Δύο μήνες συμπληρώθηκαν από τότε που οι ισχυρές σεισμικές δονήσεις, έως και 6,3 Ρίχτερ, και οι εκατοντάδες μετασεισμοί αναστάτωσαν τον νομό της Λάρισας και την ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας και εκατοντάδες οικογένειες βιώνουν το δικό τους «Γολγοθά», αγωνιούν για το πώς θα ορθοποδήσουν, αφού κάθε μέρα που περνάει διαπιστώνουν την ανεπάρκεια αλλά και τις μεγάλες καθυστερήσεις σε ό,τι αφορά ακόμα και τα στοιχειώδη μέτρα ανακούφισης που τους υποσχέθηκε η κυβέρνηση.

Τα αποτελέσματα του δευτεροβάθμιου ελέγχου από τις αρμόδιες επιτροπές για τα σπίτια, τις αποθήκες και τα υπόλοιπα κτίρια - αποτελέσματα για τα οποία υπάρχουν πολλές ενστάσεις - επιβεβαίωσαν το μέγεθος της καταστροφής. Ετσι, και ενώ οι μετασεισμικές δονήσεις που σημειώνονται καθημερινά επιδεινώνουν τις ήδη μεγάλες ζημιές, τα επίσημα στοιχεία κάνουν λόγο για 1.368 «κίτρινα» κτίρια και 353 «κόκκινα», εκ των οποίων τα περισσότερα πρέπει να κατεδαφιστούν και να ξαναχτιστούν από την αρχή.

Το κόστος αποκατάστασης των ζημιών δεν έχει εκτιμηθεί ακόμη, ωστόσο πολλοί είναι αυτοί που μιλάνε για εκατομμύρια ευρώ που θα χρειαστούν για να ξαναχτιστούν ή να επιδιορθωθούν τα σπίτια, προκειμένου να είναι ασφαλή και ποιοτικά. Λεφτά που βέβαια δεν πρόκειται να τα καλύψουν οι μικρές αποζημιώσεις που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση, αλλά θα χρειαστεί να τα βάλουν από την τσέπη τους οι ίδιοι οι βιοπαλαιστές που έπαθαν ζημιά, και οι οποίοι ρίχνονται στα νύχια τραπεζών και κατασκευαστικών εταιρειών.

Την αγωνία των πληγέντων μεγαλώνουν η οικονομική κρίση, η πανδημία του κορονοϊού και μια σειρά άλλα προβλήματα, όπως οι ολοκληρωτικές καταστροφές που προκάλεσαν η παρατεταμένη ανοιξιάτικη κακοκαιρία και ο παγετός στις 9 Απρίλη σε χιλιάδες στρέμματα καλλιεργειών.

«Μας εγκατέλειψαν», «χορτάσαμε από υποσχέσεις, θέλουμε τώρα να υλοποιηθούν όσα έχουμε ανάγκη», «δεν έρχεται κανένας να μας δει, έχουμε μόνο τη συμπαράσταση του κόσμου».

Με αυτές τις φράσεις περιγράφουν στον «Ριζοσπάστη» την κατάσταση που βιώνουν εκατοντάδες οικογένειες στο Δαμάσι και στα χωριά του δήμου Ελασσόνας.

Οι εικόνες από αυτά τα χωριά μιλούν από μόνες τους:

Καμία ενέργεια δεν έχει γίνει μέχρι τώρα από το κράτος για την απομάκρυνση των μπάζων από τα πεσμένα σπίτια και την κατεδάφιση των επικίνδυνων ετοιμόρροπων κτιρίων, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν πολλοί άνθρωποι. Παράλληλα, πολλοί κάτοικοι, ενώ τα σπίτια τους είναι κατάλληλα για οίκηση, επειδή έχουν όμορα οικόπεδα με κτίσματα ετοιμόρροπα ή έχουν ήδη καταστραφεί και ο σκελετός έχει καλύψει περιμετρικά τα οικόπεδά τους και τους κοινοτικούς δρόμους, δεν έχουν πρόσβαση.

Ταυτόχρονα, όλα αυτά τα μπάζα αποτελούν υγειονομική βόμβα, καθώς είναι γεμάτα αρουραίους, ενώ σμήνη κουνουπιών δημιουργούν νέες εστίες μόλυνσης. Την ίδια ώρα, η πλειοψηφία των κατοίκων μέχρι πριν λίγες μέρες δεν είχε τη δυνατότητα να εμβολιαστεί για την Covid-19.

Οι αλλεπάλληλες βροχοπτώσεις και οι χαμηλές θερμοκρασίες που επικρατούσαν για δύο μήνες έκαναν ακόμα πιο δύσκολη τη ζωή των πληγέντων μέσα στις σκηνές και τους οικίσκους. Χαρακτηριστικές ήταν οι εικόνες από τον πλημμυρισμένο καταυλισμό στο Δαμάσι, αλλά και πιο πρόσφατα, όταν με την πρώτη βροχή δεκάδες οικίσκοι έμπαζαν νερό. Αλλά και τώρα που βελτιώθηκε ο καιρός, οι υψηλές θερμοκρασίες και οι χώροι όπου είναι εγκατεστημένοι οι οικίσκοι δυσκολεύουν ξανά τη ζωή των πληγέντων. Ταυτόχρονα, πολλοί από τους οικίσκους που έχουν έρθει δεν είναι λειτουργικοί, καθώς στερούνται βασικό εξοπλισμό (κλιματιστικά, νεροχύτες), δεν έχουν εξωτερικό στέγαστρο, ενώ δεν έχουν εγκατασταθεί ειδικά κοντέινερ σε κανέναν οικισμό για να κάνουν κάποιες εργασίες οι κάτοικοι (πλύσιμο ρούχων).

Δεκάδες μαθητές προσπαθούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα που γίνονται με τηλεκπαίδευση, με τα κινητά τους, μέσα σε σκηνές.

Εκατοντάδες σεισμόπληκτοι διαπιστώνουν με τραγικό τρόπο ότι οι εξαγγελίες της κυβέρνησης όχι μόνο δεν αρκούν για την κάλυψη των αναγκών, αλλά και ότι οι διαδικασίες αποζημίωσης και αποκατάστασης μπλέκουν σε πολυδαίδαλους μηχανισμούς και γραφειοκρατικές διαδικασίες, με αποτέλεσμα να παραπέμπεται η αποζημίωση και αποκατάσταση στις ελληνικές καλένδες. Ακόμα, βλέπουν κυβέρνηση, Περιφέρεια Θεσσαλίας και δήμους να έχουν στήσει ένα άθλιο παιχνίδι μετατόπισης ευθυνών για τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Ετσι:

Δεν έχει λυθεί ακόμα το πρόβλημα της προσωρινής στέγασης για αρκετές οικογένειες, καθώς δεν έχουν δοθεί οι οικίσκοι - κοντέινερ ή τροχόσπιτα που έχουν αιτηθεί, με αποτέλεσμα να μένουν σε πρόχειρα παραπήγματα ή σε σπίτια επικίνδυνα. Συγκεκριμένα, εκκρεμούν ακόμα στα χωριά του δήμου Ελασσόνας: Στο Μεσοχώρι 9 οικίσκοι, στο Πραιτώρι 2 οικίσκοι, στο Αμούρι 1 οικίσκος, στη Μαγούλα 3 τροχόσπιτα, στη Βερδικούσια 1 τροχόσπιτο, στο Παλιόκαστρο 1 τροχόσπιτο.

Συνεχίζουν να υπάρχουν αρκετές ενστάσεις σεισμόπληκτων για τα αποτελέσματα των ελέγχων, όπου μια σειρά επικίνδυνα σπίτια έχουν χαρακτηριστεί «πράσινα».

Ταυτόχρονα, οι σεισμόπληκτοι αναγκάζονται να βάλουν από την τσέπη τους τα χρήματα για τους μηχανικούς που θα συντάξουν τη μελέτη επισκευής για την έκδοση της άδειας επισκευής και της στεγαστικής συνδρομής.

Η πλατφόρμα για την επιδότηση ενοικίου άνοιξε πριν 15 μέρες, ωστόσο κανένας δεν την έχει πάρει μέχρι σήμερα, ενώ επιπλέον δεκάδες οικογένειες διαπιστώνουν ότι δεν τη δικαιούνται.

Από το επίδομα των 600 ευρώ έχουν αποκλειστεί εκατοντάδες οικογένειες, ενώ απ' αυτούς που εντάχθηκαν αρκετοί δεν το έχουν λάβει ακόμα. Χαρακτηριστικά, στον δήμο Ελασσόνας, από τις 2.000 αιτήσεις μόλις 350, δηλαδή το 17,5%, το είχαν πάρει. Κι απ' αυτούς υπήρξαν τουλάχιστον 20 καταγγελίες σεισμόπληκτων που είδαν να παρακρατούνται μέχρι και 200 ευρώ για χρέη στην εφορία και αλλού.

Οι αυτοψίες για το επίδομα που αφορά τις επισκευαστικές εργασίες και οικοσκευές καθυστερούν πολύ και φυσικά δεν έχει καταβληθεί σε κανέναν.

Τα δικαιολογητικά που απαιτούνται από τις πληγείσες επιχειρήσεις (μικρομάγαζα, καφενεία, παντοπωλεία, σταβλικές εγκαταστάσεις, αποθήκες κ.ά.), για την αποκατάσταση των ζημιών τους, δυσχεραίνουν έως και απαγορεύουν τους πληγέντες να πάρουν κάποια αποζημίωση.

Παραμένει ο γραφειοκρατικός «κόφτης» που θέτει μεγάλους αποκλεισμούς και περιορισμούς (όπως το όριο των 150 τ.μ.) για την αποζημίωση των πληγέντων, ενώ δεν προκύπτει από πουθενά υποχρέωση των πιστωτικών ιδρυμάτων για τη χορήγηση του 20% της στεγαστικής συνδρομής.

Η αποκατάσταση των σχολείων από τις καταστροφές που έχουν υποστεί δεν προχωρά, με αποτέλεσμα χιλιάδες μαθητές να αναγκάζονται να κάνουν μάθημα σε κτίρια επικίνδυνα και ακατάλληλα, ή σε μεγάλη απόσταση από τον τόπο κατοικίας τους. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των μαθητών του Λυκείου Δομένικου, οι οποίοι είναι αναγκασμένοι να στεγάζονται στο Λύκειο Ελασσόνας, με τον χρόνο της μετακίνησής τους να διπλασιάζεται (1,5 ώρα πήγαινε - έλα).

Δεν έχει ολοκληρωθεί η αποκατάσταση όλων των επαρχιακών δρόμων, των έργων αποχέτευσης, του αρδευτικού δικτύου.

Μαζί με τα παραπάνω, είναι προκλητική εκ μέρους της κυβέρνησης η απουσία ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού για την υλοποίηση έργων αντισεισμικής θωράκισης της περιοχής, για να μην ξανασυμβούν παρόμοιες καταστροφές.

Μπροστά σε αυτά τα μεγάλα προβλήματα, χρειάζεται να δυναμώσει η λαϊκή παρέμβαση, η οργάνωση των πληγέντων, με αγωνιστικές πρωτοβουλίες προς την κυβέρνηση, την Τοπική Διοίκηση, ώστε άμεσα να υλοποιηθούν τα μέτρα οικονομικής στήριξης και αποκατάστασης.

Στην κατεύθυνση αυτή, παίζει σημαντικό ρόλο η συγκρότηση και δράση της Επιτροπής Αλληλεγγύης και Διεκδίκησης για την αποζημίωση και αποκατάσταση των σεισμόπληκτων του δήμου Ελασσόνας, που αποτελείται από φορείς και σωματεία της περιοχής.

Εκ μέρους της Επιτροπής ο Χάρης Νούσιας, πρόεδρος του Μορφωτικού Συλλόγου Τσαριτσάνης, δήλωσε στον «Ριζοσπάστη»: «Η κυβέρνηση έχει τεράστιες ευθύνες για το γεγονός ότι αφήνει απροστάτευτο το λαό πριν, στη διάρκεια και μετά από κάθε φυσική καταστροφή, συνθλίβοντας τις ανάγκες του στην πολιτική του "κόστους - οφέλους" για το κεφάλαιο. Μπορεί να φοράμε μάσκες, αλλά δεν φιμωνόμαστε. Εμείς σαν Επιτροπή όλο αυτό το διάστημα οργανώσαμε συσκέψεις στα χωριά, παρεμβάσεις στον περιφερειάρχη και στον δήμαρχο Ελασσόνας, οργανώσαμε εκδηλώσεις μαζί με εργατικά σωματεία και αγροτικούς συλλόγους, σταθήκαμε στο πλευρό των πληγέντων, συνεχίζοντας τη συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης και τροφίμων. Οι πολύμορφες δράσεις αλληλεγγύης με το σύνθημα "Κανένας μόνος του", δεκάδων σωματείων, αγροτικών συλλόγων, μαζικών φορέων από όλη τη χώρα, μας δίνουν κουράγιο, συμβάλλουν στην πραγματική ανακούφιση των πληγέντων. Με δεδομένα τα γενικότερα προβλήματα, τίθεται θέμα επιβίωσης. Καλούμε τον κόσμο να μη συμβιβαστεί με την άθλια κατάσταση που βιώνει, να συμμετάσχει στις δράσεις της Επιτροπής, γιατί αλλιώς κινδυνεύει να μείνει για πολύ καιρό στους οικίσκους και στα τροχόσπιτα, αντί να φτιαχτούν καινούργια σπίτια, να είναι στον "αέρα" και σε κατάσταση χρεοκοπίας, τα σχολεία που χρειάζονται επισκευή να είναι για χρόνια σε κοντέινερ. Συνεχίζουμε τον αγώνα μας διεκδικώντας να δοθεί έκτακτο επίδομα 1.000 ευρώ σε όλους τους σεισμόπληκτους, αποζημιώσεις 100% για τις καταστροφές, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, πλήρη αποκατάσταση σπιτιών, σχολείων και υποδομών με ευθύνη του κράτους, πραγματική θωράκιση από σεισμούς και άλλες φυσικές καταστροφές».