Το εναρκτήριο λάκτισμα για την ένταση της προεκλογικής «κοκορομαχίας» αλλά και για το προεκλογικό παζάρι έδωσε η «ψιχουλομαχία» στη Βουλή ανάμεσα στον πρωθυπουργό και τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ χτες, με τους δυο να «σφάζονται» στην ποδιά του κεφαλαίου για το ποιος μπορεί να εγγυηθεί την αντιλαϊκή «σταθερότητα» ενόψει των όσων είναι μπροστά.

Ο Κυρ. Μητσοτάκης, μιλώντας για τις δήθεν «κοινωνικές πολιτικές της κυβέρνησης», παρουσίασε μια «μαγική εικόνα», εμφανίζοντας περίπου ως επίγειο παράδεισο τον «Γολγοθά» της επιβίωσης που ανεβαίνουν καθημερινά στη χώρα μας οι εργαζόμενοι.

Συγκεκριμένα, ως διά μαγείας η εργασιακή ζούγκλα εξαφανίστηκε, μαζί και η ακρίβεια που μαστίζει τον λαό, ενώ το προεκλογικό - όπως διαφάνηκε - ζητούμενο για τον πρωθυπουργό ήταν, τάζοντας στον λαό επιδόματα φτώχειας και ψίχουλα, να ξαναφέρει στο προσκήνιο τη γνωστή δικομματική κοκορομαχία με τον ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζοντας ότι η δική του κυβέρνηση διαχειρίζεται καλύτερα την κατάσταση για τα συμφέροντα των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων, σε σύγκριση με το 2015 που, βέβαια, και η ΝΔ καθώς και το ΠΑΣΟΚ ψήφισαν το 3ο μνημόνιο των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Αλλωστε, έτσι ακριβώς ξεκίνησε την ομιλία του ο πρωθυπουργός, επιμένοντας ότι δεν έχουν ξεχαστεί όσα έγιναν το 2015 και ότι «ευτυχώς ανήκουν στο παρελθόν» διότι η κυβέρνηση της ΝΔ έφερε «τη δυναμικότερη ανάπτυξη» και τη «μεγαλύτερη μείωση της ανεργίας» στην Ευρώπη, πάνω σε μισθούς - χαρτζιλίκι, ωράρια - λάστιχο και γενικά εργασιακές συνθήκες μεσαίωνα, μέσω του νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου. Αλλωστε, η «εθνική επιτυχία», την οποία επικαλέστηκε, ή η «δυναμικότερη ανάπτυξη» αφορά τα κέρδη των ομίλων, όταν για τον λαό μένουν ψίχουλα.

Στα Εργασιακά, προκλητικά χαρακτήρισε «κομβική τομή τη διπλή αύξηση του κατώτατου μισθού» που, όπως είπε, από 650 είναι στα 713 ευρώ μεικτά. Απέκρυψε, βέβαια, ότι αυτός παραμένει κάτω και από τα επίπεδα του 2009, ενώ ο μέσος μισθός στην Ελλάδα δεν φτάνει ούτε για τα απολύτως απαραίτητα, και ότι απαιτούνται ουσιαστικές, γενναίες αυξήσεις, όπως διεκδικούν και πετυχαίνουν εργατικά συνδικάτα. Απέκρυψε επίσης ότι παραμένει η απαράδεκτη νομοθεσία του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ που ορίζει ότι ο εκάστοτε υπουργός Εργασίας καθορίζει τον κατώτατο μισθό με κριτήριο την περιλάλητη δημοσιονομική πειθαρχία και τη λεγόμενη «ανταγωνιστικότητα» της οικονομίας, και όχι βέβαια τις ανάγκες των εργαζομένων για ζωή με αξιοπρέπεια, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες και δυνατότητες.

Αναφέρθηκε, εξάλλου, και στην ψηφιακή κάρτα εργασίας, άλλη μια πολυδιαφημισμένη από την κυβέρνηση «καινοτομία», η οποία δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα ακόμα εργαλείο «καταμέτρησης» της εργασιακής ζούγκλας και των ωραρίων - λάστιχο, με την εργοδοσία να απολαμβάνει πλήρη ασυλία, από τα πρώτα κιόλας 24ωρα εφαρμογής της. Κάτι που εμμέσως παραδέχτηκε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, καθώς αργότερα στη δευτερολογία του είπε ότι «εμείς δεν ωραιοποιήσαμε την κατάσταση. Ούτε είπαμε ότι η ψηφιακή κάρτα θα λύσει όλα τα προβλήματα στην αγορά εργασίας».

Παραπέρα, για το χαράτσι του ΕΝΦΙΑ πανηγύρισε ότι μειώθηκε κατά 35%, αποκρύπτοντας ότι αντί να καταργηθεί, μονιμοποιήθηκε, επιβαρύνοντας κι άλλο τη λαϊκή κατοικία.

Για την ανεργία επανέλαβε ότι προτεραιότητα είναι τα προγράμματα «ενεργητικής πολιτικής» μέσω της ΔΥΠΑ (που αντικατέστησε τον ΟΑΕΔ), που στην πράξη συνιστούν διασφάλιση στην εργοδοσία τζάμπα εργασίας και ανακύκλωση της ανεργίας.

Για τους συνταξιούχους, που συνεχίζουν να αγωνίζονται για πραγματικές αυξήσεις στις συντάξεις, όπως και για επαναφορά της 13ης και της 14ης σύνταξης, ο πρωθυπουργός αντέτεινε με θράσος ότι «ο απόμαχος ξεκίνησε να ανακτά την αξιοπρέπεια», ενώ για τις εκκρεμείς συντάξεις που εξακολουθούν να μην αποδίδονται στην ώρα τους, παινεύτηκε ότι η δική του κυβέρνηση τα πάει καλύτερα σε σχέση με την προηγούμενη. Για δε την Επικουρική Ασφάλιση εμφάνισε σαν κάτι θετικό ότι ο ασφαλισμένος θα αναγκάζεται να παριστάνει τον «επενδυτή» αναζητώντας χρηματιστηριακά προϊόντα για να «τοποθετήσει» τις εισφορές του, σε πλήρη αβεβαιότητα για την τύχη τους στον κόσμο των αρπακτικών του κεφαλαίου.

Εξάλλου, καθώς είμαστε, έτσι κι αλλιώς, στους τελευταίους μήνες θητείας της κυβέρνησης, η ομιλία Μητσοτάκη περιλάμβανε και μια σειρά από προεκλογικές εξαγγελίες. Ειδικότερα, είπε ότι από την 1η Γενάρη 2023 θα καταργηθεί το χαράτσι της εισφοράς αλληλεγγύης για όλους και θα ξεπαγώσουν οι συντάξεις μετά από 12 χρόνια. Εσπευσε ωστόσο να ξεκαθαρίσει ότι το καλάθι θα είναι μικρό, λέγοντας ότι το ξεπάγωμα θα γίνει «χωρίς να απειλείται η δημοσιονομική ισορροπία ούτε η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας», μια διαβεβαίωση που επανέλαβε και στην τριτολογία του ουσιαστικά απευθύνοντάς την στους ομίλους και τους εταίρους της ντόπιας αστικής τάξης στο εξωτερικό.

Επίσης, στη δευτερολογία του επέμεινε ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας και στο ενδιάμεσο έρχεται «μεγάλος όγκος νομοθετικός», στην πρεμούρα της κυβέρνησης να ολοκληρώσει όσο περισσότερες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις μπορεί. Εφερε, μάλιστα, για παράδειγμα το απαράδεκτο νομοσχέδιο για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση που έρχεται την επόμενη βδομάδα στη Βουλή. Εξάλλου, στην τριτολογία του χαρακτήρισε φήμες όσες ημερομηνίες κυκλοφορούν ως πιθανές για πρόωρες εκλογές, τον Σεπτέμβρη ή Οκτώβρη, βάζοντας ως υποχρέωσή του να υπερασπιστεί τη «θεσμική σταθερότητα», όπως είπε, και στόχο να προκύψει από τις εκλογές αυτές «αυτοδύναμη κυβέρνηση», χωρίς να αποκλείει ωστόσο διεύρυνση της ΝΔ με στελέχη και από άλλους χώρους, πάνω στην κοινή στρατηγική τους βάση.

Σημειωτέον, σημαντικό κομμάτι της κοκορομαχίας κατέλαβαν το Ουκρανικό και η πρόσφατη Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ, με επίδικό τους ποιος θα μπορούσε να κερδίσει περισσότερα εκεί για την ντόπια αστική τάξη, υλοποιώντας φυσικά όλες τις δεσμεύσεις και τη μεγαλύτερη εμπλοκή στα σχέδια της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας. Χαρακτηριστικά, ο πρωθυπουργός στη δευτερολογία του υπεραμύνθηκε της περαιτέρω διεύρυνσης της λυκοσυμμαχίας με Φινλανδία και Σουηδία, του νέου και ακόμα πιο επικίνδυνου στρατηγικού δόγματος του ΝΑΤΟ και της αποστολής όπλων των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στην κυβέρνηση Ζελένσκι.

Τέλος, χαιρέτισε το γεγονός ότι δύο πρώην υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ πάνε σε ειδικό δικαστήριο, προϊδεάζοντας για νέο κύκλο δικομματικής κοκορομαχίας.

Προσπάθεια να συγκαλύψει τη στρατηγική σύμπλευση με τη ΝΔ ανεβάζοντας τους τόνους κατέβαλε, από την πλευρά του, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, ενώ επιβεβαιώνοντας ότι ο καβγάς γίνεται για το πάπλωμα ζήτησε εκλογές και αλλαγή κυβέρνησης υποσχόμενος στο κεφάλαιο σταθερότητα στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής που έχει ανάγκη με κοινωνική συνοχή, δηλαδή τον λαό στο καναβάτσο.

Επέκρινε την κυβέρνηση για κατάργηση του 8ωρου και διαμόρφωση κατάστασης ζούγκλας για τους εργαζόμενους, αλλά προσπέρασε ότι η ζούγκλα πύκνωσε επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ που επιπλέον ψήφισε κρίσιμες αντεργατικές διατάξεις της ΝΔ στη Βουλή.

Ο Αλ. Τσίπρας επέκρινε την κυβέρνηση και για την εξωτερική της πολιτική προσάπτοντάς της «διαχειριστική ανικανότητα επικίνδυνη για τα εθνικά μας θέματα». Κι ενώ δεν αμφισβήτησε την εμπλοκή σε ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, που άλλωστε επί των ημερών του εκτοξεύτηκε, αφού αυτό υπαγόρευαν τα συμφέροντα της αστικής τάξης, την κατηγόρησε ότι δεν παζάρεψε τα ανταλλάγματα για λογαριασμό της και μετατράπηκε σε «πιστό και δεδομένο σύμμαχο», δίχως «να διεκδικεί εγγυήσεις και στήριξη (...) Του συμμάχου, δηλαδή, που δίνει χωρίς ανταλλάγματα στις Ηνωμένες Πολιτείες έξι ελληνικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις και το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης επ' αόριστον», παραχώρηση, σημειώνουμε, που δρομολογήθηκε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Εφτασε μάλιστα σε σημείο να «ξεπλύνει» όλες τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις που πέρασαν απ' τον τόπο, εγκαλώντας την σημερινή ότι τάχα εγκαταλείπει το δόγμα μιας Ελλάδας - πυλώνα ειρήνης, ασφάλειας και σταθερότητας, ξεχνώντας το ΝΑΤΟ και τις βάσεις, τη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν και τόσες άλλες επεμβάσεις κατά χωρών και λαών στις οποίες η Ελλάδα συμμετείχε.

Σε κάθε περίπτωση, ο Αλ. Τσίπρας ξεκαθάρισε ότι «παρά τις πολύ μεγάλες διαφορές μας απέναντι στις προκλήσεις της Τουρκίας και του Ερντογάν, είμαστε ενωμένοι», καθώς πρυτανεύουν τα «εθνικά» συμφέροντα του κεφαλαίου και των δεσμεύσεων στο πλαίσιο της εμπλοκής στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Στο πλαίσιο της προσπάθειάς του να αποσπάσει την προσοχή απ' τη σύμπλευση με τη ΝΔ εντάσσεται και η εκτενής αναφορά του στο σκάνδαλο «Novartis», για το οποίο ζήτησε απ' τον πρωθυπουργό να ζητήσει συγνώμη απ' όσους συκοφάντησε και προσπάθησε την ηθική τους εξόντωση, όπως είπε. Για την ταμπακιέρα κι εδώ ούτε λέξη καθώς αμφότεροι είναι συνυπεύθυνοι για το μεγάλο σκάνδαλο της μετατροπής της Υγείας και του Φάρμακου σε εμπόρευμα, στο πλαίσιο του οποίου γεννιούνται και όλα τα άλλα.

Στα της ακρίβειας ο Αλ. Τσίπρας επέλεξε κι εδώ τη βολική οδό της επίθεσης προσωπικά στον πρωθυπουργό, κάνοντας λόγο για «ακρίβεια Μητσοτάκη», για να μην πει ότι μήτρα γι' αυτό το «σαράκι» που κατατρώει το λαϊκό εισόδημα είναι η κοινή τους πολιτική «απελευθέρωσης» της Ενέργειας, προώθησης της «πράσινης μετάβασης», συμμετοχής στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο κ.λπ.

Τέλος, καμάρωσε για τη διακυβέρνησή του, προσπερνώντας τα βάρη που φόρτωσε στις πλάτες του λαού και απευθυνόμενος προφανώς στο μεγάλο κεφάλαιο κόμπασε για τη διεκπεραίωση του 3ου μνημονίου και την πλήρη εφαρμογή όλων των αντιλαϊκών του μέτρων, τη ρύθμιση του χρέους, επαναλαμβάνοντας την ικανότητα του κόμματός του να φέρνει σε πέρας δύσκολες αποστολές, διατηρώντας την «κοινωνική συνοχή», με χειραγώγηση και ενσωμάτωση της λαϊκής αγανάκτησης. Οπως είπε, αυτή είναι και η διαφορά τους με τη ΝΔ, «η αντίληψη του κράτους ως εγγυητή, όμως, της κοινωνικής συνοχής, ως εχέγγυο για την ομαλή λειτουργία του κύκλου της οικονομικής και παραγωγικής δραστηριότητας και μιας ανάπτυξης που αγκαλιάζει όλους και όχι μόνο τους λίγους και ισχυρούς», την «κανονικότητα» δηλαδή της καπιταλιστικής ανάπτυξης που όχι μόνο δεν μπορεί να είναι «για όλους» αλλά έχει προϋπόθεση την εκμετάλλευση και τα βάσανα για τους πολλούς για τα κέρδη των λίγων.