Η κ. Κονταλίσα Ράις, 45 χρόνων σήμερα, είναι το δεξί χέρι του υποψήφιου Προέδρου των ΗΠΑ, Τζ. Μπους τζούνιορ και υπεύθυνη για τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Σε περίπτωση νίκης του τελευταίου, λένε οι καλώς γνωρίζοντες, θα πάρει τη θέση της υπευθύνου του διαβόητου Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας (άλλωστε, έχει κάνει μέλος του υπό την προεδρία του πατρός Μπους) ή της επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Η κ. Ράις, λοιπόν, μίλησε τις προάλλες στο Συνέδριο των Ρεπουμπλικάνων και αφιέρωσε την ομιλία της, κυρίως σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Κι ενώ, περίπου την ίδια στιγμή, ο Τζ. Μπους, σε απ' ευθείας τηλεοπτική σύνδεση με την αίθουσα του συνεδρίου, δήλωνε με στόμφο ότι θα δώσει προτεραιότητα στην αποφασιστική ενίσχυση των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, η κ. Ράις έλεγε: Οι ΗΠΑ έχουν ειδική ευθύνη για την επικράτηση της ειρήνης σε όλο τον κόσμο. Και πρέπει να κάνουμε ό,τι χρειάζεται, ώστε να ανταποκριθούμε σ' αυτήν την ειδική ευθύνη.

Βέβαια, όταν η αμερικανική ηγεσία μιλά για ειρήνη, όπως γνωρίζουν όλοι, πλέον, εννοεί την «αμερικανική ειρήνη», την «ειρήνη» της νέας τάξης, την υποταγή όλων των λαών στα ιμπεριαλιστικά τους σχέδια και στόχους.

Νέες νομοθετικές ρυθμίσεις για την «τρομοκρατία» ανήγγειλε την Κυριακή το «Βήμα» μετά από επιταγή των Αμερικάνων, με νέα εξάπλωση του τρομοκρατικού μηχανισμού των μυστικών υπηρεσιών, του κατασταλτικού μηχανισμού των σωμάτων ασφαλείας και της δικτατορίας του κράτους των μονοπωλίων!

Επανάκαμψη στις αρχές της Ορθοδοξίας υψώνοντας τη σημαία της ως απάντηση στη «σύγχρονη βαρβαρότητα» διαλαλούσε από το πρωί της Κυριακής μέσω των καναλιών και των ραδιοσταθμών ο κ. Χριστόδουλος, για να διάγουμε «εν ειρήνη και ομονοία»!

Κι εμείς θυμηθήκαμε τα τόσο επίκαιρα λόγια του Λένιν, στο άρθρο του «Η χρεοκοπία της 2ης Διεθνούς» (άπαντα, τόμος 26, σελ. 239-240), που γράφτηκε το 1915 κι έλεγαν τα παρακάτω:

«Ο Φόιερμπαχ είχε δίκαιο όταν, σε όσους υπεράσπιζαν τη θρησκεία με το επιχείρημα ότι παρηγορεί τον άνθρωπο, έδειχνε τον αντιδραστικό χαρακτήρα κάθε παρηγόριας: όποιος παρηγορεί το δούλο αντί να τον ξεσηκώνει ενάντια στη δουλεία, αυτός βοηθάει τους δουλοκτήτες. Ολες οι τάξεις που καταπιέζουν έχουν ανάγκη για να περιφρουρήσουν την κυριαρχία τους, από δύο κοινωνικά λειτουργήματα: από το λειτούργημα του δημίου και από το λειτούργημα του παπά. Ο δήμιος πρέπει να καταπνίγει τη διαμαρτυρία και την αγανάκτηση των καταπιεζομένων. Ο παπάς πρέπει να παρηγορεί τους καταπιεζόμενους, να τους περιγράφει τις προοπτικές (αυτό είναι πολύ λογικό να γίνεται, όταν δεν προσφέρεται καμιά εγγύηση ότι οι προοπτικές αυτές είναι «πραγματοποιήσιμες») μετριασμού των συμφορών και των θυσιών για τη διατήρηση της ταξικής κυριαρχίας κι έτσι να τους συμφιλιώνει με αυτή την κυριαρχία, να τους αποτρέπει από την επαναστατική δράση, να εξαλείφει τις επαναστατικές τους διαθέσεις, να εξουθενώνει την επαναστατική τους αποφασιστικότητα...».

Ξέρουν ότι αποτελούν το σκληρό πυρήνα του κεφαλαίου και ότι η κάθε τους αξίωση αποτελεί «ιερό και όσιο» και για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Για το λόγο αυτό είναι άκρως προκλητικοί και αδίστακτοι. Ο λόγος για τους Ελληνες εφοπλιστές, και ειδικότερα τον εκπρόσωπό τους, τον πρόεδρο της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, Γιάννη Λύρα, ο οποίος, σε συνέντευξή του στο αυγουστιάτικο ναυτιλιακό περιοδικό «ΑΡΓΩ», δε διστάζει να προκαλεί ευθέως τους εργαζόμενους και ολόκληρο τον ελληνικό λαό. Αφού αναμασάει τα ανυπόστατα περί «ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας» του ελληνικού πλοίου, όταν ο πλούτος που έχει συγκεντρώσει στα χέρια του αυτός και οι συνάδελφοί του είναι αμύθητος. Αφού χαρακτηρίζει ως πολυτέλεια (!) για τους εφοπλιστές να απασχολούν τους... ακριβούς Ελληνες ναυτεργάτες στα πλοία τους, φτάνει στο σημείο να λέει ότι πρέπει να τους πούμε και «ευχαριστώ» επειδή οι εφοπλιστές έχουν ακόμα τα διαχειριστικά γραφεία τους στην Ελλάδα! Ε, όχι και έτσι, κύριε Λύρα. Οι ναυτεργάτες και όλη η εργατική τάξη της χώρας έχει θρηνήσει χιλιάδες θύματα μέσα στα σαπιοκάραβα και οι εφοπλιστές δεν πληρώνουν φράγκο στο ελληνικό κράτος για φόρους, εκμεταλλεύονται εντελώς δωρεάν την ελληνική υποδομή. Δείξτε τουλάχιστον λίγο σεβασμό...