ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 8 Ιούνη 2008
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Εργαλείο στα χέρια της εργατικής τάξης οι θέσεις του ΚΚΕ για την Υγεία

Οι θέσεις του ΚΚΕ για την Υγεία είναι σημαντικό εργαλείο στα χέρια της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων. Μπορούν να γίνουν βάση μιας ευρύτερης αγωνιστικής συσπείρωσης, που θα δώσει ώθηση στην ανάπτυξη της πάλης του διεκδικητικού κινήματος για την αντιμετώπιση των προβλημάτων, έχοντας στόχο ένα αποκλειστικά δημόσιο - δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών.

Το θέμα της Υγείας των εργατικών λαϊκών οικογενειών δεν περιορίζεται στο σύστημα Υγείας και τις υπηρεσίες του. Εχει ευρύτερες διαστάσεις. Σχετίζεται με πολλούς παράγοντες που επιδρούν καθοριστικά ή επηρεάζουν την κατάσταση της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων. Η ανεργία και η υποαπασχόληση δημιουργούν πολλά ψυχολογικά και άλλα προβλήματα, καταδικάζουν χιλιάδες εργαζόμενους στην ανασφάλεια, στο άγχος.

Οι εκμεταλλευτικές σχέσεις εργασίας, τα βαριά, τα ελαστικά ωράρια, ο μικρός ελεύθερος χρόνος, η εργοδοτική πίεση, οι απειλές και οι εκβιασμοί, οι ανθυγιεινές, επικίνδυνες συνθήκες φθείρουν την εργατική δύναμη. Τα εργατικά ατυχήματα και οι επαγγελματικές ασθένειες οδηγούν στο θάνατο ή την αναπηρία χιλιάδες εργαζόμενους. Η μόλυνση του περιβάλλοντος, η κακή ποιότητα, η μόλυνση του νερού και των τροφίμων από επικίνδυνες ουσίες, τα συντηρητικά, οι άσχημες συνθήκες κατοικίας, ο τρόπος ζωής και άλλοι παράγοντες επιδρούν αρνητικά στην υγεία του λαού.


Υπάρχει αιτία. Αυτά που βιώνουν εκατομμύρια λαϊκές οικογένειες είναι χαρακτηριστικά στοιχεία ενός συστήματος που στηρίζεται στην ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Είναι αποτέλεσμα μιας ανάπτυξης, μιας πολιτικής που έχει κριτήριο τα κέρδη των καπιταλιστών. Και αυτό καθορίζει την κατάσταση και τις εξελίξεις στο σύστημα της Υγείας στη χώρα μας.

Αυτό το σύστημα δεν είναι προσανατολισμένο στην πρόληψη, δεν είναι συνδεδεμένο με τους εργασιακούς χώρους, με τα σχολεία, με την οικογένεια, δε στηρίζεται σε καλά στελεχωμένες και εξοπλισμένες μονάδες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, νοσοκομεία, ειδικά κέντρα, δεν παρέχει δωρεάν αναβαθμισμένες υπηρεσίες Υγείας. Δεν παρέχει επαρκείς, εξειδικευμένες υπηρεσίες για παιδιά, εφήβους, ηλικιωμένους, γυναίκες. Δεν παρέχει ειδική φροντίδα για τους μετανάστες.

Και αυτό γιατί η προστασία της υγείας στον καπιταλισμό δεν αντιμετωπίζεται σαν κοινωνικό δικαίωμα, αλλά σαν εμπόρευμα που αξιοποιείται για να πλουτίζουν οι καπιταλιστές, οι ιδιοκτήτες μονάδων Υγείας, οι φαρμακοβιομηχανίες, οι επιχειρήσεις που παράγουν ιατρικό εξοπλισμό κ.ά. Οι υπηρεσίες Υγείας αντιμετωπίζονται σαν κόστος που επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό, το αστικό κράτος. Και αυτό το κόστος το μειώνουν συνεχώς, γιατί αυτό απαιτούν οι ανάγκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Αυτή είναι η λογική του συστήματος και της αντιλαϊκής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που εφαρμόζεται τόσα χρόνια. Τι επιδιώκει το σύστημα; Επιδιώκει την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης, τη συντήρηση ενός χαμηλού επιπέδου μέσα από ένα δημόσιο σύστημα Υγείας με ελάχιστες προϋποθέσεις και παράλληλη ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα με σκοπό την κερδοφορία του.

Με την ανάπτυξη της ταξικής πάλης, έχουμε -στον έναν ή τον άλλο βαθμό - ορισμένες κατακτήσεις, αυξομειώσεις στις παροχές και υπηρεσίες Υγείας αλλά ποτέ δωρεάν, ποτέ αντίστοιχες με τις ανάγκες στην πρόληψη, στην προστασία της υγείας.

Τα τελευταία χρόνια, επιβάλλονται σκληρές, αντιδραστικές αλλαγές. Οι αναδιαρθρώσεις που εκφράζουν τις ανάγκες του κεφαλαίου για μεγαλύτερη κερδοφορία, στις συνθήκες του έντονου ανταγωνισμού, σημαδεύουν τις εξελίξεις στην ασφάλιση, στην Υγεία, στην Πρόνοια.

Το κεφάλαιο, το αστικό κράτος, οι κυβερνήσεις - διαχειριστές προσπαθούν πάση θυσία να αυξήσουν το βαθμό εκμετάλλευσης, να αυξηθεί η υπεραξία και το κέρδος, να μην επιστρέφεται ή να επιστρέφεται ένα ελάχιστο τμήμα της υπεραξίας, της απλήρωτης εργασίας, με τη μορφή κοινωνικών υπηρεσιών. Ισχυροί επιχειρηματικοί όμιλοι αξιοποιούν συσσωρευμένα κεφάλαια και επενδύουν στον τομέα της Υγείας σε όλες τις βαθμίδες, έχουν σημαντικά κέρδη και προσδοκούν ακόμα μεγαλύτερα.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, μπορούμε να εξετάσουμε καλύτερα την πολιτική, τις θέσεις των κομμάτων και ιδιαίτερα των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Το ΚΚΕ μιλάει συγκεκριμένα. Η Ευρωπαϊκή Ενωση, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ ακολουθούν κοινή στρατηγική, ασκώντας πολιτική που ενισχύει την επιχειρηματική δράση, η οποία αφορά τόσο την επέκταση του ιδιωτικού τομέα, όσο και τη λειτουργία του δημόσιου τομέα με ιδιωτικά - οικονομικά κριτήρια.

Να το εξετάσουμε αυτό μέσα από συγκεκριμένα παραδείγματα:

Η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας είναι ανεπαρκέστατη, με σοβαρές ελλείψεις σε ιατρικό, νοσηλευτικό, διοικητικό προσωπικό και ιατρικό εξοπλισμό. Τα παραδείγματα που δείχνουν τα χάλια των Κέντρων Υγείας ή των ιατρείων του ΙΚΑ και των άλλων ασφαλιστικών ταμείων είναι αμέτρητα. Τα χάλια του Κέντρου Υγείας Μαντουδίου και οι ελλείψεις, για παράδειγμα, στο Κέντρο Υγείας Ιστιαίας, Ψαχνών κ.α. εκδηλώνουν χρόνιο πρόβλημα.

Η κατάσταση στο σύνολο των νοσοκομείων είναι προβληματική, επικίνδυνη. Οι ελλείψεις σε ιατρικό, νοσηλευτικό, τεχνικό, διοικητικό προσωπικό έχουν ξεπεράσει κάθε όριο. Το παράδειγμα του νοσοκομείου της Χαλκίδας είναι χαρακτηριστικό. Πρόκειται για μονάδα Υγείας που η υποδομή, ο εξοπλισμός και η στελέχωση δεν έχουν σχέση με τις ανάγκες του λαού της περιοχής.

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ κυβερνούν χρόνια και δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Χάνονται άδικα πολλές ζωές. Ενα μεγάλο ποσοστό θνησιμότητας οφείλεται στις ελλείψεις σε προσωπικό, ιατρικό εξοπλισμό και υποδομή.

Πρώτο, ακόμα και με τους παλιούς οργανισμούς είναι κενές 25.000 θέσεις νοσηλευτικού προσωπικού και 3.000 γιατρών. Επί της ουσίας, το προσωπικό που εργάζεται έχει ή τείνει να ταυτιστεί με το προσωπικό ασφαλείας. Και αυτές οι ελλείψεις που διαιωνίζονται συνειδητά χρησιμοποιούνται σαν μέσο επιβολής των ελαστικών μορφών απασχόλησης και συνεχούς μείωσης της μόνιμης εργασίας με δικαιώματα.

Σε αυτή την κατεύθυνση κινούνται οι προσλήψεις επικουρικών γιατρών και νοσηλευτών, οι προσλήψεις μέσα από τα προγράμματα STAGE, της προσωρινής ανασφάλιστης εργασίας. Φτηνό επιστημονικό, εργατικό δυναμικό χωρίς δικαιώματα, γιατί αυτό επιβάλλει η πολιτική που αντιμετωπίζει τα νοσοκομεία, τις μονάδες Υγείας σαν επιχειρήσεις. Αυτή είναι η πραγματικότητα και η τάση αυτή ενισχύεται συνεχώς.

Δεύτερο, συνειδητή επιλογή είναι και οι ελλείψεις σε ιατρικό, τεχνολογικό εξοπλισμό. Σημειώνονται τραγικές ελλείψεις σε μαγνητικούς και αξονικούς τομογράφους, σε σπινθηρογράφους, σε μαστογράφους, σε σύγχρονα μέσα για τους πάσχοντες από καρκίνο, καρδιολογικά, αναπνευστικά και άλλα προβλήματα. Στο θέμα αυτό φαίνεται ξεκάθαρα ότι οι δημόσιες μονάδες Υγείας και τα ιατρεία των ασφαλιστικών ταμείων τροφοδοτούν με πελατεία τον ιδιωτικό τομέα που επενδύει σε νέα τεχνολογία, έχοντας εξασφαλίσει υψηλή κερδοφορία.

Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά: Από τους 199 αξονικούς τομογράφους, το Δημόσιο κατέχει τους 48. Το 75% των μαγνητικών τομογράφων και των υπερηχο-τομογράφων ανήκουν στον ιδιωτικό τομέα.

Τρίτο, είναι τραγικές οι ελλείψεις σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, νεογνών, αποκατάστασης, τεχνητού νεφρού. Η πλειοψηφία των περιφερειακών νοσοκομείων δε διαθέτει Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Τα περισσότερα δημόσια νοσοκομεία στην Αθήνα λειτουργούν με μειωμένα κρεβάτια λόγω ελλείψεων προσωπικού. Συνολικά 150 - 200 κρεβάτια ΜΕΘ δε χρησιμοποιούνται, γιατί δεν προσλαμβάνεται το κατάλληλο προσωπικό.

Και σε αυτές τις συνθήκες το κράτος νοικιάζει κρεβάτια ΜΕΘ από τον ιδιωτικό τομέα. Ενώ στην Ελλάδα χρειάζονται 2.000 με 2.500 κρεβάτια ΜΕΘ, υπάρχουν μόνο 500. Ενώ τα κρεβάτια ΜΕΘ σε σχέση με τα συνολικά κρεβάτια των νοσοκομείων θα έπρεπε να είναι πάνω από το 12% (στοιχεία Διεθνούς Οργάνωσης Υγείας) στη χώρα μας είναι μόνο 2,2%.

Χιλιάδες ασθενείς από εγκεφαλικά και άλλα προβλήματα, χιλιάδες τραυματισμένοι στα τροχαία δε βρίσκουν θέση σε ειδικό κρατικό κέντρο αποκατάστασης και οδηγούνται στον ιδιωτικό τομέα, με τρομακτικές οικονομικές και άλλες συνέπειες. Μεγάλος αριθμός νεφροπαθών ταλαιπωρούνται, αλλάζουν τόπο κατοικίας ή αναζητούν ιδιωτικές κλινικές για αιμοκάθαρση.

Τέταρτο, η υποχρηματοδότηση των δημόσιων μονάδων Υγείας από τον κρατικό προϋπολογισμό είναι βασικό μέσο μεταφοράς των οικονομικών βαρών στις εργατικές - λαϊκές οικογένειες. Τα στοιχεία είναι συνταρακτικά. Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα πληρώνουν φορολογία, ασφαλιστικές εισφορές και επιπρόσθετα πληρώνουν άμεσα και άλλα τεράστια ποσά. Πληρώνουν εισιτήριο στα νοσοκομεία. Πληρώνουν στα εξωτερικά, απογευματινά ιατρεία των νοσοκομείων, πληρώνουν για αποκλειστικές νοσοκόμες, για «φακελάκι», για φάρμακα, για εξετάσεις κ.ά.

Το 2006 πλήρωσαν άμεσα περίπου 7,5 δισ. ευρώ. Οι ιδιωτικές δαπάνες Υγείας έφτασαν το 57% των συνολικών δαπανών, ακολουθώντας αυξητική πορεία. Η κρατική χρηματοδότηση μειώνεται. Η χρηματοδότηση στα νοσοκομεία βασίζεται στα νοσήλια που καταβάλλουν τα ασφαλιστικά ταμεία και οι ασθενείς.

Η σχετική αναλογία ανάμεσα στην κρατική χρηματοδότηση και τα νοσήλια στα νοσοκομεία ακολουθεί την εξής πορεία: Το 1999, 8,1% από την κρατική χρηματοδότηση και 75,9% από τα νοσήλια. To 2006 3,5% από την κρατική χρηματοδότηση και 82,1% από τα νοσήλια. Ταυτόχρονα, αυξάνεται ο τζίρος και τα κέρδη των ιδιωτικών επιχειρήσεων στην Υγεία σε υψηλά ποσοστά.

Η πολιτική της εμπορευματοποίησης ιδιωτικοποίησης της Υγείας γίνεται πιο επιθετική. Αυτό μαρτυρούν οι δηλώσεις των υπουργών ή των στελεχών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ περί «αυτοτελούς οικονομικής χρηματοδότησης» των νοσοκομείων και γενικότερα των μονάδων Υγείας, η δημιουργία κατάλληλων ξενοδοχειακών χώρων και η διάθεση κρεβατιών των δημόσιων νοσοκομείων στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.

Αυτό μαρτυρούν οι επενδύσεις που πραγματοποιούν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις σε όλες τις βαθμίδες, με πρωταγωνιστές τους οικονομικούς ομίλους της ΜΑΡΦΙΝ («Υγεία», «Μητέρα», «Λητώ» κ.ά.), της «Γιουρομέντικα», του «Ιατρικού Κέντρου» του Αποστολόπουλου. Αυτό μαρτυρούν οι συμπράξεις ιδιωτικού - δημόσιου τομέα, ο προσανατολισμός και οι διατάξεις του νομοσχεδίου για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.

Το ΚΚΕ καλεί τους υγειονομικούς, τους εργαζόμενους να αντιδράσουν μαζικά. Να αντιπαλέψουν την αντιλαϊκή πολιτική, απαιτώντας την απόσυρση αυτού του νομοσχεδίου. Γιατί προβλέπει βαθιές, ακόμα πιο επικίνδυνες τομές σε βάρος του δικαιώματος πρόληψης και προστασίας της υγείας των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.

Συγκεκριμένα προβλέπει:

Δημιουργία συστήματος ή δικτύου Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, στο οποίο θα συνυπάρχουν φορείς δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, Δήμοι, φιλανθρωπικές οργανώσεις και θα πουλάνε υπηρεσίες Υγείας στα ασφαλιστικά ταμεία.

Ηλεκτρονική κάρτα, η οποία θα περιλαμβάνει ένα συγκεκριμένο όριο μονάδων για επισκέψεις στο γιατρό, εξετάσεις, φάρμακα κλπ., ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα του ασφαλιστικού ταμείου, με στόχο την περικοπή των κρατικών δαπανών, αλλά και των δαπανών των ασφαλιστικών ταμείων και τη μεταφορά περισσότερων βαρών άμεσα στους ασφαλισμένους.

Πρωτόκολλα (πακέτα) ιατρικών πράξεων - φαρμάκων. Τα πρωτόκολλα ιατρικών πράξεων - φαρμάκων, είναι πακέτα προκαθορισμένων - τυποποιημένων εξετάσεων, φαρμάκων και θεραπειών, που στηρίζονται σε έρευνες φαρμακευτικών και άλλων εταιρειών, με κριτήριο την κερδοφορία του κεφαλαίου που δραστηριοποιείται στον τομέα της Υγείας. Πρόκειται για επικίνδυνη μέθοδο που υποβαθμίζει τις υπηρεσίες Υγείας, παρεμβαίνει και χειραγωγεί το επιστημονικό έργο των γιατρών.

Συγκεντρώνουμε την προσοχή μας στην αντιπαράθεση με την πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που κυβερνούν χρόνια και έχουν τη βασική ευθύνη για την κατάσταση στο σύστημα Υγείας. Ευθύνες όμως έχουν τόσο ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, όσο και ο ΛΑ.Ο.Σ. και οι ευθύνες αυτές αφορούν ένα κρίσιμο ζήτημα. Την αντιμετώπιση της υγείας και των μέτρων προστασίας της υγείας σαν εμπόρευμα. Γιατί, αυτό σημαίνει η υποστήριξη της συνύπαρξης ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.

Τα περί ελέγχου του ιδιωτικού τομέα ή «χαλιναριού» που θα περιορίσει την ασυδοσία του, όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΝ, είναι στον αέρα. Μιλάμε για μονοπωλιακούς ομίλους, με μεγάλα κεφάλαια που θεωρούνται πυλώνας του συστήματος Υγείας, επενδύουν, βγάζουν κέρδη, σέρνουν το χορό του ανταγωνισμού. Επιδρούν καθοριστικά στο συνολικό σύστημα Υγείας, διαπλέκονται με τις δημόσιες μονάδες που στα πλαίσια του ανταγωνισμού λειτουργούν και θα λειτουργούν ακόμα περισσότερο στο μέλλον (αν δεν αλλάξει ριζικά η κατάσταση) με ιδιωτικά κριτήρια, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω.

Θέλουμε να σταθούμε ιδιαίτερα σε ένα κρίσιμο θέμα: Ο αντιασφαλιστικός νόμος Πετραλιά θέτει ως προϋπόθεση τα 80 - 100 ένσημα για να έχει ένας εργαζόμενος ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Μικρομεσαίοι Επαγγελματοβιοτέχνες και αγρότες που δεν καταβάλλουν ασφαλιστικές εισφορές στερούνται του δικαιώματος ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Μετανάστες που δεν έχουν άδεια παραμονής είναι υπό διωγμό και σύμφωνα με εγκύκλιο του υπουργείου Υγείας, τόσο επί κυβερνήσεων της ΝΔ, όσο και επί ΠΑΣΟΚ, τα νοσοκομεία πρέπει να τους καταδίδουν στην αστυνομία.

Δηλαδή, ένας μεγάλος αριθμός εργαζομένων μένει χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, καταδικάζεται σε θάνατο και σε αυτό έχουμε υποχρέωση να αντιδράσουμε οργανωμένα, να ακυρώσουμε με κάθε τρόπο αυτές τις βάρβαρες ρυθμίσεις, διεκδικώντας δωρεάν υπηρεσίες Υγείας χωρίς προϋποθέσεις.

Υπάρχει άλλη λύση.

Σε αυτό απαντάει η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, η πρόταση για ένα σύστημα Υγείας - Πρόνοιας στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών.

Για το ΚΚΕ, η υγεία δεν περιορίζεται στην έλλειψη ασθένειας, γιατί δεν μπορεί να είναι υγιής, ισορροπημένος ένας εργαζόμενος, ένας άνεργος που βασανίζεται από σοβαρά, οξυμένα προβλήματα. Η υγεία είναι η κατάσταση που χαρακτηρίζεται από πλήρη σωματική, πνευματική, ψυχική, κοινωνική ισορροπία. Συνεπώς, η πρόταση των κομμουνιστών δεν περιορίζεται στο σύστημα Υγείας. Αλλά επεκτείνεται σε όλους τους παράγοντες που επιδρούν στη ζωή των εργατικών λαϊκών οικογενειών.

Η πάλη για την Υγεία είναι συστατικό μέρος της πάλης για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για πλήρη σταθερή εργασία, για σταθερό, μειωμένο εργάσιμο χρόνο και αυξημένο ελεύθερο χρόνο με δυνατότητες δημιουργικής αξιοποίησης, για ουσιαστικά μέτρα υγιεινής και ασφάλειας. Είναι συστατικό μέρος της πάλης για ανθρώπινη κατοικία, για υγιεινή διατροφή, λαϊκό αθλητισμό.

Η πάλη ενάντια στην πολιτική της εμπορευματοποίησης - ιδιωτικοποίησης, ενάντια στις ελλείψεις σε προσωπικό και σύγχρονο ιατρικό, τεχνολογικό εξοπλισμό, για αποκλειστικά δημόσιο - δωρεάν σύστημα Υγείας, θα είναι αποτελεσματική στο βαθμό που είναι ενταγμένη στη γενικότερη πάλη για την ανατροπή του καθεστώτος των μονοπωλίων, για τη λαϊκή εξουσία, το Σοσιαλισμό.

Ο αγώνας για την Υγεία μπορεί να συμβάλει στη συσπείρωση εργατικών - λαϊκών δυνάμεων, να συμβάλει στην κοινή δράση, στην κοινωνική συμμαχία ανάμεσα στην εργατική τάξη, στη μικρομεσαία αγροτιά, στους αυτοαπασχολούμενους της πόλης. Στην οικοδόμηση του αντιμονοπωλιακού - αντιιμπεριαλιστικού μετώπου πάλης, που θα διεκδικεί τη λαϊκή εξουσία. Το ΚΚΕ αντιμετωπίζει την Υγεία και τα απαιτούμενα μέτρα πρόληψης και προστασίας σαν κοινωνικό δικαίωμα και όχι σαν εμπόρευμα.

Γι' αυτό παλεύει για την κατάργηση του ιδιωτικού τομέα επιχειρηματικής δραστηριότητας, κάθε μορφή πληρωμής. Για κατάργηση των εισφορών των εργαζομένων στον κλάδο Υγείας, των νοσηλίων, τη συμμετοχή στα φάρμακα, στα ιατρικά εφόδια, διεκδικώντας τη χρηματοδότηση του συστήματος Υγείας από το κράτος και τις επιχειρήσεις. Αντιμετωπίζοντας την πρόληψη και προστασία της υγείας σαν κοινωνικό δικαίωμα, παλεύουμε για παροχή ισότιμων υπηρεσιών για όλους, αντιπαλεύοντας κάθε μορφή ανισότητας και διάκρισης, κάθε λογική και πρακτική που συνδέει την παροχή υπηρεσιών Υγείας με την οικονομική κατάσταση των ανθρώπων.

Οι λαϊκές ανάγκες μπορούν να ικανοποιηθούν μέσα από ένα αποκλειστικά δημόσιο - δωρεάν σύστημα Υγείας που αναπτύσσεται σε τρία επίπεδα (Πρωτοβάθμια Φροντίδα - Νοσοκομεία - Ειδικά ερευνητικά κέντρα) τα οποία είναι σε σύνδεση μεταξύ τους, σε σύνδεση με την άμεση, επείγουσα βοήθεια, με το ΕΚΑΒ. Με συνδυασμένες υπηρεσίες και υποδομές, καλά στελεχωμένες και εξοπλισμένες με τα τελευταία επιτεύγματα της τεχνολογίας.

Η πρόταση των κομμουνιστών για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα στηρίζεται στα Κέντρα Υγείας αστικού τύπου ή υπαίθρου, στα Κέντρα Ψυχικής Υγείας, που ανάλογα με τον πληθυσμό αλλά και με επιδημιολογικούς παράγοντες καλύπτουν τις ανάγκες μιας συγκεκριμένης περιοχής, τις ανάγκες βιομηχανικών ζωνών, επιχειρήσεων, ακόμα και με παραρτήματα όταν χρειάζεται.

Το Κέντρο Υγείας συγκροτείται, αναπτύσσεται και λειτουργεί σαν πραγματικό κέντρο που φροντίζει για την πρόληψη, εξάλειψη ή περιορισμό παραγόντων που οδηγούν σε ασθένεια ή ατύχημα, παρέχει πρώτες βοήθειες. Συνδέεται με τους χώρους δουλειάς, αξιοποιώντας γιατρούς Εργασίας και τεχνικούς Ασφαλείας.

Παρεμβαίνει για τις συνθήκες εργασίας, για την εφαρμογή μέτρων υγιεινής και ασφάλειας, έχει την ευθύνη της παρακολούθησης της υγείας των εργαζομένων, την πραγματοποίηση συστηματικών ελέγχων, εξετάσεων. Το Κέντρο Υγείας συνδέεται με τα σχολεία, συνδέεται με την οικογένεια μέσω του οικογενειακού γιατρού και του παιδιάτρου. Εχει υπηρεσία δημόσιας υγείας, παρέχει οδοντιατρική φροντίδα, ειδική φροντίδα για μητέρες και παιδιά, παρέχει κατ' οίκο νοσηλεία, παρακολουθεί χρονίως πάσχοντες, διαθέτει εργαστήρια, τμήμα επειγόντων περιστατικών, μονάδα βραχείας νοσηλείας. Διαθέτει φαρμακείο.

Το δευτεροβάθμιο επίπεδο, δηλαδή το νοσοκομείο, έχει την ευθύνη της διάγνωσης, της θεραπείας, της αποκατάστασης της υγείας, της έρευνας, της εκπαίδευσης σε ένα ανώτερο επίπεδο. Στηρίζεται σε κλινικές και τμήματα που αγκαλιάζουν όλες τις ειδικότητες, στα εξωτερικά ιατρεία, στα χειρουργεία. Εχει τμήμα Επειγόντων Περιστατικών, Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας, Νεογνών, Τεχνητού Νεφρού.

Τα νοσοκομεία του τριτοβάθμιου επιπέδου έχουν την ευθύνη εξειδικευμένης διάγνωσης και θεραπείας, εξειδικευμένης αποκατάστασης, έρευνας και εκπαίδευσης.

Διδασκόμαστε από τα επιτεύγματα του Σοσιαλισμού. Η πείρα της Σοβιετικής Ενωσης και των άλλων σοσιαλιστικών χωρών στον τομέα της Υγείας είναι πολύ θετική και δεν μπορεί να αμαυρωθεί από τη συκοφαντική επίθεση που εξελίσσεται μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές. Η σοσιαλιστική Κούβα, παρά τον πολύχρονο ιμπεριαλιστικό αποκλεισμό, παρά τα οικονομικά και άλλα προβλήματα, με επιμονή κρατάει σε πρώτη προτεραιότητα την παροχή δωρεάν και αναβαθμισμένων υπηρεσιών Υγείας, πρωταγωνιστώντας σε αρκετούς τομείς στην έρευνα, στην παραγωγή εμβολίων, στην αντιμετώπιση σοβαρών ασθενειών.

Η ραχοκοκαλιά του λαϊκού συστήματος Υγείας είναι οι γιατροί και οι νοσηλευτές. Και στο αποκλειστικά δημόσιο, δωρεάν σύστημα Υγείας, θα απορροφηθούν οι εργαζόμενοι που απασχολούνται σήμερα στον ιδιωτικό τομέα, στα ιατρεία των ασφαλιστικών ταμείων, οι ελεύθεροι επαγγελματίες. Σ' αυτό το σύστημα μπορούν να ολοκληρωθούν σαν επιστήμονες που θα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο λαό.

Σήμερα υποχωρούν, καταστρατηγούνται τα δικαιώματα των εργαζομένων σε όλες τις βαθμίδες Υγείας και ιδιαίτερα στα νοσοκομεία που η εντατικοποίηση είναι ανυπόφορη. Ο χρόνος εργασίας ξεπερνάει κάθε όριο αντοχής. Οι μεγάλες ελλείψεις, σε συνδυασμό με τις συνεχείς εφημερίες, έχουν δημιουργήσει πολύ επικίνδυνη κατάσταση σε βάρος γιατρών και νοσηλευτών. Η κοινοτική οδηγία και το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα δεν είναι λύση προς όφελος των γιατρών. Εισάγει τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και ανοίγει το δρόμο για το χωρισμό του εργάσιμου χρόνου σε «ενεργό» και «ανενεργό».

Η απάντηση στη σημερινή απαράδεκτη κατάσταση μπορεί να δοθεί μέσα από τον αγώνα για γιατρούς πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, για νοσηλευτικό προσωπικό πλήρους - σταθερής εργασίας. Για εργάσιμο χρόνο με 6ωρο - 5ήμερο - 30ωρο και μία εφημερία τη βδομάδα. Με χαρακτηρισμό των χώρων Υγείας ως ανθυγιεινών και τη λήψη ουσιαστικών μέτρων Υγιεινής - Ασφάλειας, με κατώτερο μισθό 1.700 ευρώ για τους ειδικευόμενους.

Η συζήτηση, η ανταλλαγή πείρας, ο εξοπλισμός όλων μας, θα αποκτήσουν ουσιαστική σημασία αν συμβαδίσουν με οργανωμένη, συνεχή πολιτικο - ιδεολογική και μαζική πάλη, που θα είναι αντίστοιχη με τις απαιτήσεις ενός προβλήματος που στοιχίζει ανθρώπινες ζωές, αναπηρίες, έξοδα, περιπέτειες για χιλιάδες εργατικές - λαϊκές οικογένειες. Σ' αυτή την πάλη είναι ξεχωριστός, ιδιαίτερος ο ρόλος των ταξικών συνδικάτων και γενικότερα των φορέων του μαζικού - λαϊκού κινήματος που συνειδητοποιούν τις ευθύνες τους.

Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες θα είναι μπροστά στις παρεμβάσεις στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στα Κέντρα Υγείας και στα ιατρεία των ασφαλιστικών ταμείων, στα νοσοκομεία. Αποφασιστικά, κάνοντας μεγάλη προσπάθεια να αποκτήσει μαζικά, λαϊκά χαρακτηριστικά η πάλη για την Υγεία, η πάλη για ένα αποκλειστικά δημόσιο - δωρεάν σύστημα Υγείας και Πρόνοιας.


Του Γιώργου ΜΑΡΙΝΟΥ
Μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ