Ανοιχτή συνεδρίαση του ΔΣ με εκπροσώπους επιχειρησιακών σωματείων και εργαζόμενους σε επιχειρήσεις του κλάδου
Κοινή διαπίστωση όλων των συμμετεχόντων στη συνεδρίαση που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 4 Ιούλη, ήταν ότι η δράση και οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις που αναπτύχθηκαν αποτελούν παρακαταθήκη για την οργάνωση και ανάπτυξη του συνδικαλιστικού κινήματος, τόσο στις επιχειρήσεις του κλάδου όσο και σε επιχειρήσεις άλλων κλάδων στην περιοχή. Δόθηκαν παραδείγματα από συγκεκριμένες επιχειρήσεις, όπου οι εργαζόμενοι έκαναν σημαντικά βήματα μέσα από την οργάνωση και τη συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις, κατατέθηκε πείρα από τον τρόπο δουλειάς.
«Και μόνο το γεγονός ότι το νομοσχέδιο ψηφίστηκε εν μέσω μεγάλων απεργιακών κινητοποιήσεων, χωρίς τη συναίνεση των εργαζομένων και χωρίς να περάσει η κυβερνητική προπαγάνδα ότι δήθεν είναι προς όφελός μας, αποτελεί μια μεγάλη νίκη. Αποτελεί παρακαταθήκη για την περαιτέρω ανάπτυξη της οργάνωσης στους χώρους δουλειάς και του αγώνα για να εμποδίσουμε την εφαρμογή του», τόνισε χαρακτηριστικά στην εισαγωγική του τοποθέτηση ο Γιάννης Τζαβάρας, πρόεδρος του κλαδικού Συνδικάτου Τροφίμων και Ποτών Εύβοιας. Σημείωσε επίσης ότι η δράση που αναπτύχθηκε στους χώρους δουλειάς, με συνελεύσεις των σωματείων, συσκέψεις, εξορμήσεις αλλά και τη συζήτηση εργαζόμενο τον εργαζόμενο, βοήθησε στο να αποκαλυφθεί το πραγματικό περιεχόμενο του νομοσχεδίου και να σπάσει η λογική που επιχείρησε να περάσει η κυβέρνηση, ότι έρχεται δήθεν να ρυθμίσει τον εργασιακό χρόνο προς όφελος των εργαζομένων.
Παράλληλα, ο Γιάννης Τζαβάρας προσδιόρισε ότι με το πλαίσιο πάλης άνοιξε η συζήτηση για αιτήματα όπως η κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων των τελευταίων ετών, για υπογραφή κλαδικών συμβάσεων εργασίας, για αυξήσεις στους μισθούς, 7ωρο - 35ωρο - 5ήμερο και σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, για εργασία και ζωή με βάση τις δυνατότητες που παρέχει σήμερα η παραγωγικότητα της εργασίας και η ανάπτυξη της τεχνολογίας. Επισήμανε επίσης ότι στον αγώνα αυτό οι εργαζόμενοι είχαν απέναντί τους την ηγεσία της ΓΣΕΕ, που στηρίζει τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης, ενώ παράλληλα αναδείχθηκαν οι σοβαρές ευθύνες κομμάτων της αντιπολίτευσης, όπως του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ, που ψήφισαν πάνω από τα μισά άρθρα του νομοσχεδίου και τις παραμονές της απεργίας έλεγαν πως έτσι κι αλλιώς το νομοσχέδιο θα περάσει, καλώντας σε απεργοσπασία.
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στο γεγονός πως στις 10 και 16 Ιούνη απήργησαν μαζικά οι περισσότεροι χώροι του κλάδου στην ευρύτερη περιοχή της Χαλκίδας, όπως οι μονάδες της Καστέλλας, της KEGO και του Πράσινου του ομίλου ιχθυοκαλλιεργειών «AVRAMAR», τα εργοστάσια «Αλλατίνη» (όμιλος Φιλίππου) και «Αργοζωή» («ΠΙΝΔΟΣ»).
Ακόμη και σε περιπτώσεις επιχειρήσεων χωρίς συνδικαλιστική οργάνωση, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την «ΜΙΜΙΚΟΣ», με τη στήριξη του κλαδικού Συνδικάτου και άλλων σωματείων της περιοχής, εκφράστηκε μαζική συμμετοχή στην απεργία και οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι απήργησαν για πρώτη φορά.
Σε κάποιους από αυτούς τους χώρους δουλειάς το κλαδικό Συνδικάτο απέκτησε καλύτερες επαφές και δεσμούς με τους εργαζόμενους, έγιναν νέες εγγραφές και καταγράφηκαν βήματα στην οργάνωση.
«Οπου υπήρξε οργανωμένη παρέμβαση και δουλειά όλο το προηγούμενο διάστημα, υπήρξε και θετικό αποτέλεσμα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Κώστας Ντούρμας, μέλος της διοίκησης του κλαδικού Συνδικάτου Τροφίμων και Ποτών Εύβοιας και εργαζόμενος στην επιχείρηση «Κελαϊδίτης» ΕΠΕ. Προσδιόρισε μάλιστα ότι σημαντικό ρόλο στην οργάνωση του αγώνα ενάντια στο νομοσχέδιο - έκτρωμα έπαιξε και η δράση που είχε αναπτυχθεί τη διάρκεια της πανδημίας με τις παρεμβάσεις σε χώρους δουλειάς και τη διεκδίκηση μέτρων πρόληψης και προστασίας των εργαζομένων.
Στη σύσκεψη του κλαδικού σωματείου μεταφέρθηκε η προσπάθεια της εργοδοσίας να τρομοκρατήσει εργαζόμενους, ώστε να αποτρέψει την οργάνωσή τους στα σωματεία με το παλιό πια επιχείρημα πως «οι αγώνες και τα σωματεία κλείνουν τα εργοστάσια». Ενδεικτική ήταν η απάντηση μέλους της διοίκησης του κλαδικού σωματείου: «Ο όμιλος που εργάζομαι είχε δυο μονάδες, μία στη Ριτσώνα και μια στη Θήβα. Στη μονάδα της Ριτσώνας εκφράζαμε διεκδικήσεις απέναντι στην εργοδοσία, συμμετείχαμε στις απεργίες. Αντίθετα, οι συνάδελφοι στη μονάδα της Θήβας επέλεξαν δυστυχώς το δρόμο του συμβιβασμού. Η μονάδα που έκλεισε πριν λίγα χρόνια ήταν αυτή της Θήβας, αποδεικνύοντας πως οι επιχειρήσεις κλείνουν και ανοίγουν αν υπάρχει κέρδος για τον εργοδότη».
Την ανάγκη να δοθεί συνέχεια στη δράση που αναπτύχθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα, να στηριχθούν οι εργαζόμενοι που πρωτοστάτησαν στην οργάνωση της πάλης και να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις για να μην εφαρμοστεί και να καταργηθεί στην πράξη το αντεργατικό νομοσχέδιο, επισήμαναν συνδικαλιστές και εργαζόμενοι που πήραν το λόγο, τονίζοντας παράλληλα ότι θα πρέπει να δοθεί βαρύτητα και στο να μην περάσει το κλίμα μοιρολατρίας και η λογική τού ότι «δεν γίνεται τίποτα».
Για την πείρα από τις απεργιακές κινητοποιήσεις στις επιχειρήσεις ιχθυοκαλλιέργειας στην Εύβοια αναφέρθηκε ο Σπύρος Λοξός, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του ομίλου «AVRAMAR» (πρώην Νηρέα - Σελόντα - Ανδρομέδα), τονίζοντας ότι αποτελούν παρακαταθήκη για το συνδικαλιστικό κίνημα και την προσπάθεια ανασύνταξής του.
«Δεν πέρασε στη συνείδηση των εργαζομένων και του λαού. Αν δεν υπήρχε η δράση των σωματείων οι εργαζόμενοι δεν θα μάθαιναν τίποτα. Ισως είναι η πρώτη φορά που συζητήσαμε μέσα στο χώρο δουλειάς τόσο αναλυτικά ένα νομοσχέδιο.
Τώρα δεν θα μπορέσουν να εφαρμόσουν τις αντεργατικές διατάξεις στα κρυφά», σημείωσε χαρακτηριστικά ο Σπύρος Λοξός, επισημαίνοντας παράλληλα ότι σε εγκαταστάσεις του ομίλου στην περιοχή η εργοδοσία επιδίωξε να διαφημίσει το πόσο θετικό είναι το νομοσχέδιο, κάτι που δεν έχει γίνει ποτέ ξανά στο παρελθόν. Πρόσθεσε επίσης ότι το σωματείο φρόντισε να επεξεργαστεί ανακοίνωση που μοιράστηκε στους εργαζόμενους και στην οποία γινόταν εξειδίκευση των επιπτώσεων του νομοσχεδίου σε κάθε πόστο και με συγκεκριμένα παραδείγματα.
«Η δράση αυτή του Σωματείου είχε ως αποτέλεσμα να εκφραστεί μαζική απεργία στις περισσότερες μονάδες του ομίλου έστω μια φορά, ενώ ήταν αρκετοί οι εργαζόμενοι που για πρώτη φορά απήργησαν. Μετά την απεργία επικρατεί μία άλλη κατάσταση στις εγκαταστάσεις του χώρου. Θα πρέπει να δουλέψουμε με πιο δυναμικούς και μαζικούς όρους. Να αποτυπωθούν αποτελέσματα στη μαζικοποίηση του Σωματείου μας», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Αλλος εργαζόμενος στις ιχθυοκαλλιέργειες μετέφερε την πείρα από τη συγκρότηση του επιχειρησιακού σωματείου του Νηρέα, λέγοντας: «Ξεκινήσαμε 20 εργαζόμενοι και όταν μου έλεγαν δεν φαντάζεσαι τι σημασία έχει το βήμα που κάνεις σήμερα, είχαν δίκιο. Η εργοδοσία φοβάται ακόμη κι αν απεργήσει ένας, πόσο μάλιστα αν είμαστε ενωμένοι και διεκδικούμε τα δικαιώματά μας. Σήμερα το σωματείο μας έχει μαζικοποιηθεί, διεκδικούμε για πρώτη φορά κλαδική σύμβαση στις ιχθυοκαλλιέργειες, αυτό μπορεί να γίνει και σε άλλους χώρους δουλειάς στην περιοχή».
Σχεδόν αμέσως μετά τις απεργιακές κινητοποιήσεις ενάντια στο νομοσχέδιο - έκτρωμα για τα Εργασιακά, η εργοδοσία του ομίλου «ΑVRAMAR» ανάρτησε στους χώρους δουλειάς έγγραφο με θέμα τη «σύγκρουση συμφερόντων», το οποίο αποτελεί ουσιαστικά νουθεσία - προειδοποίηση προς τους εργαζόμενους ώστε «να μην έρχονται τα συμφέροντά τους σε σύγκρουση με την εταιρεία!».
Σε ανακοίνωσή του το Σωματείο Εργαζομένων ΝΗΣΕΛΑΝ (όμιλος «AVRAMAR») απαιτεί την απόσυρση του συγκεκριμένου εγγράφου και επισημαίνει ότι «ανοίγει επικίνδυνους, για τους εργαζόμενους, δρόμους».
«Το συγκεκριμένο κείμενο μιλάει για επιχειρηματικές, προσωπικές, κοινωνικές και πολιτικές δραστηριότητες ή σχέσεις, όχι μόνο των ίδιων των εργαζομένων, αλλά και συγγενών τους (!), που μπορεί να είναι ενάντια στα συμφέροντα της εταιρείας. Ζητάει από τους εργαζόμενους να αποφεύγουν τέτοιες δραστηριότητες και να ενημερώνουν σχετικά τους προϊσταμένους τους! (...) Το κείμενο είναι μια ξεκάθαρη ομολογία πως η εταιρεία, σε συνδυασμό και με το συμφωνητικό εμπιστευτικότητας, ζητάει να ελέγχει την προσωπική ζωή των εργαζομένων», τονίζει το Σωματείο.
Και προσθέτει: «Από πότε οι εργαζόμενοι λογοδοτούν για προσωπικές τους δραστηριότητες ή σχέσεις; Η κοινωνική δραστηριότητα του εργαζόμενου ελέγχεται από τον εργοδότη; Η εταιρεία θα αποφασίζει για το ποια πολιτική δράση είναι επιτρεπτή; (...) Ο στόχος είναι ξεκάθαρος: Θέλουν τον εργαζόμενο διαθέσιμο ολοκληρωτικά στον εργοδότη. Θέλουν να μη διεκδικεί τα δικαιώματά του και να μένει μακριά από το σωματείο του, γιατί κάτι τέτοιο προφανώς είναι ενάντια στα συμφέροντα της εταιρείας. Θέλουν να μη στηρίζει πολιτικές απόψεις που ενοχλούν την εταιρεία και τις σχέσεις της με κυβερνήσεις και την Τοπική Αυτοδιοίκηση».
Απαιτούμε, προσθέτει το σωματείο, «να σταματήσει αμέσως κάθε τέτοια λογική και πρακτική. Ο εργαζόμενος δεν είναι δούλος να οφείλει πίστη σε κανέναν εργοδότη. Το μόνο που οφείλει είναι να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του στα πλαίσια της εργατικής νομοθεσίας και των συλλογικών ρυθμίσεων».
Αλλωστε, συνεχίζει το Σωματείο, «η εταιρεία, όπως και κάθε εταιρεία, δεν είναι κοινωφελής οργανισμός, λειτουργεί για το κέρδος των μετόχων της. Οταν απολύει, δίνει χαμηλούς μισθούς, αφαιρεί δικαιώματα, κινείται ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων για να υπερασπίσει τα κέρδη της».
Αντίστοιχα οι εργαζόμενοι, συμπληρώνει, «έχουμε δικαίωμα να υπερασπιστούμε τα κεκτημένα δικαιώματά μας, να προσπαθήσουμε να τα διευρύνουμε παίρνοντας υπόψη τις τεράστιες πραγματικά δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα για καλύτερους όρους αμοιβής και εργασίας. Οσο για την προσωπική μας ζωή, αυτή μας ανήκει ολοκληρωτικά και δεν θα τη μοιραστούμε με την εταιρεία».
Ζητάμε από την εταιρεία, καταλήγει το Σωματείο, «να αποσύρει το κείμενο και να αφαιρεθεί οτιδήποτε παρόμοιο από κανονισμούς δεοντολογίας κ.λπ. Να μην υπάρξει η παραμικρή ενόχληση σε εργαζόμενο για οποιαδήποτε δραστηριότητά του εκτός της εταιρείας».