Με αίτημα αιχμής την πάλη για μόνιμη και σταθερή δουλειά, για μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων με ελαστικές σχέσεις εργασίας, καθώς και για μαζικούς διορισμούς μόνιμου προσωπικού, με βάση τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες, συνεχίστηκαν και χτες οι πολύμορφες αγωνιστικές δράσεις των εργαζομένων σε μια σειρά δημόσια νοσοκομεία.

Σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών προχώρησαν χτες οι εργαζόμενοι στον «Ευαγγελισμό», με πρωτοβουλία του Σωματείου τους.

Στη συνέχεια πραγματοποίησαν παράσταση διαμαρτυρίας στη διοίκηση του νοσοκομείου και σε συμβολική κατάληψη της διοίκησης, διεκδικώντας να μη γίνουν απολύσεις συμβασιούχων, να μονιμοποιηθούν όλοι χωρίς όρους και προϋποθέσεις και να πραγματοποιηθούν μαζικοί διορισμοί μόνιμου προσωπικού.

Η χτεσινή ήταν η πέμπτη διαδοχική κινητοποίηση των εργαζομένων με ελαστικές εργασιακές σχέσεις στο συγκεκριμένο νοσοκομείο.

Οπως καταγγέλλει το Σωματείο, σε δύο μήνες απολύονται 280 καθαριστές και εργάτες, 16 επικουρικοί γιατροί. Πάνω από 30 ειδικευμένοι γιατροί και άλλοι επιστήμονες συνταξιοδοτούνται, αφήνοντας ακόμα περισσότερα κενά.

Την ίδια ώρα παραμένουν απλήρωτοι εδώ και δύο μήνες τραπεζοκόμες - μάγειροι - φύλακες, με ευθύνη εργολάβων, κυβέρνησης και διοίκησης. Παράλληλα, οι ειδικευόμενοι γιατροί εκβιάζονται για παράνομο αριθμό εφημεριών και παράνομη μείωση αριθμού εφημερευόντων, ενώ η Τεχνική, η Διοικητική Υπηρεσία και τα Εργαστήρια έχουν απογυμνωθεί από προσωπικό.

Οι εργαζόμενοι και το Σωματείο τους προχώρησαν επίσης σε παρεμβάσεις στην εργολαβική εταιρεία που έχει απλήρωτους από το Σεπτέμβρη δεκάδες εργαζόμενους στη σίτιση και στη φύλαξη.

Τη Δευτέρα 11/11 θα πραγματοποιηθεί Γενική Συνέλευση των εργαζομένων στις 12 μ., στο Δώμα.

Σε στάση εργασίας και συγκέντρωση στην είσοδο του Νοσοκομείου προχώρησε χτες το Σωματείο Εργαζομένων «Θριάσιου» Νοσοκομείου, διεκδικώντας μεταξύ άλλων την άμεση πρόσληψη των 13 γιατρών στα ΤΕΠ (από τους 208 που μπλοκαρίστηκε ο διορισμός τους από την κυβέρνηση) και να σταματήσουν οι μετακινήσεις προσωπικού από κλινική σε κλινική.

Αμέσως μετά, το Σωματείο και οι εργαζόμενοι «όργωσαν» όλο το νοσοκομείο, ενημερώνοντας για τα τεράστια κενά, την αιτία που τα έχει δημιουργήσει και καλώντας εργαζόμενους και ασθενείς σε συμμετοχή στην κινητοποίηση που έχει προγραμματιστεί για την Πέμπτη 14/11, με στάση εργασίας (8 π.μ. - 1 μ.μ.) και συγκέντρωση στη 2η ΥΠΕ.

Υπενθυμίζεται ότι στο συγκεκριμένο νοσοκομείο είναι κενές πάνω από 120 θέσεις νοσηλευτικού και βοηθητικού υγειονομικού προσωπικού, με αποτέλεσμα να γίνονται συνεχείς μετακινήσεις νοσηλευτών και βοηθών θαλάμου, ενώ τα απογεύματα και τις νύχτες μόνο ένας τραυματιοφορέας καλύπτει την «κίνηση» όλου του νοσοκομείου. Διατηρείται επίσης η κατάργηση δεκάδων οργανικών θέσεων ειδικευμένων γιατρών, συνεχίζεται η μείωση του αριθμού των ειδικευόμενων. Η κατάσταση θα χειροτερέψει αν απολυθούν 14 επικουρικοί γιατροί που η σύμβασή τους λήγει μέχρι το τέλος του 2019, ενώ στο 1ο εξάμηνο του 2020 λήγει η σύμβαση επιπλέον 24 επικουρικών γιατρών.

Παραμένουν κενές 6 οργανικές θέσεις τεχνολόγων ακτινολόγων και χειριστών εφαρμοστών, παρότι οι ανάγκες θα αυξηθούν λόγω της σχεδιαζόμενης λειτουργίας αγγειογράφου και δεύτερου αξονικού τομογράφου.

Στη Διοικητική και Τεχνική Υπηρεσία, παραμένει η κατάργηση δεκάδων οργανικών θέσεων και οι ελλείψεις στα αντίστοιχα τμήματα καλύπτονται προσωρινά με εργαζόμενους μέσω ΟΑΕΔ, επικουρικούς και πρακτικάριους.

Στο μεταξύ, με τους εργαζόμενους του Κέντρου Υγείας Καρλοβάσου συναντήθηκε την περασμένη Τρίτη αντιπροσωπεία του ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων Γενικού Νοσοκομείου Σάμου. Η αντιπροσωπεία εξέφρασε τη συμπαράστασή της στους εργαζόμενους του Κέντρου Υγείας, σημειώνοντας ότι είναι η μοναδική μονάδα στο νησί που παρέχει Πρωτοβάθμια περίθαλψη. Τόνισε ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αποδυναμωθεί, δεν πρέπει να μετακινηθεί ο παιδίατρος. Αντίθετα, είναι αναγκαίο να ενισχυθεί με προσωπικό όλων των κλάδων και όλων των ειδικοτήτων.

Στη συνέχεια, η αντιπροσωπεία του συλλόγου συναντήθηκε με την Ομοσπονδία ΑμεΑ Βόρειου Αιγαίου, δηλώνοντας τη συμπαράστασή της στα ζητήματα που αντιμετωπίζουν, όπως και την ανάγκη συμπόρευσης σε κοινούς αγώνες, όπως έγινε πρόσφατα με την παναιγαιακή κινητοποίηση για την Υγεία και το Προσφυγικό.

Ιδιαίτερη συζήτηση έγινε για τις μεγάλες ελλείψεις ανθρώπινου δυναμικού στο Κέντρο Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης, που είναι τμήμα του Νοσοκομείου.

Παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εργασίας πραγματοποίησαν χτες οι εργαζόμενοι στα δημόσια προνοιακά ιδρύματα και δομές, στο πλαίσιο της πανελλαδικής στάσης εργασίας τους.

Οι δυνάμεις του κλάδου που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ) και ο Ενιαίος Σύλλογος Γονέων ΑμεΑ Αττικής και Νήσων έθεσαν στην πρώτη γραμμή τα αιτήματα για: Αμεση μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων με ελαστικές σχέσεις εργασίας. Να μη γίνει καμία απόλυση. Γενναία κρατική χρηματοδότηση της Πρόνοιας και των Ιδρυμάτων. Πρόσληψη μόνιμου προσωπικού. Αναβάθμιση των υπαρχουσών υποδομών και ίδρυση νέων δημόσιων.

Παρά τις πιέσεις των συγκεντρωμένων για συνάντηση με την υφυπουργό Κοινωνικών Υποθέσεων, Δόμνα Μιχαηλίδου, το υπουργείο είχε «κατεβάσει ρολά»...

Να σημειωθεί ότι μόνο την τελευταία δεκαετία, το προσωπικό των δημόσιων μονάδων Πρόνοιας μειώθηκε σχεδόν κατά 50%. Από 5.000 εργαζόμενους το 2010 σήμερα υπηρετούν 2.600, εκ των οποίων 300 επικουρικοί αναμένεται να απολυθούν τέλη Δεκέμβρη.

«Tην ίδια στιγμή που έχουμε συρρίκνωση και κλείσιμο των ιδρυμάτων, μείωση εργαζομένων, κόψιμο παροχών, διαπιστώνουμε και τη γιγάντωση του ιδιωτικού επιχειρηματικού τομέα στην Ειδική Αγωγή και την Αποκατάσταση», δήλωσε στον «Ριζοσπάστη» ο Χάρης Χουρδάκης, εκ μέρους της ΣΕΑΑΝ. «Στις όποιες δομές δημόσιας Ειδικής Αγωγής σήμερα καλύπτονται υποτυπωδώς 30.000 παιδιά. Στον επιχειρηματικό τομέα της Ειδικής Αγωγής είναι 50.000 παιδιά. Στο δημόσιο τομέα της αποκατάστασης δεν έχει ανοίξει ούτε ένα κρεβάτι τα τελευταία 15 χρόνια, είναι μόλις 200 τα δημόσια κρεβάτια τα οποία υποβαθμίζονται διαρκώς, ενώ οι ανάγκες είναι τουλάχιστον για 2.000. Ο ιδιωτικός επιχειρηματικός τομέας έχει υψηλή κερδοφορία, έχοντας εγκαταστήσει πάνω από 1.100 κρεβάτια τα τελευταία δέκα χρόνια. Η "ανάπτυξή" τους, για τον λαό, για τους ανάπηρους είναι τραγωδία, σημαίνει περικοπή δικαιωμάτων και περισσότερα κέρδη για το κεφάλαιο».