Πανηγυρίζει το υπουργείο Εργασίας για την επικύρωση - όπως λέει - από τους «κοινωνικούς εταίρους», τις εργοδοτικές οργανώσεις και τη ΓΣΕΕ, της Εκθεσης για την αδήλωτη εργασία, την οποία κατάρτισε η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας. Ο υπουργός Εργασίας έσπευσε μάλιστα να δηλώσει ότι «είναι ιδιαίτερα σημαντική η επιβεβαίωση από όλους τους κοινωνικούς εταίρους της ανάγκης να επιστρέψει η Ελλάδα στην ευρωπαϊκή κανονικότητα, στο ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο». Προφανώς εκεί στο υπουργείο αστειεύονται. Αλήθεια για ποια «ευρωπαϊκή κανονικότητα» και ποιο «ευρωπαϊκό μοντέλο» μιλάει ο Γ. Κατρούγκαλος; Μήπως δεν βλέπουμε τι γίνεται στη Γαλλία, χώρα οικονομικά ισχυρή και χωρίς μνημόνια, όπου η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση με τον νόμο «Ελ Κομρί» σαρώνει και εκεί τα εργατικά δικαιώματα για λογαριασμό του κεφαλαίου; Και με ποιους άραγε θα επιδιώξει αυτήν την «επιστροφή» το υπουργείο Εργασίας; Με τους εργοδότες που συστηματικά εφαρμόζουν όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο που διαθέτουν και που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει αφήσει ανέγγιχτο; Ρητορικά τα ερωτήματα που δείχνουν την κοροϊδία της κυβέρνησης. Οσο για την αδήλωτη μαύρη εργασία, στην οποία διακρίνονται τα μέλη των εργοδοτικών οργανώσεων που «επικύρωσαν» - τρομάρα τους - την Εκθεση, δεν μας λείπει η διάγνωση του προβλήματος. Κανένα ουσιαστικό μέτρο δεν υπήρξε ούτε πριν την κρίση, ούτε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, ούτε από τη σημερινή. Γι' αυτό και ανακυκλώνουν το πρόβλημα, φτιάχνουν εκθέσεις και σχέδια επί χάρτου, με σκοπό όχι να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, αλλά για άλλη μια φορά να το κουκουλώσουν, όπως γίνεται μέχρι σήμερα.

Προς

ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και κάποιους αποσκιρτήσαντες από τον ΣΥΡΙΖΑ, που, αφού στήριξαν από κυβερνητικά πόστα την αντιλαϊκή πολιτική, πασχίζουν να εγκλωβίζουν το λαό με μνημόσυνα στο «αντιμνημόνιο».

Δεν εξανασυνάντησα

τέτοιο κουτί* ρημάδι

Να βάζεις ΟΧΙ το πρωί

να βγαίνει ΝΑΙ το βράδυ.

*το κουτί ρημάδι είναι η κάλπη

Ο Γ. Τόλιος, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας της ΛΑΕ, σε δήλωσή του για τα «κόκκινα» επιχειρηματικά δάνεια αναφέρει, μεταξύ των άλλων, ότι «ωστόσο η πορεία προς τη φτωχοποίηση, την παραγωγική αποψίλωση, την ανεργία και τον αφελληνισμό των επιχειρήσεων δεν είναι μοιραία ούτε αναπόφευκτη. Υπάρχει λύση, την οποία όμως η κυβέρνηση δεν θέλει, ούτε μπορεί να εφαρμόσει στα πλαίσια των μνημονιακών πολιτικών. Σήμερα προβάλλει περισσότερο από ποτέ η ανάγκη εθνικοποίησης - κοινωνικοποίησης των τραπεζών, η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα και η εξασφάλιση ρευστότητας στην οικονομία. Επίσης, χρειάζεται ρύθμιση των "κόκκινων δανείων" με "Σεισάχθεια" στα "κόκκινα" λαϊκών νοικοκυριών, απαγόρευση των πλειστηριασμών α' κατοικίας και αντιμετώπιση των επιχειρηματικών δανείων με ειδικές ρυθμίσεις για τις βιώσιμες επιχειρήσεις».

Αν αφαιρέσουμε τις αναγκαίες περικοκλάδες, η πρόταση της ΛΑΕ είναι φανερό πως είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα επιχειρηματικών ομίλων που είναι είτε στα χέρια Ελλήνων καπιταλιστών είτε στα χέρια ξένων, για δε τους εργαζόμενους και το λαό έχει το ίδιο αποτέλεσμα. Η φτωχοποίηση, η ανεργία κι όλα τα άλλα «τέρατα» που κατατρύχουν την εργατική - λαϊκή οικογένεια είναι ταυτισμένα με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, στο πλαίσιο του οποίου τίποτα δεν μπορεί να απαλλάξει το λαό απ' την παρουσία τους, ούτε το εθνικό νόμισμα όπως αποδεικνύει η ζωή στα καπιταλιστικά κράτη που έχουν τέτοιο.