Κόντρα στην παγίδα της αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, ο λαός με την πάλη του να γίνει ο ίδιος πρωταγωνιστής των εξελίξεων

Στη ΔΗΜΑΡ, για το Σάββατο είναι προγραμματισμένη η συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής για την εκλογή νέου γραμματέα μετά το πρόσφατο συνέδριο και την αντικατάσταση του μέχρι πρότινος γραμματέα του κόμματος Σπ. Λυκούδη. Ο ίδιος, εδώ και καιρό, έχει διαφωνήσει με τις θέσεις της πλειοψηφίας υπό τον Φώτη Κουβέλη γύρω από το θέμα των συνεργασιών. Συγκεκριμένα, έχει εκφραστεί θετικά απέναντι στους «58» και στις διεργασίες για τη συγκρότηση της κεντροαριστεράς, με δηλώσεις όπως «Εγώ θέλω μια πιο ανοιχτή ΔΗΜΑΡ στα άλλα κεντροαριστερά κόμματα (...) Είναι πολύ σημαντικό, η Δημοκρατική Αριστερά να πάρει πρωτοβουλίες για να ανοίξει τη συζήτηση σε αυτόν το χώρο». Για δε τον ΣΥΡΙΖΑ έχει υποστηρίξει ότι «Η ΔΗΜΑΡ έχει συνεργαστεί με την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, κόμματα ένοχα για το παρελθόν. Πολύ περισσότερο μπορεί να συνεργαστεί με ένα αριστερό κόμμα που μας χωρίζουν πολλά πολιτικά». Τοποθετήσεις που δείχνουν να εκφράζουν κι άλλα στελέχη του κόμματος, άσχετα αν για την ώρα δείχνει να τις αρνείται ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Φ. Κουβέλης.

Μια τέτοια συνεργασία, «κεντροαριστερών δυνάμεων» προπαγανδίζει και η λεγόμενη «κίνηση των 75», στελέχη του ΠΑΣΟΚ που με ανακοίνωσή τους ασκούν κριτική στην ηγεσία του κόμματος με επίκεντρο τη συμμετοχή στην κυβέρνηση για την οποία -όπως καταγγέλλουν- δεν υπάρχει συγκεκριμένο πλαίσιο συμφωνίας και ζητούν διαφοροποίηση απ' τη ΝΔ ενόψει και των εκλογών του Μάη. Ολα αυτά πάντα, με γνώμονα να αποφευχθεί η «πολιτική αστάθεια» και μια «κοινωνική έκρηξη»...

Γράφουν χαρακτηριστικά: «Το ΠΑΣΟΚ είχε και έχει ως σταθερά εκφρασμένη βούληση να μην προκαλέσει πολιτική αστάθεια, θέση με πολιτικό κόστος. Δεν είχε όμως την ίδια στάση ο αρχηγός της ΝΔ, που έκανε τα πάντα για να ρίξει μια εκλεγμένη κυβέρνηση και -ακόμη και όταν εκλέχτηκε- διακινδύνευε την προοπτική της χώρας, με βάση τους μικροπολιτικούς του σχεδιασμούς». Προτείνουν εναλλακτικές όπως ότι «η χώρα θα μπορούσε να συνεχίσει με Οικουμενική Κυβέρνηση ή με το ΠΑΣΟΚ να παρέχει απλώς κοινοβουλευτική ψήφο εμπιστοσύνης, υπό συγκεκριμένους όρους και εγγυήσεις». Ζητούν «να υπάρξει ιδεολογικό και πολιτικό πρόσημο διαφοροποίησης από τη Δεξιά, στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση».

Προτείνουν ακόμα «προσπάθεια επαναγεφύρωσης των σχέσεών μας με τις άλλες προοδευτικές δυνάμεις της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς» καθώς, όπως αναφέρουν, «η σύγχρονη Κεντροαριστερά δεν προκύπτει με αποκλεισμούς και δεν εξαντλείται σε επιλεκτικές συγκολλήσεις κορυφής, ούτε μπορεί να στοχεύει σε ικανοποίηση εγωκεντρικών σχεδιασμών επιβίωσης ή προσωπικής ανέλιξης μεμονωμένων στελεχών».

Ο στόχος, όπως τον περιγράφουν, είναι κυβέρνηση που θα εφαρμόσει ένα άλλο μείγμα διαχείρισης που στο επίκεντρό του θα έχει την τόνωση της καπιταλιστικής ανάπτυξης και ταυτόχρονα μέτρα χειραγώγησης του λαού, ώστε να αποφευχθεί η μετουσίωση της δυσαρέσκειας και οργής σε οργανωμένη πάλη. «Τώρα πρέπει να πάμε στον κύκλο της ανάπτυξης με αλλαγή πολιτικής. Αυτήν την άλλη πολιτική αποδείχτηκε ότι δεν μπορεί να την υλοποιήσει η κυβέρνηση Σαμαρά. Χρειάζεται μια άλλη κυβέρνηση με προοδευτικό πρόσημο. Και πρέπει να το επιδιώξουμε, για να αποφύγουμε την κοινωνική έκρηξη. Χρειαζόμαστε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο» αναφέρουν χαρακτηριστικά.

Απ' την άλλη, διαχέονται φήμες ως και για δημιουργία «πατριωτικού - «αντιμνημονιακού» κόμματος στα δεξιά της ΝΔ, από παράγοντες όπως ο Β. Πολύδωρας, ο Π. Ψωμιάδης ακόμα και οι ΑΝΕΛ. Ο Β. Πολύδωρας με άρθρο του υπεραμύνθηκε της απόφασής του να καταψηφίσει το φόρο ακινήτων, που προκάλεσε τη διαγραφή του από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ το Δεκέμβρη. Επιχειρώντας να εμφανίσει εαυτόν περίπου ως λαϊκό ήρωα αναφέρει χαρακτηριστικά για το σύστημα που υπηρέτησε κι ο ίδιος επί δεκαετίες και συνεχίζει να υπηρετεί: «Το κομματικό και ευρύτερα ψευδοελίτικο κατεστημένο που δρα ως εγκληματική οργάνωση είχε επί τέλους απαλλαγεί από έναν αιρετικό, από ένα γρέζι ατσαλένιο που χαλάει το ρουλεμάν της αιώνιας διαπλοκής, των τζακιών, της οικογενειοκρατίας (...) αλλά με τις εταιρείες, κατά προτίμηση διαφημιστικές, αεριτζίδικες, offshore και ΜΚΟ, καθώς και μιας μυστήριας οργάνωσης και ανθελληνικής ελίτας, που άλλοτε αναπολεί το κυβερνητικό ιδεώδες του Οθωμανισμού και άλλοτε του Ευρωπαϊκού προτεσταντικού τραπεζιτισμού».

Ο ίδιος ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ Πάνος Καμμένος, μιλώντας στον τηλεοπτικό ΑΝΤ1 άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο συνεργασίας με τον Πολύδωρα λέγοντας: «τον αγαπώ και τον ψήφισα (σ.σ. παλαιότερα για πρόεδρο της ΝΔ στις εσωκομματικές εκλογές). Εκανε τη σύγκρουσή του, λίγο αργά για μένα. Παραμένει όμως ακόμη μία σημαντική προσωπικότητα. Με τον Βύρωνα πάντα συζητούσα, συζητώ και θα συζητάω. Θα έχουμε συνάντηση τις επόμενες μέρες».

Σε ό,τι αφορά το σίριαλ με το αν αποχωρεί η Ρ. Μακρή από τους ΑΝΕΛ ή όχι, ο Π. Καμμένος ανέφερε ότι «είναι μια εξαιρετική βουλευτής που έχει συγκρουστεί με όλα τα επώνυμα συμφέροντα. Ποτέ δεν έφυγε από εμάς». Μπροστά στην έντονη φημολογία ότι η Ρ. Μακρή ενδέχεται να μεταπηδήσει στον ΣΥΡΙΖΑ, αντέδρασε ο βουλευτής του Πέτρος Τατσόπουλος, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει κόντρα μεταξύ των δύο.

Σκόπιμη αοριστία περιβάλλει την απάντηση του Φ. Κουβέλη στο αν υπάρχει ενδεχόμενο να επιστρέψει η ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση, καθώς σχετικές προτάσεις ήδη διατυπώνονται. Σε συνέντευξή του στη «Real News», απορρίπτει την επιστροφή στη δοσμένη κυβέρνηση, χωρίς βεβαίως να αποκλείει τη συμμετοχή σε μια άλλη στο άμεσο μέλλον, κάτι που άλλωστε η ΔΗΜΑΡ θέτει ως στόχο. Ο Φ. Κουβελης προσθέτει με νόημα ότι η σχετική συζήτηση (για τη συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση) «υπενθυμίζει έμμεσα ότι ο ρόλος της ήταν σημαντικός και όχι μόνο αριθμητικός στην κυβέρνηση συνεργασίας».

Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ επικρίνει τους έως πρότινος κυβερνητικούς της συνεταίρους, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ότι δεν πρόκειται να προωθήσουν «προοδευτικές πολιτικές» για την αντιμετώπιση της κρίσης, θεωρώντας ότι σήμερα στο κέντρο της πολιτικής πρέπει να τοποθετηθεί η «ανάταξη της κοινωνικής συνοχής», καθώς αντιλαμβάνεται τη χειραγώγηση του λαού και την υποταγή του σε στόχους που θέτουν οι αστοί ως αναγκαία συνθήκη για να δρασκελίσουν αυτοί την κρίση. Στο ίδιο πλαίσιο και αναφερόμενος στο ενδεχόμενο προκήρυξης πρόωρων εκλογών ο Φ. Κουβέλης τονίζει «η πολιτική σταθερότητα συνδέεται με την κοινωνική σταθερότητα».

Στην ερώτηση αν προτίθεται να συνεργαστεί με το ΣΥΡΙΖΑ, ο Φ. Κουβέλης, εμμέσως πλην σαφώς, δίνει καταφατική απάντηση, λέγοντας μεταξύ άλλων «επιδιώκουμε την προώθηση ευρύτερων συμπαρατάξεων σε πεδία όπως η προώθηση εκσυγχρονισμών και εξυγιαντικών μεταρρυθμίσεων, έχουμε ταχθεί υπέρ των κυβερνήσεων συνεργασίας και θεωρούμε ότι για να είναι βιώσιμες πρέπει να υπάρχει δεσμευτική προγραμματική συμφωνία και συμφωνημένο πλαίσιο κανόνων συλλογικής λειτουργίας, που θα αποτρέπει το μονοκομματικό επικαθορισμό». Ο Φ. Κουβέλης αναφέρεται και στην προώθηση της «πολιτικής συμπαράταξης του προοδευτικού τρίτου πόλου», του οχήματος που θα οδηγήσει τη ΔΗΜΑΡ να διαπραγματευτεί από καλύτερη θέση τη στήριξη και συμμετοχή της στην αστική διακυβέρνηση, όπως και ο ίδιος παραδέχεται όταν λέει: «Γι' αυτό κρίσιμο ζήτημα της επόμενης εκλογικής μάχης θα είναι το μέγεθος της επιρροής του προοδευτικού πόλου. Η ΔΗΜΑΡ και οι σύμμαχοί της διεκδικούν να έχουν αυξημένες δυνατότητες επηρεασμού της εφαρμοζόμενης πολιτικής».

Υπέρ των «ευρύτερων συναινέσεων» τάσσεται και σε ό,τι αφορά τη διαπραγμάτευση του χρέους «ώστε να ενισχυθεί η διαπραγματευτική ικανότητα της χώρας με στόχο μια νέα συμφωνία με τους εταίρους που θα καταστήσει το χρέος βιώσιμο» και απτή τη δυνατότητα του αστικού κράτους να ενισχύει τους καπιταλιστές για να ανακάμψει η κερδοφορία τους.

Με τη σειρά του ρίχνει νερό στο μύλο του αποπροσανατολισμού του λαού παινεύοντας την πρωτοβουλία του Ευρωκοινοβουλίου να συστήσει επιτροπή για να ελεγχθούν τα πεπραγμένα στις χώρες με μνημόνιο. Πρωτοβουλία, που εκτός από στάχτη στα μάτια των λαών και απόπειρα εξωραϊσμού του ρόλου της ΕΕ, είναι ενταγμένη στις ενδοϊμπεριαλιστικές και ενδοαστικές αντιθέσεις που καλά κρατούν γύρω απ' το ποιας χώρας η αστική τάξη θα αποσπάσει μεγαλύτερο κομμάτι της κλεμμένης απ' τους λαούς λείας. Αλλωστε ο Φ. Κουβέλης παραδέχεται ότι τελικώς τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει για το λαό, όταν δηλώνει ότι και δίχως τρόικα η πολιτική που θα εφαρμόζεται θα είναι η ίδια με αυτή που τον γονατίζει: «Αναδεικνύεται εκ των πραγμάτων η ανάγκη της συντεταγμένης απεμπλοκής από την τρόικα, ώστε η ελληνική κυβέρνηση με πολιτική αυτονομία να υλοποιεί μέτρα για την επίτευξη των στόχων που έχουν συμφωνηθεί, τα δε θεσμικά όργανα της ΕΕ να παρακολουθούν την επίτευξη των στόχων».