Χτες απ' αυτήν τη στήλη γράφαμε ότι η πολιτική κάποιων «αριστερών» δυνάμεων για ανάδειξη κυβέρνησης στα πλαίσια του συστήματος ως κρίκος ή μεταβατική στιγμή προς την επανάσταση είναι υποβιβασμός της ταξικής συνείδησης της εργατικής τάξης και κατά συνέπεια υπονόμευσης της ταξικής πάλης, επομένως είναι στήριγμα του συστήματος. Οτι μια τέτοια επιλογή από το ΚΚΕ θα υπονόμευε την αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική πάλη, θα υπέτασσε την εργατική τάξη στο αστικό σύστημα και συμπληρώναμε: Και επειδή μερικοί επικαλούνται ενίοτε και τον Λένιν για τις μεταβατικές στιγμές και τους κρίκους, να τους θυμίσουμε ότι την περίοδο μετά τον Απρίλη του 1917 που τα Σοβιέτ, - έχοντας τη συμπαράσταση της πλειοψηφίας του λαού, στήριξαν την αστική κυβέρνηση, και εκπρόσωποι των κομμάτων της πλειοψηφίας, μενσεβίκοι και εσέροι, συμμετείχαν στην κυβέρνηση -, το κόμμα των Μπολσεβίκων όχι μόνο δε στήριξε, δεν πήρε μέρος, αλλά ήταν ενάντια σε κάθε τέτοια συμμετοχή, καλώντας την εργατική τάξη και τους συμμάχους της σε εξέγερση για την εργατική εξουσία, χωρίς όμως καμιά άλλη αναφορά. Σήμερα δίνουμε ορισμένα στοιχεία από εκείνη την περίοδο. Ας το παρακολουθήσουμε... (Πηγή: Αλμπερτ Νιεναρόκοφ, «Εικονογραφημένη Ιστορία της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης», εκδόσεις «Πρόγκρες»).

«Οι τίτλοι των κυβερνητικών εφημερίδων της Ρωσίας τέλη Απρίλη - αρχές Μάη του 1917 ήταν: "Εκκληση της Προσωρινής Κυβέρνησης προς τον πληθυσμό...", "Επιστολή του πρωθυπουργού προς τον πρόεδρο του Σοβιέτ της Πετρούπολης...", "Παραίτηση του υπουργού Στρατιωτικών και Ναυτικού...", "Δήλωση του υπουργού Εξωτερικών".

Η Προσωρινή Κυβέρνηση δημοσίευσε στις 26 του Απρίλη την έκκληση "Για την κυβέρνηση συνασπισμού", στην οποία υποσχόταν ότι θα επαναλάβει επίμονες προσπάθειες για τη διεύρυνση της σύνθεσής της με την προσέλκυση των "ενεργών δημιουργικών δυνάμεων της χώρας". Ως "δημιουργικές" δυνάμεις η ρωσική αστική τάξη είχε υπόψη της τους εσέρους (σοσιαλιστές επαναστάτες) και μενσεβίκους (οπορτουνιστική ομάδα που αποσπάστηκε από το κόμμα των μπολσεβίκων) του Σοβιέτ, εκτιμώντας, με τον τρόπο αυτό, ιδιαίτερα, την πολιτική συμβιβασμού, που είχαν ακολουθήσει τους πρώτους μήνες μετά την επανάσταση του Φλεβάρη. Την 1η του Μάη το ζήτημα της κυβέρνησης συνασπισμού τέθηκε στο Σοβιέτ. Ολοι οι εσέροι και οι μενσεβίκοι σοσιαλδημοκράτες τάχθηκαν υπέρ της προσχώρησης στην κυβέρνηση. Κατά της προσχώρησης τάχθηκε μόνο η ομάδα των μπολσεβίκων».

Στις 5 του Μάη, σχηματίστηκε η πρώτη κυβέρνηση συνασπισμού. Σ' αυτή, με βάση τις αποφάσεις της Εκτελεστικής Επιτροπής του Σοβιέτ Πετρούπολης, και με άδεια των Κεντρικών Επιτροπών των αντίστοιχων κομμάτων, μπήκαν: Οι μενσεβίκοι I. Τσερετέλι, υπουργός Ταχυδρομείων και Τηλεγραφείων, και Μ. Σκόμπελεφ, υπουργός Εργασίας. Οι σοσιαλιστές - επαναστάτες: Β. Τσερνόφ, υπουργός Γεωργίας, και Α. Κέρενσκι, υπουργός Στρατιωτικών και Ναυτικού. Ο τρουντοβικός Π. Περεβέρζεφ, υπουργός Δικαιοσύνης. Ο αρχηγός του κόμματος των λαϊκών σοσιαλιστών Α. Πεσεχόνοφ, υπουργός Επισιτισμού.

Για τη συγκεκριμένη εξέλιξη της δημιουργίας κυβέρνησης συνασπισμού με συμμετοχή των μενσεβίκων και εσέρων υπήρξαν αντιδράσεις από τους εργάτες των εργοστασίων μέσα από Γενικές Συνελεύσεις στα εργοστάσια. Ας το παρακολουθήσουμε.

«Απόφαση διαμαρτυρίας των εργατών του εργοστασίου Τσέσερ ενάντια στο σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού

3 του Μάη 1917

Εμείς, οι εργάτες του εργοστασίου του Τσέσερ, θεωρούμε την προσχώρηση των σοσιαλιστικών στοιχείων στην κυβέρνηση συνασπισμού επιζήμια για το προλεταριάτο και την αγροτιά, γιατί η συμμετοχή σ' αυτήν θα καταστείλει την ταξική πολιτική μας και θα δυναμώσει το στρατόπεδο της αστικής τάξης, επιρρίπτοντας μέρος της ευθύνης, που προέρχεται από την εξωτερική και εσωτερική πολιτική της αστικής τάξης, στο προλεταριάτο.

Ψηφίστηκε ομόφωνα από τη Γενική Συνέλευση.

Ο πρόεδρος Α. Γιελόγκιν».

*

«Απόφαση διαμαρτυρίας των εργατών και υπαλλήλων των "Ενωμένων Εργοστασίων Καλωδίων" Πετρούπολης ενάντια στο σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού και υπέρ της παράδοσης της εξουσίας στα Σοβιέτ των εργατών και στρατιωτών βουλευτών

5 του Μάη 1917

Εμείς, οι εργάτες και υπάλληλοι των "Ενωμένων Εργοστασίων Καλωδίων", στη Γενική μας Συνέλευση στις 3 του Μάη, όπου πήραν μέρος 2.500 άτομα, αφού ακούσαμε τους εκπροσώπους του Κεντρικού Σοβιέτ των εργατών και στρατιωτών βουλευτών σχετικά με την επιθυμία της Προσωρινής Κυβέρνησης και της πλειοψηφίας του Σοβιέτ να σχηματίσουν κυβέρνηση συνασπισμού που να έχει την εμπιστοσύνη του λαού, αποφασίσαμε να εκφράσουμε αρνητική στάση απέναντι στην κυβέρνηση συνασπισμού, που αποτελεί παραπέτασμα για τις ενέργειες της αστικής κυβέρνησης».

Σχετικά με τη στάση των μπολσεβίκων βουλευτών στα σοβιέτ, στις βασικές θέσεις του δημοσιευμένου στην «Πράβντα» στις 7 του Μάη 1917 «Σχεδίου, εντολής για εκλογές των βουλευτών στο Σοβιέτ των εργατών και στρατιωτών βουλευτών», ο Λένιν έγραφε: «Οσο επικεφαλής του ρωσικού λαού βρίσκεται μια κυβέρνηση των καπιταλιστών, καμιά υποστήριξη σ' αυτήν την κυβέρνηση που διεξάγει αρπακτικό πόλεμο, ούτε καπίκι στην κυβέρνηση αυτή!».