ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 8 Οχτώβρη 2016
Σελ. /24
ΕΕ - ΗΠΑ - ΔΝΤ
Ενδοκαπιταλιστικές κόντρες με φόντο τις «αβεβαιότητες» στην παγκόσμια οικονομία

Στην υποτονικότητα των νέων επενδύσεων έρχεται να προστεθεί η απότομη επιβράδυνση στο παγκόσμιο εμπόριο

Από συνέντευξη Τύπου της Κρ. Λαγκάρντ πριν την έναρξη της ετήσιας συνόδου του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας
Από συνέντευξη Τύπου της Κρ. Λαγκάρντ πριν την έναρξη της ετήσιας συνόδου του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας
Οι οξυμένες «αβεβαιότητες» γύρω από τους ρυθμούς ανάκαμψης στην παγκόσμια οικονομία και οι ενδοκαπιταλιστικές κόντρες βρίσκονται στο πρώτο πλάνο των προβληματισμών και των συζητήσεων στο πλαίσιο της ετήσιας συνόδου του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, που ξεκίνησε χτες και ολοκληρώνεται αύριο στην Ουάσιγκτον.

Πέρα από το κεντρικό πρόβλημα των νέων επενδύσεων που παραμένουν υποτονικές - παρά τα εκτεταμένα προγράμματα «νομισματικής χαλάρωσης» που εφαρμόζονται στην Ευρωζώνη και σε άλλα κέντρα - ως νέο στοιχείο της αβεβαιότητας προστίθεται και αυτό της απότομης επιβράδυνσης που εμφανίζουν οι ροές του παγκόσμιου εμπορίου, ζήτημα το οποίο εντοπίζεται και αναδεικνύεται σε όλες τις πρόσφατες εκθέσεις των ιμπεριαλιστικών οργανισμών.

Την περασμένη βδομάδα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (ΠΟΕ) αναθεώρησε πτωτικά την πρόβλεψή του για το ρυθμό αύξησης του όγκου του παγκόσμιου εμπορίου στο χαμηλότερο επίπεδο από το 2007, δηλώνοντας ότι θα ανέλθει μόλις στο 1,7% φέτος, από 2,8% που προέβλεπε τον Απρίλη.

Την ίδια ώρα, υπουργοί Οικονομικών από κράτη της Λατινικής Αμερικής, στο πλαίσιο της συνόδου του ΔΝΤ, διατυπώνουν ανησυχίες σχετικά με το «κλίμα προστατευτισμού» σε αναπτυγμένες οικονομίες, δηλαδή για τα μέτρα που παίρνουν διάφορες κυβερνήσεις προκειμένου να στηρίξουν την ανταγωνιστικότητα των βιομηχανιών στο εσωτερικό των χωρών τους. «Υπάρχουν τάσεις απομονωτισμού στην Ευρώπη και δυστυχώς και στις ΗΠΑ», δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών της Αργεντινής, Α. Πρατ - Γκάι, στο πλαίσιο συζήτησης στη σύνοδο του ΔΝΤ.

Από την πλευρά της, η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, απέφυγε να δώσει μία ευθεία απάντηση όταν ρωτήθηκε για τους κινδύνους στην παγκόσμια οικονομία, σε περίπτωση που ο Ντ. Τραμπ κερδίσει στις εκλογές στις ΗΠΑ το Νοέμβρη και τηρήσει τις δεσμεύσεις του για την επαναδιαπραγμάτευση εμπορικών συμφωνιών και την καθιέρωση προστατευτικών εμπορικών δασμών. «Σημειώνω απλά ότι το εμπόριο ήταν κατά βάση μία μεγάλη μηχανή ανάπτυξης. Χρειαζόμαστε αυτή τη μηχανή για να στηρίξουμε και να επιταχύνουμε την ανάπτυξη», είπε η Κρ. Λαγκάρντ.

Η κόντρα πίσω από τα γερμανικά πλεονάσματα

Να σημειωθεί ότι η Γερμανία θα αναλάβει την προεδρία της G-20 τον επόμενο χρόνο, γεγονός που φαίνεται να «φωτίζει» το αντιλαϊκό κάδρο των ευρύτερων ανταγωνισμών που εκδηλώνονται ανάμεσα στη γερμανική κυβέρνηση, τις ΗΠΑ και το ΔΝΤ. «Είναι η στιγμή που επελέγη από τις Ηνωμένες Πολιτείες για να ασκήσουν πίεση στη Γερμανία, ώστε να θέσει ορισμένα σημεία στην ατζέντα της προεδρίας της το επόμενο έτος», τόνισε, μιλώντας στο γαλλικό ειδησεογραφικό πρακτορείο (AFP), πηγή προσκείμενη στις διαπραγματεύσεις.

Την ίδια ώρα, η Κρ. Λαγκάρντ, ανοίγοντας τις εργασίες της φθινοπωρινής συνόδου του ΔΝΤ, τόνισε: «Ορισμένες χώρες διαθέτουν δημοσιονομικά περιθώρια. Ανάμεσά τους βρίσκονται αναμφίβολα ο Καναδάς, η Γερμανία, η Νότια Κορέα». Επιπλέον, σχολιάζοντας τη μείωση φόρων που έχει εξαγγείλει η γερμανική κυβέρνηση, άφησε να εννοηθεί ότι δεν είναι επαρκής, λέγοντας: «Ελπίζουμε ότι αυτή η μείωση (φόρων) περιλαμβάνεται σε ένα ευρύτερο πακέτο μέτρων που εκμεταλλεύεται το περιθώριο δημοσιονομικών ελιγμών που διαθέτει η Γερμανία». Σύμφωνα με την ίδια, τα πολύ χαμηλά επιτόκια στις αγορές δίνουν μία ευκαιρία «σε χώρες όπως η Γερμανία» για χρηματοδότηση με χαμηλό κόστος στις αγορές «για την ανάπτυξη των υποδομών».

Βέβαια, στο επίκεντρο βρίσκονται τα αστρονομικά εμπορικά πλεονάσματα της Γερμανίας, τα οποία στο πρόσφατο παρελθόν αποτέλεσαν πεδίο ενδοκαπιταλιστικής διαπάλης και στο εσωτερικό της ΕΕ, με στόχο βέβαια την απόσπαση μεριδίων και κερδών από το παγκόσμιο εμπόριο, το οποίο, έτσι κι αλλιώς, συνεχίζει σε ρότα υποχώρησης, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία.

Από την πλευρά του, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Β. Σόιμπλε, στο πλαίσιο συζήτησης στη σύνοδο του ΔΝΤ υποστήριξε πως «η γερμανική οικονομία βρίσκεται σε καλή κατάσταση, διότι τηρούμε τους κανόνες που ισχύουν στην Ευρώπη», απαιτώντας από τους ευρωενωσιακούς «εταίρους» να σεβαστούν τους ίδιους κανόνες.

Υποβάθμιση προβλέψεων και «αβεβαιότητες»

Παράλληλα, το ΔΝΤ προχώρησε σε περαιτέρω υποβάθμιση των προβλέψεων, ιδιαίτερα σε σχέση με την έκθεση του Απρίλη του 2016, αλλά και σε σχέση με τις εκτιμήσεις του Ιούλη.

Ειδικότερα, σύμφωνα με την έκθεση του ΔΝΤ, οι εκτιμώμενοι ρυθμοί του ΑΕΠ, για το 2016 και το 2017 αντίστοιχα, διαμορφώνονται ως εξής:

  • Παγκόσμια οικονομία: 3,1% (από 3,2% στην εκτίμηση του Απρίλη) και 3,4% (από 3,5%)
  • ΗΠΑ: 1,6% (από 2,4%) και 2,2% (από 2,5%)
  • Ευρωζώνη: 1,7% (από 1,5%) και 1,5 (από 1,6%)
  • Βρετανία: 1,8% (από 1,9%) και 1,1% (από 2,2%)
  • Ιαπωνία: 0,5% (αμετάβλητο) και 0,6% (από -0,1%)
  • Κίνα: 6,6% (από 6,5%) και 6,2% (αμετάβλητο)
  • Ρωσία: Πτώση 0,8% (από πτώση 1,8%) και ανάκαμψη 1,1% (από 0,8%)
  • Βραζιλία: Πτώση 3,3% (από πτώση 3,8%) και ανάκαμψη 0,5% για το 2017.

Ταυτόχρονα, σε έκθεση του ΔΝΤ για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα αναφέρεται ότι μία στις τέσσερις τράπεζες των αναπτυγμένων χωρών θα παραμείνουν, ακόμη και σε περίπτωση ανάκαμψης της παγκόσμιας οικονομίας, πολύ αδύναμες για να στηρίξουν την ανάπτυξη και ευάλωτες σε μελλοντικά σοκ.

Σύμφωνα με το ΔΝΤ, τα χαμηλά επιτόκια, η υποτονική δραστηριότητα στις κεφαλαιαγορές, οι υψηλότερες κεφαλαιακές απαιτήσεις και η «κληρονομιά» των μη εξυπηρετούμενων δανείων έχουν συμπιέσει τα κέρδη των τραπεζών στον αναπτυγμένο κόσμο.

Σε αυτό το πλαίσιο, κομβικό ζήτημα αποτελεί η μείωση των «κόκκινων» δανείων, σε συνδυασμό με διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις όπως οι συγχωνεύσεις - εξαγορές. Το ΔΝΤ εκτιμά πως τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια στις ευρωπαϊκές τράπεζες ανέρχονται σε περίπου 900 δισ. ευρώ. Επιπλέον, προτείνεται στις κυβερνήσεις να προχωρήσουν σε αλλαγές του νομοθετικού πλαισίου, προκειμένου να διευκολυνθεί η «απαλλαγή» των τραπεζών από τα προβληματικά δάνεια.

Σύμφωνα με το ΔΝΤ, το παγκόσμιο χρέος του μη χρηματοπιστωτικού τομέα (περιλαμβάνει τα χρέη των κρατών, των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών) ανέρχεται στα 152 τρισ. δολάρια, ποσό που αντιστοιχεί στο 225% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Το ΔΝΤ προειδοποιεί ότι το παγκόσμιο χρέος βρίσκεται στα υψηλότερα επίπεδα όλων των εποχών, ενώ θα μπορούσε να «ανατρέψει την εύθραυστη οικονομική ανάπτυξη».

Ενδοκαπιταλιστική διαπάλη για το ελληνικό κρατικό χρέος

Σε αυτό το φόντο εξελίσσεται και η ενδοκαπιταλιστική διαπάλη σχετικά με τη διαχείριση του ελληνικού κρατικού χρέος και με κοινή συνισταμένη την επιβολή νέων αντιλαϊκών μέτρων.

«Καθώς η Ελλάδα συνεχίζει να εργάζεται με όλους τους θεσμούς, το ζήτημα της αναδιάρθρωσης του χρέους παραμένει στο τραπέζι», τόνισε ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Τζακ Λιου.

Ο ίδιος, βάζοντας ακόμα πιο ανοιχτά στο κάδρο των αντιλαϊκών διεργασιών και την κυβέρνηση των ΗΠΑ, επισήμανε: «Εχουμε εμπλακεί σε βάθος με την Ελλάδα και στα θέματα που αφορούν την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα και το χρέος, εδώ και πολύ καιρό. Ευτυχώς, δεν είμαστε σε φάση άμεσης κρίσης. Το θέμα είναι τι μπορούμε να κάνουμε για να αποφύγουμε να βρεθούμε και πάλι σε φάση κρίσης».

Από την πλευρά του, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Β. Σόιμπλε, τόνισε πως το «πρόβλημα» δεν βρίσκεται στο κρατικό χρέος, αλλά στο ζήτημα της «ανταγωνιστικότητας» που πρέπει να κερδίσει η ελληνική οικονομία, δηλαδή οι εγχώριοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Σύμφωνα με τον ίδιο, η εστίαση της συζήτησης μόνο στο θέμα του χρέους λειτουργεί αποπροσανατολιστικά...


Α. Σ.

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ «ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΚΟΣΤΟΣ»
Ζητούν επιπλέον μειώσεις οι βιομήχανοι...

...ενώ η κυβέρνηση «δίνει τα ρέστα της» στο κεφάλαιο

Ακόμα και στο 48% φτάνουν με τη νέα σύμβαση οι εκπτώσεις για την «Αλουμίνιον της Ελλάδος» για την προμήθεια ρεύματος!
Ακόμα και στο 48% φτάνουν με τη νέα σύμβαση οι εκπτώσεις για την «Αλουμίνιον της Ελλάδος» για την προμήθεια ρεύματος!
Η συμφωνία στην οποία κατέληξε την προηγούμενη βδομάδα η διοίκηση της ΔΕΗ ΑΕ με την «Αλουμίνιον της Ελλάδος» (ΑτΕ) σχετικά με τη μείωση στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος «άνοιξε» την όρεξη στο σύνολο των πελατών υψηλής τάσης, οι οποίοι ζητούν ανάλογη ευνοϊκή μεταχείριση. Ολο το προηγούμενο διάστημα οι διεργασίες που συντελούνταν μεταξύ κυβερνητικών και επιχειρηματικών παραγόντων υπήρξαν ιδιαίτερα έντονες και συνεχίζονται με αμείωτους ρυθμούς, εν μέσω όξυνσης του ανταγωνισμού μεταξύ των μονοπωλιακών ομίλων στον τομέα της Ενέργειας και των λεγόμενων «ενεργοβόρων» βιομηχανιών, που επιδιώκουν μείωση του περιβόητου «ενεργειακού κόστους».

Η σύμβαση ανάμεσα στην «ΑτΕ» του «Ομίλου Μυτιληναίος» και τη ΔΕΗ ΑΕ είναι χαρακτηριστική για την αποφασιστικότητα της συγκυβέρνησης να εξυπηρετήσει και σε αυτό το πεδίο τις αξιώσεις των βιομηχάνων.

Συγκεκριμένα, η σύμβαση που εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση των μετόχων της ΔΕΗ (όπου η κυβέρνηση εκπροσωπεί το πλειοψηφικό κρατικό μετοχικό πακέτο) και η οποία θα υπογραφεί σύντομα, είναι τετραετούς διάρκειας, από 1/7/2016 έως 31/12/2020. Οι εκπτώσεις που προβλέπει μπορεί υπό κάποιους όρους να φτάσουν ακόμη και στο 48% επί της χρέωσης ηλεκτρισμού στην Υψηλή Τάση, που σήμερα τιμολογείται με 57,57 ευρώ/MWh. Ετσι, η νέα σύμβαση προμήθειας προβλέπει ότι για την περίοδο από 1/1/2014 έως 30/6/2016, κατά την οποία υπήρχε διένεξη με την ΑτΕ, η τιμή διαμορφώνεται στα 36,6 ευρώ/MWh, ενώ για την ερχόμενη τετραετία προβλέπεται περαιτέρω μείωση, στα 31,6 ευρώ/MWh, δίχως το κόστος ρύπων και δικτύων.

Ως όρος για την παροχή του συνόλου της παραπάνω έκπτωσης καθορίστηκε η προπληρωμή 100 εκατ. ευρώ για την κατανάλωση του α' εξαμήνου του έτους, εντός 15 ημερών από την υπογραφή της σύμβασης, ενώ για τη διαμόρφωση της τελικής τιμής υπολογίστηκε έκπτωση όγκου ηλεκτρικού ρεύματος 25% και έκπτωση λόγω «ειδικών καταναλωτικών χαρακτηριστικών» της επιχείρησης, ύψους 8%. Εχουν επίσης ληφθεί υπόψη και οι χρηματιστηριακές τιμές του αλουμινίου στο Χρηματιστήριο Μετάλλων του Λονδίνου, καθώς η χρέωση θα αυξάνεται ανάλογα με την αύξηση που ενδεχομένως υπάρξει στην τιμή του αλουμινίου.

Ζητούν κι άλλοι βιομήχανοι το «μερτικό» τους...

Στη Γενική Συνέλευση της ΔΕΗ συμμετείχε και εκπρόσωπος του ΤΑΙΠΕΔ, μιας και το ταμείο ιδιωτικοποιήσεων έχει στο χαρτοφυλάκιό του το 17% των μετοχών της ΔΕΗ, εκφράζοντας επιφυλάξεις για το σύννομο της συμφωνίας με τη νομοθεσία της ΕΕ περί κρατικών ενισχύσεων. Οπως έγινε γνωστό από τη διοίκηση της ΔΕΗ, η συμφωνία ολοκληρώθηκε κατόπιν σχετικών ενεργειών του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, έχοντας πάντα ως «μπούσουλα» σχετική απαίτηση των δανειστών να ολοκληρωθούν όλες οι συμβάσεις με την «ενεργοβόρο» βιομηχανία, ως «προαπαιτούμενο» για την εκταμίευση της υποδόσης των 2,8 δισ. ευρώ...

Ακριβώς γι' αυτόν το λόγο επανέρχεται το ζήτημα των χρεώσεων στο σύνολο της «ενεργοβόρου» βιομηχανίας που τροφοδοτείται από την υψηλή τάση, με τον πρόεδρο της ΔΕΗ να μεταθέτει την επίλυσή του στο τέλος του 2017, οπότε λήγουν οι τρέχουσες συμβάσεις.

Κατά τ' άλλα, καθώς εντείνονται οι ενδοκαπιταλιστικοί ανταγωνισμοί στο πλαίσιο της παραπέρα «απελευθέρωσης» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, κατά τη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης ο πρόεδρος της ΔΕΗ, Μ. Παναγιωτάκης, έθεσε εκ νέου το αίτημα της ΔΕΗ να μην περιλαμβάνεται το ποσοστό της υψηλής τάσης στο συνολικό μερίδιο αγοράς που κατέχει η επιχείρηση. Υπενθυμίζεται ότι βάσει της συμφωνίας με τους δανειστές, η ΔΕΗ θα πρέπει μέχρι το 2020 να έχει μειώσει το μερίδιό της στην εγχώρια αγορά κάτω του 50%.

Η παραπάνω πρόταση ήδη έχει ξεσηκώσει αντιδράσεις στους κόλπους των βιομηχάνων, οι οποίοι εκτιμούν πως σε αυτήν κρύβεται η πρόθεση της ΔΕΗ να αποκλειστούν οι ίδιοι από την αγορά ηλεκτρικού ρεύματος. Αντίστοιχη κίνηση είχε επιχειρηθεί το περασμένο καλοκαίρι, μέσα από τον προτεινόμενο Κώδικα Δημοπρασιών Προθεσμιακών Προϊόντων Ηλεκτρικής Ενέργειας - το Σύστημα Δημοπρασιών ΝΟΜΕ - η οποία ωστόσο έμεινε στα χαρτιά μετά τις έντονες αντιδράσεις ορισμένων τμημάτων της βιομηχανίας. Μάλιστα, είχε χαρακτηρισθεί από τους ίδιους, με ευθείες καταγγελίες προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ως προσπάθεια να ευνοηθούν συγκεκριμένοι ιδιώτες παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας... Το μόνο βέβαιο είναι πως οι επόμενοι μήνες θα έχουν πολύ ενδιαφέρον μιας και όλες οι πλευρές ήδη «ακονίζουν τα μαχαίρια».

Ανοιχτά συγχαρητήρια από τον ΣΕΒ προς την κυβέρνηση

Η αλήθεια είναι βέβαια πως η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες για να μειώσει το λεγόμενο «ενεργειακό κόστος» των βιομηχάνων, αλλά και να συμβιβάσει αντιτιθέμενα συμφέροντα στο εσωτερικό της εγχώριας αστικής τάξης.

Χαρακτηριστικά, ο ΣΕΒ αναγνωρίζει ανοιχτά τις εν λόγω κυβερνητικές προσπάθειες, γεγονός που κατέγραψε και σε «οικονομικό δελτίο» του, τον περασμένο Σεπτέμβρη.

Σε αυτό εξέφραζε την ικανοποίησή του για τις παρεμβάσεις της κυβέρνησης που έχουν οδηγήσει σε μείωση του ενεργειακού κόστους της βιομηχανίας και ειδικότερα σε ό,τι αφορά τη μείωση του κόστους φυσικού αερίου για τη βιομηχανική παραγωγή. Πιο συγκεκριμένα, χρέωνε στα θετικά της κυβέρνησης την κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης (ΕΦΚ) στο φυσικό αέριο που χρησιμοποιείται για την ηλεκτροπαραγωγή, τη μείωση του ΕΦΚ στο φυσικό αέριο που χρησιμοποιείται από τη βιομηχανία για κατανάλωση, την εφαρμογή των συμβάσεων διακοψιμότητας στις μεγάλες βιομηχανίες, την αλλαγή των όρων τιμολόγησης της πρόσβασης στο δίκτυο μεταφοράς φυσικού αερίου κ.ά.

Οπως χαρακτηριστικά υπογράμμισε, όλα τα παραπάνω «αποτελούν σωρευτικά κρίσιμες παρεμβάσεις στήριξης της Ελλάδας που παράγει και εξάγει»...

Οξύνεται η ενδοκαπιταλιστική αντιπαράθεση

Στο πλαίσιο των ανταγωνισμών μεταξύ διαφορετικών τμημάτων του κεφαλαίου, βέβαια, τα παραπάνω συγχαρητήρια του ΣΕΒ προς την κυβέρνηση δεν υιοθετούνται από το σύνολο των βιομηχανικών καταναλωτών, όπως φαίνεται από μια σειρά δημόσιων παρεμβάσεων το τελευταίο διάστημα. Το μόνο βέβαιο είναι πως οι «πιέσεις» που ασκούνται από κάθε επιχειρηματικό όμιλο προς την κυβέρνηση ξεχωριστά θα ενταθούν, όπως και οι αναμεταξύ τους κόντρες, εν μέσω συνολικών αναδιαρθρώσεων που συντελούνται στην εγχώρια καπιταλιστική οικονομία.

Ηδη, οι αλληλοεπιθέσεις μεταξύ μονοπωλιακών ομίλων του χώρου της Ενέργειας (παραγωγών, προμηθευτών, παραγωγών μέσων ΑΠΕ κ.ά.) και βιομηχανιών, για το ποιος θα ωφεληθεί περισσότερο από τις εξελίξεις στον τομέα Ενέργειας και μάλιστα σε περίοδο μεγάλων δυσκολιών λόγω της παρατεταμένης ύφεσης, εκτοξεύονται ακόμη και σε δημόσιες συζητήσεις. Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε η συζήτηση για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ ΑΕ, δεν ήταν λίγοι εκείνοι οι επιχειρηματίες που εξέφρασαν ανοιχτά τη διαφωνία τους, όπως επίσης εξέφρασαν τη διαφωνία τους στην ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ στη συνέχεια από τη σημερινή κυβέρνηση. Είναι σαφές ότι στις σημερινές συνθήκες, η διατήρηση ορισμένων τέτοιων επιχειρήσεων στην ιδιοκτησία του κράτους και η παραχώρηση της χρήσης κερδοφόρων τμημάτων τους στο μεγάλο κεφάλαιο, καθώς και η διασφάλιση τέτοιων προνομιακών συμβάσεων (όπως στην περίπτωση της «ΑτΕ»), είναι αποτελεσματικότερη μέθοδος, που οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερα ποσοστά κερδοφορίας τις βιομηχανίες. Διαφορετικά, οι ιδιώτες παραγωγοί θα παζαρεύουν τις τιμές με τους βιομήχανους με βάση το δικό τους κέρδος, άρα οι συμβάσεις δε θα είναι προνομιακές.

Ολα όσα προαναφέρθηκαν αναδεικνύουν την όξυνση των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών με επίκεντρο την Ενέργεια. Το βέβαιο είναι πως ο λαός αντικειμενικά θα «πληρώσει τα σπασμένα», και ήδη τα πληρώνει αφού οι κάθε είδους «εκπτώσεις» προς το κεφάλαιο «εξοικονομούνται» από την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης, ενώ και η ίδια η ΔΕΗ, παράλληλα με το πρόγραμμα διακανονισμών και ρύθμισης οφειλών που προωθεί ως «τελευταία ευκαιρία», εντείνει και τις απειλές και τις διακοπές ρεύματος στους «κακοπληρωτές»...

Επίσης, ενώ μειώνει τον ειδικό φόρο κατανάλωσης φυσικού αερίου στη βιομηχανία, αυξάνει τον αντίστοιχο φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης, επιβαρύνοντας τα λαϊκά νοικοκυριά.

Κόντρα σε όλα αυτά έρχεται η πρόταση του ΚΚΕ ως η μόνη πραγματικά φιλολαϊκή διέξοδος, που η υλοποίησή της μπορεί να εξασφαλίσει τη λαϊκή ευημερία, μέσω της κοινωνικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, της ύπαρξης κεντρικού σχεδιασμού στην οικονομία και της ίδρυσης ενιαίου φορέα Ενέργειας, που θα είναι λαϊκή ιδιοκτησία, θα λαμβάνει υπόψη τις λαϊκές ανάγκες και θα αξιοποιεί όλες τις παραγωγικές δυνατότητες του λαού και της χώρας. Αυτός ο φορέας θα διασφαλίζει την κάλυψη των αναγκών της κεντρικά σχεδιασμένης βιομηχανίας, τη σχεδιασμένη ανάπτυξη περιοχών και κλάδων, την ασφάλεια των εργαζομένων και γενικότερα την ισόρροπη παρέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον και φτηνό ρεύμα στο λαό.


Φ. Κ.

Βαρύ τίμημα για τα λαϊκά νοικοκυριά

Την ίδια στιγμή που η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προχωρά σε τεράστιες εκπτώσεις στο «ενεργειακό κόστος» των μεγάλων βιομηχανιών και επιχειρήσεων, η απειλή αποκοπής της ηλεκτροδότησης σε χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά, εξαιτίας των ανεξόφλητων οφειλών τους προς τη ΔΕΗ παραμένει και σε αρκετές περιπτώσεις γίνεται καθημερινά πράξη.

Στις 30/10 λήγει το πρόγραμμα ρύθμισης οφειλών που «τρέχει» η ΔΕΗ και μέχρι τότε καλούνται τα χρεωμένα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά να περάσουν από τα ταμεία της επιχείρησης, αλλά και να παραμείνουν «συνεπείς» στην καταβολή των δόσεων, ειδάλλως θα δουν τα σπίτια τους να μένουν δίχως ηλεκτρικό ρεύμα...

Τα χρέη των λαϊκών νοικοκυριών προς τη ΔΕΗ, βέβαια, οφείλονται στη ραγδαία πτώση του εισοδήματός τους τα τελευταία χρόνια - και ενώ το 2017 θα φορτωθούν με μέτρα διπλάσιου ύψους σε σχέση με το 2016! - καθώς και στην ταυτόχρονη αύξηση του κόστους ηλεκτρικού ρεύματος, όπως και των υπόλοιπων χρεώσεων που είναι συνδεδεμένες με τους λογαριασμούς.

Ο λογαριασμός του ηλεκτρικού ρεύματος αποτελεί σήμερα ένα από τα βασικότερα εργαλεία για την απομύζηση του λαϊκού εισοδήματος, όχι μόνο μέσω αυτής καθαυτής της τιμής του, αλλά και μέσω μιας σειράς άλλων χρεώσεων που είναι συνδεδεμένες με τους λογαριασμούς του ρεύματος. Ολες οι κυβερνήσεις, και φυσικά και η σημερινή, γνωρίζοντας ότι το ηλεκτρικό ρεύμα είναι βασικό αγαθό, συνδέουν εκβιαστικά με τους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος μια σειρά χρεώσεις, γνωρίζοντας ότι η συντριπτική πλειοψηφία των καταναλωτών αναγκαστικά θα «κόψει το λαιμό» της να τις πληρώσει για να έχουν τα σπίτια τους ρεύμα.

Συνολικά, από το 2008 μέχρι σήμερα υπολογίζεται ότι οι αυξήσεις στα οικιακά τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος, μαζί με τις αυξήσεις σε ΦΠΑ, τέλη ΑΠΕ, αυξήσεις Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας και μια σειρά άλλες χρεώσεις, φτάνουν το 70%. Είναι προφανές λοιπόν ότι η μείωση κατά 15% στην τιμή του ρεύματος - δηλαδή όχι στο σύνολο του λογαριασμού - που υπόσχεται η διοίκηση της ΔΕΗ στους «συνεπείς πελάτες» (αποκλείοντας όσους αδυνατούν να πληρώνουν έγκαιρα τους λογαριασμούς τους) δεν μπορεί να αλλάξει τη συνολική εικόνα.

Πόσο μάλλον που «ψήνονται» και νέες αυξήσεις στους λογαριασμούς ρεύματος, μετά και την κυβερνητική τροπολογία που ψηφίστηκε προχτές Πέμπτη στη Βουλή, για την αύξηση του τέλους των προμηθευτών Ενέργειας για την κάλυψη του Ειδικού Λογαριασμού ΑΠΕ του ΛΑΓΗΕ, γεγονός που αφήνει ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο - παρά τις σχετικές διαψεύσεις μέσω... διαρροών - να μετακυλιστεί και αυτή η επιβάρυνση στα λαϊκά νοικοκυριά. Η τροπολογία φέρνει για το 2017 ένα πρόσθετο κόστος 45 εκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και αφήνει ανοιχτό το ζήτημα της αύξησης του ΕΤΜΕΑΡ. Είναι τέλος του οποίου την αύξηση θα αποφασίσει η ΡΑΕ. Και επειδή η εξάλειψη αυτού του κόστους θα γίνει μέσα στο 2017, με δεδομένη τη μείωση στους βιομήχανους, μάλλον θα το πληρώσει ο λαός.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ