ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 8 Ιούνη 2006
Σελ. /48
Τηλεβαρβαρότητα

Γρηγοριάδης Κώστας

Ανήλικοι μαθητές, δάσκαλοι, γονείς, όλοι στο γυαλί, δήθεν στο όνομα της αντικειμενικής ενημέρωσης και της αποκάλυψης της αλήθειας. Αυτοί, που υπηρετούν και αναπαράγουν την κοινωνία της βίας, τον τρόμο μέσα από τα ΜΜΕ που ελέγχουν, είναι οι ίδιοι, οι οποίοι, στο όνομα της αλήθειας, της συμπόνιας, βρήκαν την αφορμή να τρομοκρατήσουν και πάλι, για να εμπεδώσουν την ίδια αυτή κυρίαρχη αντίληψη.

Αυτοί που προσπαθούν να επιβάλουν ως κανόνα το «ο θάνατός σου η ζωή μου», ως φυσιολογικό το κυνηγητό του κέρδους πέρα από κάθε υλικό ή ηθικό εμπόδιο. Η κυρίαρχη ιδεολογία που υπηρετούν δηλητηριάζει τα παιδιά, τους εφήβους, και τους ξοφλάει πριν καν μεγαλώσουν.

Αλήθεια, ποια πρότυπα προβάλλουν μέσα από τις τηλεοράσεις τους; Βία, αίμα, εγκληματικές συμμορίες ενηλίκων και ανηλίκων. Ξύλο, απειλές, ληστείες, κλοπές. Η παραβατικότητα προβάλλεται ως ψυχαγωγία. Και τα παιδιά εκτεθειμένα, απροστάτευτα, παρακολουθούν, χωρίς την ικανότητα να επεξεργαστούν τα όσα τους «βομβαρδίζουν».

Σήμερα, τάχα συγκλονισμένοι, τα χρησιμοποιούν, βάζοντάς τα μπροστά στις κάμερες και τα μικρόφωνα, για να αναπαράγουν την κοινωνία της βαρβαρότητας. Μια κοινωνία, που γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνη για τον άνθρωπο, και στην οποία καλούνται να μεγαλώσουν τα παιδιά μας.

Ποια αγωγή και ήθος;

Τα αίτια της τραγωδίας της Βέροιας ψάχνει και η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος. Εξέδωσε μάλιστα και σχετική ανακοίνωση, για να πει ότι τα παιδιά σήμερα μεγαλώνουν με «μια αγωγή χωρίς ανθρωπιστικά διδάγματα του Χριστιανικού λόγου και το ήθος που διαμόρφωσε γενιές»! Δε θα σταθούμε στην έκδηλη νοσταλγία ορισμένων εκεί στη Διαρκή Ιερά Σύνοδο, για το αλήστου μνήμης δόγμα «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια», καθώς έχει καταδικαστεί προ πολλού στη συνείδηση του λαού.

Εμείς απλώς ρωτάμε: Για ποια αγωγή μιλούν αυτοί που μετατρέπουν το νέο σ' ένα άβουλο «πρόβατο», έτοιμο να δεχτεί αγόγγυστα κάθε είδους εκμετάλλευση και αναζητώντας μια καλύτερη ζωή, όχι παλεύοντας εναντίον όσων τον καταπιέζουν και τον αδικούν στον κόσμο τούτο, αλλά σε μια... «άλλη ζωή»; Για ποια διδάγματα μιλούν, όταν η Εκκλησία, την ώρα που το «ποίμνιό» της δυστυχεί, σωρεύει χρήμα με ουρά και ζητά από την κυβέρνηση να της δώσει το δικαίωμα να γίνει επιχειρηματίας «αξιοποιώντας» την αμύθητη ακίνητη περιουσία της; Και για ποιο, αλήθεια, ήθος; Μήπως αυτό που δίδαξαν ορισμένοι ιεράρχες μέσα από τα περσινά σκάνδαλα που έγιναν πρωτοσέλιδα ή σίριαλ σε τηλεοπτικές εκπομπές, αφήνοντας άφωνη την κοινή γνώμη;

Ας μη μιλούν, λοιπόν, για σχοινί, στο σπίτι του κρεμασμένου...

Για γέλια και για κλάματα...

Θα μπορούσε να ήταν για γέλια, αν η υπόθεση δεν ήταν πολύ σοβαρή. Ο λόγος για τη συμβιβασμένη πλειοψηφία ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΑΠ, στη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Πειραιά. Οι εν λόγω... συνδικαλιστές βρήκαν τελικά τον τρόπο να λύσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι χιλιάδες άνεργοι εργαζόμενοι του Πειραιά. Ζήτησαν τη... συνδρομή της Εκκλησίας και συγκεκριμένα του μητροπολίτη Πειραιά Σεραφείμ! Σε σχετική επιστολή που έστειλαν στις 2 Ιούνη, αφού περιγράφουν τη «ραγδαία αύξηση του ποσοστού των οικογενειών που βρίσκονται κάτω από το όριο φτώχειας» στην περιοχή, επισημαίνουν πως έχουν την... «ελπίδα ότι η Εκκλησία μας και εσείς ως ο νέος ποιμενάρχης του Πειραιά και των Νήσων, θα προσπαθήσουμε να δώσουμε από κοινού λύσεις και να αναδείξουμε τα προβλήματα έτσι ώστε η πολιτεία που φέρει ακέραια την ευθύνη να σκύψει με άλλους ρυθμούς, σκέψεις και λύσεις στα προβλήματα»! Βέβαια, οι εργαζόμενοι του Πειραιά έχουν αποδείξει με τους αγώνες τους, ότι δεν είναι διατεθειμένοι να περιμένουν... «να βάλει ο Θεός το χέρι του» για να λυθούν τα προβλήματά τους. Επίσης έχουν κάνει σαφές ότι δε θα ανεχτούν για πολύ ακόμα στο σβέρκο τους, τους συνδικαλιστές του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού και ότι σύντομα θα τους εγκαταλείψουν... στο έλεος του Κυρίου.

Η ... «ανταγωνιστικότητα»

Σκηνικό συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης στο χρηματοπιστωτικό κλάδο στήνει η κυβέρνηση εκποιώντας στο μεγάλο κεφάλαιο και νέα μετοχικά πακέτα. Πέρυσι είδαμε την πλήρη αποχώρηση του Δημοσίου από την Εθνική Τράπεζα. Φέτος εκχωρήθηκαν σε ξένους μεγαλορεντιέρηδες και άλλους «επενδυτές» πακέτα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και της Αγροτικής Τράπεζας. Τη σκυτάλη παραλαμβάνει τώρα η Εμπορική Τράπεζα, από την οποία σκοπεύουν να «ξεμπερδέψουν» μέχρι τα τέλη του 2006.

Σύμφωνα με κυβερνητικά στελέχη «ενδιαφέρον» για την Εμπορική Τράπεζα δείχνουν και οι μεγαλοεπιχειρηματίες της «Ντουμπάι γκρουπ», οι οποίοι προηγουμένως είχαν εξαγοράσει το χρηματοπιστωτικό ίδρυμα «Μάρφιν» και μέσω αυτού έβαλαν πόδι στην «Εγνατία Τράπεζα», στη «Λαϊκή Τράπεζα» της Κύπρου, στο ιδιωτικό νοσοκομείο «Υγεία» κ.ά. Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζοντας στη ρότα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ ενισχύει πολύπλευρα την «ανταγωνιστικότητα» του μεγάλου κεφαλαίου.

«Νόμιμο» και «έκνομο»

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΜΠΟΡΕΙ Ο Βύρωνας Πολύδωρας να θεωρεί θετική την άποψή του ότι δεν έγιναν «έκνομες πράξεις» στην υπόθεση της απαγωγής των Πακιστανών, πλην, όμως, μάλλον το αντίθετο συμβαίνει, κατά τη γνώμη μας.

Οταν τέτοια πράγματα συμβαίνουν στην Ελλάδα με άτυπη και παράνομη εμπλοκή και ελληνικών υπηρεσιών, τα πράγματα είναι άσχημα. Οταν, όμως, τέτοιες πρακτικές ασκούνται ...νομιμότατα, και, μάλιστα, μέσα από διεθνείς συμφωνίες, τότε τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα.

Και τέτοιες συμφωνίες δυστυχώς υπάρχουν, άσχετα με το αν κανείς σε κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευσης δε θέλει να συζητούνται και να πολυαναφέρονται δημοσίως.

Αφού, λοιπόν, υπάρχουν, μπορούν να ενεργοποιηθούν ανά πάσα στιγμή τα συμφέροντα των ΗΠΑ ή της Ευρωπαϊκής Ενωσης το απαιτήσουν. Σε αυτή την περίπτωση, φυσικά, «πάνε περίπατο» και τα δημοκρατικά δικαιώματα και οι ατομικές ελευθερίες οποιουδήποτε.

Βλέπετε, η αντιμετώπιση ως «τρομοκρατική απειλή» δεν είναι ...«προνομία» των Πακιστανών ή των Ασιατών, γενικότερα. Κάθε Ελληνας πολίτης μπορεί να βρεθεί στο στόχαστρο της «νέας τάξης» ανά πάσα στιγμή.

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ της Τράπεζας της Ελλάδας για το δανεισμό, κάθε φορά που δίνονται στη δημοσιότητα, σε κάνουν να ...απορείς για το τι συμβαίνει. Μεγαλύτερη από 30% η αύξηση των καταναλωτικών δανείων - λέει - στα ελληνικά νοικοκυριά και τα απόλυτα ποσά δυσθεώρητα.

Γρηγοριάδης Κώστας

Εν ολίγοις, χρωστάμε σχεδόν ό,τι έχουμε, αν και το ρήμα «έχουμε» σε αυτή την περίπτωση χάνει τη σημασία του.

Οι μόνοι που σαφώς «έχουν» είναι οι τράπεζες, που συνεχίζουν να διαφημίζουν τα δανειοδοτικά τους προγράμματα με τις γνωστές μεθοδεύσεις, που αποτελούν παγίδες για μισθωτούς.

Πέρα από τα τεράστια κέρδη τους, τα εν λόγω ιδρύματα, μάλλον, μας ...«έχουν» ή θέλουν να μας βάλουν όλους στο χέρι. Γι' αυτό η αφύπνιση δεν πρέπει να καθυστερήσει άλλο...

Χρειάζεται επαγρύπνηση

Νάτα τα νιάτα των σπουδών! Στον αγώνα!! Πάνω από 200 σχολές ΑΕΙ και ΤΕΙ υπό κατάληψη. Κάθε μέρα, διαδηλώσεις στους δρόμους. Τα αμφιθέατρα «κοινοβούλια» ανταλλαγής σκέψεων, αντιπαράθεσης απόψεων, «ζύμωσης» αντιλήψεων, σύνθεσης θέσεων, συναπόφασης δράσεων. Χιλιάδες φοιτητές και σπουδαστές στην καθημερινή μάχη. Με πίστη κι αποφασιστικότητα. Με εναλλαγές στις μορφές πάλης και συντονισμό της δράσης σε περιφερειακό και πανελλαδικό επίπεδο. Με προγραμματισμένες προσπάθειες για την αγωνιστική συμπόρευση του σπουδαστικού κινήματος με το ταξικό εργατικό κίνημα και την εξασφάλιση της ενεργού λαϊκής συμπαράστασης στον δίκαιο κι ελπιδοφόρο αγώνα στης σπουδάζουσας νεολαίας. Και με το στόχο της πάλης διακηρυγμένο και την προοπτική του αγώνα σαφή.

Τούτη η «σπουδαστική γενιά» ξέρει καλά να δίνει αγώνες. Οι μεγαλύτεροι έχουν και την αγωνιστική πείρα των μεγάλων μαθητικών κινητοποιήσεων κατά της «αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης» στη Μέση Εκπαίδευση, την οποία και αξιοποιούν με τον καλύτερο τρόπο. Και οι μικρότεροι, συνεπαρμένοι από την αγωνιστική ατμόσφαιρα των ημερών, μπαίνουν στη μάχη με ενθουσιασμό και αισιοδοξία. Τούτοι οι νέοι έρχονται να διαψεύσουν όσους ανέμεναν το «τέλος» του φοιτητικού κινήματος και να επιβεβαιώσουν όσους περίμεναν το «νέο ξεκίνημα». Τους χαρακτήριζαν αδιάφορους κι αποδεικνύονται ενεργοί. Τους έλεγαν απολίτικους και εμφανίζονται ψαγμένοι. Τους είχαν για συμβιβασμένους και δηλώνουν ασυμβίβαστοι. Τους ήθελαν υποταγμένους και στέκονται ανυπότακτοι.

Ο αγώνας τώρα αρχίζει και προβλέπεται μακρύς και δύσκολος. Στη διάρκειά του, οι αγωνιστές του σπουδαστικού κινήματος έχουν, ακόμα, να δουν πολλά και θα καταλάβουν περισσότερα. Στην πάλη, βεβαίως, δεν έχουν τίποτα να τους χωρίζει. Κοινά τα προβλήματα, κοινός ο αντίπαλος, κοινός ο σκοπός. Ομως, όπως κάθε αγώνας, έτσι κι αυτός διεξάγεται εν μέσω ιδεολογικών διαφορών και των πολιτικών διαφοροποιήσεων. Ο άθλιος αντικομμουνισμός, που προωθείται αυτές τις μέρες στις σχολές, πρέπει να προβληματίσει όλους όσοι διακατέχονται από πραγματικές αγωνιστικές διαθέσεις. Κι από κανέναν αγωνιστή δεν πρέπει να διαφεύγει ότι «καθ' οδόν» θα στηθούν εμπόδια και θα μπουν τρικλοποδιές, θα σχεδιαστούν υπονομεύσεις κι αποπροσανατολισμοί. Αλλωστε, εξαρχής οι δυνάμεις της δικομματικής πολιτικής συναίνεσης κινήθηκαν προς αυτή την κατεύθυνση, αξιοποιώντας και την «εκ των έσω δράση» κάποιων «αφελών» και μερικών «βαλτών».

Η «ασφαλιστική δικλείδα», για την αποτελεσματική πορεία του αγώνα, είναι η σταθερή προσήλωση στο σωστό διεκδικητικό περιεχόμενο και την προοπτική της πάλης και η ένταση της προσπάθειας για να πάρει παλλαϊκό χαρακτήρα η μάχη για την Παιδεία. Ταυτόχρονα, χρειάζεται η συνεχής επαγρύπνηση και δράση για την αντιμετώπιση της ιδεολογικής και πολιτικής αντεπίθεσης της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ, που, από κοινού, επιχειρούν να στρέψουν τον σπουδαστικό ξεσηκωμό σε αδιέξοδα μονοπάτια ή να τον περιορίσουν στα «όρια» που επιτρέπει και μπορεί ν' αποδεχτεί το εκπαιδευτικό σύστημα που συνυπηρετούν. Κι απ' αυτή την άποψη η αγωνιστική συστράτευση όσο το δυνατόν περισσότερων φοιτητών και σπουδαστών με τις δυνάμεις της «Πανσπουδαστικής» αποτελεί εγγύηση ότι ο αγώνας δε θα ξεστρατίσει, το σπουδαστικό κίνημα θα δυναμώσει και θα γίνει πιο αποτελεσματικό...


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ