- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Ανασκόπηση
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Ιστορία
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Με νέες δηλώσεις του σε τηλεοπτικό σταθμό, ο υπουργός Εργασίας Κ. Χατζηδάκης είπε πως «αν και δεν χρειάζεται», στο νομοσχέδιο θα περιλαμβάνεται «ειδικό άρθρο το οποίο θα κατοχυρώνει ακόμη μια φορά το οκτάωρο, το πενθήμερο και τις 40 ώρες εργασίας την εβδομάδα». Μια ανέξοδη δέσμευση αντιπερισπασμού, αφού την ίδια στιγμή το εργασιακό νομοσχέδιο θα εμπλουτίζει το «μενού» της «διευθέτησης», που σμπαραλιάζει τον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, καθιστώντας τελικά το 8ωρο μια εξαίρεση στην «κανονικότητα» της εργασιακής ζούγκλας. Αυτήν την πραγματικότητα αναγνώρισε άλλωστε και ο ίδιος ο υπουργός, λέγοντας ότι η «διευθέτηση» του εργάσιμου χρόνου, που προβλέπεται και από την ευρωπαϊκή νομοθεσία, έχει ενσωματωθεί με νόμους στην Ελλάδα εδώ και 30 χρόνια, και καμία κυβέρνηση δεν τους έχει πειράξει, αντίθετα όλες τούς έχουν εφαρμόσει.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι απαντώντας στην κάλπικη κριτική που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στη ΝΔ, ο Κ. Χατζηδάκης επικαλέστηκε τη Συλλογική Σύμβαση που έχει υπογράψει η Ομοσπονδία Ξενοδοχοϋπαλλήλων. Στη συγκεκριμένη ΣΣΕ προβλέπεται η δυνατότητα των εργοδοτών να απασχολούν τους εργαζόμενους κατά τις μέρες ανάπαυσής τους, αλλά και το ξεχείλωμα του ωραρίου κατά μία ώρα καθημερινά χωρίς πρόσθετη υπερωριακή αμοιβή. Και όπως είπε ο υπουργός, την περασμένη Πέμπτη (τη μέρα της απεργίας) ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε από την κυβέρνηση να καταστήσει υποχρεωτική για τον κλάδο αυτήν τη Σύμβαση, που περιέχει τη «διευθέτηση» κατάργησης του 8ωρου. Ο χαρτοπόλεμος που ακολούθησε μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ απλά ήρθε να επιβεβαιώσει ότι το επικείμενο νομοσχέδιο - τερατούργημα «χτίζεται» πάνω στο υπάρχον αντεργατικό νομοθετικό οπλοστάσιο που όλες οι κυβερνήσεις (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ) διαμόρφωσαν, επέκτειναν και διατήρησαν τα προηγούμενα χρόνια, με τα τρία μνημόνια και τους εκατοντάδες εφαρμοστικούς νόμους.
Και ενώ αυτή είναι η πραγματικότητα της εργασιακής ζούγκλας που επικρατεί στους χώρους δουλειάς και την οποία η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι θα «τακτοποιήσει», δηλαδή θα νομιμοποιήσει, μόνο ως πρόκληση ακούγεται ο ισχυρισμός του υπουργού ότι δεν θέλει να καταργήσει το 8ωρο, αφού κάτι τέτοιο «θα ήταν αντίθετο με τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη». Τον «χάρτη» αυτόν υπερασπίζονται και η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ, και περιλαμβάνει ένα πλήθος από Οδηγίες και ρυθμίσεις που κάνουν λάστιχο το ωράριο, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις ο εργάσιμος χρόνος μπορεί να φτάσει ακόμα και στο 13ωρο, σύμφωνα με σχετική ευρωενωσιακή Οδηγία.
Ο υπουργός επανέλαβε ότι με το νομοσχέδιο θα δίνεται η δυνατότητα να εφαρμόζεται η «διευθέτηση» του εργάσιμου χρόνου με ατομικές συμβάσεις, ώστε να ξεπεραστούν τα εμπόδια που βάζουν τα συνδικάτα, ενώ χρησιμοποιώντας τα γνωστά ξεπεσμένα επιχειρήματα δικαιολόγησης της απλήρωτης δουλειάς, ανέφερε, παρουσιάζοντάς την σαν «δικαίωμα»: «Ποιος είμαι εγώ ή ο ΣΥΡΙΖΑ που θα πει σε κάποιον εργαζόμενο, εάν το θέλει, ότι πρέπει να δουλεύει ακατέβατα 8 ώρες;»!
Κατά τ' άλλα, το νομοσχέδιο σύμφωνα με τον υπουργό θα καταργήσει την κυριακάτικη αργία και σε άλλους κλάδους, μετά το Εμπόριο, όπου η προηγούμενη κυβέρνηση είχε αυξήσει τις εργάσιμες Κυριακές στις 32. Πιο συγκεκριμένα, φέρνει δουλειά και την Κυριακή σε κλάδους όπως τα logistics, η φαρμακοβιομηχανία, η πληροφορική - data centers, δηλαδή αυτοί που ιεραρχούνται στο «σχέδιο ανάκαμψης», γιατί - όπως είπε ο υπουργός - «θέλουμε να κάνουμε την Ελλάδα πιο ανταγωνιστική, δεν μπορούμε να λέμε ότι θέλουμε επενδύσεις και να είμαστε κλειστοί».
Σημειώνεται ότι στο νομοσχέδιο θα περιλαμβάνονται ρυθμίσεις περαιτέρω περιστολής της συνδικαλιστικής δράσης, όπως με το ηλεκτρονικό φακέλωμα των συνδικάτων και τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, με προβλέψεις για «ελάχιστη παροχή υπηρεσιών» τις μέρες της απεργίας κ.λπ., σε μια σαφή στόχευση να ορθωθούν νέα εμπόδια στην οργάνωση και διεκδίκηση των εργαζομένων, στην αντίσταση στο ξεσάλωμα της εργοδοσίας.
Εργαζόμενος, χειριστής, στις προβλήτες 2 και 3 στο λιμάνι του Πειραιά (Νέο Ικόνιο), τραυματίστηκε την περασμένη Τετάρτη, παραμονή της απεργίας, την ώρα της δουλειάς, όταν ανατράπηκε πεντάτονο ανυψωτικό μηχάνημα στο οποίο επέβαινε. Ο εργαζόμενος μέχρι και την Πέμπτη νοσηλευόταν σε νοσοκομείο χωρίς να έχει γίνει γνωστή η σοβαρότητα του τραυματισμού του.
Η Ενωση Εργαζομένων στη Διακίνηση Εμπορευματοκιβωτίων στο λιμάνι του Πειραιά (ΕΝΕΔΕΠ) σημείωσε σε ανακοίνωσή της:
«Το νέο εργατικό ατύχημα έρχεται να προστεθεί στη μακρά λίστα ατυχημάτων που συμβαίνουν μέσα στο λιμάνι. Αιτία δεν είναι "η κακιά ώρα" ή το ανθρώπινο λάθος κατά την προσφιλή τακτική αιτιολόγησης της εργοδοσίας COSCO - PCT - DPORT. Είναι αποτέλεσμα της εντατικοποίησης, των υπερωριών, των "κόντρα" βαρδιών που ξεζουμίζουν τους συναδέλφους.
Μπροστά στα κέρδη δεν υπολογίζονται ξεκούραση, ωράρια, Κυριακές, αργίες, δεν υπολογίζεται η ίδια η ανθρώπινη ζωή. Ακόμη περισσότερο αναδεικνύεται ότι το νέο νομοσχέδιο για την κατάργηση των ΣΣΕ, του 8ωρου θα δώσει αέρα στα πανιά της COSCO - DPORT ώστε να αυξήσει ακόμη περισσότερο την εντατικοποίηση της δουλειάς, να διαλύσει τα κορμιά μας.
Παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας! Οργανώνουμε τον αγώνα μας για δουλειά με αξιοπρέπεια. Θέλουμε να γυρνάμε στα σπίτια μας σώοι και αβλαβείς μετά την εργασία μας. Ως εδώ, φτάνει πια!».
Σε σχόλιό του για τη συνέντευξη του υπουργού Εργασίας σε τηλεοπτικό σταθμό, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει:
«Ο κ. Χατζηδάκης, μία μέρα μετά τις μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα, ομολόγησε ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να μην αφήσει τίποτα όρθιο στη ζωή των εργατικών - λαϊκών οικογενειών και να κάνει πράξη την παραγγελιά των ενώσεων της μεγάλης εργοδοσίας για 10ωρη δουλειά. Τα περί "ελευθερίας του εργαζόμενου" στους χώρους δουλειάς είναι ανέκδοτα. Ο ισχυρισμός του υπουργού ότι θα προστατεύεται από απόλυση ο εργαζόμενος που δεν θα δεχθεί τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, είναι εξίσου προκλητικός. Ολοι οι εργαζόμενοι ξέρουν τι συμβαίνει στους χώρους που δουλεύουν, με πιο ηχηρά παραδείγματα τις περιόδους καταβολής των Δώρων. Αν και για τους εργοδότες, σύμφωνα με τον νόμο, ενεργοποιείται η διαδικασία του αυτοφώρου σε περίπτωση μη καταβολής του Δώρου, αυτό δεν εμποδίζει την εργοδοσία να κλέβει το Δώρο, πηγαίνοντας ακόμα και στο ΑΤΜ μαζί με τον εργαζόμενο.
Χτες δόθηκε η πρώτη απάντηση των εργαζομένων διεκδικώντας να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο με τις αντεργατικές ανατροπές του αιώνα, να καταργηθούν όλοι οι αντεργατικοί νόμοι της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ».
Σε συνθήκες τεράστιας ανεργίας, στη διάρκεια της προηγούμενης καπιταλιστικής κρίσης, τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη» αναδείκνυαν ένα παράδοξο φαινόμενο, μέχρι και πριν την πανδημία: Τη συστηματική μεγάλη αύξηση των «οικειοθελών» αποχωρήσεων των εργαζομένων από τη δουλειά τους. Για παράδειγμα, τον Μάρτη του 2013 (τον πρώτο μήνα που δίνει στοιχεία το «Εργάνη») καταγράφονται 14.482 «οικειοθελείς» αποχωρήσεις και τον Μάρτη του 2019 καταγράφονται 67.860. Δηλαδή, σε μια περίοδο που ψάχνεις να βρεις μεροκάματο με το τουφέκι, οι εργαζόμενοι που έφυγαν από τη δουλειά τους γιατί οι ίδιοι το θέλουν αυξήθηκαν κατά 368%! Το ίδιο ισχύει για όλους τους μήνες αυτών των ετών. Αυτές οι «οικειοθελείς» αποχωρήσεις μόνο με έναν τρόπο μπορούν να εξηγηθούν. Οι εργαζόμενοι αναγκάζονται από την εργοδοσία να αποχωρήσουν από την εργασία, φαινομενικά «οικειοθελώς», ίσως παίρνοντας και λίγα ψίχουλα παραπάνω από την αποζημίωση απόλυσης, προκειμένου οι εργοδότες να κάνουν απολύσεις με τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, δηλαδή με τη δύναμη του «διευθυντικού δικαιώματος» απέναντι στον ξεμοναχιασμένο εργαζόμενο, η εργοδοσία θα μπορεί να του ζητάει «ελεύθερα» να ασκήσει το «δικαίωμά» του (όπως είπε ο υπουργός Εργασίας την Παρασκευή) να δουλέψει 10 και 12 ώρες τη μέρα. Και αυτό, σε συνδυασμό με την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και της απελευθέρωσης των απολύσεων, συνθέτει το τέλειο περιβάλλον για το ξεσάλωμα της εργοδοσίας. Να ποια είναι η «ελευθερία» που τσαμπουνάει η κυβέρνηση στους εργαζόμενους: Η «ελευθερία» επιλογής ανάμεσα στις ουρές της ανεργίας και τον εργασιακό μεσαίωνα, τη δουλειά ήλιο με ήλιο για 500 ευρώ... Προκλητικοί ισχυρισμοί για την υπεράσπιση μιας βάρβαρης πολιτικής.
