Copyright 2020 The Associated

Ολοι τους μαζί με τα επιτελεία τους εμφανίζουν ως τους «κακούς της υπόθεσης» τους λεγόμενους φειδωλούς του Βορρά, που προφανώς επιδιώκουν να εξασφαλίσουν τα δικά τους συμφέροντα. Ενώ παρουσιάζουν με ...φωτοστέφανο φιλολαϊκότητας τις λεγόμενες «χώρες του Νότου». Αυτές δηλαδή που προωθούν την ενιαιοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ και των μηχανισμών της, προκειμένου να διασφαλιστεί η θωράκιση του ευρωενωσιακού κεφαλαίου μέσα από τον «κοινό δανεισμό» σε βάρος των άλλων ανταγωνιστικών τους ιμπεριαλιστικών κέντρων, όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Ρωσία. Δανεισμό που θα πληρώνει ο λαός για λογαριασμό του κεφαλαίου. Η στροφή της γερμανικής αστικής τάξης προς τον «κοινό δανεισμό» της ΕΕ σηματοδοτείται από το γεγονός ότι τα γερμανικά μονοπώλια στηρίζουν την ισχύ τους στην ενιαία καπιταλιστική αγορά της ΕΕ, στο ισχυρό μερίδιο γερμανικών εξαγωγών σε άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ. Η Γαλλία, παρά τις αντιθέσεις της με τη Γερμανία που παραμένουν και θα συνεχίσουν να εκδηλώνονται, επωφελείται της εύθραυστης συμμαχίας, στη βάση της ανάγκης της να εξασφαλίσει ρευστότητα με φτηνό και πάνω απ' όλα «κοινό δανεισμό». Στο στόχαστρο λοιπόν του λαού πρέπει να μπουν πάνω απ' όλα οι δήθεν «καλοί του Νότου» και ένας λόγος παραπάνω ότι ανάμεσά τους είναι η ελληνική αστική τάξη.

Την ίδια ώρα, η κυβερνητική τακτική συνοδεύεται από σκόπιμο εξωραϊσμό των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής από μαύρο που προμηνύεται για τους λαούς σε δήθεν άσπρο.

Το βασικό ζήτημα για το λαό μας δεν είναι το ύψος των κονδυλίων, αλλά ποιος θα κληθεί να τα πληρώσει τελικά. Γιατί αυτός θα είναι ο λαός. Οπως επίσης και το ποιοι είναι αυτοί που θα χρηματοδοτηθούν. Κι αυτοί δεν είναι άλλοι από τους επιχειρηματικούς ομίλους. Η δήλωση του πρωθυπουργού, ότι «δεν έχουμε καμία πρόθεση να σκορπίσουμε τα χρήματα με την ανεμελιά του νεόπλουτου. Δεν έχουμε καμία πρόθεση να το σπαταλήσουμε», θα αρκούσε από μόνη της. Γιατί ως γνωστόν για όλες τις αστικές κυβερνήσεις σπατάλη αποτελούν οι λαϊκές ανάγκες και η ικανοποίησή τους.

Ομως, η κυβέρνηση μέσα σε μια βδομάδα από τη συμφωνία στις Βρυξέλλες φρόντισε να ξεκαθαρίσει για ποιον αυτά τα πακέτα θα είναι «πίτα αφάγωτη». Τα 72 δισ. που «παίρνει η χώρα», σε ένα βράδυ μονομιάς «εξαφανίστηκαν», π.χ. στη συζήτηση για τα αναδρομικά των συνταξιούχων. Η κυβέρνηση, που έχει την υποχρέωση να γυρίσει πίσω ως κλοπιμαία από τη βαρβαρότητα της πολιτικής των μνημονίων της ΕΕ, που ακολούθησαν η ίδια, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, με θράσος αυτοπροβάλλεται κιόλας ως φιλολαϊκή. Την ώρα που επιστρέφει μόλις 900 εκατ. για τις κύριες συντάξεις και όχι 3,9 δισ. που επιδικάστηκαν, μετατρέπει την επιστροφή των κλεμμένων επικουρικών και Δώρων σε «κρεμαστάρια». Δηλώνει προκλητικά ότι αυτά είναι «τα ρέστα της» κι ότι δεν περισσεύει τίποτα άλλο, γιατί έχει... έξοδα για εξοπλισμούς με βάση βεβαίως ΝΑΤΟικές προδιαγραφές για την ακόμα πιο βαθιά εμπλοκή της χώρας μας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, που αποθρασύνουν την τουρκική επιθετικότητα κι έχουν στόχο τη - βαθιά επιζήμια για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας - συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο.

Τα σπασμένα λοιπόν της ελληνικής αστικής τάξης στα ευρωΝΑΤΟικά σχέδια θα τα πληρώσει ο λαός και την ίδια στιγμή η πλουτοκρατία θα ξεκοκαλίζει ατάραχη τα δισ. του «Ταμείου Ανάκαμψης» και του νέου Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου, τα οποία και πάλι ο λαός θα κληθεί να τα αποπληρώσει. Πρόκειται για χρήμα που θα κατευθυνθεί στους επιχειρηματικούς ομίλους, θα συνοδευτεί με νέα μνημόνια, δηλαδή νέο γύρο σκληρής αντεργατικής επίθεσης, κι επειδή η ΕΕ δεν «χαρίζει λεφτά», τα κονδύλια αυτά θα κληθεί να τα ξεπληρώσει με τόκους και πανωτόκια και πάλι το μόνιμο υποζύγιο της φορολογίας, ο εργαζόμενος λαός.

Συγκεκριμένα: Οπως σημειώνεται στα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής, «τα κράτη - μέλη καταρτίζουν εθνικά σχέδια ανάκαμψης και ανθεκτικότητας, στα οποία εκτίθεται "η μεταρρυθμιστική και επενδυτική ατζέντα" του εκάστοτε κράτους - μέλους για τα έτη 2021-'23. Τα σχέδια θα επανεξεταστούν και θα προσαρμοστούν ανάλογα με τις ανάγκες το 2022, ώστε να ληφθεί υπόψη η τελική κατανομή των κονδυλίων για το 2023». Αυτά τα «μεταρρυθμιστικά σχέδια» πρέπει να συμμορφώνονται με τις «συστάσεις ανά χώρα» που συντάσσει κάθε χρόνο η Επιτροπή και εγκρίνει το Συμβούλιο της ΕΕ, ώστε κάθε κράτος - μέλος να ανταποκρίνεται στους στόχους του «Ευρωπαϊκού Εξαμήνου» και της «Ενισχυμένης Οικονομικής Διακυβέρνησης» της ΕΕ, δηλαδή στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου στην ΕΕ. Για την Ελλάδα επιπλέον θα ισχύουν και οι συστάσεις στο πλαίσιο των «αξιολογήσεων» της μεταμνημονιακής «Ενισχυμένης Εποπτείας» της Επιτροπής μέχρι το 2022, οι τριμηνιαίες εκθέσεις «αξιολόγησης» κ.ά. Για να συνειδητοποιηθεί το αντιδραστικό περιεχόμενο όλων αυτών, αρκεί μόνο να σημειώσουμε ότι οι τελευταίες συστάσεις του «Ευρωπαϊκού Εξαμήνου» για την Ελλάδα θεωρούν «κίνδυνο» την καταβολή των αναδρομικών για τους συνταξιούχους, γι' αυτό και η κυβέρνηση σπεύδει να υλοποιήσει αυτές τις συστάσεις δραστικά τσεκουρώνοντας τα αναδρομικά τους.

Η κυβέρνηση της ΝΔ ακόμη έχει ήδη έτοιμο το δικό της αντιλαϊκό «σχέδιο», που ακούει στο όνομα «λίστα Πισσαρίδη», στην οποία ανάμεσα σε μια σειρά αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα φιγουράρει ένας πάγιος στόχος της ΕΕ και των διαδοχικών ελληνικών κυβερνήσεων, η ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης και η υλοποίηση του ευρωενωσιακού σχεδίου - χαριστική βολή για το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα, το «ευρωπαϊκό ατομικό συνταξιοδοτικό προϊόν», με υψηλού, μεσαίου ή χαμηλού ρίσκου τζογάρισμα των χρημάτων των συνταξιούχων από ομίλους και funds. Στην ίδια λίστα περιλαμβάνονται η περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, η διάλυση των Συλλογικών Συμβάσεων όπως αυτή που προωθείται αυτήν τη βδομάδα για τους ναυτεργάτες των ποντοπόρων πλοίων, αλλά και η πλήρης απαλλαγή της μεγαλοεργοδοσίας από τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων και το αποκαλούμενο «μη μισθολογικό κόστος». Και για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο λαός μας θα δεθεί χειροπόδαρα με νέα «μνημόνια», τα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής ξεκαθαρίζουν ότι η εκταμίευση των ποσών από το «Ταμείο Ανάκαμψης» προϋποθέτει την έγκριση της ειδικής (αυξημένης) πλειοψηφίας των κυβερνήσεων των κρατών - μελών της ΕΕ και θα συνδέεται με την «επίτευξη ορόσημων και στόχων». Εάν οποιαδήποτε κυβέρνηση κράτους - μέλους εκτιμά πως αυτοί οι στόχοι δεν έχουν επιτευχθεί, μπορεί να ζητήσει συζήτηση σε επίπεδο Συνόδου Κορυφής, δηλαδή μπλοκάρισμα της εκταμίευσης.

Η μεγάλη λαθροχειρία ΕΕ και αστικών κυβερνήσεων όμως βρίσκεται στο τέχνασμα των δήθεν «επιχορηγήσεων». Προσπαθούν να εμφανίσουν ότι τα κράτη - μέλη της ΕΕ θα πάρουν «δωρεάν» ζεστό χρήμα από το «Ταμείο Ανάκαμψης». Τι κρύβουν όμως; Οτι τα 750 δισ. ευρώ του «Ταμείου Ανάκαμψης» θα τα δανειστεί η ΕΕ από τις αγορές μέχρι το 2026. Το δάνειο αυτό θα πρέπει να το αποπληρώσει μέχρι το 2058 κατά κεφάλαιο και τόκους. Κι επειδή η ΕΕ δεν έχει δικό της προϋπολογισμό, αλλά αυτός προέρχεται από τις κρατικές συνεισφορές των κρατών - μελών της, το δάνειο θα αποπληρωθεί από τους προϋπολογισμούς των κρατών - μελών της, δηλαδή από τους εργαζόμενους. Αυτοί άλλωστε είναι οι λεγόμενοι «ίδιοι πόροι» της ΕΕ, που είναι βεβαίως πόροι από την άγρια φορολεηλασία των λαών. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Οτι και τα ποσά που θα πάρει κάθε κράτος - μέλος με την ψευδεπίγραφη ονομασία «επιχορηγήσεις», θα πρέπει να ξεπληρωθούν κατά κεφάλαιο και τόκους στις αγορές μέχρι το 2058. Και θα πληρωθούν όχι μόνο από την κρατική φορολόγηση του εργατικού - λαϊκού εισοδήματος, που αποτελεί το 90% - 95% των εσόδων των κρατικών προϋπολογισμών, αλλά και με νέους «ίδιους πόρους - φόρους», πράσινους, ψηφιακούς κ.ά., που θα μετακυλίονται όλοι στις πλάτες των εργαζομένων.

Δεν μπορεί επίσης να κρυφτεί ότι σοβαρό πλήγμα θα δεχτεί και η μικρομεσαία αγροτιά με τη νέα ΚΑΠ. Η διαπίστωση περί των μειωμένων κονδυλίων δεν λέει όλη την αλήθεια, αφού το 40% της ΚΑΠ θα διοχετευθεί σε δράσεις «για το κλίμα και την πράσινη ανάπτυξη», δηλαδή στις μεγάλες καπιταλιστικές αγροτικές εκμεταλλεύσεις. Αυτό σημαίνει πρακτικά νέα μείωση των άμεσων ενισχύσεων που έπαιρνε μέχρι σήμερα η φτωχομεσαία αγροτιά και πρόσθετες πράσινες προδιαγραφές, οι οποίες ευνοούν τις μεγάλες εκμεταλλεύσεις, δηλαδή ένα ακόμη χτύπημα στους βιοπαλαιστές αγρότες.

Αυτήν την ώρα, η μεγάλη πλειοψηφία των λαϊκών νοικοκυριών πνίγεται κυριολεκτικά στα χρέη, τα οποία δεν μπορεί να αποπληρώσει, οδηγώντας εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους, φτωχούς αγρότες και κτηνοτρόφους, κυριολεκτικά σε απόγνωση. Απέναντι σε αυτήν τη σκληρή πραγματικότητα o λαός μας δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποδεχθεί να πληρώνει αυτός το φαγοπότι των ομίλων που γίνεται σε βάρος του.

Με εφόδιο τις πρωτοβουλίες του ΚΚΕ και του ταξικού κινήματος, να δυναμώσει την πάλη του για να μην πληρώσει τη νέα κρίση των κεφαλαιοκρατών, διεκδικώντας να υπάρξει ουσιαστική ανακούφιση εργαζομένων, λαϊκών οικογενειών, αυτοαπασχολούμενων, ενόψει και των τεράστιων βαρών και συνεπειών που καλούνται να πληρώσουν εξαιτίας της πανδημίας και της κρίσης, της οποίας αποτελεί καταλύτη. Την ίδια στιγμή, το γεγονός ότι εκδηλώνεται μπροστά στα μάτια του με τεράστια μεγέθη η αντίθεση ποιος πληρώνει και ποιος καρπώνεται, ποιος δουλεύει και ποιος τελικά απολαμβάνει, το κρίσιμο συμπέρασμα για την εργατική τάξη είναι ότι μπορεί να ζήσει με ευημερία, αρκεί να ξεφορτωθεί τα παράσιτα, τους καπιταλιστές. Αυτούς και την εξουσία τους.