν. Ετσι, ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ λέει «ναι στην επέκταση των ΣΣΕ», αλλά με την προϋπόθεση ότι η επέκταση δεν πρέπει να διαλαμβάνει ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις, όπως και όσες προκύπτουν από διαιτητικές αποφάσεις που προκλήθηκαν από μονομερή προσφυγή. Εξαιρώντας τις ομοιοεπαγγελματικές Συμβάσεις αφήνει ακάλυπτο από Συλλογική Σύμβαση ένα σημαντικό μέρος του προσωπικού των ξενοδοχείων (ηλεκτρολόγοι, μηχανικοί) που καλύπτονται από αυτές.

Μέσω του προέδρου του, ο ΣΕΤΕ ζητά «σαφή πρόβλεψη» για υποκατώτατο μισθό που να αφορά τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας, στη θέση τυχόν κατάργησης του υποκατώτατου μισθού για τους εργαζόμενους έως 25 ετών (ζητάνε ουσιαστικά επέκτασή του και σε μακροχρόνια άνεργους που αλλάζουν κλάδο αναζητώντας ένα μεροκάματο στον Τουρισμό), αλλά και «σαφή πρόβλεψη απόκλισης επιχείρησης από την εφαρμογή της ΣΣΕ».

«Αντί για τις Συλλογικές Συμβάσεις κυβέρνηση και εργοδότες επεκτείνουν την εξαπάτηση των εργαζομένων», σχολιάζει η Πανελλαδική Γραμματεία Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων του ΠΑΜΕ, με αφορμή τις κυβερνητικές εξαγγελίες για «επέκταση» κλαδικών ΣΣΕ. «Οι δικές μας ανάγκες είναι η σταθερή δουλειά με δικαιώματα, με σταθερό ημερήσιο χρόνο, με μείωση του εργάσιμου χρόνου, με 35ωρο - 5ήμερο», τονίζει και επισημαίνει στους εργαζόμενους πως «η λύση βρίσκεται στην οργάνωση της δικής μας πάλης, για την ικανοποίηση των δικών μας αναγκών απέναντι στην κυβέρνηση, στην ΕΕ και στην εργοδοσία».

Το παράδειγμα των Τραπεζών

Στην περίπτωση των Τραπεζών, ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι «επεκτάθηκαν» και για άλλους εργαζόμενους τα όσα προβλέπει η κλαδική ΣΣΕ δεν είναι παρά ένα προπαγανδιστικό τέχνασμα, αφού στην πραγματικότητα η Σύμβαση θα συνεχίσει να ισχύει για όσους ίσχυε και θα αφήνει εκτός τους χιλιάδες εργαζόμενους στον κλάδο που απέκλειε και προηγουμένως.

Η Σύμβαση του κλάδου είναι τριετής, για την περίοδο 2016 - 2018, και από την αρχή ισχύει για όλους τους τραπεζοϋπαλλήλους που ανήκουν στους κανονισμούς των τραπεζών (περίπου 40 χιλιάδες). Η επέκτασή της αφορά μόλις... 15 - 20 εργαζόμενους μιας ξένης τράπεζας που έχει ανοίξει καταστήματα στη Θεσσαλονίκη και δεν την εφάρμοζε μέχρι τώρα.

Την ίδια ώρα, όμως, η «επεκτασιμότητα» αυτή δεν αφορά τους χιλιάδες εργαζόμενους που απασχολούν οι τράπεζες για άλλες εργασίες οι οποίες σχετίζονται με το σύνολο του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Πρόκειται για εργαζόμενους που απασχολούνται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, δουλεύουν σε θυγατρικές των τραπεζών, σε εργολάβους, είναι «ενοικιαζόμενοι», είναι εργαζόμενοι σε άλλες εταιρείες που έχουν αναλάβει τραπεζικές εργασίες, εργαζόμενοι στα «κόκκινα» δάνεια κ.λπ.

Ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα: Η Εθνική Τράπεζα απασχολεί περίπου 1.500 «ενοικιαζόμενους» εργαζόμενους. Η Τράπεζα Πειραιώς πριν από δύο μήνες πούλησε τη θυγατρική της εταιρεία PDS σε άλλον επιχειρηματικό όμιλο, με τις ευλογίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αφαιρώντας από τους 300 εργαζομένους της κάθε δυνατότητα να διεκδικήσουν την ένταξή τους στο προσωπικό της τράπεζας και στη ΣΣΕ της ΟΤΟΕ. Την ίδια περίοδο, χρηματοπιστωτική εταιρεία συνεργαζόμενη με την Alpha Bank, που απασχολεί πάνω από 1.000 υπαλλήλους, αρνήθηκε να τους δώσει το επίδομα γάμου με το πρόσχημα ότι δεν είναι μέλος του ΣΕΒ.

Παράλληλα, «τρέχουν» οι μεθοδεύσεις των εργοδοτών για μείωση του προσωπικού κατά χιλιάδες μέσω της απόσχισης των υπηρεσιών στις οποίες απασχολούνται και της ανάθεσής τους, μαζί με το προσωπικό τους, σε εξωτερικές εταιρείες (outsourcing).

Από την άλλη, το περιεχόμενο της κλαδικής ΣΣΕ κάθε άλλο παρά ανταποκρίνεται στις ανάγκες των εργαζομένων. Είναι μια Σύμβαση που διατήρησε τη μείωση των μισθών κατά 10%, και μεταξύ άλλων διευκολύνει τους τραπεζίτες να προχωρήσουν στην εντατικοποίηση της εργασίας. Συνολικά η Σύμβαση προάγει την «εργασιακή ειρήνη», διευκολύνοντας την εφαρμογή των αντεργατικών σχεδιασμών.

Σε ανακοίνωσή του, το «Αγωνιστικό Μέτωπο» στην Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλλήλων (ΟΤΟΕ) καλεί σε αγώνα για την υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ που να καλύπτει όλους τους εργαζόμενους στις τράπεζες, ανεξάρτητα από εργασιακή σχέση, με αιτήματα αύξηση 10% για όλους, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, ένταξη των «ενοικιαζόμενων» στους οργανισμούς των τραπεζών κ.ά.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ