ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 7 Φλεβάρη 2012
Σελ. /32
Εγκληματικές ευθύνες

Για άλλη μια φορά τα τελευταία χρόνια η περιοχή της Ηλείας βρίσκεται στο επίκεντρο της δημοσιότητας με τραγικό τρόπο. Πριν πέντε χρόνια, τον Αύγουστο του 2007, ήταν οι πυρκαγιές που μετέτρεψαν την περιοχή σε «κρανίου τόπο». Τώρα, μια ξαφνική νεροποντή είχε ως συνέπεια ολόκληρη η περιοχή να βρεθεί στο έλεος της πλημμύρας, που άφησε πίσω της μια νεκρή γερόντισσα, δεκάδες αποκλεισμένους και άστεγους, τεράστιες ζημιές σε σπίτια, καταστήματα, δρόμους και άλλες υποδομές, μεγάλες καταστροφές σε καλλιέργειες και ζωικό κεφάλαιο. Και στις δύο περιπτώσεις - και τότε με τις πυρκαγιές και τώρα με τις πλημμύρες - φάνηκαν οι ευθύνες των κυβερνήσεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ που άφησαν αθωράκιστο το νομό και τους ανθρώπους του, χωρίς καμία μέριμνα και χωρίς κανένα ουσιαστικό έργο προστασίας.

Τα δάκρυα συμπάθειας που ρίχνουν τούτη την ώρα οι δυνάμεις αυτές και η επίκληση δήθεν «ακραίων καιρικών φαινομένων» δεν είναι τίποτε άλλο παρά απέλπιδες προσπάθειες για να συγκαλύψουν τις εγκληματικές τους ευθύνες και να κοροϊδέψουν για άλλη μια φορά το λαό. Αρκεί να θυμηθούμε τις ατέλειωτες εξαγγελίες της κυβέρνησης της ΝΔ, μετά τις πυρκαγιές, για μέτρα προστασίας, για ανάπλαση της περιοχής, για την κατασκευή των αναγκαίων έργων. Την ίδια εποχή σε συναγωνισμό με την κυβέρνηση η τότε αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ με ημερίδες και ιλουστρασιόν φυλλάδια, πλειοδοτούσε υποσχόμενη ότι θα μετατρέψει την περιοχή περίπου σε... επίγειο παράδεισο! Τι έγινε από όλα αυτά; Απολύτως τίποτε. Και αυτό παρότι όλοι έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου, πως οι μεγάλες πυρκαγιές θα φέρουν μεγάλες πλημμύρες και εξίσου μεγάλες καταστροφές, αν δεν γίνουν τα απαραίτητα αντιπλημμυρικά έργα. Το μόνο που έγινε ήταν κάποια αποσπασματικά και ελλιπή έργα, χωρίς κανένα σχεδιασμό, που αντί να σώσουν την περιοχή, προκάλεσαν μεγαλύτερες πλημμύρες!

Κλασικό παράδειγμα της αντιλαϊκής πολιτικής των αστικών κυβερνήσεων αποτελεί το Νοσοκομείο του Πύργου, που πλημμύρισε, με αποτέλεσμα να κινδυνεύσουν οι ζωές δεκάδων ασθενών και νοσηλευτών. Κι όμως, πρόκειται για ένα, υποτίθεται, σύγχρονο νοσοκομείο, που όμως, για την εξυπηρέτηση κάποιων συμφερόντων, χτίστηκε το 2004, παρά τις προειδοποιήσεις, σε ακατάλληλη θέση, δηλαδή μέσα σε... βαλτότοπο και σε λεκάνη απορροής υδάτων! Και ενώ συνέβησαν όλα αυτά και ήταν σχεδόν βέβαιο ότι το νοσοκομείο θα πλημμυρίσει, κανένας, έστω, σχεδιασμός έκτακτης ανάγκης δεν υπήρξε για ενδεχόμενο ομαλής εκκένωσής του από γιατρούς, νοσηλευτές και ασθενείς...

Μόνη λύση, λοιπόν, είναι τώρα οι κάτοικοι της περιοχής να ξεσηκωθούν, να διεκδικήσουν και να αποζημιωθούν στο ακέραιο για τις ζημιές που έπαθαν τα σπίτια τους, τα καταστήματά τους, οι καλλιέργειές τους, το ζωικό τους κεφάλαιο και να γίνει πλήρης αποκατάσταση των καταστροφών στις υποδομές. Και βέβαια να διεκδικήσουν να προωθηθεί ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανασυγκρότησης και προστασίας της περιοχής, με την κατασκευή των αναγκαίων αντιπλημμυρικών υποδομών, φραγμάτων, αρδευτικών, εγγειοβελτιωτικών και άλλων έργων. Χωρίς να ξεχνούν, όμως, ότι πρέπει να τσακίσουν πολιτικά τα κόμματα που τους έφεραν σ' αυτήν την κατάσταση, ότι ένας τέτοιος ολοκληρωμένος σχεδιασμός απαιτεί πολιτική κόντρα στο κεφάλαιο, άρα την πλήρη ανατροπή αυτής της πολιτικής, που τους βυθίζει διαρκώς στην απόγνωση. Ο αγώνας τους πρέπει να συνοδευτεί με αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ, συμπόρευση μαζί του στη ρότα που μια κοινωνία χωρίς πλουτοκράτες είναι η μόνη που θα εξασφαλίσει την ευημερία τους.


Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ

Ενδοτικός αλλά και ... αγριεμένος

Παπαγεωργίου Βασίλης

Είναι κάπως χυδαίο να εμφανίζεται στο πλευρό και του θύτη και του θύματος ταυτόχρονα. Αλλά και βαθιά υποκριτικό, σαφώς καιροσκοπικό και δημαγωγικό.

Αυτό κάνει η ΕΣΕΕ. Πρόθυμη και βιαστική κάθησε στο τραπέζι του «κοινωνικού διαλόγου» - φάρσα να δει τι μπορεί να κόψει - φάει από τους εργαζόμενους, κατ' επιταγή της κυβέρνησης και της τρόικας.

Και την ίδια ώρα, την ώρα που είχε βάλει την πετσέτα στο λαιμό της και κρατούσε σφιχτά τα μαχαιροπίρουνα πάνω από το «πιάτο» με τον κατώτερο μισθό, τις συλλογικές συμβάσεις, τα επιδόματα Πάσχα και Χριστουγέννων, τις ωριμάνσεις, τις ασφαλιστικές εισφορές, έλεγε με περίλυπο ύφος: «Δεν πρέπει να τα φάμε όλα, ας αφήσουμε και κάτι στους καημένους τους εργαζόμενους, να έχουν να ψωνίζουν στα μαγαζιά μας».

Τώρα βγαίνει ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ, ο Β. Κορκίδης και δηλώνει «νιώθουμε ηττημένοι» επειδή «οι κόκκινες γραμμές κατέληξαν σε κόκκινες κορδέλες» και ότι «θα αγωνιστούμε για τη διαφύλαξη των επιχειρήσεών μας και για το επίπεδο διαβίωσης του ελληνικού λαού».

Πρώτα δίνεις σήμα «να βγάλουν το σκασμό» τα μέλη σου επειδή εσύ συνευρίσκεσαι με τους «εταίρους» σου και ύστερα, αφού πρώτα έγινε η δουλειά και έπιασε τόπο ο κατευναστικός και ενδοτικός ρόλος σου, βάζεις τις φωνές.

Από τέτοια παραδείγματα η Ιστορία έχει και περίσσευμα. Οι πονηριές δεν έχουν πέραση πια. Αυτά να τα σκεφτούν όσοι μικρέμποροι επιμένουν να βλέπουν τον κόσμο με τα «γυαλιά» της αντίδρασης, ενώ τους έχουν στη σειρά για προγραφή.

Αλλά δεν είναι αργά. Οι δυνάμεις της ΠΑΣΕΒΕ είναι παντού, παλεύουν με «νύχια και με δόντια», έχοντας το πλεονέκτημα της πανίσχυρης συμμαχίας τους με τους εργαζόμενους. Η ενίσχυσή τους αποτελεί τη μόνη εγγύηση για όλα τα λαϊκά στρώματα.

Προϋπόθεση για τη σωτηρία του λαού

«Επιτέλους» οι κυβερνώντες του μαύρου μετώπου ανακάλυψαν πώς θα ρίξουν τις τιμές στα προιόντα: θα καταργήσουν, λένε, τις υγειονομικές και αγορανομικές διατάξεις σε όλα τα υπουργεία, «αίροντας όλους τους περιορισμούς στη λειτουργία της αγοράς»! Θα λύσουν παντελώς τα χέρια, δηλαδή, στα μονοπώλια και τα καρτέλ να ταΐσουν το λαό όχι μόνο με σκουπίδια, αλλά και να καταστρέφουν ανενόχλητα την υγεία του για χάρη της κερδοφορίας. Αρση των υγειονομικών και αγορανομικών περιορισμών, σημαίνει απλά ότι τα μονοπώλια θα παράγουν ό,τι θέλουν, όπως θέλουν, δίχως να ελέγχονται για τίποτα και αδιαφορώντας παντελώς για τις ολέθριες επιπτώσεις στη δημόσια υγιεινή, την ασφάλεια τροφίμων. Μια πρόγευση για το νέο εκ προμελέτης έγκλημα, που είναι αναπόσπαστα δεμένο με τη συνολικότερη στρατηγική της δραστικής υποτίμησης της τιμής της εργατικής δύναμης και της εξαθλίωσης του λαού, δίνει στη χθεσινή «Ημερησία» στέλεχος του υπουργείου Ανάπτυξης, φέρνοντας ως «παράδειγμα περιορισμών και επιβάρυνσης στις τιμές, διατάξεις του υπουργείου Υγείας που θέτουν ως προϋπόθεση για την πώληση νωπών προιόντων, πχ. κρέατα, συσκευασμένα τυριά, αλλαντικά, κλπ., την ύπαρξη ειδικών χώρων, σε συγκεκριμένα τετραγωνικά μέτρα»(!). Θέλουν επίσης να καταργήσουν τις αγορανομικές διατάξεις «που καθορίζουν τους τρόπους παραγωγής, παρασκευής, διακίνησης, πώλησης και επισήμανσης των προϊόντων», γιατί «οι αγορανομικές διατάξεις προκαλούν τεράστια κόστη στις επιχειρήσεις»(!)... Αν επιβεβαιώνουν κάτι τα παραπάνω είναι ότι σίγουρα η αντικειμενική ανάγκη της κατάργησης και της κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων από μια λαϊκή εξουσία, γίνεται ολοένα πιο ρεαλιστική και προϋπόθεση για τη σωτηρία του λαού.

Πνέουν τα λοίσθια οι αστικές συγκοινωνίες

Λιγότερα από δύο χρόνια πέρασαν από την ψήφιση και εφαρμογή του νόμου 3920 περί «εκσυγχρονισμού» των αστικών συγκοινωνιών και ήδη τα αποτελέσματά του τα βιώνει καθημερινά το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων της πρωτεύουσας που τις χρησιμοποιεί για τις μετακινήσεις του, όπως και οι εργαζόμενοι σε αυτές. Η καθημερινή εμπειρία δείχνει ότι τα δρομολόγια έχουν μειωθεί κατά πολύ στο όνομα της εξοικονόμησης πόρων, με τους επιβάτες να στοιβάζονται σαν σαρδέλες και σε πολλές περιπτώσεις να είναι αναγκασμένοι να περιμένουν επιπλέον 15 και 20 λεπτά ώσπου να περάσει το επόμενο δρομολόγιο μήπως και υπάρξει κενός χώρος για να μπουν.

Παράλληλα, το προσωπικό στις αστικές συγκοινωνίες εργάζεται σε πλήρως εντατικοποιημένους ρυθμούς, με τεράστιες μειώσεις στις αποδοχές τους, αλλά και στα ρεπό που δικαιούνται, με όσες συνέπειες μπορεί να έχει αυτό ακόμη και για την ασφάλεια τη δική τους και του επιβατικού κοινού. Ακόμη χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα αφού, όπως όλα δείχνουν, ο στόχος για τη δημιουργία «ισοσκελισμένων προϋπολογισμών» στις αστικές συγκοινωνίες - μιας και η κρατική επιδότηση «τσεκουρώθηκε» από τον προαναφερθέντα νόμο - δε φαίνεται να καλύπτεται, οπότε το «σενάριο» για νέες αυξήσεις στα εισιτήρια - επιπλέον του 40% που είχαν αυξηθεί το 2010 - εξετάζεται από τις διοικήσεις των εταιρειών όπως και από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών.

Οπως φαίνεται, τα λαϊκά στρώματα θα πληρώνουν ολοένα και πιο ακριβά τις καθημερινές τους μετακινήσεις, την ίδια στιγμή που οι υπηρεσίες τους θα χειροτερεύουν εξαιτίας των διαρκών περικοπών, ώσπου να καταστούν και αυτές «ασύμφορες» για το Δημόσιο και να καταλήξουν στα χέρια των ιδιωτών...

Ο λαός δεν χρωστάει πουθενά, του χρωστάνε...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ ΟΡΓΑΝΩΣΗ μέχρι και... ειδικό λογαριασμό θα μας φτιάξει η Ευρωπαϊκή Ενωση για να «εξυπηρετείται» λέει το δημόσιο χρέος.

Ετσι κάθε φορά που θα υποβαθμίζουν ένα νοσοκομείο, που θα κλείνουν ένα δημοτικό παιδικό σταθμό, που θα απολύουν έναν υπάλληλο ο... οβολός θα ξέρουμε πού ακριβώς θα πηγαίνει.

Ετσι, «φασούλι το φασούλι» και... περικοπή την περικοπή θα τσεπώνουν οι δανειστές τα χρωστούμενα και ο ελληνικός λαός θα φτωχαίνει βαδίζοντας πάντα προς το αισιόδοξο ευρωπαϊκό μας μέλλον...

Μια μικρή λεπτομέρεια ξεχάσανε όμως: Οτι ο ελληνικός λαός δεν χρωστάει σε κανέναν, αντιθέτως του χρωστάνε και μάλιστα πάρα πολλά. Και οι πολυεθνικές της Γερμανίας και της Γαλλίας και τα δικά μας τα «φυντάνια».

Γι' αυτό ακριβώς δεν θα ανεχθεί και να τον ξεζουμίσουν και να τον εξευτελίσουν, αλλά θα πάρει τα πράγματα στα χέρια του.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ του ποιος έσωσε τελικά τον 13ο και 14ο μισθό δεν μπορούμε να δώσουμε καμία απάντηση. Ουδόλως γνωρίζουμε αν η... «επιτυχία» οφείλεται στον Ευ. Βενιζέλο, στον Αντ. Σαμαρά ή στον Γ. Καρατζαφέρη.

Γνωρίζουμε όμως πάρα πολύ καλά ποιοι είναι αυτοί που συμφώνησαν στην καρατόμηση των... υπόλοιπων 12 μισθών προκειμένου να ενισχυθεί η «ανταγωνιστικότητα» των επιχειρήσεων, δηλαδή τα κέρδη τους.

Και είναι φυσικά, το ΠΑΣΟΚ η ΝΔ και ο ΛΑ.Ο.Σ. που μια χαρά τα βρήκαν με την τρόικα για το πώς θα καταργήσουν κάθε έννοια εργασιακού δικαιώματα οδηγώντας τον κόσμο στην εξαθλίωση.

Κατά τα άλλα αν πιστεύουν ότι με τις τραγελαφικές δηλώσεις τους υπάρχει περίπτωση να βρεθεί άνθρωπος να τους πιστέψει, είναι πολύ, μα πάρα πολύ γελασμένοι.


Παπαγεωργίου Βασίλης



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ