Στις κάλπες προσέρχονται την ερχόμενη Τρίτη και Τετάρτη οι εργαζόμενοι της Εταιρείας Θερμικών Λεωφορείων (ΕΘΕΛ), για την ανάδειξη νέας διοίκησης στο Συνδικάτο Εργαζομένων ΟΑΣΑ και την εκλογή αντιπροσώπων στα δευτεροβάθμια όργανα. Οι εκλογές γίνονται σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο, καθώς και τα προβλήματα στο χώρο των αστικών συγκοινωνιών είναι εκρηκτικά. Αλλά και οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα στο σύνολό τους, δέχονται πολυμέτωπη επίθεση στα δικαιώματά τους. Ο αυταρχισμός και η καταστολή κλιμακώνονται, την ίδια στιγμή που τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης επιχειρείται να φορτωθούν στους εργαζόμενους.

Οπως επισημαίνει η Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία (ΔΑΣ) - ΟΑΣΑ στην εκλογική της Διακήρυξη, πάνω από τρεις 10ετίες, κάθε διεκδίκηση των εργαζομένων για μισθολογικές αυξήσεις αντιμετωπίστηκε από τις εκάστοτε κυβερνήσεις με το μόνιμο πρόσχημα ότι «δεν υπάρχουν λεφτά». Ωστόσο, με την πρόσφατη κρίση και την προσπάθεια σωτηρίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος, το «διαχρονικό αυτό παραμύθι» κατέρρευσε, καθώς αποδείχτηκε ότι λεφτά υπάρχουν και μάλιστα πολλά. Τόσο πολλά που η ΕΕ μπορεί να διαθέτει 2 τρισεκατομμύρια ευρώ για τη στήριξη των τραπεζιτών!

Για να αποκρουστούν τα χειρότερα που έρχονται (ιδιωτικοποιήσεις, απολύσεις, επέκταση ωραρίου, κατάργηση ΣΣΕ, εργαζόμενοι δύο και τριών ταχυτήτων κλπ.) - υπογραμμίζει η ΔΑΣ - απαιτείται ξεσηκωμός όλων των εργαζομένων, κόντρα στις λογικές των υποταγμένων συνδικαλιστικών παρατάξεων ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚΕ - «Ανεξάρτητων Δορυφόρων» τους, κόντρα στις συνδικαλιστικές πολιτικές της ηγεσίας της ΓΣΕΕ. Ταυτόχρονα, απαιτείται ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, απαιτείται αλλαγή των συσχετισμών, απαιτείται ενίσχυση των ταξικών δυνάμεων του ΠΑΜΕ.

«Σε αυτές τις εκλογές κρίνεται το αν θα συνεχιστεί μια πορεία συναίνεσης και συμβιβασμού των παρατάξεων της πλειοψηφίας του Συνδικάτου με τις βασικές επιλογές του κεφαλαίου για τις ανατροπές των εργασιακών σχέσεων, για την αφαίρεση ασφαλιστικών δικαιωμάτων ή θα τεθούν οι βάσεις για ενωτικό αγωνιστικό προσανατολισμό σε ταξική κατεύθυνση. Κρίνεται το αν με την ενίσχυση των ταξικών αγωνιστικών δυνάμεων θα δοθεί απάντηση στην κυβέρνηση και γενικότερα στις δυνάμεις του κεφαλαίου», καταλήγει η Διακήρυξη της ΔΑΣ.

Ο Σαλβαντόρ Βάλντες Μέσα στο βήμα της χθεσινής εκδήλωσης

«Πρώτ' απ' όλα, θα ήθελα να ευχαριστήσω το ΠΑΜΕ, τη διεύθυνση της ΠΣΟ, και τις υπόλοιπες συνδικαλιστικές και κοινωνικές οργανώσεις της Ελλάδας γι' αυτήν την εκδήλωση αλληλεγγύης, γιατί μας δίνετε την ευκαιρία να σας μεταφέρουμε τον πιο αδελφικό και αλληλέγγυο χαιρετισμό του λαού και των εργαζομένων της Κούβας. Το 2009 έχει μια ξεχωριστή σημασία για τους εργαζόμενους της Κούβας. Αυτή τη χρονιά συμπληρώνονται 70 χρόνια από την ίδρυση της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Κούβας. Και είναι η 50ή επέτειος από τη νίκη της Κουβανικής Επανάστασης.

Τα συνδικάτα και οι εργατικές οργανώσεις της Κούβας υπάρχουν από το 18ο αιώνα, παλεύοντας για συνδικαλιστικά και εργατικά δικαιώματα και για την ανεξαρτησία και την αυτοδιάθεση της χώρας από την ισπανική αποικιοκρατία. Η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Κούβας είναι ο καρπός μιας μακράς πάλης για την ενότητα του συνδικαλιστικού κινήματος της Κούβας. Για να μπορέσουμε να πετύχουμε την ελευθερία και την ισότητα για όλο το λαό της Κούβας.

Στις 28 Γενάρη 1939 έγινε η ιδρυτική συνέλευση της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Κούβας. Αυτή η ημερομηνία συμπίπτει με τα γενέθλια του εθνικού μας ήρωα, Χοσέ Μαρτί. Ο δικός μας Χοσέ Μαρτί, ο πιο ακέραιος, ο πιο ολοκληρωμένος Κουβανός, ήταν ο πρώτος που κατάφερε να ενώσει όλες τις γενιές των Κουβανών μαζί. Και να οργανώσει την αναγκαία πάλη για να σπάσει τις αλυσίδες του ισπανικού αποικιοκρατισμού. Από αυτόν εμπνεύστηκαν οι ηγέτες του συνδικαλιστικού και εργατικού κινήματος της Κούβας και όλα τα συνδικάτα, όλες οι οργανώσεις βάσης, ώστε να ενωθούνε σε μία, μοναδική οργάνωση.

Στιγμιότυπο από την εκδήλωση

Τα πρώτα πέντε χρόνια της δεκαετίας του '40, οι εργάτες της Κούβας οργανώθηκαν στα συνδικάτα και κάτω από την καθοδήγηση της Γενικής Συνομοσπονδίας Κούβας πέτυχαν μεγάλες κατακτήσεις στα εργασιακά, στους μισθούς. Κοινωνικές κατακτήσεις και πολιτικές. Αλλά μόλις τελείωσε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος και με τις αλλαγές που προκλήθηκαν παγκόσμια, χάθηκαν αυτές οι κατακτήσεις των εργαζομένων. Ο ιμπεριαλισμός ξεκίνησε τον ονομαζόμενο "ψυχρό πόλεμο", για να φρενάρει την πρόοδο του σοσιαλισμού και οποιαδήποτε απειλή προς τα δικά του συμφέροντα. Η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Κούβας εκείνη την εποχή ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ΠΣΟ. Και έχουμε μείνει πιστοί σε αυτήν την οργάνωση όλα αυτά τα χρόνια, ως αντιπρόσωπο ενός ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Στις 26 Ιούλη 1953, ο νεαρός, τότε, δικηγόρος Φιντέλ Κάστρο, ηγούμενος μιας ομάδας νέων, επιτέθηκε στο δεύτερο μεγαλύτερο οχυρό της χώρας, το Σαντιάγο της Κούβας. Αυτή η απόπειρα απέτυχε, αλλά ήταν η μικρή μηχανή που έδωσε ώθηση στη μεγάλη μηχανή της Επανάστασης. Και ξεκίνησε μια νέα περίοδος για την πραγματική ανεξαρτησία και ελευθερία της χώρας. Αυτή η επαναστατική διαδικασία επεκτάθηκε για πολλά ακόμα χρόνια. Με την υποστήριξη και την ενεργή συμμετοχή όλων των εργατών και εργατριών της Κούβας και μέσω της ένοπλης πάλης, κατορθώσαμε να ανατρέψουμε τη δικτατορία που είχε υποτάξει τη χώρα σε ένα αιματοβαμμένο καθεστώς. Ετσι, φτάσαμε στην εξουσία την 1η Γενάρη 1959. Αυτό συνέβη είκοσι χρόνια μετά την ίδρυση της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Κούβας.

Με την Επανάσταση έφτασε η πραγματική ανεξαρτησία, ελευθερία και αυτοδιάθεση της χώρας, της πατρίδας. Με τη νίκη της Επανάστασης δεν επιτεύχθηκαν μόνο στόχοι εργατικοί ή συνδικαλιστικοί. Αλλά επιτεύχθηκαν όλοι οι κοινωνικοί και πολιτικοί στόχοι. Γι' αυτό οι εργάτες και το συνδικαλιστικό κίνημα προσέφεραν όλη την υποστήριξή τους στην Επανάσταση που είχε μόλις νικήσει. Και υποστήριξαν όλα τα μέτρα που πάρθηκαν προς όφελος του λαού.

Εξαλείφθηκε η εκμετάλλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο. Εξαλείφθηκαν η ανεργία, οι κοινωνικές ανισότητες και ο κοινωνικός ρατσισμός. Εγκαθιδρύθηκε η ισότητα δικαιωμάτων για όλους. Εξαλείφθηκε ο αναλφαβητισμός, καθιερώθηκε δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα με δικαίωμα πρόσβασης από όλους και για όλους. Δημιουργήθηκε σύστημα υγείας με κάλυψη για όλα τα μέλη της κοινωνίας, δημόσιο και δωρεάν. Δημιουργήθηκε σύστημα Ασφάλισης που κάλυπτε όλους τους εργασιακούς κλάδους. Το δικό μας κοινωνικό σύστημα Ασφάλισης είναι κρατικό και προσφέρει προστασία σε όλα τα μέλη της οικογένειας. Εχει ειδικές παροχές όπως η κοινωνική βοήθεια, που προστατεύει ανθρώπους που δεν έχουν εισόδημα ή που δεν έχουν άλλους συγγενείς για να τους βοηθήσουν.

Σήμερα, για παράδειγμα, είναι οι γυναίκες που απολαμβάνουν πλήρη ισότητα κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων. Ετσι, οι γυναίκες δεν παίζουν απλώς ένα ρόλο - ως φύλο - αναπαραγωγής και νοικοκυράς στο σπίτι. Η σαν οικιακές βοηθοί για τις δουλειές που γίνονται στην οικογένεια ή στο σπίτι. Σήμερα το 46% της εργατικής δύναμης είναι γυναίκες. Και από αυτές το 66% είναι οι τεχνικοί και επαγγελματίες της χώρας και μέσα στα ερευνητικά μας κέντρα. Σήμερα, υπάρχουν νόμοι που προστατεύουν τη γυναίκα. Οπως είναι η περίπτωση της μητρότητας. Παίρνουνε άδεια τρεις μήνες πριν τον τοκετό και ένα χρόνο μετά, με αποδοχές. Αν μετά από ένα χρόνο η γυναίκα δεν κατορθώσει να βρει κάποιο παιδικό σταθμό για να αφήσει το μωρό ή υπάρχει κάποιο πρόβλημα υγείας, μπορεί να έχει άλλον ένα χρόνο άδεια, χωρίς αποδοχές. Με τη θέση εργασίας της να είναι εγγυημένη.

Η αλληλεγγύη μας με τους άλλους λαούς - ως ευγνωμοσύνη για την υποστήριξη που έχουμε λάβει, σε αυτά τα 50 χρόνια, από διαφορετικούς λαούς, από διαφορετικά μήκη και πλάτη του κόσμου - εκφράζεται σήμερα με την προσφορά της υποστήριξής μας, τη βοήθειά μας σε πάνω από 70 χώρες. Ευχαριστούμε όλους τους εργάτες του κόσμου και τους λαούς της γης για την υποστήριξη και τη βοήθειά τους, για να επιστρέψουν οι πέντε Κουβανοί ήρωες που είναι φυλακισμένοι στις ΗΠΑ. Η Επανάσταση είναι πιο σίγουρη από ποτέ. Γιατί υπολογίζει στη βοήθεια, χωρίς προϋποθέσεις, των εργατών και του λαού. Για άλλη μια φορά, στο όνομα των εργατών και του λαού της Κούβας ευχαριστούμε τους εργάτες και το λαό της Ελλάδας γι' αυτή τους τη χειρονομία».

Σύμφωνη με τις απολύσεις, που πραγματοποιεί η εργοδοσία δηλώνει, επί της ουσίας, η πλειοψηφία (ΠΑΣΚΕ) του Σωματείου Εργαζομένων στην «ΕΒΓΑ» και ζητάει αυτές να γίνονται με «κοινωνικά κριτήρια»! Με ανακοίνωσή του το σωματείο αρχικά, κάτω από την πίεση της ολοένα αυξανόμενης συσπείρωσης των εργαζομένων στο πλαίσιο δράσης των ταξικών δυνάμεων, καταγγέλλει ως άδικη και απρόκλητη την πρόσφατη απόλυση εργαζόμενης από την επιχείρηση. Στην πορεία, όμως, αποκαλύπτει ότι το πρόβλημα για την πλειοψηφία δεν είναι οι απολύσεις, αλλά ότι η εργοδοσία δεν παίρνει υπόψη της κοινωνικά κριτήρια! Αναφέρει χαρακτηριστικά: «Κατ' αρχήν δεν πετάμε έναν άνθρωπο στο δρόμο της ανεργίας μέσα σε μια μέρα. Αραγε, είχε ειδοποιηθεί; (σ.σ. λες και αν είχε ειδοποιηθεί θα άλλαζε κάτι). Τα κοινωνικά κριτήρια ελήφθησαν υπόψη; Δηλαδή, οικογενειακή κατάσταση, προβλήματα υγείας στην ίδια ή στην οικογένεια, άλλα άνεργα μέλη, παιδιά που σπουδάζουν, κλπ;». Μάλιστα, όπως καταγγέλλουν οι ταξικές δυνάμεις, η πλειοψηφία προχωράει και σε μια ακόμα «ντρίμπλα», φοβούμενη τη συσπείρωση των εργαζομένων που είναι πλέον ορατή. Καλεί όλους τους εργαζόμενους στην εταιρεία που δεν είναι μέλη του σωματείου να γραφτούν σ' αυτό, όταν στην πράξη αρνείται συστηματικά να γράψει στο σωματείο δεκάδες εργαζόμενους. Οπως καταγγέλλουν οι ταξικές δυνάμεις, υπάρχουν αυτήν τη στιγμή 70 αιτήσεις εγγραφής που η πλειοψηφία αρνείται να εγκρίνει!

Από τη συνάντηση στα γραφεία της ΠΣΟ

Στη συνάντηση, που διεξήχθη σε συντροφικό κλίμα, αποφασίστηκε η ανάληψη κοινών πρωτοβουλιών σε όλες τις ηπείρους για τα 50χρονα της Κουβανικής Επανάστασης και τα 70 χρόνια από την ίδρυση της CTC. Επίσης, συζητήθηκαν ζητήματα που αφορούν στις συνέπειες της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης και συμφωνήθηκε η ΠΣΟ και η CTC να προχωρήσουν σε κοινή προετοιμασία για την πραγματοποίηση συνδιάσκεψης όλων των συνδικάτων της Λατινικής Αμερικής, το Σεπτέμβρη του 2009, στη Λατινική Αμερική. Στη συνέχεια, οι εκπρόσωποι της CTC είχαν συναντήσεις με τον Γιάννη Τραγάκη, γραμματέα της ΚΟ της ΝΔ, τον Χρήστο Παπουτσή, κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ και τον Σπύρο Χαλβατζή, κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΚΚΕ.

Από τη συνάντηση με τον γραμματέα της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ

Από τη συνάντηση με τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ

Με τον Σπύρο Χαλβατζή, κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΚΚΕ