MotionTeam

Το πάνελ της ημερίδας. Στο βήμα ο Σ. Αβραμόπουλος

Στην εκδήλωση μίλησαν ο Σωτήρης Αβραμόπουλος, πολιτικός μηχανικός και υποψήφιος περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», η Ελευθερία Παπαδημητρίου, καθηγήτρια Σεισμολογίας στον Τομέα Γεωφυσικής του Τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ, ο Βασίλειος Λεκίδης, δρ. πολιτικός μηχανικός, διευθυντής Ερευνών στο ΙΤΣΑΚ-ΟΑΣΠ και πρόεδρος της επιτροπής Φυσικών Καταστροφών του ΤΕΕ/ΤΚΜ, και ο Κυριαζής Πιτιλάκης, ομότιμος καθηγητής Πολιτικών Μηχανικών του ΑΠΘ και πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ενωσης Σεισμικής Μηχανικής.

MotionTeam

Εισηγητικά ο Σωτήρης Αβραμόπουλος αναφέρθηκε στα δεδομένα που καταγράφονται σήμερα, 40 χρόνια μετά το μεγάλο σεισμό του 1978 στη Θεσσαλονίκη, όπως η γήρανση και υποβάθμιση ενός σημαντικού μέρους του κτιριακού αποθέματος, ιδιαίτερα στην Α' Δημοτική Κοινότητα του δήμου Θεσσαλονίκης, δηλαδή στο κέντρο της πόλης, αλλά και σε άλλες δημοτικές κοινότητες και σε όμορους δήμους. Στις σημαντικές καθυστερήσεις στον προσεισμικό έλεγχο, σε όλες τις βαθμίδες του, και σε ό,τι αφορά την ενίσχυση σχολείων, νοσοκομείων, άλλων δημόσιων κτιρίων, χώρων εργασίας. Οπως είπε, σχεδόν 20 χρόνια μετά τις εξαγγελίες για πρωτοβάθμιο έλεγχο των 80.000 - 90.000 κτιρίων δημόσιου ενδιαφέροντος πανελλαδικά, αυτός έχει προχωρήσει σε ένα ποσοστό όχι μεγαλύτερο από 15%.

Αναφέρθηκε επίσης στις σημαντικές ελλείψεις στη χρηματοδότηση, στελέχωση και εξοπλισμό των μηχανισμών Πολιτικής Προστασίας, στις ελλείψεις στην ενημέρωση του πληθυσμού και σε ασκήσεις ετοιμότητας, στην επικαιροποίηση των σχεδίων αντιμετώπισης έκτακτων καταστάσεων με τα νέα επιστημονικά δεδομένα.

Εξήγησε ότι η σημερινή κατάσταση είναι αποτέλεσμα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, στο πλαίσιο του οποίου η αντισεισμική θωράκιση, η αντιπλημμυρική και η αντιπυρική προστασία δεν ιεραρχούνται, δεν επιλέγονται ως προτεραιότητες στον κρατικό προϋπολογισμό, στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, στο ΕΣΠΑ, στο Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα, στα τεχνικά προγράμματα των περισσότερων δήμων.

Και σημείωσε: «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η μεγάλη ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας μάς δίνει τη δυνατότητα να ελαχιστοποιήσουμε τις συνέπειες στη ζωή και στην περιουσία των κατοίκων και γενικότερα τις επιπτώσεις που προκαλούν οι σεισμοί. Η τεράστια αντίφαση που εκδηλώνεται ανάμεσα σε αυτή τη δυνατότητα και τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουμε, υπογραμμίζει την πολιτική διάσταση του ζητήματος της αντισεισμικής προστασίας και θωράκισης.

Αναδεικνύεται και σε αυτό το ζήτημα ότι είναι μονόδρομος για τα λαϊκά συμφέροντα η αμφισβήτηση αυτού του δρόμου ανάπτυξης, η μαχητική διεκδίκηση έργων και μέτρων για την προστασία του λαού, στην προοπτική μεγάλων και ριζικών αλλαγών που θα επιτρέψουν την άρση των αιτιών που δημιουργούν την τρωτότητα του δομημένου, κοινωνικού και οικονομικού περιβάλλοντος».

Τόνισε ακόμα ότι «είναι ζήτημα ζωής, επιβίωσης για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, για τη νέα γενιά, να σηκώσουμε ανάστημα, να βάλουμε μπροστά τις μεγάλες σύγχρονες ανάγκες μας για όλες τις απαραίτητες υποδομές που θα ανεβάζουν το επίπεδο ζωής μας και θα στηρίζουν την προστασία του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος».

Κλείνοντας, παρουσίασε το συνδυασμένο πλαίσιο διεκδικήσεων για την αντισεισμική θωράκιση που καταθέτει το ΚΚΕ, σημειώνοντας ότι «το πλαίσιο διεκδίκησης για απαραίτητα έργα και υποδομές και στον τομέα της αντισεισμικής θωράκισης, που καταθέτουν το ΚΚΕ και η "Λαϊκή Συσπείρωση", μπορεί να αποτελέσει βάση για να συναντηθούμε στον αγώνα και στην κάλπη όσοι αγωνιούμε και συμφωνούμε ότι πρέπει εδώ και τώρα να γίνουν βήματα, ότι δεν γίνεται να συνεχίσουμε έτσι».

Στην παρέμβασή του, ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος ανέδειξε ως πρόβλημα πρώτιστης σημασίας την αντισεισμική προστασία των σχολικών κτιρίων, όπου φοιτούν εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές, και αναφέρθηκε στην εικόνα που υπάρχει στο δήμο Θεσσαλονίκης, όπου το μόνο που σχεδιάστηκε είναι ο Πρωτοβάθμιος Προσεισμικός Ελεγχος Σχολικών Κτιρίων Δήμου Θεσσαλονίκης.

«Με τον Πρωτοβάθμιο Ελεγχο ελέγχθηκαν 18 σχολικά συγκροτήματα, από τα συνολικά 110 που υπάρχουν στο δήμο Θεσσαλονίκης. Κρίθηκε ότι όλα χρήζουν δευτεροβάθμιου ελέγχου. Και έπεται μεγάλη συνέχεια. Μόνο τρία σχολικά συγκροτήματα προχωράνε σε ανακατασκευή, κυρίως επειδή βρίσκονται σε κεντρικά σημεία και περισσότερο για εμβληματικούς - τουριστικούς λόγους. Ουσιαστικά βρισκόμαστε στο πρώτο βήμα από τα 100 που πρέπει να γίνουν για την προστασία της ζωής και της υγείας της νεολαίας.

Αν συνυπολογίσουμε και όλα τα άλλα κτίρια δημόσιας χρήσης - νοσοκομεία, πολιτιστικά και αθλητικά κέντρα, ΚΑΠΗ, υπηρεσίες κ.λπ. - όπου οι έλεγχοι είναι ουσιαστικά "παγωμένοι", καταλαβαίνουμε το μέγεθος του προβλήματος και της καθυστέρησης», είπε.

Τόνισε ότι ακόμη και η προστασία της ζωής υπόκειται στους περιορισμούς της ταξικής πολιτικής του αστικού κράτους, αφού όπως εξήγησε «ο ζωτικός αντισεισμικός σχεδιασμός και προστασία δεν αποφέρει κέρδη. Δεν είναι επιλέξιμη δαπάνη ή δραστηριότητα ούτε από τις κυβερνήσεις ούτε από την Ευρωπαϊκή Ενωση», η οποία όπως υπογράμμισε «έφτασε στο σημείο, κάνοντας ανάλυση "κόστους - οφέλους" πάνω στην ανθρώπινη ζωή, να προτρέπει η αντιπλημμυρική π.χ. προστασία να κατευθύνεται στις περιοχές των πλουσίων, των "υψηλών εισοδημάτων", και όχι στις λαϊκές περιοχές, καθώς οι αποζημιώσεις κράτους και ασφαλιστικών εταιρειών στις πιο φτωχές συνοικίες είναι "φθηνότερες" - λόγω κατασκευών - απ' ό,τι στις πλουσιότερες συνοικίες. Με λίγα λόγια, αφήστε τις λαϊκές συνοικίες να πνιγούν».

Τέλος, ανέδειξε ότι η έκταση των κινδύνων και της συνολικής υπόθεσης της αντισεισμικής προστασίας δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αποσπασματικά, χωρίς κεντρικό σχεδιασμό και χρηματοδότηση. Κάτι που όπως είπε «δεν γίνεται και δεν μπορεί να γίνει στην αναγκαία έκταση από το σημερινό σύστημα, του οποίου άλλες είναι οι προτεραιότητες.

Η πρόταση και στόχος πάλης του ΚΚΕ και του ταξικού εργατικού κινήματος για ενιαίο κρατικό φορέα κατασκευών, με ευθύνη μεταξύ των άλλων και για την αντισεισμική προστασία, με συνδυασμένη αξιοποίηση του επιστημονικού, τεχνικού και εργατικού δυναμικού σε μόνιμη βάση, μπορεί να δώσει απαντήσεις στα προβλήματα που συζητάμε και σε άλλα πολλά, όπως των αναγκαίων υποδομών, της εργατικής κατοικίας κ.λπ.».

Ο Βασίλειος Λεκίδης μίλησε με θέμα «Διαχείριση σεισμικού κινδύνου για τη πόλη της Θεσσαλονίκης - Σενάρια επικινδυνότητας». Ανέφερε ότι οι βλάβες που είχε η Θεσσαλονίκη και θα έχει από μελλοντικό σεισμό, μεγαλύτερο του 1978, θα είναι σημαντικές για το ήδη ταλαιπωρημένο δομημένο περιβάλλον, μεγαλύτερες από τα όσα προβλέπει η ζώνη επικινδυνότητας. Σημείωσε ότι «υπάρχει μια χαλαρότητα, ίσως και αμέλεια σχετικά με την αντιμετώπιση παρεμβάσεων στα σημερινά παλιά κτίρια», και προέτρεψε τους πολίτες να μην εφησυχάζουν, αλλά να ασκήσουν πίεση για άμεσες επεμβάσεις σ' αυτή την κατεύθυνση.

Η Ελευθερία Παπαδημητρίου μίλησε με θέμα «Αντισεισμική Θωράκιση στην περιοχή της Θεσσαλονίκης - Γνώση και Προστασία». Σημείωσε μεταξύ άλλων ότι οι καταστροφικές συνέπειες των σεισμών οφείλονται στην τρωτότητα των κτιρίων και ανέδειξε ότι σήμερα υπάρχει επιστημονική γνώση για να κατακτηθεί η ασφάλεια στην τρωτότητα, όμως αυτό δεν βρίσκει εφαρμογή στην πράξη, στο όνομα του «μεγάλου κόστους», και έτσι οδηγούμαστε σε ακόμη μεγαλύτερο κόστος σε υποδομές και ανθρώπινες ζωές.

Ο Κυριαζής Πιτιλάκης μίλησε με θέμα «Αντισεισμική Προστασία στην Ελλάδα και την Ευρώπη: Σκέψεις και προβληματισμοί». Ανέφερε ότι «το σίγουρο είναι πως θα πρέπει να σχεδιάσουμε τις παρεμβάσεις στην πόλη σε ενδεχόμενο νέο σεισμό με βάση επιταχύνσεις 28% και 30%». Μίλησε επίσης για τη σεισμική διακινδύνευση του οδικού δικτύου, του δικτύου ύδρευσης, πυρόσβεσης, για τα στρατηγικά δημόσια κτίρια και νοσοκομεία, για τους χώρους συγκέντρωσης και για τα πιθανά προβλήματα που θα προκύψουν στην πρόσβαση του λαού στους χώρους συγκέντρωσης, στέγασης, στα νοσοκομεία κ.λπ., για τις ζημιές που αναμένεται να προκληθούν στις δημόσιες υποδομές, τονίζοντας ότι το ζήτημα της σεισμικής προστασίας δεν αφορά μόνο την κατοικία, και άρα θα πρέπει να ιδωθεί συνολικά.

Στην παρέμβασή του ο Θανάσης Κουτσουράς ανέδειξε τη διάσταση των «εκπτώσεων» των εργολάβων στα κατασκευαστικά έργα, την εντατικοποίηση της εργασίας και την έλλειψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων, ενώ αναφέρθηκε στο πλαίσιο πάλης της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, που όπως είπε συμβάλλει στην πιο ασφαλή ανέγερση κτιρίων και άλλων κατασκευαστικών έργων.

• Ο «Ριζοσπάστης» θα κάνει αναλυτική παρουσίαση της ημερίδας σε επόμενο φύλλο του.