Οι αποφάσεις της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής του Συμβουλίου της ΕΕ θέτουν ως «γέφυρα» τον εργαζόμενο λαό της Ελλάδας και έπεται συνέχεια και για τους άλλους λαούς στα κράτη μέλη της ΕΕ, για το πέρασμα από το «Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας» (EFSF) και τον «Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοοικονομικής Σταθεροποίησης (EFSM)» στον «Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας» (ESM) για έξοδο από την καπιταλιστική κρίση, τη διασφάλιση των συμφερόντων του κεφαλαίου. Νέο δάνειο - μαμούθ 106 δισ. ευρώ από ΕΕ - ΔΝΤ και ιδιώτες, με τοκογλυφικό ενδεικτικό επιτόκιο δανεισμού 5%, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και εμπράγματες εγγυήσεις, μετακύλιση του χρέους 30 χρόνια και νέα διαρκή Μνημόνια για τη δραστική μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, για τη διασφάλιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και των συμφερόντων της πλουτοκρατίας. Προσωρινός επισφαλής συμβιβασμός στα πλαίσια της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ σε συνθήκες όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης στην ευρωζώνη και σε άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, καθώς και έντονων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για τη διασφάλιση της κερδοφορίας των μονοπωλίων, με επαχθείς όρους, ζωή-κόλαση για την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τα κόμματα της ΝΔ, του ΛΑ.Ο.Σ., της Μπακογιάννη, του Κουβέλη και των οπορτουνιστών του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι ανεπανόρθωτα εκτεθειμένοι, γιατί ταυτίζουν τη σωτηρία της ευρωζώνης, της ιμπεριαλιστικής διακρατικής ένωσης του κεφαλαίου της ΕΕ, με τα λαϊκά συμφέροντα.

Το ΚΚΕ έγκαιρα προειδοποίησε την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα ότι δεν υπάρχει φιλολαϊκή διέξοδος από την καπιταλιστική κρίση στα πλαίσια της ΕΕ και των μονοπωλίων, παρά μόνο δεινά για τον εργαζόμενο λαό.

Η αρχιτεκτονική της «ελεγχόμενης χρεοκοπίας» - απαξίωση κεφαλαίου και ζωντανής εργατικής δύναμης - σχεδιάστηκε και καθορίστηκε με πλήρη ομοφωνία των αστικών κυβερνήσεων που υπέγραψαν στις 11 Ιούλη 2011 στις Βρυξέλλες τη Συνθήκη για την ίδρυση του «Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας».

Το Συμβούλιο Κορυφής της ΕΕ αποφάσισε στις 17-12-2010 τη δημιουργία του «Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας» (ΕΜΣ) με ισχύ από τον Ιούλη του 2013, με αντίστοιχη τροποποίηση και της Συνθήκης της ΕΕ. Ο ΕΜΣ προορίζεται να αντικαταστήσει τις δομές που είχαν αποφασιστεί από τις αστικές κυβερνήσεις για το «Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας» και τον «Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοοικονομικής Σταθεροποίησης», στον οποίο μέχρι σήμερα έχουν ενταχθεί η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία.

Στις 25-3-2011, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο με την απόφασή του 2011/199/ΕΕ τροποποίησε το άρθρο 136 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της ΕΕ, προβλέποντας ρητά τη δυνατότητα των κρατών μελών της ευρωζώνης να ιδρύσουν ένα: «μηχανισμό σταθερότητας που θα ενεργοποιείται όταν είναι απαραίτητο να εγγυηθεί τη σταθερότητα της ευρωζώνης ως σύνολο. Η απονομή κάθε απαιτούμενης οικονομικής βοήθειας στο πλαίσιο του μηχανισμού θα υπόκειται σε αυστηρούς όρους».

Η Συνθήκη για την ίδρυση του νέου αυτού μηχανισμού - ΕΜΣ - υπογράφηκε από τις αστικές κυβερνήσεις της ευρωζώνης στις 11-7-2011.

1. Ο «Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας» (European Stability Mechanism - ESM) ιδρύεται σαν διεθνής οικονομικός οργανισμός και τα συνιστώντα μέλη του είναι τα κράτη μέλη της ευρωζώνης. Εδρα του ορίζεται το Λουξεμβούργο με παράρτημα στις Βρυξέλλες. Σαν παρατηρητές μπορούν να συμμετέχουν και κράτη μέλη της ΕΕ που δεν ανήκουν στην ευρωζώνη, αλλά έχουν συνεισφέρει οικονομικά στη χρηματοδοτική βοήθεια κάποιου κράτους μέλους του ΕΜΣ και μόνο για τα ζητήματα που αφορούν τη συγκεκριμένη χρηματοδότηση.

Ο ΕΜΣ έχει πλήρη αυτοτελή νομική προσωπικότητα. Τα μέλη των διοικητικών οργάνων του και το προσωπικό του έχουν πλήρη ασυλία και ακαταδίωκτο, καθώς και εξασφαλισμένο απόρρητο όλων των εγγράφων που κατέχουν. Δεσμεύονται με υποχρέωση «επαγγελματικής εχεμύθειας» για όλα τα ζητήματα που αφορούν τον ΕΜΣ. Ολα τα περιουσιακά στοιχεία του ΕΜΣ χαίρουν πλήρους «ασυλίας», δηλαδή είναι ακατάσχετα και δεν μπορούν με καμία δικαστική ή διοικητική ή όποια άλλη διαδικασία να δεσμευτούν με οποιοδήποτε τρόπο. Επίσης, όλα τα αρχεία και τα έγγραφά του προστατεύονται με απόρρητο. Μόνα αρμόδια να άρουν την ασυλία προσώπων ή περιουσιακών του στοιχείων είναι τα αρμόδια διοικητικά όργανα του ΕΜΣ.

2. Διοικητικά όργανά του είναι:

α) Το Συμβούλιο των Διοικητών: Αποτελείται από έναν εκπρόσωπο (με τον αναπληρωτή του) κάθε κράτους μέλους, που είναι μέλος της κυβέρνησής προερχόμενο από το αντίστοιχο οικονομικό υπουργείο. Συνιστά το πολιτικό όργανο διοίκησης του ΕΜΣ και παίρνει τις πολιτικές αποφάσεις. Σ' αυτό συμμετέχουν σαν παρατηρητές ο πρόεδρος της ευρωζώνης, ο πρόεδρος της ΕΚΤ και ο επίτροπος Οικονομικών της ΕΕ. Στα βασικά πολιτικά ζητήματα αποφασίζει με ομοφωνία (αποχή ή λευκή ψήφος κάποιων κρατών μελών δεν εμποδίζει την ομοφωνία). Για κάθε άλλο ζήτημα αποφασίζει με αυξημένη πλειοψηφία, που είναι το 80% των ψηφισάντων. Από τις πιο σοβαρές αποφάσεις που παίρνονται με αυξημένη πλειοψηφία είναι η εκλογή του προέδρου του, η λήψη μέτρων για την πληρωμή του δανείου που έχει πάρει κάποιο κράτος μέλος του ΕΜΣ και η επίλυση διαφορών μεταξύ των κρατών μελών του ή των κρατών μελών με τον ΕΜΣ σχετικά με την ερμηνεία της Συνθήκης ίδρυσής του. Πρόεδρός του είναι ο πρόεδρος της ευρωζώνης ή κάποιο από τα μέλη του (αν το αποφασίσει το Συμβούλιο) με θητεία 2 ετών, ανανεώσιμη. Βρίσκεται σε απαρτία όταν συμμετέχουν τα 2/3 των μελών του, που αντιπροσωπεύουν και τα 2/3 των μεριδίων του ΕΜΣ. Κάθε κράτος μέλος έχει τόσες ψήφους όσα και τα μερίδια συμμετοχής του στο κεφάλαιο του ΕΜΣ.

β) Το Διοικητικό Συμβούλιο: Κάθε μέλος του Συμβουλίου των Διοικητών ορίζει έναν εκπρόσωπο (με τον αναπληρωτή του) στο Διοικητικό Συμβούλιο, από πρόσωπα με υψηλή ειδίκευση σε οικονομικά και χρηματοπιστωτικά ζητήματα. Αποφασίζει με αυξημένη πλειοψηφία.

γ) Ο Εκτελεστικός Διευθυντής: Διορίζεται από το Συμβούλιο των Διοικητών, που αποφασίζει με αυξημένη πλειοψηφία. Η θητεία του είναι 5ετής και μπορεί να ανανεωθεί για μία ακόμη 5ετία.

1. Σύμφωνα με το άρθρο 3 της Συνθήκης σκοπός του ΕΜΣ είναι: «η κινητοποίηση χρηματοδότησης και χρηματοπιστωτικής βοήθειας, κάτω από αυστηρούς όρους οικονομικής πολιτικής, σε κάποιο κράτος μέλος τους το οποίο δοκιμάζεται ή απειλείται από πολύ σοβαρά οικονομικά προβλήματα, εφόσον αυτό είναι απαραίτητο για να εξασφαλιστεί η οικονομική σταθερότητα της ευρωζώνης ως σύνολο». Για την επίτευξη αυτού του σκοπού ο ΕΜΣ έχει αρμοδιότητα να αναπτύσσει κεφάλαια με την ίδρυση χρηματοπιστωτικών μέσων, να συνάπτει συμφωνίες ή διευθετήσεις με μέλη του ΕΜΣ, με χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς ή τρίτα μέρη.

2. Το κεφάλαιό του ανέρχεται σε 700 δισεκατομμύρια ευρώ. Το κεφάλαιο χωρίζεται σε 7 εκατομμύρια μερίδια συμμετοχής, που το καθένα έχει ονομαστική αξία 100.000 ευρώ. Κάθε κράτος μέλος του ΕΜΣ συμμετέχει στο κεφάλαιο καταβάλλοντας ποσό σύμφωνα με μία «κλείδα συμμετοχής». Αυτή η «κλείδα συμμετοχής» είναι η ίδια με αυτήν στην οποία συμμετέχουν τα κράτη μέλη στο κεφάλαιο της ΕΚΤ. (Τα αναλυτικά ποσοστά και τα ποσά συμμετοχής κάθε κράτους μέλους περιλαμβάνονται αναλυτικά στο Παράρτημα Ι της Συνθήκης).

Κάθε κράτος μέλος ανάλογα με το ποσό που καταβάλει, σύμφωνα με τα παραπάνω, παίρνει και αντίστοιχα μερίδια συμμετοχής, που αντιπροσωπεύουν και τις ψήφους του στο Συμβούλιο των Διοικητών. Τα μερίδια αυτά είναι ακατάσχετα από οποιονδήποτε και δεν μπορούν να δεσμευτούν με κανέναν τρόπο, ούτε να μεταβιβαστούν. Η ευθύνη κάθε κράτους μέλους του ΕΜΣ περιορίζεται μόνο στο ποσό της συμμετοχής του στο κεφάλαιο του ΕΜΣ και δεν ευθύνεται πέρα από το ποσό αυτό για όποιες υποχρεώσεις του ΕΜΣ προς τρίτους. Ετσι, για παράδειγμα, η Ελλάδα συμμετέχει στο κεφάλαιο του ΕΜΣ με 19.716.900.000 ευρώ ή με 2,8167% των ψήφων, αντίστοιχα η Πορτογαλία με 17.564.400.000 ευρώ ή 2,5092%, η Ιρλανδία με 11.145.400.000 ή 1,5922%, η Ισπανία με 83.325.900.000 ευρώ ή 11,9037%, η Ολλανδία με 40.019.000.000 ευρώ ή 5,7170%, η Ιταλία με 125.395.900.000 ή 17,9137%, η Γαλλία με 142.701.300.000 ευρώ ή 20,3859%, η Γερμανία με 190.024.800.000 ευρώ ή 27,1464%...

Οι πέντε μεγαλύτερες καπιταλιστικές χώρες της ευρωζώνης - Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Ολλανδία - συγκεντρώνουν πάνω από το 80% των ψήφων που απαιτούνται για τη λήψη αποφάσεων.

Αν και το συνολικό κεφάλαιο είναι 700 δισεκατομμύρια, ο ΕΜΣ ξεκινάει με ένα κεφάλαιο εκκίνησης 80 δισεκατομμυρίων ευρώ. Το κεφάλαιο αυτό καταβάλλεται σε πέντε ετήσιες δόσεις, που η κάθε μια της αντιστοιχεί στο 20% του ποσού που πρέπει κάθε κράτος μέλος να καταβάλει, αρχής γενομένης από την 2-1-2013.

Το Συμβούλιο των Διοικητών καλεί σε αυξήσεις κεφαλαίου, ανάλογα με τις ανάγκες που παρουσιάζονται στον ΕΜΣ, και τα κράτη μέλη πρέπει να καταβάλλουν το αντίστοιχο κάθε φορά ποσό που τους αναλογεί. Το Συμβούλιο των Διοικητών κάθε πέντε τουλάχιστον χρόνια επανεξετάζει το ανώτατο ύψος δανεισμού ενός κράτους μέλους και την επάρκεια του συνολικού κεφαλαίου του ΕΜΣ.

3. Λειτουργία - Κινητοποίηση του Μηχανισμού: Οταν συντρέξουν οι προϋποθέσεις, κινητοποιείται ο ΕΜΣ μόνο υπό τον όρο ότι καταστρώνεται για το κράτος μέλος του ΕΜΣ που θα χρηματοδοτηθεί ένα «πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής», «αντίστοιχο με τη σοβαρότητα των οικονομικών προβλημάτων και των χρηματοοικονομικών ανισορροπιών που αντιμετωπίζει». Η εκτίμηση ότι συντρέχουν οι σχετικές προϋποθέσεις ανήκει στην αρμοδιότητα του Συμβουλίου των Διοικητών, που αποφασίζει ομόφωνα, ύστερα από έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε συνεργασία με την ΕΚΤ. Εδώ λοιπόν ξεκινάει ο μηχανισμός της ελεγχόμενης χρεοκοπίας. Για να πάρει την οικονομική στήριξη το κράτος μέλος που τη ζητάει πρέπει να παρουσιάσει ένα αξιόπιστο πρόγραμμα συμμετοχής των ιδιωτών δανειστών του, «σύμφωνα με την πρακτική του ΔΝΤ».

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με την ΕΚΤ και το ΔΝΤ παρουσιάζουν μία έκθεση για τη «βιωσιμότητα του χρέους» του κράτους μέλους, παίρνοντας υπόψη τον «κίνδυνο της επίδρασης των αποτελεσμάτων του στα άλλα κράτη μέλη της ΕΕ και σε τρίτες χώρες». Εάν από την ανάλυση του «προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής» προκύψει ότι το δημόσιο χρέος τού υπό πτώχευση κράτους μέλους μπορεί να επανέλθει σε «βιώσιμο δρόμο», τότε το κράτος μέλος πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες για να διατηρηθεί η έκθεση των ιδιωτών δανειστών του στα ομόλογα του χρέους του. Αν αντίθετα η ανάλυση δείξει ότι το δημόσιο χρέος του δεν είναι «βιώσιμο», τότε το κράτος μέλος πρέπει να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις «με καλή πίστη» με τους δανειστές του για να «εξασφαλίσει την άμεση ανάμειξή τους στην επαναφορά της βιωσιμότητας του χρέους». Δηλαδή, αποκωδικοποιώντας την ορολογία που χρησιμοποιούν οι αστοί για να κρύβουν την πραγματικότητα, πρέπει να εξασφαλίσει μια συμφωνημένη μορφή χρεοκοπίας με τους δανειστές του. Για να πάρει τη χρηματοδοτική βοήθεια από τον ΕΜΣ πρέπει στη συνέχεια να παρουσιάσει στο Μηχανισμό τη συμφωνία αυτή και να εγκριθεί απ' αυτόν. Ιδιαίτερη σημασία έχει η διάταξη που θέτει στη παρ. 3 του άρθρου 12 η Συνθήκη, σύμφωνα με την οποία όλες οι «νέες κυβερνητικές εξασφαλίσεις» των χωρών της ευρωζώνης, δηλαδή τα κρατικά τους ομόλογα, που εκδίδονται από τον Ιούλη του 2013 και μετά και η αποπληρωμή τους υπερβαίνει τον ένα χρόνο, πρέπει να περιέχουν ομοιόμορφες (όχι κατ' ανάγκη ίδιου περιεχομένου αλλά με ίδιο αποτέλεσμα) «Ρήτρες Συλλογικής Δράσης». Πρόκειται για ρήτρες που προβλέπουν διαδικασίες ρύθμισης του χρέους σε περίπτωση δυσκολίας αποπληρωμής του από τον οφειλέτη, που συνήθως καθιερώνουν μία διαδικασία συνελεύσεων των δανειστών στις οποίες αποφασίζουν ρυθμίσεις αποπληρωμής με κάποια ενισχυμένη πλειοψηφία. Οι αποφάσεις που παίρνονται με αυτή την πλειοψηφία δεσμεύουν και εκείνους τους δανειστές που δε συμφώνησαν ή δε συμμετείχαν στη διαδικασία. Πρόκειται δηλαδή για πτωχευτικές διαδικασίες που προσπαθούν να περισώσουν ό,τι περισσότερο δυνατό για τους δανειστές.

4. Θεσμοθέτηση των Μνημονίων: Στο άρθρο 13 η Συνθήκη θεσμοθετεί τα «Μνημόνια Συνεννόησης». Σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται εκεί μετά την έγκριση της βοήθειας από το Συμβούλιο των Διοικητών του ΕΜΣ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε συνεργασία με το ΔΝΤ και την ΕΚΤ, διαπραγματεύεται και συμφωνεί με το υπό πτώχευση κράτος μέλος ένα Μνημόνιο Συνεννόησης που περιέχει τους όρους της οικονομικής πολιτικής που πρέπει να ακολουθήσει και ένα «πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής», το οποίο πρέπει να εγκριθεί από το Συμβούλιο Διοικητών για να εκταμιευθεί η πρώτη δόση. Η πιστή εφαρμογή του Μνημονίου ελέγχεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία υποβάλλει εκθέσεις, στη βάση των οποίων το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΜΣ αποφασίζει για την εκταμίευση των επόμενων δόσεων. Το ΕΜΣ δημιουργεί ένα μηχανισμό έγκαιρης προειδοποίησης για τα κράτη «μπαταχτσήδες», ώστε σε περίπτωση που διαβλέπει ότι δεν μπορούν πληρώσουν το δάνειό τους να εξασφαλίζει την είσπραξή του με κάθε τρόπο.

5. Μορφές δανειοδότησης: Βασική μορφή χρηματοδότησης είναι το Δάνειο με τοκογλυφικό επιτόκιο. Το επιτόκιο ορίζεται στο «κόστος χρηματοδότησης» + 200 μονάδες βάσης για όλο το δάνειο + επιπλέον 100 μονάδες βάσης για το ποσό του δανείου που αποπληρώνεται σε χρόνο μεγαλύτερο των τριών ετών.

Προβλέπεται επίσης και μία δεύτερη μορφή χρηματοδότησης, που εφαρμόζεται όμως μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, για την αγορά κρατικών ομολόγων του χρέους του κράτους μέλους στην πρωτογενή αγορά.

6. Επειδή το κεφάλαιο που δεν κινείται είναι άχρηστο, στη Συνθήκη προβλέπεται ότι ο ΕΜΣ μπορεί να επενδύει το κεφάλαιό του, καθώς και να δημιουργεί με αυτό και άλλα χρηματοδοτικά ταμεία, με κύριο ένα ταμείο εγγύησης - επιστροφής, αλλά και να δανείζεται από την καπιταλιστική χρηματοπιστωτική αγορά.

7. Η Επίλυση Διαφορών μεταξύ των κρατών μελών του ΕΜΣ ή μεταξύ αυτών και του ΕΜΣ σχετικά με την ερμηνεία της Συνθήκης ίδρυσής του ή των εσωτερικών του κανονισμών, γίνεται με απόφαση του Συμβουλίου των Διοικητών με αυξημένη πλειοψηφία. Εάν ένα κράτος μέλος αμφισβητεί την απόφαση αυτή μπορεί να προσφύγει στο Δικαστήριο της ΕΕ.

8. Κύρωση - Εναρξη Ισχύος: Τα κράτη μέλη πρέπει να κυρώσουν τη Συνθήκη ίδρυσης, σύμφωνα με τις εθνικά προβλεπόμενες νομοθετικές διαδικασίες τους, μέχρι την 31-12-2012, ενώ από την 2-1-2013 πρέπει να αρχίσουν να καταβάλλουν την 1η δόση του κεφαλαίου που τους αντιστοιχεί. Η Συνθήκη θα αρχίσει να ισχύει δύο μήνες αφότου κράτη μέλη που εκπροσωπούν το 95% των μεριδίων συμμετοχής τους στο κεφάλαιο του ΕΜΣ καταθέσουν τις πράξεις επικύρωσης της Συνθήκης.

Οι όροι της Συνθήκης, των οποίων προσπαθήσαμε να δώσουμε ένα περίγραμμα, δικαιώνουν απόλυτα τη θέση του ΚΚΕ ότι πρόκειται για ένα Μηχανισμό ελεγχόμενης χρεοκοπίας. Μηχανισμό για την ελεγχόμενη καταστροφή κεφαλαίου - ιδίως ζωντανής εργασίας - ώστε να ξεκινάει νέος κύκλος καπιταλιστικής ανάπτυξης, που συνδυασμένο με τα «Μνημόνια διαρκείας» που επιβάλλει, συντρίβει τη ζωή και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων σε ολόκληρη την ΕΕ, οδηγεί στη μαζική χρεοκοπία των λαϊκών νοικοκυριών. Ο ΕΜΣ δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί χωριστά, αλλά ενιαία, σε συνδυασμό με ένα σύνολο μηχανισμών και μέτρων που αποφασίστηκαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο το τελευταίο εξάμηνο, για την αποτελεσματικότερη προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Αναδιαρθρώσεις που έχει ανάγκη το μονοπωλιακό κεφάλαιο στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης για να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα και τις θέσεις του στον παγκόσμιο ενδο-ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό. Το «Ευρωπαϊκό Εξάμηνο», το «Σύμφωνο για το ευρώ» (Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας), η «Ενισχυμένη Οικονομική Διακυβέρνηση» συνιστούν μέτρα και μηχανισμούς που κοινό παρονομαστή τους έχουν τη μείωση στο κατώτερο δυνατό επίπεδο της τιμής της εργατικής δύναμης σε όλη την ΕΕ, την προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων με όσο γίνεται πιο ενιαίο, συνεκτικό και συντονισμένο τρόπο σε όλα τα κράτη μέλη.

Ολα αυτά δεν αποτελούν παρά ένα ασταθές, εύθραυστο και προσωρινό σημείο συμβιβασμών ανάμεσα στις αστικές κυβερνήσεις των κρατών μελών της ΕΕ. Σε συνθήκες που η καπιταλιστική κρίση βρίσκεται σε εξέλιξη, χωρίς να γίνεται ακόμη ορατό το σημείο ανάκαμψης, οι δυσκολίες της αστικής διαχείρισης βαθαίνουν και πολλαπλασιάζονται. Στο έδαφος αυτό οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη της ΕΕ, σε κλάδους και τμήματα του κεφαλαίου, στο εσωτερικό της, αλλά και με τις άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις παίρνουν ολοένα και οξύτερες μορφές και χαρακτήρα ανοιχτών συγκρούσεων που κλιμακώνονται. Στο μόνο που ομονοούν απόλυτα είναι η βάρβαρη επίθεση ενάντια στην εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, το φόρτωμα των βαρών της καπιταλιστικής κρίσης στον εργαζόμενο λαό. Σήμερα περισσότερο από ποτέ η ίδια η ζωή και η πείρα των εργαζομένων κάνει επιτακτική την ανάγκη να δυναμώσει στους τόπους δουλειάς και κατοικίας η λαϊκή συσπείρωση και πάλη για να εμποδίσουμε τα χειρότερα που φέρνουν ΕΕ - κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τη στήριξη των κομμάτων του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου. Ριζική ανατροπή του συσχετισμού των δυνάμεων υπέρ της λαϊκής συμμαχίας, για την αποδέσμευση από την ΕΕ και διαγραφή του χρέους, με Λαϊκή Εξουσία. Για να ανοίξει ο δρόμος ανάπτυξης που βάζει στο επίκεντρό του τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων, που κοινωνικοποιεί τα μονοπώλια κάτω από εργατικό - λαϊκό έλεγχο και κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας. Ο δρόμος της Λαϊκής Εξουσίας και Οικονομίας που προτείνει το ΚΚΕ είναι μονόδρομος για τους ανθρώπους του μόχθου, τα συμφέροντα και τις ανάγκες τους.