Από τη νέα χτεσινή συνάντηση των λεγόμενων «Φίλων του λαού Συρίας» στο Παρίσι

Ούτε μία εβδομάδα δεν κράτησε ο «συμβιβασμός» με επίκεντρο τη συμφωνία της Γενεύης επί των συμπληρωματικών προτάσεων Ανάν για σύσταση κυβέρνησης εθνικής ενότητας στη Συρία και έναρξη πολιτικής μετάβασης, και οι ενδο-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις επανήλθαν δριμύτερες στην επιφάνεια, με απειλές και εντονότατες πιέσεις. Ενορχηστρωμένη επίθεση κατά «όσων αποτρέπουν την άσκηση πιέσεων» προς το καθεστώς Ασαντ εξαπέλυσαν ΗΠΑ, Γαλλία και Βρετανία κατά τη σύνοδο της ομάδας των «Φίλων του λαού της Συρίας», που φιλοξενεί πρόθυμα για τρίτη φορά ο γαλλικός ιμπεριαλισμός, ενώ κατά τη διάρκεια των εργασιών στο Παρίσι ανοιχτά τέθηκε το ζήτημα της περαιτέρω ενίσχυσης της συριακής αντιπολίτευσης.

Ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, στο άνοιγμά του μίλησε για «αναπόφευκτη πτώση του καθεστώτος Ασαντ», ενώ υπογράμμισε ότι «πρέπει να φύγει» και απευθυνόμενος «σε όσους δε συμμετέχουν στη σύνοδο» - δηλαδή κυρίως σε Ρωσία και Κίνα - σημείωσε ότι θα πρέπει πλέον να παραδεχτούν ότι η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη Συρία «αποτελεί απειλή για την ειρήνη και την ασφάλεια» και η συνεχιζόμενη παροχή στήριξης προς το καθεστώς της Δαμασκού «δεν συνεισφέρει σε κανενός είδους αποκλιμάκωση».

Ο Γάλλος πρόεδρος δεσμεύτηκε και πρότεινε το ίδιο και προς τους συμμετέχοντες, ως προς τα εξής σημεία: «Την απόρριψη της ατιμωρησίας για τα εγκλήματα που διαπράττονται στη Συρία», την εύρεση τρόπων για «πραγματική και αποτελεσματική εφαρμογή των οικονομικών και χρηματοπιστωτικών κυρώσεων σε βάρος της Συρίας», την ενίσχυση της αντιπολίτευσης με «μέσα επικοινωνίας» και τη σταθερή στήριξή της.

Τη σκυτάλη της κλιμάκωσης των ενδο-ιμπεριαλιστικών εντάσεων παρέλαβε, στη συνέχεια, η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών η οποία σαφώς έθεσε το θέμα της «τιμωρίας» όσων επανειλημμένως εμποδίζουν τη λήψη σκληρότερων μέτρων κατά του καθεστώτος Ασαντ. Η Χίλαρι Κλίντον υπογράμμισε ότι «Ρωσία και Κίνα νιώθουν ότι δεν πληρώνουν κανένα τίμημα επιμένοντας στη στάση τους» και κάλεσε όλους τους συμμετέχοντες να εξετάσουν τρόπους με τους οποίος θα ασκηθεί πίεση σε Μόσχα και Πεκίνο για τη «στήριξη που παρέχουν στον Ασαντ». Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Ουίλιαμ Χέιγκ, ενώ ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών, Γκουίντο Βεστερβέλε, υιοθέτησε τις διατυπωθείσες θέσεις αλλά απέρριψε κατηγορηματικά κάθε ενδεχόμενο στρατιωτικής εμπλοκής.

Την ελληνική κυβέρνηση, που εναρμονίζεται με τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην περιοχή, εκπροσωπεί ο ΓΓ του υπουργείου Εξωτερικών, Ι. Α. Ζέπος.

Ενθαρρυμένοι από την αναζωπύρωση της ενδο-ιμπεριαλιστικής έντασης, οι εκπρόσωποι εκείνων των αραβικών χωρών που ανοιχτά στηρίζουν και τώρα την αντιπολίτευση, προχώρησαν αρκετά βήματα παραπέρα. Ενδεικτικότερη ήταν η τοποθέτηση του πρωθυπουργού του Κατάρ, Σεΐκ Χαμάντ μπιν Τζάσιμ αλ Θάνι, ο οποίος έθεσε ξεκάθαρα θέμα «παράκαμψης» του Συμβουλίου Ασφαλείας και του ΟΗΕ, ζητώντας να ληφθούν μέτρα ακόμη και ν' αναληφθεί στρατιωτική δράση, όπως και στο Ιράκ.

Από την πλευρά του, ο επικεφαλής της μεγαλύτερης οργάνωσης της συριακής αντιπολίτευσης, του Εθνικού Συριακού Συμβουλίου, που στήθηκε κυρίως από δυνάμεις προσκείμενες στους ισλαμιστές «Αδελφούς Μουσουλμάνους» με την άμεση παρέμβαση της Τουρκίας, ο Αμπντουλμπασέτ Σεϊντά, επανέφερε το αίτημα για ενεργοποίηση του άρθρου 7 του καταστατικού του ΟΗΕ -που προβλέπει ακόμη και ανάληψη στρατιωτικής δράσης προκειμένου να εφαρμοστούν αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας- και ζήτησε να δημιουργηθούν «ζώνες ασφαλείας» για τη δράση της αντιπολίτευσης, συμπληρώνοντας βέβαια το αίτημα με το πρόσχημα της παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας. Επίσης, απροκάλυπτα, ο Σεϊντά ευχαρίστησε για τη βοήθεια «κάθε είδους» που προσφέρουν μέχρι στιγμής τη Σ. Αραβία, το Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα!

Σύμφωνα, με αμερικανικές πηγές, την επόμενη εβδομάδα οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που συμμετέχουν στους «Φίλους της Συρίας» θα επιδιώξουν να μεταφέρουν τις αποφάσεις της συνόδου αυτής -δηλαδή το σχέδιο πολιτικής μετάβασης που εκπόνησε ο Ανάν με την προσθήκη της απομάκρυνσης Ασαντ, τη λήψη νέων σκληρών κυρώσεων αλλά και την παροχή «μαζικής βοήθειας στην αντιπολίτευση»- με κάποια μορφή ως σχέδιο απόφασης στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Πάντως οι Ρωσία και Κίνα είναι το πιο πιθανό ότι δεν θα το στηρίξουν.

Πέραν της Συνόδου των «Φίλων της Συρίας», η κύρια είδηση για το θέμα χτες ήταν η επιβεβαίωση από το γαλλικό υπουργείο Εξωτερικών αλλά και από άλλες διπλωματικές πηγές, της αποσκίρτησης του υποστράτηγου Μανάφ Τλας, διοικητή ταξιαρχίας της Προεδρικής Φρουράς, προσωπικού φίλου του Μπάσαρ αλ Ασαντ. Ο Τλας φέρεται να κατευθύνεται, πλέον, προς το Παρίσι, όπου βρίσκονται μέλη της οικογένειάς του. Την αποσκίρτησή του «χαιρέτισαν» ως «σημαντικό βήμα» και ως «δείγμα ότι κλυδωνίζεται το καθεστώς Ασαντ», Δυτικοί διπλωμάτες και ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών. Εντούτοις, προς στιγμήν, φαντάζει απίθανο ο Τλας να συμπράξει με την αντιπολίτευση ή να κάνει την οποιαδήποτε ανοιχτή δήλωση στήριξης προς αυτήν.

ΤΡΙΠΟΛΗ.--

Εληξε αργά το βράδυ της Πέμπτης, η «προεκλογική εκστρατεία» στη Λιβύη, όπου χτες δεν επιτρεπόταν να γίνει καμία πολιτική εκδήλωση, και σήμερα καλούνται περισσότεροι από 2.865.937 ψηφοφόροι στις κάλπες. Η εκστρατεία, που ουσιαστικά δεν ήταν τίποτε παραπάνω από μερικές συγκεντρώσεις και ομιλίες κυρίως σε μεγάλες πόλεις υπό αυστηρά ελεγχόμενο κοινό, έκλεισε με τον τρόπο που την χαρακτήρισε: με εμπρηστική επίθεση στα γραφεία της εκλογικής επιτροπής στην πόλη Αζνταμπίγια, στην ανατολική Λιβύη, κατά την οποία καταστράφηκαν κάλπες και εκλογικό υλικό.

Μόλις πριν από μία βδομάδα, είχε γίνει ανάλογη επίθεση στα γραφεία της εκλογικής επιτροπής στη γειτονική Βεγγάζη. Οι διαμαρτυρόμενοι στα ανατολικά, εκπρόσωποι των ενόπλων ομάδων που λυμαίνονται την περιοχή ζητούν να υπάρξει μεγαλύτερη αριθμητική εκπροσώπηση για την εκλογική τους περιφέρεια καθώς, όπως υπογραμμίζουν, «αυτοί ήταν η μαγιά της ανατροπής Καντάφι και αυτό δεν αναγνωρίζεται στον εκλογικό νόμο».

Ανάλογα ή παρόμοια ζητήματα θέτει η κάθε ένοπλη ομάδα που έχει θέσει διά της βίας υπό τον έλεγχό της κάποιο κομμάτι της λιβυκής γης. Αυτό το ένοπλο χάος, καθώς η κεντρική λιβυκή ηγεσία της Τρίπολης δεν ελέγχει επί της ουσίας όλη τη χώρα, είναι η πιο εμφανής συνέπεια της ιμπεριαλιστικής επέμβασης. Στο δε πολιτικό επίπεδο, είναι ξεκάθαρο ότι η οποιαδήποτε φωνή θα μπορούσε να θέσει, έστω, ερωτηματικά για τα ιμπεριαλιστικά σχέδια έχει εξοβελιστεί και ουσιαστικά «διαγωνίζονται» εκπρόσωποι μερίδων της αστικής τάξης είτε ως λεγόμενα κοσμικά ή κόμματα με θρησκευτικό επικάλυμμα.

Οι Λίβυοι καλούνται να εκλέξουν 200 μέλη μιας Εθνικής Συνέλευσης, η οποία θα διορίσει πρωθυπουργό και Υπουργικό Συμβούλιο για να αντιμετωπίσει τα «τρέχοντα ζητήματα» και θα επιβλέψει τη διαδικασία εκπόνησης νέου Συντάγματος, το οποίο θα τεθεί σε δημοψήφισμα. Μετά, και με βάση τον εκλογικό νόμο που θα προκύψει από το Σύνταγμα, θα διεξαχθούν γενικές εκλογές.

Στις εκλογές απαγορεύτηκε η συμμετοχή σε πρόσωπα που είχαν την οποιαδήποτε σύνδεση με το καθεστώς Καντάφι και ηγετικά στελέχη του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου. Από την «πίσω πόρτα» βέβαια, επιτράπηκε να συμμετάσχουν στις εκλογές τα τοπικά στελέχη του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου. Ως κύριοι διεκδικητές της νίκης παρουσιάζονται το Κόμμα Δικαιοσύνης και Οικοδόμησης, που αποτελεί τον πολιτικό βραχίονα των ισλαμιστών «Αδελφών Μουσουλμάνων» και η Συμμαχία Εθνικών Δυνάμεων, όπου ηγείται χωρίς να είναι υποψήφιος ο πρώην πρωθυπουργός επί Μεταβατικού Συμβουλίου (αμερικανοθρεμμένος) Μαχμούντ Τζιμπρίλ, αποτελείται από κοσμικά αστικά κόμματα και αναμένεται να στηριχθεί ως ένα βαθμό και από πρώην υποστηρικτές του Καντάφι καθώς παρουσιάζεται ως το σημαντικότερο ανάχωμα απέναντι στους «Αδελφούς Μουσουλμάνους» και στις ισλαμιστικές δυνάμεις γενικώς.

Παρεμβαίνοντας στην Ολομέλεια του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου στο Στρασβούργο στη συζήτηση για την «Κατάσταση στη Συρία» , ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Μπάμπης Αγγουράκης υπογράμμισε τα εξής:

«Καταγγέλλουμε τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 29 του Ιούνη για τη Συρία και το Ιράν γιατί σηματοδοτούν κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης ΕΕ - ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην περιοχή, στο έδαφος των σκληρών ανταγωνισμών με τις καπιταλιστικές δυνάμεις των Ρωσίας, Κίνας, Ινδίας με κίνδυνο γενικευμένης πολεμικής σύρραξης, και ολέθριες συνέπειες για τους λαούς.

Δυναμώνουν οι απειλές ΕΕ - ΗΠΑ - ΝΑΤΟ αλλά και της Τουρκίας, του Κατάρ, της Σαουδικής Αραβίας, του Ισραήλ. Αεροπλανοφόρα των ΗΠΑ συγκεντρώνονται στην περιοχή. Αυξάνεται η κινητικότητα στη Βάση της Σούδας στην Ελλάδα. Εξετάζεται η επιβολή "Ζώνης Απαγόρευσης Πτήσεων" με πρόσχημα την "ευθύνη για την προστασία" δήθεν των αμάχων, που χρησιμοποιήθηκε και σε άλλες επεμβάσεις.

Οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, κράτη της περιοχής επεμβαίνουν στις εσωτερικές υποθέσεις της Συρίας, παραπληροφορούν, εκμεταλλεύονται τη σύγκρουση, για να δικαιολογήσουν έναν νέο ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Οι εξελίξεις στη Συρία συμπληρώνουν την κατοχή σε Ιράκ, Αφγανιστάν και Λιβύη.

Καταγγέλλουμε τις αποφάσεις του ΝΑΤΟ, το οποίο με πρόσχημα την "ατλαντική αλληλεγγύη" στην Τουρκία πρωτοστατεί στην ιμπεριαλιστική αρμάδα κατά της Συρίας με στόχο να επιφέρει στη συνέχεια στρατιωτικό πλήγμα και κατά του Ιράν.

Η ΕΕ εντείνει τις κυρώσεις και απειλεί με ανοιχτή στρατιωτική επέμβαση αν δεν περάσουν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια για ανατροπή της συριακής κυβέρνησης.

Η ΕΕ εφαρμόζει από 1η Ιούλη απόφαση για επιβολή εμπάργκο στον πετρελαϊκό εφοδιασμό από το Ιράν ενώ την ίδια στιγμή στηρίζει το πυρηνικό οπλοστάσιο του Ισραήλ.

Οι εξελίξεις στη Συρία είναι υπόθεση του λαού της. Αυτός έχει την ευθύνη να αποφασίσει για την πορεία της χώρας του.

Είναι ανάγκη οι λαοί να αντισταθούν στις επεμβάσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, να ανατρέψουν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και το καπιταλιστικό σύστημα που τον προκαλεί».