Οργισμένοι οι εργαζόμενοι στον τομέα της καθαριότητας κατήγγειλαν στο κλιμάκιο του Κόμματος τις άθλιες συνθήκες μέσα στις οποίες είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν. Δηλωτικό αυτών είναι ότι ο χώρος απ' όπου αρχίζουν και ολοκληρώνουν τις βάρδιές τους παραμένει εδώ και 6 μήνες χωρίς νερό! Αδυνατούν έτσι ακόμα και να πλύνουν τα χέρια τους, ενώ και τα αντισηπτικά που τοποθετήθηκαν στον χώρο στις αρχές της πανδημίας έκτοτε δεν αντικαταστάθηκαν ποτέ. Είκοσι οχτώ εργαζόμενοι στο σύνολό τους, αριθμός τόσο μικρός με συνέπεια πολλά απορριμματοφόρα να βγαίνουν στους δρόμους με ένα μόνο άτομο, που θα πρέπει να μετακινήσει και να αδειάσει κάδους, οι οποίοι δεν είναι πάντα τοποθετημένοι σε βολικό σημείο. Για να καλυφθούν οι ανάγκες «προωθούνται» στην καθαριότητα έκτακτοι, εργαζόμενοι της διαδημοτικής επιχείρησης, αυτοί όμως παραμένουν απλήρωτοι εδώ και μήνες, ενώ δεν είναι εξειδικευμένο προσωπικό, δεν έχουν προσληφθεί για τις ανάγκες της καθαριότητας ούτε καλύπτονται από κάποια σχετική σύμβαση. «Τρέμω αν πάθει κάτι ένας τέτοιος άνθρωπος τι θα γίνει μετά», μας λέει ένας οδηγός.

Μεταξύ των άλλων στους εργαζόμενους δεν τους χορηγούνται τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, γάλα και στολές, άδειες δεν δίνονται, η πίεση είναι τρομακτική και τα ωράρια εξαντλητικά, προσλήψεις δεν γίνονται ούτε ανανεώνεται ο στόλος των οχημάτων, ενώ κατήγγειλαν πως δέχονται εκφοβισμό και απειλές κάθε φορά που διαμαρτύρονται για την κατάσταση που αντιμετωπίζουν. «Τα λέμε σε δημάρχους, αντιδημάρχους, τίποτα δεν γίνεται», «όποιος φεύγει με σύνταξη δεν είναι σίγουρο ότι θα ζήσει να τη χαρεί, τόσο κακές είναι οι συνθήκες δουλειάς», «βγαίνω έξω παρέα με τον χάρο, τρέμω αν θα γυρίσουμε πίσω», είναι μερικές από τις φράσεις που ακούστηκαν κατά τη συζήτηση.

Από την πλευρά της, η Λουίζα Ράζου μεταξύ άλλων τόνισε πως αυτά τα προβλήματα δεν είναι ιδιαιτερότητα δική τους, αλλά κοινά για όλο τον κλάδο, ένας κλάδος με άθλιες εργασιακές σχέσεις και μεγάλη επισφάλεια, ένας κλάδος με μεγάλο επαγγελματικό κίνδυνο. «Αλλά η ζωή του εργάτη», τόνισε, «συνεχίζεται και έξω από δω και αυτά που βιώνετε έχουν σχέση με την πολιτική που ακολουθείται απ' όλες τις κυβερνήσεις, ο μισθός που δεν φτάνει παρά για τα στοιχειώδη και αν, η κατάσταση που πάει από το κακό στο χειρότερο, με τους ανταγωνισμούς στην περιοχή, οι κυβερνώντες τα ρίχνουν ο ένας στον άλλο, όλοι μαζί στον Πούτιν και τον πόλεμο και τα πράγματα δυσκολεύουν ολοένα».

«Θα έχουμε εκλογές», πρόσθεσε, «και θα περάσουν από δω και θα σας πουν διάφοροι διάφορα, θα σας φοβίσουν και με τη σταθερότητα, μην έρθουν οι άλλοι και γίνει κανένας πόλεμος, να έχουμε σταθερότητα κ.λπ. Εμείς ως ΚΚΕ σας κοιτάμε στα μάτια και καθαρά σας λέμε: Αλλο απ' τον δικό σας αγώνα και την ενότητά σας στην πάλη για να αποσπάσετε καλύτερους όρους δουλειάς και μια καλύτερη ζωή δεν μπορείτε να περιμένετε από κανέναν σωτήρα. Αλλωστε τους ξέρετε όλους, όλοι έχουν κυβερνήσει. Κοιτάξτε λοιπόν εσείς πώς θα μαζικοποιήσετε τον αγώνα, τα σωματεία σας, τις Επιτροπές Αγώνα μαζί με άλλα σωματεία και σκεφτείτε πολύ σοβαρά να ισχυροποιήσετε το ΚΚΕ που είναι δύναμη για σας. Εμείς με όσες δυνάμεις διαθέτουμε, και κοινοβουλευτικά και στο κίνημα, οι περισσότεροι απ' την πείρα σας ξέρετε ότι προσπαθούμε να είμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα».

Η Λουίζα Ράζου θύμισε τους αγώνες του ΚΚΕ μέσα στην πανδημία, τους αγώνες του για το Μεταναστευτικό ώστε να μην περάσουν οι σχεδιασμοί εγκλωβισμού μεταναστών και προσφύγων στο νησί. «Σκεφτείτε πολύ σοβαρά και στην κάλπη να σταθείτε με βάση το δικό σας ταξικό συμφέρον που βρίσκεται σε συμπόρευση και σε κοινή πάλη με το ΚΚΕ. Ετσι νομίζουμε ότι μπορεί να ανοίξει ένας δρόμος ελπιδοφόρος που κάτω από προϋποθέσεις μπορεί να οδηγήσει στο να απαλλαγούμε οριστικά απ' αυτές τις κυβερνήσεις οι οποίες εναλλάσσονται και να θέσει ο λαός με τη δική του παρέμβαση τις προϋποθέσεις για τη δική του εξουσία όπου εσείς, η οικογένειά σας, θα μπορείτε να ζήσετε πολύ καλύτερα, γιατί πλούτος υπάρχει άφθονος, μόνο που δεν πάει για την ικανοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών», κατέληξε.

Αμέσως μετά επισκέφτηκε την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου, όπου συναντήθηκε με το ΔΣ του Συλλόγου Υπαλλήλων, ενώ περιόδευσε στους χώρους των γραφείων. Οι συνδικαλιστές μετέφεραν στο κλιμάκιο του Κόμματος τη μεγάλη αγωνία και ανασφάλεια των εργαζομένων καθώς εδώ και χρόνια διασπείρονται φήμες περί κατάργησης της υπηρεσίας, με αποτέλεσμα εργαζόμενοι να την εγκαταλείψουν όσο υπήρχε αυτή η δυνατότητα, γεγονός που μαζί με τις συνταξιοδοτήσεις και την απουσία νέων προσλήψεων έχει επιφέρει μεγάλη έλλειψη προσωπικού.

Η «λύση» που δόθηκε από το κράτος ήταν η εξαίρεσή τους από την κινητικότητα! Κατήγγειλαν ακόμα το παγωμένο μισθολόγιό τους, την ανάθεση εργασιών σε ιδιώτες, π.χ. την πρόσφατη συμφωνία ανάμεσα στο υπουργείο Μετανάστευσης και σε ιδιωτική εταιρεία προκειμένου να αναλάβει τη συλλογή κρίσιμων και εξαιρετικά ευαίσθητων βιομετρικών δεδομένων που απαιτούνται απ' όσους αλλοδαπούς μπαίνουν στη διαδικασία εξασφάλισης άδειας παραμονής. Μάλιστα, σημείωσαν την αντίφαση αυτήν τη συμφωνία να την υπογράφουν οι ίδιοι που προχωρούσαν σε συστάσεις στους εργαζόμενους στη σχετική υπηρεσία να είναι εξαιρετικά προσεκτικοί ακριβώς λόγω της βαρύτητας των δεδομένων που συλλέγουν!

Οι εργαζόμενοι έχουν να αντιμετωπίσουν κι άλλες αντιξοότητες, όπως η μετακίνησή τους σε νησιά για εργασία όπου όμως δεν υπάρχει η υποδομή για να στηρίξει π.χ. τις μετακινήσεις τους κ.λπ.

Από την πλευρά της, η Λουίζα Ράζου σημείωσε πως οι λεγόμενες παθογένειες της Δημόσιας Διοίκησης γίνονται το όχημα απ' όσους με την πολιτική τους και με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ τις προκαλούν για να περάσουν αντιδραστικές αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις και προσαρμογές που με τη σειρά τους δημιουργούν νέες παθογένειες και συνεχίζεται ένας φαύλος κύκλος, πάντα σε βάρος των εργαζομένων αλλά και του λαού και των υπηρεσιών που έχει ανάγκη.

Εξέφρασε τη στήριξη του ΚΚΕ στα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων, σημειώνοντας μάλιστα πως κάποια απ' αυτά, όπως π.χ. αυτό για αυξήσεις στους μισθούς και επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, είναι και λίγα μπροστά στις εξελίξεις, με τον πληθωρισμό που κατατρώει το λαϊκό εισόδημα, για το οποίο απαιτείται ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυσή του.

Τόνισε, τέλος, την ανάγκη ακόμα περισσότεροι εργαζόμενοι να βαδίσουν τον δρόμο του αγώνα σε συμπόρευση με το ΚΚΕ για να ανοίξει μια ελπιδοφόρα προοπτική, ενώ κάλεσε τους εργαζόμενους να το ισχυροποιήσουν και στην κάλπη, επανεκλέγοντας κομμουνιστή βουλευτή στη Λέσβο που είναι και θα παραμείνει στήριγμα για τις δίκαιες διεκδικήσεις τους.

Η περιοδεία της Λουίζας Ράζου στη Λέσβο ολοκληρώθηκε με επίσκεψη στην σεισμόπληκτη Βρίσα. Πέντε χρόνια και το χωριό εξακολουθεί να δίνει την εικόνα που είχε αμέσως μετά τον σεισμό. Τα λίγα σπίτια που έχουν ανοικοδομηθεί αδυνατούν να αλλάξουν την εικόνα ενός τοπίου όπου δεσπόζουν τα ερείπια, διάσπαρτα σε όλο το χωριό, οικήματα έτοιμα να καταρρεύσουν, κάποια μάλιστα ακριβώς στον δρόμο απ' όπου διέρχονται οχήματα ή πεζοί, τα οποία επιπλέον απαγορεύεται να κατεδαφιστούν καθώς ανακηρύχτηκαν διατηρητέα μνημεία!

Οι άδειες και οι αποζημιώσεις προχωρούν με ρυθμούς χελώνας, πολλοί κάτοικοι παραμένουν σε νοικιασμένα σπίτια στα γύρω χωριά, ακόμα και σε αυτούς όμως οφείλονται ενοίκια. Για την επισκευή ή την ανοικοδόμηση οικιών απαιτούνται χρήματα που δεν διαθέτουν, πόσο μάλλον τώρα που το κόστος των υλικών έχει εκτοξευτεί. Οι εργολάβοι πρέπει να προπληρωθούν για να προχωρήσουν οι εργασίες, ώστε ο έλεγχος να τις πιστοποιήσει και να δρομολογηθεί η διαδικασία απόδοσης χρημάτων απ' το κράτος. Ενας φαύλος κύκλος δίχως τελειωμό. Εξοργισμένοι κάτοικοι κατήγγειλαν τον «Γολγοθά» που ανεβαίνουν πέντε χρόνια τώρα, υπέργηροι, με δάκρυα στα μάτια, που περιμένουν πότε και αν θα ξαναμπούν στα σπίτια τους, άλλοι που προκειμένου να επιστρέψουν ξαναέφτιαξαν τα σπίτια τους, κατά πολύ μικρότερα όμως.

Και μέσα σε όλα αυτά το οξύμωρο το χωριό να έχει κηρυχθεί ακατοίκητο, τυπικά δηλαδή να απαγορεύεται η παραμονή σε αυτό, άρα και η λειτουργία καφενείου ή οποιουδήποτε άλλου καταστήματος. Στο πλαίσιο αυτού του καθεστώτος αν συμβεί κάποιο ατύχημα λόγω των ετοιμόρροπων κτιρίων θα αποδοθεί στην ατομική ευθύνη όσων παραμένουν στο χωριό, παρότι τα σπίτια τους είτε ανακατασκευάστηκαν είτε εξαρχής δεν είχαν υποστεί ζημιά!