Κάτω από τον τίτλο «Η τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα: Επιπτώσεις της κρίσης και προκλήσεις», το Ιδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) έκανε τις προηγούμενες μέρες μια στοχευμένη παρέμβαση για τη στενότερη σύνδεση της ανώτατης εκπαίδευσης με τις επιχειρήσεις, αλλά και για τη λειτουργία των ίδιων των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ ακόμα περισσότερο σαν επιχειρήσεις.

Οι προτάσεις του ΙΟΒΕ διαρθρώνονται σε τρεις άξονες: Ο πρώτος από αυτούς αφορά στη «βελτίωση της απόδοσης και της αποτελεσματικότητας της δημόσιας δαπάνης στην ανώτατη εκπαίδευση με εξορθολογισμό του μεγέθους και της περιφερειακής διάρθρωσης της ανώτατης εκπαίδευσης». Είναι φανερό ότι βλέπουν σαν κόστος τα ιδρύματα και τους φοιτητές. Γι' αυτό και σ' αυτόν τον άξονα προτείνονται εκτεταμένες συγχωνεύσεις ιδρυμάτων, Σχολών και Τμημάτων κι ακόμα προτείνεται μείωση των εισακτέων και ενίσχυση της δευτεροβάθμιας τεχνικής - επαγγελματικής εκπαίδευσης, «ώστε να συμβάλει στην αλλαγή των μαθητικών ροών και της ζήτησης για ανώτατη εκπαίδευση». Στο πνεύμα της μείωσης του κόστους, προτείνονται, επίσης, μια σειρά μέτρα για την «αύξηση των ποσοστών (έγκαιρης) ολοκλήρωσης των σπουδών», τα οποία όμως σμπαραλιάζουν τα πτυχία και τις σπουδές. Συγκεκριμένα, προτείνεται οι σπουδές του πρώτου κύκλου να γίνουν τριετείς και να υπάρχει ευελιξία στην οργάνωση των προγραμμάτων σπουδών με περισσότερα μαθήματα επιλογής, ώστε να μπορούν οι φοιτητές «να εξατομικεύσουν το πρόγραμμα σπουδών τους»! Πτυχία - σούπα δηλαδή! Ακόμα, προτείνεται να μπουν δίδακτρα και εξέταστρα στους φοιτητές «για το κόστος της παράτασης των σπουδών, πέραν της προβλεπόμενης διάρκειας».

Ο δεύτερος άξονας της παρέμβασης του ΙΟΒΕ αφορά τη «Βελτίωση της σύνδεσης της ανώτατης εκπαίδευσης και έρευνας με την αγορά εργασίας και την επιχειρηματικότητα, με αλλαγή έμφασης και προσανατολισμού των εκπαιδευτικών και ερευνητικών δραστηριοτήτων των ΑΕΙ, σε συνεργασία με εγχώριες και διεθνείς επιχειρήσεις». Αποκαλύπτοντας τι εννοούν και πού στοχεύουν οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου όταν μιλούν για «αυτοτέλεια» και «αυτονομία» των Ιδρυμάτων, το ΙΟΒΕ σημειώνει ότι χρειάζεται «η εκπαιδευτική και οργανωτική αυτονομία» των Ιδρυμάτων από το κράτος, ώστε «να συνεργάζονται πιο εύκολα και αποτελεσματικά με τις επιχειρήσεις». Ακόμα και η πενιχρή κρατική χρηματοδότηση προτείνεται να γίνει μοχλός για τη διασύνδεση Ιδρυμάτων και επιχειρήσεων, αφού υποδεικνύεται συγκεκριμένα: «Σύνδεση της κατανομής της κρατικής χρηματοδότησης στα ΑΕΙ με τα αποτελέσματα της λειτουργίας τους και την επίτευξη των στόχων (...) όπως π.χ. (...) η προσέλκυση πόρων από μη κρατικές πηγές, η προσέλκυση πόρων από διεθνείς επιχειρήσεις»...

Ο τρίτος άξονας προτάσεων του ΙΟΒΕ, με τίτλο «εξεύρεση εναλλακτικών πηγών χρηματοδότησης με εξωστρέφεια, διεθνοποίηση και αξιοποίηση της περιουσίας των ΑΕΙ και των νέων τεχνολογιών», αφορά το πώς τα ίδια τα Ιδρύματα θα λειτουργούν περισσότερο ως επιχειρήσεις. Ετσι, στο πλαίσιο αυτό προτείνεται η ανάπτυξη ξενόγλωσσων προγραμμάτων σπουδών και μια σειρά μέτρα για τη διαφήμιση των ελληνικών ανώτατων ιδρυμάτων στο εξωτερικό, προκειμένου να προσελκύσουν φοιτητές πελάτες από χώρες όπως η Κίνα και η Ινδία. Στις μπίζνες που προτείνονται στα Ιδρύματα, το ΙΟΒΕ περιλαμβάνει ακόμα την «ανάπτυξη προγραμμάτων διά βίου εκπαίδευσης» και «προγραμμάτων εξ αποστάσεως (e-learning) και διαδικτυακής εκπαίδευσης», σημειώνοντας ότι αυτά μπορούν να είναι πηγή χρηματοδότησης για τα Ιδρύματα. Και, βέβαια, ήδη πολλά πανεπιστήμια έχουν αναπτύξει και πουλούν πανάκριβα τέτοια προγράμματα. Τέλος, το ΙΟΒΕ μιλώντας για τη βελτίωση της διαχείρισης των πόρων και της περιουσίας των Ιδρυμάτων προτείνει την ίδρυση ενός ΝΠΙΔ σε κάθε ΑΕΙ για το σκοπό αυτό, κάτι που ήδη έχει νομοθετηθεί. Και το ΙΟΒΕ συνεχίζει προτείνοντας: «Το ΝΠΙΔ μπορεί, ύστερα από την απαραίτητη συνταγματική αναθεώρηση, να ενοποιηθεί με το ΝΠΔΔ κάθε ΑΕΙ σε ένα νέο ΝΠΙΔ που θα επιτρέψει την περαιτέρω ενίσχυση της αυτονομίας των Ιδρυμάτων, στην οικονομική τους διαχείριση και τη διαχείριση του προσωπικού τους»... Με άλλα λόγια, αφού η όλη λειτουργία των Ιδρυμάτων θα είναι ιδιωτικοοικονομική στη λογική του κόστους - κέρδους, ας γίνουν και τυπικά ιδιωτικά ως νομικά πρόσωπα...