ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 7 Φλεβάρη 2018
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ
Απαιτούν να κηρυχθεί απεργία στον κλάδο ενάντια στις απολύσεις

Καλούν σε Γενικές Συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς

Από τις πρόσφατες κινητοποιήσεις ενάντια στις απολύσεις με τη μορφή της «απόσχισης υπηρεσιών» στην Πειραιώς
Από τις πρόσφατες κινητοποιήσεις ενάντια στις απολύσεις με τη μορφή της «απόσχισης υπηρεσιών» στην Πειραιώς
Σε Γενικές Συνελεύσεις στα καταστήματα και τις διευθύνσεις, παίρνοντας αποφάσεις με τις οποίες να απαιτούν από την Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδας (ΟΤΟΕ) και τους συλλόγους τους να προχωρήσουν σε απεργιακή κινητοποίηση σε όλο τον κλάδο στις 22/2, καλούν τους εργαζόμενους οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στις Τράπεζες.

Σε αυτό το πλαίσιο, σχετική πρόταση έχει καταθέσει, με επιστολή, το «Αγωνιστικό Μέτωπο» (συνδυασμός συνδικαλιστών που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ) στην ΟΤΟΕ, ζητώντας να συγκληθεί άμεσα το Γενικό Συμβούλιο και να πάρει απόφαση για απεργία, ενώ αντίστοιχα καλέσματα στους εργαζόμενους απευθύνουν οι συνδυασμοί «Ενιαία» στην Εθνική Τράπεζα, «Αγωνιστικό Μέτωπο Εργαζομένων» στη Eurobank και ΕΣΑΚ στην Alpha Bank.

Τα αιτήματα που προβάλλουν οι ταξικές δυνάμεις είναι: Οχι στις απολύσεις. Διεκδικούμε προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Ενταξη των «νοικιασμένων» συναδέλφων στους οργανισμούς των τραπεζών. Τα επιτεύγματα της ψηφιοποίησης της εργασίας να μετατραπούν σε μείωση του εργάσιμου χρόνου. Κανένα λαϊκό σπίτι στα χέρια τραπεζίτη. Κλαδική και επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση με αυξήσεις στους μισθούς.

«Τρέχουν» ήδη οι εργοδοτικοί σχεδιασμοί για νέα μείωση προσωπικού

Ζήτημα αιχμής αποτελούν οι ήδη προωθούμενοι σχεδιασμοί των διοικήσεων των τραπεζών για νέα μεγάλη μείωση του προσωπικού, που λέγεται ότι θα φτάσει τους 4.000 εργαζόμενους εντός του 2018.

Ηδη Eurobank και Πειραιώς έχουν εξαγγείλει προγράμματα «εθελούσιας εξόδου» για πάνω από 1.500 εργαζόμενους. Την ίδια στιγμή, υπάρχουν καταγγελίες τρομοκράτησης εργαζομένων, πως αν δεν δεχτούν την «εθελούσια», οι υπηρεσίες τους θα αποσχιστούν από την τράπεζα και θα δοθούν σε άλλες επιχειρήσεις, γεγονός που οδηγεί από άλλο δρόμο στο ίδιο αποτέλεσμα, στην απόλυσή τους.

Περιγράφοντας αυτήν την κατάσταση, το «Αγωνιστικό Μέτωπο» σημειώνει: «Η "απόσχιση κλάδου" σήμερα στην Πειραιώς, χτες στην Alpha Bank, τα νέα προγράμματα των "εθελούσιων" απολύσεων σήμερα στη Eurobank, αύριο όπως φημολογείται σε ΕΤΕ και στις άλλες τράπεζες, υπηρετούν αυτόν ακριβώς το στόχο: Τη στήριξη του τραπεζικού κεφαλαίου, τη μείωση του "λειτουργικού κόστους" και την κεφαλαιακή τους επάρκεια προκειμένου να διευκολύνονται για να χρηματοδοτούν το μεγάλο βιομηχανικό και εφοπλιστικό κεφάλαιο. Αυτό άλλωστε εξυπηρετούν και οι νόμοι που ψηφίζονται από τις προηγούμενες και τη σημερινή κυβέρνηση».

Το δικαίωμα στην εργασία δεν μπαίνει σε παζάρια

Η «Ενιαία» στην Εθνική Τράπεζα καλεί τους εργαζόμενους να ξεπεράσουν στην πράξη τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες στον κλάδο και στο Σύλλογο Υπαλλήλων Εθνικής Τράπεζας, που «προτείνουν ακόμη και τη δημιουργία ταμείων που θα πληρώνουμε από την τσέπη μας για να βοηθήσουμε τους αυριανούς απολυμένους του κλάδου (ταμείο απολύσεων ουσιαστικά). (...) ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ αρνήθηκαν την πρόταση της "Ενιαίας" για έκτακτη συνεδρίαση του ΔΣ προκειμένου να κηρύξουμε απεργία. (...) Να γυρίσουμε την πλάτη στους συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ (ΔΑΣ), οι εκπρόσωποι της οποίας δεν έβγαλαν λέξη για το θέμα. Να βγάλουμε συμπεράσματα από τη σιωπή των δυνάμεων της ΛΑΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στον ΣΥΕΤΕ και στην ΟΤΟΕ, που ούτε μια ανακοίνωση δεν έβγαλαν για να απαιτήσουν και να οργανώσουν την απεργιακή απάντηση του κλάδου».

Τις σοβαρές ευθύνες των συνδικαλιστικών ηγεσιών στην ΟΤΟΕ και στο Σύλλογο αναδεικνύει αντίστοιχα και η ΕΣΑΚ στην Alpha Bank.

Το δε «Αγωνιστικό Μέτωπο Εργαζομένων» στην Eurobank, με αφορμή το πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου που είχε εξαγγείλει η τράπεζα, σημείωνε σε ανακοίνωσή του τα καταστροφικά αποτελέσματα των απολύσεων «που γίνονται και με το καρότο και με το μαστίγιο»: «Αναπαράγεται η λογική του μικρότερου κακού ("Πάρε τώρα την εθελούσια γιατί μετά θα έχει λιγότερα", ήταν η μόνιμη προτροπή του Ανθρώπινου Δυναμικού). Μειώνονται οι θέσεις εργασίας με αποτέλεσμα την αύξηση της εντατικοποίησης. Οταν θέλουν να κάνουμε τη δουλειά τους, απογεύματα με απλήρωτες υπερωρίες και ένας τρέχει για τρεις, τότε είμαστε "συνεργάτες". Οταν όμως θέλουν να απαλλαγούν από εμάς, γιατί αυτό επιβάλλουν ο ανταγωνισμός και η αύξηση της κερδοφορίας, τότε είμαστε "κόστος". Ανατρέπονται οι εργασιακές σχέσεις και οι ελαστικές μορφές αντικαθιστούν τη μόνιμη και σταθερή δουλειά, που ούτε τώρα δεν υπάρχει, με ραγδαίο ρυθμό. Αυτό συνεπάγεται αύξηση της πίεσης στους υπόλοιπους για αποδοχή ακόμα χειρότερων όρων δουλειάς. Οι επιπτώσεις αυτής της πολιτικής έχουν φανεί ήδη και στα ασφαλιστικά μας ταμεία, με τη χειροτέρευση των παροχών».

Και επισημαίνει: «Το δικαίωμα στην εργασία δεν είναι ατομικό δικαίωμα. Είναι συλλογική κατάκτηση των εργαζομένων και δεν μπαίνει σε παζάρια τύπου "να φτιάξουμε καλύτερους όρους και να μεγαλώσουμε το πακέτο". Ακόμα και η προσωπική επιλογή κάποιου να αποχωρήσει, πρέπει να του αφήνει έναν προβληματισμό, τι θα μείνει την επομένη μέρα για αυτόν αλλά και για τη νέα βάρδια των εργαζομένων που έρχεται, δηλαδή τα παιδιά του. (...) Οι εθελούσιες εντάσσονται στην γενικότερη επίθεση που εξαπολύει η εργοδοσία και καλούμε τους συναδέλφους να αντισταθούν στον εργασιακό και ασφαλιστικό μεσαίωνα που αυτές φέρνουν».


ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...
Σεμινάρια συστράτευσης στην απάτη της «δίκαιης ανάπτυξης»

Ως σεμινάριο καλλιέργειας αυταπατών για τη «δίκαιη» διαχείριση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και αθώωσης του συστήματος μπορούν να χαρακτηριστούν οι παρεμβάσεις κυβερνητικών στελεχών στην «αναπτυξιακή» φιέστα της κυβέρνησης, που ολοκληρώθηκε χτες στην Πάτρα. Τι φταίει κατά την κυβέρνηση για την κακοδαιμονία του λαού; Ο Γ. Δραγασάκης εντόπισε ως αιτία τον «κρατικοδίαιτο πελατειακό καπιταλισμό», που βασίστηκε στη «διαπλοκή των οικονομικών συμφερόντων με το κράτος και το πολιτικό σύστημα»... Οι μύδροι του αντιπροέδρου της κυβέρνησης ενάντια στο «κρατικοδίαιτο μοντέλο» είναι χιλιοειπωμένα παραμύθια. Η κυβέρνηση προσπαθεί, όπως και οι προκάτοχοί της, να κρύψει ότι δεν υπάρχουν καπιταλιστικές επενδύσεις δίχως την άμεση και έμμεση στήριξη από το αστικό κράτος. Το κράτος είναι αυτό που προσφέρει το αντεργατικό νομικό πλέγμα, για να διατηρείται στον πάτο η τιμή της εργατικής δύναμης. Προσφέρει επίσης άμεση και έμμεση χρηματοδότηση, φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις ασφαλιστικών εισφορών και κάθε μορφής «πόρους» για να έχουν «κίνητρα» οι επενδυτές. Επίσης, τα συνθήματα περί κρατικοδίαιτου καπιταλισμού δεν είναι καθόλου πρωτότυπα, έχουν ειπωθεί χιλιάδες φορές από κυβερνήσεις που ευαγγελίζονταν την «αλλαγή του μοντέλου ανάπτυξης». Είναι βεβαίως συνθήματα που αξιοποιήθηκαν για το «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» ανάμεσα σε επιχειρηματικούς ομίλους και για το ξαναμοίρασμα της επιχειρηματικής πίτας...

***

Αλλωστε, στο ίδιο συνέδριο που ο Γ. Δραγασάκης ανακοίνωνε το... τέλος του «κρατικοδίαιτου καπιταλισμού», παρέμβαση έκανε και ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας Αλ. Χαρίτσης, καταθέτοντας στοιχεία που προκαλούν ζάλη. Είπε ο τελευταίος: «Κινηθήκαμε άμεσα για τη διοχέτευση ουσιαστικής ρευστότητας στην οικονομία και χρηματοδότηση των επιχειρήσεων και των επενδύσεων (...) Η Ελλάδα βρέθηκε για τρίτη συνεχόμενη χρονιά στην κορυφή της Ευρώπης στον τομέα της απορρόφησης, αφού έφερε 11 δισ. ευρώ (...) Οι συμφωνίες που έχουμε συνάψει με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων έφεραν στην ελληνική οικονομία άλλα 2,5 δισ. ευρώ το 2017 (...) Συνολικά περισσότερα από 8 δισ. ευρώ έπεσαν στην οικονομία από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (...) Εχουμε δρομολογήσει με την ΕΤΕπ μια σειρά έργων ύψους 7 δισ. ευρώ»... Ολα αυτά τα εκατομμύρια φεύγουν με πολύμορφες παρεμβάσεις από την τσέπη των εργαζομένων και καταλήγουν σε μονοπωλιακούς ομίλους, χρηματοδοτώντας τις επενδύσεις τους με κρατικό χρήμα.

***

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ισχυρίζεται ότι ένας «υγιής» καπιταλισμός, σαν αυτόν που υπερασπίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι απαλλαγμένος από διαφθορά και σκάνδαλα, σαν εκείνα που αποκαλύπτονται αυτές τις μέρες. Τι προσπαθεί να κρύψει; Οτι τέτοια φαινόμενα είναι σύμφυτα με το σύστημα, αποτελούν το απαραίτητο συνοδευτικό στο κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους. Οτι η «διαπλοκή» αστικών κυβερνήσεων και κομμάτων με το κεφάλαιο είναι αγιάτρευτο σύμπτωμα μιας οικονομίας που λειτουργεί με κριτήριο την ανταγωνιστικότητα, το ποιο μονοπώλιο θα κυριαρχήσει έναντι των ανταγωνιστών του. Γι' αυτό, το σύστημα συνέχεια αναδίδει την μπόχα του, ανεξάρτητα από το ποιοι κυβερνούν. Επίσης, με τις αναφορές του στις εξελίξεις στα Βαλκάνια και τη θέση της Ελλάδας, ο Γ. Δραγασάκης έκανε σαφή έναν ακόμα στόχο της ελληνικής αστικής τάξης: «Η Ελλάδα περνώντας στη νέα φάση - είπε - με δυναμισμό και αισιοδοξία μπορεί να διεκδικήσει ένα νέο ρόλο στα Βαλκάνια, στην ευρύτερη περιοχή και διεθνώς». Και συμπλήρωσε ότι σχέδιο για τα Βαλκάνια έχουν πολλές χώρες, όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Τουρκία και η Αλβανία. Σε αυτό το φόντο, σημείωσε την ανάγκη να έχει και η Ελλάδα το δικό της σχέδιο, κάτι που επιβεβαιώνει και τους λόγους που η κυβέρνηση βιάζεται για την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» της περιοχής, με κρίκο και τη συμφωνία που επιδιώκεται για το όνομα της ΠΓΔΜ.

***

Την αλλαγή του «κλίματος» έναντι της Ελλάδας από τις αγορές επιστράτευσε ο Ευ. Τσακαλώτος, αναφερόμενος στον τελευταίο χρόνο που η κυβέρνηση επιθετικά προώθησε την υλοποίηση του μνημονίου για να μπει η χώρα σε «τροχιά ανάπτυξης». Βεβαίως, τόσο από τον υπουργό Οικονομικών όσο και απ' όλα τα κυβερνητικά στελέχη έλειψε κάθε αναφορά στις απώλειες που επέβαλαν η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις στους εργαζόμενους τα χρόνια της κρίσης, αφού όλα τα δικαιώματα που έχασαν θεωρούνται από την κυβέρνηση και το κεφάλαιο «περασμένα - ξεχασμένα» ή «παθογένειες» που πρέπει να μείνουν στην ιστορία. Με λίγα λόγια, οι υπουργοί της συγκυβέρνησης αποτύπωσαν με τις παρεμβάσεις τους όλο τον στρατηγικό σχεδιασμό της αστικής τάξης για την ανάκαμψη της κερδοφορίας της: Και τη «γεωστρατηγική αναβάθμιση», και τα επιχειρηματικά κίνητρα, και το απαραίτητο ξεκαθάρισμα, και την προώθηση όλων των αναδιαρθρώσεων.

***

Φυσικά, δεν θα μπορούσε να λείπει η σοσιαλδημοκρατική «πινελιά», σαν αυτή που έβαλε ο Αλ. Φλαμπουράρης, απογειώνοντας την κοροϊδία σε βάρος των εργαζομένων. Ούτε λίγο ούτε πολύ, είπε ότι τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εντάσσονται στο «σοσιαλιστικό μετασχηματισμό» της κοινωνίας. Ως μέρος αυτού του «μετασχηματισμού» (που μάλλον δεν έχουν πάρει χαμπάρι ακόμα στην ΕΕ, στο ΔΝΤ και στα αστικά επιτελεία), ο Φλαμπουράρης παρουσίασε τα επιδόματα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας, που ανακατεύουν την εξαθλίωση, αντί για μέτρα ουσιαστικής προστασίας και Πρόνοιας. Αυτόν το μηχανισμό, με τον οποίο η κυβέρνηση παίρνει από τους φτωχούς για να δώσει ένα ξεροκόμματο στους φτωχότερους, ο υπουργός Επικρατείας τον παρουσίασε ως «αναδιανομή» και ως ...βήμα προς το σοσιαλισμό, επιβεβαιώνοντας ότι σκοπός της κυβέρνησης είναι, από τη μία, να συντηρεί κάθε είδους αυταπάτες και, από την άλλη, να κρατά εξαρτημένο ένα τμήμα των εξαθλιωμένων από επιδόματα φτώχειας, την ίδια στιγμή που στο κεφάλαιο παρέχει πακτωλό δισεκατομμυρίων ευρώ.


Δ. Π.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ