Στην πολιτική της κυβέρνησης αναφέρεται με ανακοίνωσή της η παράταξη της «Αυτόνομης Παρέμβασης», όπου μεταξύ άλλων διαπιστώνει ότι «αυτή η καταστροφική πολιτική έχει ξεκινήσει με την υπογραφή των μνημονίων που οδήγησαν στη δραματική μείωση των μισθών, στις μεγάλες ανατροπές στο Ασφαλιστικό...» κ.λπ. Προφανώς είτε η ΑΠ έχει αδύνατη μνήμη είτε σκοπίμως θέλει να συγκαλύψει τι γίνεται, τουλάχιστον την τελευταία 20ετία στην ΕΕ και κατ' επέκταση στη χώρα μας. Διότι, όλοι γνωρίζουν ότι η επίθεση του κεφαλαίου και των μονοπωλίων άρχισε να ξετυλίγεται όχι με το Μνημόνιο, αλλά τουλάχιστον από την εποχή του Μάαστριχτ. Αλλά φαίνεται ότι αυτές τις εποχές δε θέλει να τις θυμάται η ΑΠ και ο πολιτικός φορέας στον οποίο αναφέρεται, ο οποίος στήριζε ασμένως τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Είναι η εποχή που η ΑΠ έπινε νερό στο όνομα της ΕΕ, στο «ευρωπαϊκό μοντέλο» κ.λπ. Μόνο που και σήμερα δεν μπορεί να απαλλαχτεί από τα «ευρωενωσιακά» γυαλιά της. Ετσι, ευθέως αναπαράγει τις θεωρίες περί μέτρων «που προωθεί ο γαλλογερμανικός άξονας και αποδέχεται με μεγάλη ευχαρίστηση η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου...». Είναι όντως δύσκολο για την ΑΠ να δει την πραγματική διαχωριστική γραμμή, το ταξικό σύνορο που διαιρεί την Ευρωπαϊκή Ενωση και τη χώρα μας. Γι' αυτό και αυτή ανακαλύπτει τους «άξονες» και τους «αντι-άξονες», γιατί δε θέλει να μιλήσει για τα μονοπώλια και το κεφάλαιο, είτε αυτά είναι εντός των ελληνικών συνόρων είτε εκτός.
Κι όμως δεν απέχει από την πραγματικότητα η διαπίστωση του πρωθυπουργού ότι «αυτά τα οποία ειπώθηκαν γύρω από το τραπέζι (σ.σ. της πρόσφατης συνόδου κορυφής της ΕΕ), η Ελλάδα στο 90% - 95% τα έχει κάνει ήδη». Θα ήταν πιο κοντά στην πραγματικότητα αν έλεγε ότι το 95% των μέτρων που περιλαμβάνονται στο «σύμφωνο ανταγωνιστικότητας», περιέχονται ήδη στο μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση με την τρόικα αλλά βέβαια δεν έχουν υλοποιηθεί σε αυτό το ποσοστό... Σε κάθε περίπτωση όμως οι αντιλαϊκές ανατροπές του συμφώνου ανταγωνιστικότητας δεν είναι κάτι καινούριο. Περιλαμβάνονται εδώ και χρόνια στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, στη στρατηγική της Λισαβόνας και στη μετεξέλιξή της στρατηγική για την «Ευρώπη 2020», είναι οι προτάσεις που εδώ και χρόνια κάνει η Κομισιόν για το συνταξιοδοτικό - ασφαλιστικό και την κυριαρχία της ευελιξίας στις εργασιακές σχέσεις (η περιβόητη flexicurity), ενώ άλλες από αυτές τις προτάσεις, όπως η σταθερή μείωση των ελλειμμάτων κάτω από το 3%, βρίσκονται στο Σύμφωνο Σταθερότητας... Με το ευρωμνημόνιο διαρκείας λοιπόν γίνεται σε επίπεδο Ευρωζώνης, αυτό που έγινε με το μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση με την τρόικα. Χρησιμοποιούν την «κρίση χρέους» για να εκβιάσουν και τρομοκρατήσουν τους λαούς προκειμένου να περάσουν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, που χρόνια προετοίμαζαν για να διασφαλίσουν την ανταγωνιστικότητα και την αειφόρο κερδοφορία των ευρωμονοπωλίων. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, τα ισχυρά κράτη - μέλη και οι μονοπωλιακοί κολοσσοί επιχειρούν βέβαια να ενισχύσουν την κυριαρχία τους και να διασφαλίσουν μεγαλύτερο μερίδιο αλλά το κύριο είναι ο πόλεμος κατά των λαών.
Η «ομάδα» των μωρών του «Ριζοσπάστη» απέκτησε νέο «παίκτη». Ζυγίζει 2 κιλά και 840 γραμμάρια και το μπόι του φτάνει τα 50 εκατοστά! Η οικογένεια του «Ρ» καλωσορίζει με μεγάλη χαρά το νέο της μέλος, γιο του συντρόφου μας Παναγιώτη Θεοδωρόπουλου και της συντρόφισσάς του Γιώτας, που γεννήθηκε το περασμένο Σάββατο. Και στους τρεις τις θερμότερες ευχές μας.