ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΚΘΕΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Κρύβουν το ξεζούμισμα των εργαζομένων, προσφέροντάς τους «αντίδωρο»

ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ

Ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση εμπορεύεται τις ανάγκες των «σταυρωμένων» από την πολιτική της λαϊκών στρωμάτων ξεπερνάει την πρόκληση. «Αυτοί που έχουν ξεζουμίσει το λαό μας, τώρα πετούν ένα αντίδωρο και απαιτούν χειροκρότημα». Το παραπάνω σχόλιο του ΠΑΜΕ δεν είναι απλά ένα σχήμα λόγου. Αποτυπώνει την ωμή αλήθεια και για την πολιτική της κυβέρνησης και για την «εικονική πραγματικότητα» που τα προπαγανδιστικά της επιτελεία πάνε να διαμορφώσουν τις τελευταίες ημέρες.

Ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης βγήκε στο προεκλογικό μπαλκόνι, βγάζοντας το λαγό από το πακέτο του ταχυδακτυλουργού. Πακέτο -μαμούθ 1,7 δισεκατομμύρια ευρώ, επαναλαμβάνουν σε όλους τους τόνους τα παπαγαλάκια του. Τα μαμούθ - κέρδη της εργοδοσίας δεν τα βλέπουν. Αυτά, είναι αλήθεια, δεν τα χωράει κανένα πακέτο.

Τα στοιχεία όμως είναι αμείλικτα. Από την ημέρα ανάληψης της πρωθυπουργίας του (1996) ο Κ. Σημίτης μέχρι το 2001 εξασφάλισε στους βιομηχάνους όχι ένα (1), αλλά έξι (6) χρυσοφόρα πακέτα. Σε 10 δισεκατομμύρια 358 εκατομμύρια ευρώ ανέρχονται τα καθαρά κέρδη των βιομηχανιών την περίοδο της βασιλείας του κ. Σημίτη. Πριν τα 2,5 εκατομμύρια αποδέκτες - όπως λέει η κυβέρνηση - πάρουν στα χέρια τους το 1,7 δισ. ευρώ του δήθεν κοινωνικού πακέτου, η πολιτική του ΠΑΣΟΚ είχε εξασφαλίσει έξι πακέτα -μαμούθ για τις μόλις 5.500 βιομηχανίες. Ειρήσθω εν παρόδω ότι από τα 1,7 έχουν λαμβάνειν και οι βιομήχανοι (επιδοτήσεις ασφαλίστρων κλπ.).

Ιδού, λοιπόν, το κοινωνικό ισοζύγιο κατά την άποψη της κυβέρνησης. Να, ποια είναι η «συνοχή» που ευαγγελίζονται. Ενας μόνο βιομήχανος εξασφάλισε, ελέω ΠΑΣΟΚ, 6 φορές το «κοινωνικό πακέτο» που αντιστοιχεί όχι σε έναν, αλλά σε 500 εργαζόμενους. Αν, τελικά, οι εργαζόμενοι γίνουν αποδέκτες των υποσχέσεων.

Αλλά και το 2003 οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι δεν έμειναν δυσαρεστημένοι. Μόνο το πρώτο εξάμηνο του έτους, οι εισηγμένες εταιρίες στο Χρηματιστήριο Αθηνών εξασφάλισαν κέρδη 3,13 δισεκατομμύρια ευρώ. Δηλαδή, τα κέρδη τους για τους έξι μήνες ήταν κατά 80%, και πλέον, παραπάνω από το λεγόμενο κοινωνικό πακέτο. Το πώς εξασφαλίζονται αυτά τα κέρδη είναι γνωστό. Ο βασικός μισθός για τους εργαζόμενους το 2003 είναι 519 ευρώ! Από τους 100 συνταξιούχους οι 43 παίρνουν συντάξεις κάτω των 400 ευρώ. Σωρευτικά, οι βασικοί μισθοί το διάστημα 1990-2002 έχασαν το 5,19% της αγοραστικής τους αξίας. Βέβαια, στην πραγματική ζωή και όχι στατιστικά οι απώλειες είναι ακόμα μεγαλύτερες.

Την εφταετία 1996-2002 το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος μειώθηκε κατά 5%, την ίδια περίοδο η αύξηση της παραγωγικότητας στη χώρα μας ανήλθε στο 22,4%. Συνολικά, από το 1982 η μείωση του κόστους εργασίας έφτασε το 30%..! Να, πώς φτάσαμε ώστε το 1999 το 20% των πλουσιότερων Ελλήνων να διαθέτουν έξι (φορές) περισσότερα εισοδήματα από το 20% των φτωχότερων.

Να, πώς η κυβέρνηση Σημίτη το 1998 κατάφερε 590.000 φορολογούμενοι να διαβιούν με μηνιαίο εισόδημα 11.318 δραχμές..! Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, το 1998 ένα εκατομμύριο φορολογούμενοι, ποσοστό 22%, είχαν συνολικά εισοδήματα 407 δισεκατομμύρια δραχμές. Την ίδια χρονιά τα επίσημα κέρδη 5.500 βιομηχάνων ήταν 526 δισεκατομμύρια δραχμές..!

Να, γιατί το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο καλεί τους εργαζόμενους να παλέψουν για μεροκάματα όχι με μέτρο τη μεζούρα του ΣΕΒ, του Σημίτη, του Καραμανλή και του Πολυζωγόπουλου, αλλά με κριτήριο τις δικές τους ανάγκες. Ο πλούτος υπάρχει και είναι άφθονος. Τι αντιπροσωπεύουν, άραγε, τα 3,13 δισεκατομμύρια ευρώ κέρδη του πρώτου εξαμήνου των εισηγμένων εταιριών στο χρηματιστήριο;

Για τους εργαζόμενους, όλα αυτά τα δισεκατομμύρια, αλλά και το πακέτο του κ. Σημίτη, δεν είναι παρά οι μισθοί που βιαίως παρακρατήθηκαν. Είναι η απλήρωτη εργατική δύναμη. Είναι ο κόπος και ο ιδρώτας εκατοντάδων χιλιάδων στο μαγκανοπήγαδο της εκμετάλλευσης. Ολος αυτός ο πλούτος ανήκει σε αυτούς που τα παράγουν. Και σαν τέτοιον τον διεκδικούμε.

Ισχυρίστηκε η κυβέρνηση ότι με τα μέτρα αυτά ενισχύει την κοινωνική της πολιτική, ότι διαθέτει χρήματα για ειδικές ομάδες που χρήζουν κοινωνικής προστασίας. Ομως και εδώ τα επίσημα στοιχεία τη διαψεύδουν. Σύμφωνα με τα δεδομένα της Γιουροστάτ, οι δαπάνες για κοινωνική προστασία από 21,6% του ΑΕΠ το 1991 αυξήθηκαν στο 26,4% του ΑΕΠ το 2000, παραμένοντας βέβαια κάτω από τον μέσο όρο των 15 χωρών της ΕΕ που είναι 27,3%. Το σημαντικό, όμως, εδώ είναι άλλο. Οπως προκύπτει από την επεξεργασία των στοιχείων, η αύξηση αυτή καλύφθηκε εξ ολοκλήρου από τους εργαζόμενους. Ετσι ενώ η κρατική εισφορά (που και αυτή βεβαίως είναι χρήματα των φορολογουμένων) μειώθηκε από το 32,8% στο 29,1% επί του συνόλου των εισροών (-3,7 μονάδες), την ίδια στιγμή η χρηματοδότηση από τους εργαζόμενους ανέβηκε από το 20,3% στο 22,6% του συνόλου των εισροών. Επιβάρυνση κατά 2,3 μονάδες. Η αύξηση δεν επιβάρυνε καθόλου τους εργοδότες, η συμμετοχή των οποίων έμεινε σταθερή.

Τα παραπάνω επιβεβαιώνουν, για άλλη μια φορά, ότι η όποια άσκηση «κοινωνικής πολιτικής» για τα στρώματα εκείνα που η ίδια έχει οδηγήσει στον «πάτο του βαρελιού», όχι μόνο είναι κάτω από τις ανάγκες τους, αλλά γίνεται αποκλειστικά με ανακατανομή σε βάρος συνολικά της εργατικής τάξης. Οι μισθωτοί είναι αυτοί που πληρώνουν και αυτό το πακέτο, για το οποίο επαίρεται η κυβέρνηση. Αντίθετα, κερδίζει ο προϋπολογισμός και οι εργοδότες.

Οι διεκδικήσεις του ΠΑΜΕ, τα αιτήματα που καθορίζει, πατάνε γερά στη σημερινή πραγματικότητα. Ερχονται να απαντήσουν στις αυξημένες ανάγκες της λαϊκής οικογένειας. Το αγωνιστικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, που παρουσίασε την περασμένη Πέμπτη στη Θεσσαλονίκη η Εκτελεστική του Γραμματεία, είναι η βάση συσπείρωσης όλων των εργαζομένων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Μπορεί και πρέπει να γίνει πλαίσιο διεκδίκησης για όλους αυτούς που δε βολεύονται με τα ψίχουλα του «κοινωνικού πακέτου», που δε συμβιβάζονται με «αυξήσεις» του ενός ευρώ στο ΕΚΑΣ και στο επίδομα ανεργίας.

Η συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τον ΟΑΕΔ την Πέμπτη 11 Σεπτέμβρη στην Αθήνα, τα συλλαλητήρια που ετοιμάζονται από τις ταξικές δυνάμεις την τελευταία εβδομάδα του Οκτώβρη σε πόλεις της Ελλάδας δείχνουν ότι η κυβέρνηση «πλανάται πλάνην», αν νομίζει ότι ξεμπερδεύει με κάποιες προεκλογικές εξαγγελίες. Οι εργαζόμενοι δε θα τσιμπήσουν. Συσπειρωμένοι γύρω από τα ταξικά τους συνδικάτα και το ΠΑΜΕ θα επιφυλάξουν για την κυβέρνηση, και όσους αδίστακτα εμπορεύονται τις ανάγκες τους, ένα θερμό φθινόπωρο.

Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

Τι διεκδικούμε

Το αγωνιστικό πλαίσιο αιτημάτων του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, όπως παρουσιάστηκε από το ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη

1. Κατώτερος μισθός 1.100 ευρώ (375.000 δρχ.). Κατώτερο μεροκάματο 44 ευρώ (15.000 δρχ.). Κατώτερη σύνταξη 880 ευρώ (300.000 δρχ.). Ουσιαστικές αυξήσεις σε όλα τα επίπεδα των μισθών και των συντάξεων.

Εφάπαξ ενίσχυση 587 ευρώ (200.000 δρχ.) για εισοδήματα κάτω των 11.738 ευρώ (4 εκατομμυρίων δρχ.) για εργαζόμενους και συνταξιούχους.
Κατάργηση της έμμεσης φορολογίας στα είδη διατροφής, ένδυσης - υπόδησης, σχολικά είδη, φάρμακα.
Αφορολόγητο όριο για άγαμο φορολογούμενο στα 15.000 ευρώ.
Αφορολόγητο όριο 30.000 ευρώ για οικογένεια με δύο παιδιά.
Αύξηση της φορολογίας των κερδών και των περιουσιακών στοιχείων του μεγάλου κεφαλαίου.

2. Πλήρης - σταθερή εργασία για όλους.

Μείωση του εργάσιμου χρόνου.
7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο με πλήρη μισθολογικά - ασφαλιστικά δικαιώματα.
6ωρο - 30ωρο για τα Βαρέα Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.
Οχι στην απελευθέρωση του ωραρίου.
Κατάργηση των αντεργατικών νόμων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που ανατρέπουν εργασιακά δικαιώματα, χτυπούν τις ΣΣΕ, εισάγουν τις ελαστικές μορφές απασχόλησης και τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου.
30 μέρες άδεια σε όλους και ένας ολόκληρος μισθός Επίδομα Αδείας.

3. Ουσιαστική προστασία των ανέργων.

Επίδομα στο 80% του βασικού μισθού για όλη τη διάρκεια της ανεργίας.
Υπολογισμός του χρόνου ανεργίας ως συντάξιμου χρόνου.
Επιδότηση των νέων ανέργων, χωρίς καμία προϋπόθεση.
Επέκταση της υπαλληλικής αποζημίωσης (Ν. 2112) για όλους.
«Πάγωμα» των δανείων για απολυμένους -ανέργους.
Επιχορήγηση του ενοικίου.
Διάθεση δωρεάν κρατικών βρεφονηπιακών, παιδικών σταθμών για τα παιδιά των ανέργων.
Ειδικά μέτρα προστασίας των ανέργων γυναικών και των νέων, των ατόμων με ειδικές ανάγκες.

4. Αποκλειστικά Δημόσιο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης (Υγεία, Συνταξιοδότηση, Πρόνοια), που θα καλύπτει πλήρως τις ανάγκες των εργαζομένων και των οικογενειών τους.

Σύνταξη στα 55 για τις γυναίκες, στα 60 για τους άνδρες, 50 και 55, αντίστοιχα, για τα βαρέα ανθυγιεινά.
Κατοχύρωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος με 4.050 ημέρες εργασίας.
Σύνταξη ανεξαρτήτως ηλικίας στα 30 χρόνια ασφάλισης.
Σύνταξη στο 80% του μισθού.
Αποκλειστικά Δημόσια - Δωρεάν Υγεία.
Κατάργηση της ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών για τον κλάδο Υγείας.
Αύξηση των κρατικών δαπανών για την Υγεία.
Ουσιαστική πρωτοβάθμια φροντίδα, που θα στηρίζεται σε Κέντρα Υγείας στις πόλεις και την ύπαιθρο. Πλήρης επάνδρωση και εξοπλισμός των δημόσιων νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας.
Κατάργηση των ιδιωτικών εξωτερικών ιατρείων και κάθε ιδιωτικής δραστηριότητας στα δημόσια νοσοκομεία.
Ουσιαστική προστασία της μητρότητας, ειδικά μέτρα πρόληψης και προστασίας της υγείας του γυναικείου πληθυσμού.
Δημιουργία κρατικών βρεφονηπιακών - παιδικών κέντρων. Δωρεάν για τους μισθωτούς.
Ιδιαίτερη φροντίδα για τα Ατομα με Ειδικές Ανάγκες (ΑΜΕΑ) και τις οικογένειές τους, τους ηλικιωμένους και τους χρόνια πάσχοντες.
Εφαρμογή ουσιαστικών μέτρων για την Υγιεινή και Ασφάλεια στους τόπους δουλιάς.
Υπεράσπιση και επέκταση του κατακτημένου πλαισίου των Βαρέων Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων.
Καθιέρωση - κατοχύρωση της εργοδοτικής εισφοράς για ασφαλιστική κάλυψη του επαγγελματικού κινδύνου.
Κρατικό σώμα τεχνικών Ασφαλείας και γιατρών Εργασίας ενταγμένο στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας.
Κατάργηση των ιδιωτικών Εξωτερικών Υπηρεσιών Προστασίας και Πρόληψης (ΕΞΥΠΠ) και της ανάθεσης καθηκόντων τεχνικών Ασφάλειας στους εργοδότες.
Αυστηρές ποινές στους εργοδότες, στους υπεργολάβους για κάθε παραβίαση της νομοθεσίας.
Μέτρα για την αντιμετώπιση της εντατικοποίησης της δουλιάς.
Εργατικός έλεγχος - Αναβάθμιση της παρέμβασης των Συνδικάτων στο σχεδιασμό και την εφαρμογή των μέτρων Υγιεινής και Ασφάλειας.

5. ΟΧΙ στους ταξικούς φραγμούς και στη μορφωτική υποβάθμιση.

Κάλυψη του συνόλου των εκπαιδευτικών αναγκών μέσα από το Δημόσιο Δωρεάν Εκπαιδευτικό Σύστημα.
Κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικής εκπαίδευσης.
Ενιαίο 12χρονο υποχρεωτικό σχολείο για όλους.
Ριζική αλλαγή στο περιεχόμενο (αναλυτικά προγράμματα, βιβλία) και στη λειτουργία του σχολείου.
Ενιαία πραγματική Ανώτατη Εκπαίδευση. Ερευνα στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών.
Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία.
Αδειες με αποδοχές για τους εργαζόμενους μαθητές - σπουδαστές στις εξετάσεις.
Δημόσια - Δωρεάν Επαγγελματική Εκπαίδευση μετά το Λύκειο.
Κατάργηση των διδάκτρων στα ΙΕΚ.
Οχι στην ιδιωτικοποίηση των Σχολών του ΟΑΕΔ και της Ναυτικής Εκπαίδευσης.
Δωρεάν στέγαση και σίτιση για τους φοιτητές, σπουδαστές ή ανάλογη οικονομική στήριξη για τα παιδιά των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.

6. Διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των λαϊκών ελευθεριών.

Δημοκρατία στους τόπους δουλιάς.
Υπεράσπιση του απεργιακού δικαιώματος από τις κρατικές - εργοδοτικές επιθέσεις.
Απαγόρευση των απολύσεων για συνδικαλιστικούς και πολιτικούς λόγους.
Κατάργηση της «πολιτικής επιστράτευσης».
Κατάργηση του τρομονόμου και του ευρω-τρομονόμου, κάθε αυταρχικού, αντιδημοκρατικού μέτρου που χτυπάει τους εργαζόμενους και τους αγώνες τους.

Στη Θεσσαλονίκη η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Στις 10 και 11 Σεπτέμβρη η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, θα επισκεφθεί τη Θεσσαλονίκη. Το πρόγραμμα της επίσκεψης έχει ως εξής:

Τετάρτη 10 Σεπτέμβρη

11.00: Ομιλία σε εργαζόμενους στο καπνεργοστάσιο ΣΕΚΕ
14.30: Επίσκεψη στη Νομαρχία Θεσσαλονίκης
18.30: Συνάντηση με ΔΣ Σωματείων Εργαζομένων της πόλης
20.30: Ομιλία σε εκδήλωση της Κομματικής Οργάνωσης Θεσσαλονίκης στη Μονή Λαζαριστών.

Πέμπτη 11 Σεπτέμβρη

10.00: Επίσκεψη στη ΔΕΘ
12.00: Συνέντευξη Τύπου στο περίπτερο «Νικόλαος Γερμανός».

Εναρξη περιόδου με αγωνιστικές κινητοποιήσεις

Την Πέμπτη, στις 7 μ.μ., έξω από τα γραφεία του ΟΑΕΔ

Σε ένα πλούσιο αγωνιστικό πρόγραμμα δράσης για τους επόμενους μήνες, κατέληξε σε πρόσφατη συνεδρίασή της η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ.

Ετσι, μετά το συλλαλητήριο στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, με πρωτοβουλία της Τοπικής Γραμματείας Αθήνας διοργανώνεται συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 11 Σεπτέμβρη στα γραφεία του ΟΑΕΔ, ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης να εξασφαλίσει τζάμπα εργαζόμενους για το δημόσιο και την εργοδοσία.

Την ίδια μέρα στις 7.30 το απόγευμα στην πλατεία Κοραή, διοργανώνεται πανεργατικό - παλλαϊκό συλλαλητήριο από το Συντονιστικό Σωματείων Πειραιά και το ΠΑΜΕ. Οι εργαζόμενοι του Πειραιά απαντούν με αυτό το συλλαλητήριο στην ακατάσχετη παροχολογία της κυβέρνησης και δίνουν τον αγώνα ενάντια στη σκληρή αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει.

Την τελευταία βδομάδα του Οκτώβρη (23-31) οι ταξικές δυνάμεις διοργανώνουν συλλαλητήρια διεκδίκησης σε όλη την Ελλάδα, προβάλλοντας την αγωνιστική πλατφόρμα του ΠΑΜΕ, απαιτώντας την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής λαϊκής οικογένειας.

Τέλος, αντιπροσωπεία της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ θα επισκεφτεί τους σεισμόπληκτους της Λευκάδας, ενώ στο πλαίσιο ανάπτυξης της διεθνούς του δράσης, στελέχη του ΠΑΜΕ θα επισκεφτούν το επόμενο διάστημα τη Βουλγαρία, τη Γιουγκοσλαβία, τη Μολδαβία και την Ισπανία, όπου θα έχουν συναντήσεις με συνδικαλιστικές οργανώσεις των χωρών αυτών.