ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Λαθροχειρίας ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ συνέχεια

Γρηγοριάδης Κώστας

Λαθροχειρίας συνέχεια από την προχτεσινή «Αυγή» και τους ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την πολιτική του ΚΚΕ. Αφορμή το ζήτημα «δραχμή ή ευρώ» και η απάντηση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη συνέντευξή της στον «Αντέννα», απομονώνοντας τη φράση «Η λύση έξω από το ευρώ και δραχμή, στις παρούσες συνθήκες, είναι καταστροφική» από την υπόλοιπη απάντηση. Η «Αυγή» αναφέρει τα εξής: «Η Αλ. Παπαρήγα σπεύδει να δηλώσει ότι το κόμμα της είναι γενικώς υπέρ της αποδέσμευσης της χώρας από την Ε.Ε., δείχνει μάλιστα να απεύχεται στο ορατό μέλλον μια εξέλιξη κρίσης και αποσύνθεσης της Ε.Ε. Καθιστά σαφές ότι η έξοδος είναι στρατηγικός στόχος που αφορά το απώτατο μέλλον... Δηλαδή, αν καταλάβαμε, η Αλ. Παπαρήγα μιλούσε για λογαριασμό των καπιταλιστών; (...) Είναι προφανές ότι το ΚΚΕ όχι μόνο στέλνει στα αζήτητα τον στρατηγικό του στόχο για έξοδο από το ευρώ, αλλά επιμένει ότι δεν υπάρχει εναλλακτική πορεία μέσα στο ευρώ. Δηλαδή μονόδρομος το Μνημόνιο;».

Λέμε λαθροχειρίας συνέχεια γιατί η «Αυγή» και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ νόμισαν πως βρήκαν το άλλοθι της ενίσχυσης της δικής τους γραμμής. Δηλαδή, ότι απάντηση στο μνημόνιο είναι η πληρωμή του νόμιμου χρέους (να πληρώσει ο λαός, λοιπόν, το νόμιμο χρέος, λένε), με μια αντιμνημονιακή πολιτική, στα πλαίσια του ευρώ, δηλαδή οι επικίνδυνες για το λαό αυταπάτες του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Λαθροχειρία επίσης και η άποψη ότι το ΚΚΕ απεύχεται την αποσύνθεση της ΕΕ που απεύχεται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Το ζήτημα δεν είναι τι εύχεται και τι απεύχεται ένα κόμμα, αλλά η οργάνωση της πάλης του λαού για την ανατροπή του καπιταλισμού και τη δική του εξουσία. Ως προς το στρατηγικό στόχο για έξοδο από το ευρώ, αυτό είναι αποκύημα της φαντασίας τους. Στρατηγικός στόχος του ΚΚΕ είναι η αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και όχι από το ευρώ εντός της ΕΕ όπως υπονοούν.

Εκεί δε που η παραποίηση ξεπερνά τα όρια και αυτών των αστών είναι ότι η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ μιλούσε για λογαριασμό των καπιταλιστών. Επειδή αναφέρθηκε στην εκτίμηση ότι δε θα αφήσουν την Ελλάδα να χρεοκοπήσει απότομα και να φύγει από την Ευρωζώνη γιατί κάτι τέτοιο θα επιδράσει αρνητικά και στην ΕΕ γι' αυτό θα προχωρήσουν σε ελεγχόμενη χρεοκοπία.

Καταλαβαίνουμε τον καημό τους να είναι με το σύστημα και την ΕΕ και να κάνουν τους φίλους του λαού, αλλά οι λαθροχειρίες δεν τους σώζουν.

Ο κύριος καθηγητής

«Να όμως που μια τελευταία δήλωση με οδήγησε, η αλήθεια είναι, κάπως αργά, σε μια διαφορετική, αυτή τη φορά συνεκτική ερμηνεία.

Πρόκειται για τη δήλωση της Αλέκας Παπαρήγα (i): "Κατ' αρχήν εμείς είμαστε γενικά υπέρ της αποδέσμευσης από την ΕΕ. Λύση έξω από το ευρώ και δραχμή στις παρούσες συνθήκες είναι καταστροφική"!!!! Αυτή λοιπόν η δήλωση, η οποία σε τίποτα δε διαφέρει από τη δήλωση Δαμανάκη και η οποία μάλιστα ερμηνεύει για ποιο λόγο, αυτή η τελευταία, χαρακτηρίστηκε και από το ΚΚΕ εκβιασμός, αποτελεί ποιοτικό άλμα.

Και αποτελεί ποιοτικό άλμα διότι είναι η πρώτη φορά που, αναφανδόν τουλάχιστον, δηλώνεται ότι η έξοδος από το ευρώ, πόσω μάλλον από την ΕΕ, δεν είναι της ώρας, αλλά επιπροσθέτως ότι η πρώτη θα ήταν καταστροφική!!! Η συγκεκριμένη ηγεσία μόνιμα ενασχολούμενη επαγγελματικά με την πολιτική σε συνθήκες αστικού κοινοβουλευτισμού, έχει μικροαστικοποιηθεί και βολευτεί στο ρόλο της αριστερής αντιπολίτευσης. Ετσι φοβάται ότι η όποια ριζοσπαστική αλλαγή θα ταράξει τα ήρεμα νερά πάνω στα οποία κατορθώνει και συντηρείται ως τέτοια. Για να αναπαράγει λοιπόν αυτήν τη γραφειοκρατική της θέση, από τη μια προβάλλει ένα αριστερό μακροπρόθεσμο σοσιαλιστικό όραμα... και από την άλλη λειτουργεί πυροσβεστικά για το σύστημα κάθε φορά που κάποια επαναστατική σπίθα κινδυνεύει να το πλήξει». Αυτά γράφει ο Γ. Ρούσης στην προχθεσινή «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία». Δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι ο κύριος καθηγητής κάνει τάχα πολεμική από τ' αριστερά στο ΚΚΕ, αυτοπροβαλλόμενος ως αυθεντία του μαρξισμού και της επαναστατικής ταχτικής. Αλλωστε, είναι ιδίωμα των πρώην, να ερμηνεύουν κατά το δοκούν προκειμένου να κάνουν επίθεση στο ΚΚΕ. Αλλά να μιλάει ο κύριος καθηγητής για μικροαστισμό του ΚΚΕ, κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια, πάει πολύ. Κύριε καθηγητά, εντάξει, μας το έχεις αποδείξει εδώ και καιρό. Γιατί αγωνιάς και για ποιον να αποδείχνεις συνεχώς ότι έχεις αναλάβει να είσαι η αιχμή της αντιΚΚΕ προπαγάνδας της «πλουραλιστικής» εφημερίδας;

Αδιάβαστοι ή συνειδητοί παραχαράκτες;

«Η ορολογία περί "κατοχής" στην Ελλάδα χρησιμοποιείται από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και από το ΚΚΕ σε διάφορες ανακοινώσεις τους». Αυτό «ανακαλύπτει» ο Γιώργος Παπαχρήστος σε ρεπορτάζ στα χτεσινά «ΝΕΑ», για να αποκαλύψει ταυτόχρονα ότι είτε δεν έχει διαβάσει ούτε μια ανακοίνωση του ΚΚΕ, είτε σκόπιμα παραποιεί τις θέσεις του Κόμματος. Γιατί το ΚΚΕ όχι μόνο δε μιλάει για «ξένη κατοχή στην Ελλάδα», αλλά αποκαλύπτει διαρκώς ότι η αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται σήμερα αποτελεί στρατηγική επιλογή της πλουτοκρατίας την οποία υλοποιεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που τα αστικά ΜΜΕ παραποιούν τις θέσεις του ΚΚΕ και προσπαθούν να το τσουβαλιάσουν με άλλα κόμματα και θέσεις. Αλλωστε, τα αστικά ΜΜΕ όταν δεν αποσιωπούν πλήρως τη δράση και τις θέσεις του ΚΚΕ, τις παρουσιάζουν αλλοιωμένες, πετσοκομμένες ή αποστεωμένες από τη στρατηγική του Κόμματος. Οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της πλουτοκρατίας, που υποκλίνονται στο όνομα της «δημοκρατίας», φιμώνουν και παραχαράσσουν «δημοκρατικά» τη φωνή υπέρ της εργατικής τάξης, τη φωνή του ΚΚΕ. Θα μπορούσαν τουλάχιστον να είναι περισσότερο διαβασμένοι. Γι' αυτό ενημέρωση μόνο από το «Ριζοσπάστη» και τον «902».

Επιχείρηση κοροϊδίας του λαού...

Γρηγοριάδης Κώστας

«ΘΕΜΑ παρουσίασης και χειρισμού» η ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, σύμφωνα με δηλώσεις που φέρεται να έκανε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Χρήστος Παπουτσής!

Αυτό πώς ακριβώς μεταφράζεται, δηλαδή; Οτι ζητούν απεγνωσμένα κάποιον τρόπο για να κοροϊδέψουν την κοινωνία με αποτελεσματικότητα; Γιατί άλλη εξήγηση δεν μπορούμε να δώσουμε.

Μάλλον, όμως, έχουν εξαντλήσει ...κάθε μέθοδο και δύσκολα θα βρουν κάτι καινούριο, πόσο, δε, μάλλον κάτι πειστικό. Δεν αμφιβάλλουμε ότι τα δελτία των 8.30 θα κάνουν ό,τι μπορούν, όμως έχουν και αυτά τα όριά τους.

Θεωρούμε αυτονόητο πως αποκλείεται να έχουν ως επικοινωνιακό στόχο να παρουσιάσουν το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα ως θετικό, άρα μόνο στο «αναγκαίο» θα στοχεύσουν.

Δυστυχώς, όμως, γι' αυτούς, οι λαϊκές ανάγκες είναι πολύ περισσότερες και πολύ πιο περιορισμένες από τις δικές τους «αναγκαιότητες», δηλαδή τις αναγκαιότητες του κεφαλαίου για μεγαλύτερη κερδοφορία.

ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟ απέδωσε το πρακτορείο Bloomberg στον Γιώργο Παπανδρέου ως «τελευταίο μνημονιακό πρωθυπουργό της Ευρώπης», παραλληλίζοντάς τον με τους πρωθυπουργούς της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας.

Μάλλον ξέχασαν ότι οι πρωθυπουργοί έρχονται και παρέρχονται, όμως η κεντρική επιδίωξη των κυρίαρχων δυνάμεων της ΕΕ για μείωση του «εργατικού κόστους» (δηλαδή η ουσία των μνημονίων παντός τύπου) παραμένει.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αρα, δεν υπάρχει τελευταίος «μνημονιακός πρωθυπουργός», αλλά κυβερνήσεις (δεξιές, συντηρητικές, κεντροαριστερές, σοσιαλιστικές, εθνικές, συναινετικές, συμμαχικές κ.λπ.), που επιδιώκουν να μεταφέρουν το κόστος της κρίσης στις πλάτες του λαού.

ΩΣΤΕ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ που ακολουθεί η κυβέρνηση, ζήτησε ο υπουργός Επικρατείας Χ. Παμπούκης. Ευγενέστατο εκ μέρους του, αλλά ...δε θα συγκινηθούμε.

Γιατί η ουσία της πολιτικής είναι που φέρνει βάσανα στο λαό και όχι το στιλ που αυτή εφαρμόζεται.

Τι τους φοβίζει;

Η κυρίαρχη προπαγάνδα, αναπαράγοντας τα βολικά για το σύστημα ιδεολογήματα των διοργανωτών, υπερτονίζουν τον «ακομμάτιστο» χαρακτήρα των συγκεντρώσεων στο Σύνταγμα και αλλού. Προσπαθούν να κρύψουν ότι η κυρίαρχη πολιτική, ενάντια στην οποία διαδηλώνουν χιλιάδες άνθρωποι όλες αυτές τις μέρες, έχει συγκεκριμένους κομματικούς φορείς, ενώ οι όποιες αλλαγές διεκδικούν, ανεξάρτητα από το πόσο θολά εκφράζονται, θα πρέπει να τις υλοποιήσει μια κυβέρνηση που εκφράζει μια συγκεκριμένη εξουσία και υπηρετεί μια συγκεκριμένη πολιτική. Αρα, ένα κόμμα. Λένε οι διοργανωτές, «έξω τα κόμματα». Τσουβαλιάζουν το ΚΚΕ με όλα τα άλλα κόμματα που όλα τα προηγούμενα χρόνια προώθησαν νόμους και πολιτικές, οι οποίες οδήγησαν το λαό στη σημερινή κατάσταση.

Ταυτίζουν το ΚΚΕ, που αντιπαλεύει τον καπιταλισμό, με τα κόμματα εκείνα που τον στηρίζουν ή δεν τον αμφισβητούν, εξασφαλίζοντας την επιβίωσή του σαν σύστημα που παράγει φτώχεια, ανεργία και κρίσεις. Ακόμα πιο πέρα: Κλίνουν τη «δημοκρατία» σε όλες τις πτώσεις και την ίδια ώρα απαγορεύουν σε έναν πολιτικό φορέα να βρεθεί συγκροτημένα στο χώρο της διαδήλωσης και να παλέψει για τις απόψεις του. Ως εκεί φτάνουν τα όρια της «δημοκρατίας» που ευαγγελίζονται οι διοργανωτές; Την ίδια ώρα, βέβαια, ενθαρρύνουν την αυτονόητη κοροϊδία του λαού από εκείνους που το πρωί περιδιαβαίνουν τα κανάλια με την κομματική τους ταυτότητα και το βράδυ φορούν τη μάσκα του «υπερκομματικού» για να ψαρέψουν στα θολά νερά των δυσαρεστημένων από την κυρίαρχη πολιτική.

Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί η χτεσινή συζήτηση στο Σύνταγμα για το χρέος. Οι οικονομολόγοι - ομιλητές έχουν και παραέχουν κομματική ταυτότητα, πλασάρονται όμως από τους διοργανωτές σαν «ακομμάτιστοι» για να καλλιεργήσουν μ' αυτόν το μανδύα ψευδαισθήσεις και αυταπάτες που αναπαράγουν τα κόμματα με τα οποία στρατεύονται. Το ίδιο ισχύει και με άλλες πλευρές της προπαγάνδας που αναπαράγουν οι διοργανωτές. Λένε πως το γενικό σύνθημα της διαδήλωσης είναι «έξω από το μνημόνιο», κρύβουν όμως ότι όλα τα κόμματα, εκτός από το ΚΚΕ, δε μιλάνε για κατάργηση του μνημονίου και ανατροπή της πολιτικής που το επιβάλλει, αλλά, αν δεν το υπερασπίζονται, κάνουν λόγο για επαναδιαπραγμάτευσή του. Αυτά λέει και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Οι συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα και αλλού έχουν πολιτικό περιεχόμενο. Οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στους συγκεντρωμένους δεν μπορεί να είναι «με ή χωρίς τα κόμματα». Η πραγματική διαχωριστική γραμμή που αντικειμενικά τίθεται για το λαό είναι «με την πολιτική που υπηρετεί το κεφάλαιο ή με το λαό;». Κατ' επέκταση, «με το ΚΚΕ ή με τα κόμματα εκείνα που στηρίζουν ή δεν αμφισβητούν την πολιτική του κεφαλαίου;». Η κοινωνία δεν είναι ενιαία. Χωρίζεται σε τάξεις με συγκρουόμενα συμφέροντα. Δεν μπορεί να διαδηλώνουν πλάι πλάι οι εργατοϋπάλληλοι και τα παράσιτα του κεφαλαίου, όπως ακριβώς δεν μπορεί να ψηφίζουν το ίδιο κόμμα ο εργαζόμενος και ο μεγαλοεργοδότης. Να προβληματιστούν σοβαρά όσοι από αγανάκτηση τώρα βγαίνουν στο δρόμο, για το ποιον υπηρετούν όσοι τους θέλουν μακριά από τα κόμματα. Ο ένοχος για την κατάσταση που βιώνουν έχει όνομα και πολιτική ταυτότητα. Αν εκεί δε στραφούν τα πυρά το γρηγορότερο δυνατό, η απογοήτευση και η ηττοπάθεια καραδοκούν, προς τέρψιν του κεφαλαίου και των κομμάτων του.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ