ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 8 Δεκέμβρη 2011
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΩΝ ΑΤΟΜΩΝ
Αποσταθεροποιούνται τα προγράμματα απεξάρτησης

«Εργασιακή εφεδρεία, συνταξιοδοτικές περικοπές, ενιαίο μισθολόγιο, κατάργηση οργανικών θέσεων, αλλαγές στο καθεστώς των συλλογικών συμβάσεων και νέες φορολογικές ρυθμίσεις ανατρέπουν βίαια τα δεδομένα στη ζωή των Ελλήνων πολιτών(...) Η εφαρμογή του 4024 στο ΚΕΘΕΑ αλλάζει τη φυσιογνωμία του οργανισμού και περιορίζει δραστικά τις δυνατότητές του να συνεχίζει να υποστηρίζει τους εξαρτημένους και τις οικογένειές τους. Τη στιγμή που η οικονομική κρίση αυξάνει τη χρήση ουσιών και τις ανάγκες για πρόληψη, θεραπεία και επανένταξη, οι εργαζόμενοι στο ΚΕΘΕΑ, που αποτελούν την ψυχική και την κινητήρια δύναμη της απεξάρτησης, στο δρόμο, στις φυλακές και σε ειδικές θεραπευτικές μονάδες, μειώνονται και απαξιώνονται, εξαιτίας της εργασιακής εφεδρείας και των δραστικών μισθολογικών περικοπών», υπογραμμίζει το ΚΕΘΕΑ σε ανακοίνωσή του.

Και συνεχίζει: «Η μείωση των εργαζομένων στα προγράμματα απεξάρτησης θα θέσει σε άμεσο κίνδυνο τη συνέχιση λειτουργίας τους. Η εργασιακή εφεδρεία θα αποτελέσει τη χαριστική βολή για τα προγράμματα, μετά το πενταετές πάγωμα των προσλήψεων στο ΚΕΘΕΑ (...), ενώ εξακολουθεί η πίεση για δημιουργία νέων μονάδων σε περιοχές όλης της χώρας. Η εργασία στα προγράμματα απεξάρτησης σημαίνει αυξημένες απαιτήσεις, κινδύνους, μεγάλη ευθύνη και προσωπική δέσμευση. Τα μέτρα που πλήττουν τη στελέχωση και τους εργαζόμενους, αποσταθεροποιούν τα προγράμματα απεξάρτησης, με αρνητικές συνέπειες στις υπηρεσίες που παρέχονται και τους ανθρώπους που χρειάζονται υποστήριξη».

Κοινωνικός έλεγχος σε βάθος χρόνου

Η κυβέρνηση προχωράει ουσιαστικά στο στραγγαλισμό των «στεγνών» προγραμμάτων και την ίδια στιγμή πριμοδοτεί τη χορήγηση υποκατάστατων επικαλούμενη το οικονομικό κόστος. Και από την έρευνα του ΚΕΘΕΑ - όπως παρουσιάστηκαν χτες τα προκαταρκτικά αποτελέσματα - για το τεράστιο κόστος της εξάρτησης και τα σημαντικά και μακροχρόνια οφέλη της θεραπείας απεξάρτησης για την κοινωνία, επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά πως πίσω από τέτοιες επιλογές κρύβονται κυρίως ιδεολογικά κέρδη. Η ανάγκη ενός συστήματος να διευρύνει την τοξικοεξάρτηση, είτε είναι νόμιμη, είτε παράνομη, προκειμένου να εξασφαλίσει κοινωνικό έλεγχο σε βάθος χρόνου.

Ακόμη και με την απάνθρωπη λογική του κόστους - όπως προκύπτει από την έρευνα του ΚΕΘΕΑ - η παραμονή και μόνο στη θεραπευτική κοινότητα, ανεξάρτητα από την τελική της έκβαση έχει σημαντικά οφέλη για την κοινωνία. Για κάθε ένα ευρώ που διατίθεται για τη θεραπεία εξοικονομούνται από 4,6 μέχρι 6,5 ευρώ ανάλογα με το είδος του προγράμματος. Η εξοικονόμηση προκύπτει από τη μείωση του κόστους των υπηρεσιών υγείας (π.χ. το μέσο κόστος νοσηλείας σε νοσοκομείο για προβλήματα σωματικής υγείας), δίωξης, φυλάκισης.

Οπως αναφέρθηκε χαρακτηριστικά, όσο αυξάνεται ο χρόνος παραμονής των ατόμων στη χρήση, επιβαρύνεται η κατάστασή τους και το κοινωνικό κόστος. Το όφελος που προκύπτει από τη λειτουργία των θεραπευτικών κοινοτήτων για την κοινωνία αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου, δεδομένου ότι το κόστος απεξάρτησης ανά άτομο δεν ξεπερνά τα δύο έτη. Στην έρευνα συμμετείχαν 340 άτομα που βρίσκονταν σε διαδικασία θεραπείας σε κάποιο από τα θεραπευτικά προγράμματα ενηλίκων του ΚΕΘΕΑ τον Οκτώβρη 2011. Το 65% είναι ηλικίας 25 μέχρι 34 ετών. Ο ένας στους δυο δεν έχει απολυτήριο λυκείου, 5 στους 10 είναι άνεργοι.


ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...
Στρατηγικά - αντεργατικά

Ο Μάκης Βορίδης στην ομιλία του στη Βουλή για τον προϋπολογισμό, ανάμεσα σε άλλα μίλησε για τις θέσεις του ΚΚΕ για την οικονομική κρίση και την πολιτική του για τη διέξοδο σε όφελος του λαού, παραφράζοντάς την με μια πολιτικά χυδαία ερμηνεία. Και δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά προκειμένου να υπερασπίσει την ταξική υπέρ του κεφαλαίου στρατηγική. Κατά την άποψή του, το ΚΚΕ λέει τα εξής: «Σε τελευταία ανάλυση όσο καταστρέφεται το κεφάλαιο, άρα όσο χάνουν τις καταθέσεις τους, την περιουσία τους και το βιοτικό τους επίπεδο οι λαοί, τόσο, σε τελευταία ανάλυση, αυτό το όραμα της ελεύθερης οικονομίας χάνει την αξία του. Γιατί στο τέλος - τέλος κάποιον που δεν έχει καταθέσεις στην τράπεζα τι τον νοιάζει τι θα πάθει το τραπεζικό σύστημα; Ετσι δεν είναι; Κάποιον που σε τελευταία ανάλυση δεν έχει ακίνητη περιουσία, τι τον νοιάζει το Τέλος Ακινήτων; Δεν τον ενδιαφέρει. Κάποιον που το βιοτικό του επίπεδο είναι εξαιρετικά χαμηλό, τι τον νοιάζει αν κατεβάσουν το αφορολόγητο στα 5.000 ευρώ; Δεν τον φτάνουν τα 5.000 ευρώ, άρα όλο αυτό δεν τον αγγίζει. Οσο διευρύνεται, όμως, αυτός ο κόσμος - ας το πω έτσι - σε τελευταία ανάλυση, τόσο δημιουργείται ένα επαναστατικό υποκείμενο, ας το πούμε με τη δική σας ορολογία»... Και βεβαίως στη συνέχεια δίνει τη δική του επίσης απάντηση σ' αυτά που ο ίδιος θεωρεί ως πολιτική του ΚΚΕ. Λέει: «Δεν είναι έτσι, γιατί αυτός που δεν έχει περιουσία, θέλει να ελπίζει ότι θα αποκτήσει. Γιατί αυτός που δεν έχει καταθέσεις, θέλει να ελπίζει ότι θα αποκτήσει. Γιατί αυτός ο οποίος δεν έχει βιοτικό επίπεδο, θέλει να ελπίζει ότι το παιδί του θα αποκτήσει βιοτικό επίπεδο. Και αυτό είναι το μόνο που μπορεί να γίνει σε ένα καθεστώς ελευθερίας και ανταγωνισμού, σε ένα καθεστώς ευκαιριών, σε ένα καθεστώς δημοκρατίας, σε ένα καθεστώς το οποίο διασφαλίζει τις βασικές αυτές λειτουργίες. Και αυτό είναι φιλοσοφική, ηθική και όχι υλιστική επιλογή».

***

Στην οικονομική κρίση η καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, δηλαδή της εργατικής δύναμης αλλά και καπιταλιστών, είναι αναπόφευκτη. Ηδη όλα τα αντεργατικά μέτρα δραστικής μείωσης μισθών, συντάξεων, κόψιμο ασφαλιστικών και κοινωνικών παροχών, παροχών υπηρεσιών Υγείας, η τεράστια ανεργία, η φοροληστεία, η κατάργηση συλλογικών συμβάσεων είναι καταστροφή των εργατών. Αλλά και η πτώση της παραγωγής, το κλείσιμο επιχειρήσεων είναι καταστροφή μέρους του κεφαλαίου. Η καταστροφή των εργατών γίνεται για να είναι όσο γίνεται μικρότερη η καταστροφή κεφαλαίου. Επομένως η ταύτιση της καταστροφής κεφαλαίου με το χάσιμο των καταθέσεων, της περιουσίας και του βιοτικού επιπέδου των λαών, πασχίζει να περάσει την άποψη στις λαϊκές συνειδήσεις ότι η ζωή τους εξαρτάται από το κεφάλαιο, τη σωτηρία του οποίου υπηρετεί η πολιτική της κυβέρνησης, επομένως να υποστεί τώρα τη σφαγή του ο λαός για να ενισχυθεί το κεφάλαιο, αφού μόνο έτσι θα βελτιωθεί η ζωή του... Βεβαίως, συγκαλύπτει ότι την κρίση τη δημιουργούν οι καπιταλιστές, τον πλούτο τον παράγουν οι εργαζόμενοι και τον κλέβουν νόμιμα οι καπιταλιστές, απ' αυτό βγάζουν κέρδη και μεγαλώνει το κεφάλαιο. Ταυτόχρονα προσάπτει στο ΚΚΕ την άποψη ότι όσο εξαθλιώνεται ο λαός, τόσο θα δυναμώνει το επαναστατικό υποκείμενο. Στην ουσία λέει ότι το ΚΚΕ θέλει την καταστροφή του λαού και όχι η πολιτική της κυβέρνησης των μονοπωλίων με τα βάρβαρα μέτρα που παίρνει, τα οποία το ΚΚΕ δεν τα αντιπαλεύει μόνο, αλλά καλεί την εργατική τάξη, το λαό να παλέψει για να βάλει εμπόδια στην εφαρμογή τους, να αγωνιστεί για την ικανοποίηση των αναγκών της λαϊκής οικογένειας, καλώντας ταυτόχρονα σε πάλη ανατροπής των μονοπωλίων, ως μονόδρομο, ως πολιτική γραμμή που μπορεί να φέρει και άμεσα αποτελέσματα.

***

Τέλος, για τις προσδοκίες του λαού για... καλύτερο βιοτικό επίπεδο το οποίο μόνο ο ελεύθερος ανταγωνισμός μπορεί να το εξασφαλίσει, γιατί τάχα προσφέρει ευκαιρίες, ο λαός έχει πείρα από τη ζωή του, τις συνθήκες δουλειάς, την ανεργία, που ποτέ δεν εξαλείφεται στον καπιταλισμό, για να κατανοήσει ότι αυτά που του λέει ο Μ. Βορίδης είναι η κόλασή του. Οσο και αν πασχίζει να τον δελεάσει με τις καταθέσεις και την περιουσία του που τάχα χάνει όταν καταστρέφεται το κεφάλαιο... Τι καταθέσεις μπορεί να έχουν οι εργάτες, πολλοί από τους οποίους παίρνουν δάνεια για να τα βγάλουν πέρα; Και συγκρίνεται η περιουσία ενός εργάτη, που μπορεί να είναι το πολύ ένα ιδιόκτητο σπίτι, με αυτήν των καπιταλιστών; Βεβαίως, οι καπιταλιστές έχουν καταθέσεις στην Ελβετία περιμένοντας την αφαίρεση κάθε εργατικού δικαιώματος και κατάκτησης για να επενδύσουν. Και γιατί ο εργάτης να θέλει καταθέσεις, δηλαδή κομπόδεμα στην άκρη για τυχόν δύσκολες στιγμές (π.χ. ζητήματα υγείας); Αυτό μπορούσε να το εξασφαλίσει μόνο όταν έχει σίγουρη δουλειά, με μισθό που διασφαλίζει ικανοποιητικό βιοτικό επίπεδο, με δωρεάν Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, ικανοποιητική σύνταξη, λαϊκή κατοικία, σιγουριά για το μέλλον των παιδιών του. Να γιατί το ΚΚΕ καλεί σε πάλη για την εργατική, λαϊκή εξουσία, την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων σε όλους τους τομείς της οικονομίας. Να γίνουν λαϊκή περιουσία, χωρίς καπιταλιστές και εκμετάλλευση. Μόνον έτσι θα εξασφαλιστεί η λαϊκή ευημερία.


Ι.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ