Μεγάλος ντόρος έγινε στα αστικά ΜΜΕ με αφορμή τη δήλωση του Π. Λαφαζάνη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι έτοιμος να κυβερνήσει. Γράφτηκαν δε βαρύγδουποι τίτλοι σε κυριακάτικες εφημερίδες, όπως στο «Βήμα», δύο ξένοι στον ίδιο χώρο, δηλαδή ο Αλ.Τσίπρας και ο Π. Λαφαζάνης. Τι λέει όμως ο Π. Λαφαζάνης; Στο «Κυριακάτικο Βήμα» σε συνέντευξή του και σε εκτίμηση του δημοσιογράφου ότι οι θέσεις του πλησιάζουν αυτές του ΚΚΕ απαντά: «Δεν νομίζω ότι η θέση μου είναι ιδιαίτερα συγγενής με τη γραμμή που ακολουθεί σήμερα το ΚΚΕ στο θέμα της διακυβέρνησης της χώρας. Το αντίθετο θα έλεγα! Προσωπικά θεωρώ άμεση προτεραιότητα και απόλυτα αναγκαία μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Αυτή η κυβέρνηση της Αριστεράς ασφαλώς, θα αναλάβει να κυβερνήσει μέσα στο υφιστάμενο πλαίσιο, όχι όμως για να το διαχειριστεί αλλά για να το ανατρέψει, για να αλλάξει τις νεοφιλελεύθερες επιλογές και να εφαρμόσει ένα προοδευτικό ανορθωτικό πρόγραμμα διεξόδου και ανασυγκρότησης... Για την Αριστερά ο αναγκαίος στόχος της διακυβέρνησης τίθεται πολύ διαφορετικά. Για εμάς είναι σκληρός δρόμος που προϋποθέτει την ενίσχυση και ανάπτυξη μεγάλων κοινωνικών ταξικών αγώνων, που απαιτεί συνεχή πολιτική, οργανωτική και προγραμματική προετοιμασία, καθώς και προετοιμασία του κοινωνικού εδάφους. Και αυτά πολύ περισσότερο που μια κυβέρνηση της Αριστεράς δεν θα κάνει απλώς μια ανώδυνη διαχείριση του συστήματος αλλά μεγάλες τομές, ρήξεις και μεγάλες ανατροπές... Είναι μια μεγάλη ευθύνη προκειμένου να αναλάβουμε, στηριγμένοι στους ενωτικούς κοινωνικούς αγώνες, μια ανατρεπτική προσπάθεια για να ανακόψουμε τον κατήφορο και να προωθήσουμε τη ριζική αλλαγή του κράτους, της οικονομίας και της κοινωνίας με σοσιαλιστική προοπτική.

Ποια επομένως διαφοροποίηση έχει από τη γενική γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ που στο «ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΘΕΛΕΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ» («Αυγή» 4/11/2012) γράφει:«Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ βρίσκεται εδώ για να οργανώσει τη δημοκρατική ανατροπή, για να ανοίξει το δρόμο σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς, στηριγμένης σε ένα ευρύ μέτωπο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, μιας κυβέρνησης που θα θέσει τη χώρα σε νέα τροχιά»...

Λέει ακόμη το σχέδιο ως προς το στρατηγικό στόχο του ΣΥΡΙΖΑ: «Ο "άλλος κόσμος" που "είναι εφικτός" είναι ο "κόσμος" του σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία. Είναι ο "κόσμος" όπου όντως ο "άνθρωπος" και οι ανάγκες του είναι "πάνω από τα κέρδη"... Αλλά η στρατηγική στόχευση επιμερίζεται σε άμεσους στόχους και στις αντίστοιχες τακτικές κινήσεις ή πρωτοβουλίες...Ο κεντρικός στόχος που θέτει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είναι η ανατροπή της κυριαρχίας των δυνάμεων του νεοφιλελευθερισμού και των μνημονίων, των δυνάμεων της κοινωνικής καταστροφής, είναι η ανάδειξη μιας κυβέρνησης της συμπαραταγμένης Αριστεράς στηριγμένης σε μια πλατιά συμμαχία κοινωνικών δυνάμεων».

Μόνο και μόνο μια απλή αντιπαραβολή των αποσπασμάτων του σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ και της συνέντευξης του Π. Λαφαζάνη, δείχνει ότι δεν υπάρχει στρατηγικά καμιά διαφοροποίηση. Είναι υπέρ της κυβέρνησης εντός του καπιταλισμού. Την προβάλλει ως μέσο για το σοσιαλισμό.

Ολοι σπέρνουν αυταπάτες ότι μια κυβέρνηση με τους μεγαλοεπιχειρηματίες να έχουν την οικονομία στα χέρια τους και εντός της ΕΕ μπορούν να εφαρμόσουν φιλολαϊκή πολιτική. Αλλά μια κυβέρνηση που στοχεύει να βγάλει την καπιταλιστική οικονομία από την κρίση είναι υποχρεωμένη να εφαρμόζει πολιτική σε όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών. Και ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Π. Λαφαζάνης λένε ότι η κυβέρνηση θα είναι εντός των πλαισίων για ένα ανορθωτικό πρόγραμμα εξόδου και ανάπτυξης. Τι θα αναπτύξουν; Ποιος θα έχει την οικονομία στα χέρια του; Μπορεί να υπάρξει καπιταλιστική ανάπτυξη, δηλαδή κέρδος και ταυτόχρονα αύξηση μισθών, φοροελαφρύνσεις για το λαό, που σημαίνει φορολογία του κεφαλαίου, αντιμετώπιση της ανεργίας κλπ; Μα το κεφάλαιο για να επενδύσει, απαιτεί φοροελαφρύνσεις, φτηνή εργατική δύναμη, ιδιωτικοποιήσεις κλπ. Πολύ περισσότερο που αυτή είναι η πολιτική όχι της Ευρωζώνης αλλά της ΕΕ. Με την οποία δε διαφωνούν. Βεβαίως ο Π. Λαφαζάνης, δε θεωρεί πανάκεια το ευρώ, όπως οι υπόλοιποι στο ΣΥΡΙΖΑ.

Αλλά το κύριο δεν είναι το νόμισμα, αφού την κρίση τη δημιούργησαν τα τεράστια κέρδη, που δεν μπορούν να ξαναεπενδυθούν γιατί δε φέρνουν νέα κέρδη. Κρίση υπάρχει και σε χώρες εκτός ΕΕ, επομένως η έξοδος απ' αυτήν και η ανάπτυξη, ή σε όφελος του κεφαλαίου θα είναι ή των εργαζομένων. Το κάλεσμα του λαού και από τον Π. Λαφαζάνη, να υποταχτεί σε μια κυβέρνηση εντός του καπιταλισμού που θα ανορθώσει την οικονομία, την καπιταλιστική οικονομία, σε όφελος τάχα του λαού, είναι απάτη. Ο Π. Λαφαζάνης και το «Αριστερό Ρεύμα», είναι ΣΥΡΙΖΑ, έχει γραμμή ΣΥΡΙΖΑ, είναι «δούρειος ίππος» προσέλκυσης λαϊκών δυνάμεων στο ΣΥΡΙΖΑ, γι' αυτό και τον προβάλλουν τα αστικά ΜΜΕ με τέτοια θέρμη. Εναντιώνεται στο ΚΚΕ λέγοντας στην ίδια συνέντευξη «όσοι φοβούνται να αναλάβουν κυβερνητικές ευθύνες είναι όσοι δεν θέλουν να αλλάξουν την κοινωνία», θεωρώντας το ΚΚΕ εμπόδιο, όπως και τα αστικά κόμματα, στη γραμμή ενσωμάτωσης των εργαζομένων. Οσο για τις διαφορετικές γραμμές στο ΣΥΝ και στο ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύουν για άλλη μιά φορά ότι είναι αφερέγγυος.