ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 7 Δεκέμβρη 2003
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΙΡΗΝΗΣ
Μέτωπο ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό

Μια νέα δυναμική πορεία για το παγκόσμιο φιλειρηνικό κίνημα, με ενισχυμένα τα αντιιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά του και με μέτωπο στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα, σηματοδοτεί η Εκτελεστική Επιτροπή του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης, που με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στις 16 και 17 Νοέμβρη στην Αθήνα, όπου είναι και η έδρα του.

Στις διήμερες εργασίες της συνόδου, που έγιναν στο Ζάππειο Μέγαρο, πήραν μέρος 36 αντιπρόσωποι κινημάτων ειρήνης από 22 χώρες του κόσμου. Με τις τοποθετήσεις τους, εκτός των άλλων, εκφράστηκε και η συμπαράσταση σε όλες τις χώρες που δέχονται επίθεση από τον ιμπεριαλισμό.

Στη συνάντηση ελήφθησαν ομόφωνες αποφάσεις, για την παραπέρα ανάπτυξη της δράσης του ΠΣΕ και ειδικότερα για το Παγκόσμιο Συνέδριο των Κινημάτων Ειρήνης, που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, από 6 έως 9 του Μάη 2004, και θα συμπέσει με την κορύφωση των εκδηλώσεων στα πλαίσια της Ολυμπιάδας Ειρήνης που διοργανώνει η ΕΕΔΥΕ σε συνεργασία με το ΠΣΕ, ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.

Επίσης, αποφασίστηκε η διοργάνωση μιας παγκόσμιας κινητοποίησης στις 20 του Μάρτη 2004, μέρα μαύρης επετείου της έναρξης του πολέμου ενάντια στο Ιράκ, η πραγματοποίηση παγκόσμιας καμπάνιας αλληλεγγύης για τον παλαιστινιακό λαό. Ακόμη, το ΠΣΕ θα συμμετάσχει σε πολλές δραστηριότητες που θα διοργανώσουν διάφορα φιλειρηνικά κινήματα. Το ΠΣΕ θα προετοιμάσει διάσκεψη αλληλεγγύης μαζί με το κουβανικό κίνημα ειρήνης.

Με αφορμή τη σύνοδο της ΕΕ του ΠΣΕ στην Αθήνα, ο «Ρ» συζήτησε με στελέχη του παγκόσμιου φιλειρηνικού κινήματος και συγκεκριμένα με τον Ρόμες Σάντρα, επίτιμο πρόεδρο του ΠΣΕ, τον Πάλαμπ Σενγκούπτα, αντιπρόσωπο της AIPSO Ινδίας στο ΠΣΕ, τον Αλφρεντ Λ. Μάρντερ πρόεδρο του Συμβουλίου Ειρήνης των ΗΠΑ, τον Στέφανο Στεφάνου, γενικό γραμματέα του Παγκύπριου Συμβουλίου Ειρήνης και την Νέλα Μαρτίνες, ιδρυτικό μέλος του ΠΣΕ από τον Ισημερινό.

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ
Το ΠΣΕ πρέπει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο

Στ. Στεφάνου
Στ. Στεφάνου
Βασικό καθήκον του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης είναι να συντονίσει τον αγώνα των εθνικών κινημάτων ειρήνης και να τους δώσει διεθνή προοπτική, λέει στο «Ρ» ο Στέφανος Στεφάνου, γενικός γραμματέας του Παγκύπριου Συμβουλίου Ειρήνης.

Ακολουθεί η συζήτηση που είχαμε μαζί του:

- Πρόσφατα ανακηρυχτήκατε πρόεδρος του Παγκύπριου Συμβουλίου Ειρήνης. Θα θέλαμε να μας πείτε δύο λόγια για την κατάσταση στο κίνημα ειρήνης στην Κύπρο.

- Είναι γεγονός ότι το Παγκύπριο Συμβούλιο Ειρήνης πέρασε μια περίοδο ύφεσης, παράλληλα με την περίοδο ύφεσης που πέρασε το ΠΣΕ και το παγκόσμιο αντιπολεμικό κίνημα. Τώρα, όμως, βρίσκεται σε μια φάση ανάκαμψης: νέο αίμα έχει προστεθεί στις γραμμές του Παγκύπριου Συμβουλίου Ειρήνης, τόσο στο στελεχιακό δυναμικό όσο και στη βάση του κινήματος. Αυτή η ανανέωση έχει εκφραστεί και στο πρόσφατο συνέδριο. Γίνονται πολύ σοβαρές σκέψεις, που εκφράστηκαν και στο Σχέδιο Δράσης, για την ενίσχυση της δράσης του Συμβουλίου, την αναβάθμιση των σχέσεών του με μια σειρά από άλλες οργανώσεις που αναπτύσσουν δράση στο χώρο του αγώνα για την ειρήνη και την αλληλεγγύη. Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι το Παγκύπριο Συμβούλιο Ειρήνης, παίρνοντας δύναμη και από τις παραδόσεις του και από την ιστορία του και από το λαϊκό κίνημα της Κύπρου, του οποίου αποτελεί μέρος, θεωρώ ότι οι προοπτικές που ανοίγονται μπροστά του είναι πολύ σημαντικές και ότι θα καταφέρει να φέρει σε πέρας τα σημαντικά του καθήκοντα, λαμβάνοντας υπόψη μας και την αύξηση της επιθετικότητας του ιμπεριαλισμού.

- Θα θέλαμε τη γνώμη σας και για το ΠΣΕ, μέσα από τις διεργασίες στις οποίες συμμετείχατε αυτό το διήμερο.

- Το Παγκύπριο Συμβούλιο Ειρήνης είναι ιδρυτικό μέλος του Παγκόσμιου και πάντοτε δρούσε και δρα μέσα από τις γραμμές του. Το ΠΣΕ είναι ένα παγκόσμιο κέντρο συντονισμού και συνεργασίας, μέσα από το οποίο τα εθνικά κινήματα μπορούν και πρέπει να συνενώνουν τις δυνάμεις τους και να συντονίζουν τη δράση τους, με ενωμένες δυνάμεις. Θεωρώ ότι το ΠΣΕ σήμερα κάνει νέες αρχές, παίρνει νέες πρωτοβουλίες και μπαίνει σε μια νέα περίοδο μετά από μια δύσκολη περίοδο. Νομίζω τώρα ότι τα πράγματα είναι καλύτερα, υπάρχει μια διάθεση από τις εθνικές επιτροπές να βοηθήσουν και όλα αυτά αφήνουν πολλές υποσχέσεις. Θα έλεγα ότι είμαι αισιόδοξος για το μέλλον του ΠΣΕ, που πρέπει να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τις φωτιές που βάζει σε ολόκληρο τον κόσμο.

ΑΛΦΡΕΝΤ Λ. ΜΑΡΝΤΕΡ
Οι λαοί να ενωθούν και να υψώσουν τη φωνή τους

Ο Αλ. Μάρντερ
Ο Αλ. Μάρντερ
Ο πρόεδρος του Συμβουλίου Ειρήνης των ΗΠΑ, Αλφρεντ Λ. Μάρντερ - στρατιώτης στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, και σημαντικό στέλεχος του κινήματος ειρήνης στη συνέχεια - δηλώνει στον «Ρ» ότι το ΠΣΕ πρέπει να συμβάλλει με όλες του τις δυνάμεις στη δημιουργία και την ενίσχυση ενός παγκόσμιου ενωμένου μετώπου ειρήνης.

Ακολουθεί η συζήτηση που είχαμε μαζί του:

- Ποια πιστεύετε ότι πρέπει να είναι η απάντηση του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης στις σημερινές προκλήσεις;

- «Ζούμε σε εξαιρετικά ταραγμένους καιρούς. Ποτέ πριν στην ιστορία, ακόμη και στους χειρότερους καιρούς, δεν είχαμε δει τέτοια αλαζονεία και επιθετικότητα από την πλευρά του ιμπεριαλισμού. Και ειδικότερα, του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ. Νιώθουν ότι βρίσκονται σε θέση να κυριαρχήσουν στον κόσμο. Η ευθύνη του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης και όλων των δυνάμεων της ειρήνης, είναι να αναπτύξουν το ευρύτερο δυνατό λαϊκό μέτωπο υπέρ της ειρήνης. Να ενωθούν. Να υψώσουν μια ενωμένη, τεράστια φωνή σε παγκόσμιο επίπεδο. Να διαδηλώσουν, με κάθε δυνατό τρόπο, εναντίον της επιθετικότητας του ιμπεριαλισμού. Αυτό αφορά στην ίδια τη ζωή και την ανεξαρτησία των λαών. Να υπεραμυνθούν των αναγκών τους».

- Ας υποθέσουμε ότι με κάποιο μαγικό τρόπο -και παρ' όλα τα προβλήματα ιδεολογικής συνοχής που αυτό θα συνεπαγόταν - ένα τέτοιο, παγκόσμιο μέτωπο, συντονιζόταν. Ποιοι θα έπρεπε να είναι οι στόχοι του;

- «Να κάνω κάτι σαφές. Με κανέναν τρόπο δεν ισχυρίζομαι ότι πρέπει να αφήσουμε τις αρχές μας στην άκρη. Το ΠΣΕ έχει μια μακρά ιστορία. Αλλά, αν υπάρξει αυτό το κίνημα, νομίζω ότι μπορούμε να βοηθήσουμε σε πολύ σημαντικό βαθμό, με την εμπειρία μας και με την κοινή μας δράση. Στην πορεία του αγώνα, οι συμμετέχοντες θα αντιλαμβάνονταν, κατά τη γνώμη μου, τι είναι αυτό που παλεύουν. Ποιος είναι ο χαρακτήρας του ιμπεριαλισμού. Σε αυτήν τη διαδικασία, όλο το κίνημα θα ανυψωνόταν, οι συνειδήσεις θα διαφωτίζονταν, η μαχητικότητα των μαζών θα ενισχυόταν. Αυτό είναι το όραμα. Αλλά το άμεσο καθήκον μας είναι να ενώσουμε τους λαούς, να αμυνθούμε».

ΠΑΛΑΜΠ ΣΕΝΓΚΟΥΠΤΑ
Ανάγκη η αντίσταση στον ιμπεριαλισμό

Ο Πάλαμπ Σενγκούπτα, αντιπρόσωπος της AIPSO Ινδίας στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης, μίλησε στο «Ρ» για την «πρώτιστη ανάγκη», όπως τόνισε, να υπάρξει «αντίσταση στον ιμπεριαλισμό σήμερα».

Ακολουθεί η συζήτηση που είχαμε μαζί του:

- Ποια είναι η γνώμη σας για τη συνάντηση του ΠΣΕ στην Αθήνα, και ποια κρίνετε ότι είναι η πορεία που θα πρέπει να ακολουθήσει;

- Νομίζω ότι η συνάντηση του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης είναι σημαντική και ιστορική, δοθέντων των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε σε παγκόσμιο επίπεδο. Υπάρχει ένα σημαντικό κίνημα που πρέπει να δράσει σήμερα, ανεξάρτητα από το τι πιστεύει κανείς για το αν ο ιμπεριαλισμός υπάρχει ή όχι. Και νομίζω ότι προσπάθεια κάποιων εθνικών αντιπροσωπειών να διχάσουν το ΠΣΕ, στη βάση του αν υπάρχει ή όχι ιμπεριαλισμός, είναι άχρηστη και αποπροσανατολιστική. Νομίζω ότι το κύριο ζήτημα δεν είναι τεχνικό ή θεωρητικό - κάθε άλλο, είναι απόλυτη ανάγκη να ενισχυθεί το παγκόσμιο κίνημα από το ενεργό Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης.

Και για μας στην Ινδία, πρέπει να σας πω ότι υπήρχε μεγάλη σύγχυση στη διάρκεια της δεκαετίας του '90 σχετικά με το ρόλο και το χαρακτήρα του κινήματος ειρήνης και για άλλα, θεωρητικά ζητήματα: Και στη χώρα μου υπάρχουν διαφωνίες για τη φύση του ιμπεριαλισμού, ακόμη και για την ύπαρξή του. Αλλά, κατά τη γνώμη μου, οι ίδιες οι πολιτικές εξελίξεις των καιρών μας, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης και την ανάδειξη της μοναδικής υπερδύναμης, που αποφασίζει τα πάντα, η επιθετικότητά της, η πορεία της, οι αποφάσεις της, οι πόλεμοί της δείχνουν την πραγματική φύση της κατάστασης. Και πάλι, λοιπόν, λέω ότι νομίζω πως πρέπει να ενωθούμε και να βοηθήσουμε αυτό το τεράστιο κίνημα, πρέπει να έχουμε ένα ισχυρό και πραγματικό Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης, με σημαντικό πολιτικό λόγο. Θεωρώ ότι το αποτέλεσμα της συνάντησής μας εδώ στην Αθήνα θα είναι σημαντικό και ο στόχος μας πρέπει να είναι να κινητοποιήσουμε το μεγαλύτερο δυνατό αριθμό ανθρώπων διεθνώς.

- Δε βρίσκετε ότι η ανάγκη διεύρυνσης του κινήματος ενδέχεται να προκαλεί προβλήματα ιδεολογικής συνοχής, να το θέσω έτσι;

- Πρέπει να κάνουμε σαφές τι αντιπαλεύουμε. Δε μιλάμε απλώς για ειρήνη, το κίνημα ειρήνης δεν αφορά απλώς όμορφα λόγια. Πρέπει να εξηγήσουμε για τι πράγμα μιλάμε. Ξέρω ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν θέσεις με τις οποίες δε συμφωνούμε - ξέρω ότι υπάρχουν κινήματα που λένε «κάτω οι ΗΠΑ και κάτω η Κούβα». Αν θέλουν να έρθουν να διαδηλώσουν μαζί μας, μπορούν, αλλά είναι φυσικά δικαίωμά μας να μη συμφωνούμε με θέσεις που δε μας εκφράζουν.

- Ποιο είναι το σχόλιό σας για την πολιτική της κυβέρνησης Βάτζπαϊ στη χώρα σας, η οποία μιλά μεν για ειρήνη με το Πακιστάν, αλλά ακολουθεί μια μιλιταριστική πολιτική, κτίζει μια «στρατηγική» συμμαχία με τις ΗΠΑ και προωθεί τον θρησκευτικό και κοινοτικό φανατισμό;

- Είναι μια μάλλον περίπλοκη κατάσταση η σημερινή στην Ινδία. Πρέπει να πω ότι το κίνημα ειρήνης στην Ινδία δε μιλά μόνο για την ανάγκη απόκρουσης της μιλιταριστικής πολιτικής, αλλά και για την ανάγκη διατήρησης της αρμονίας ανάμεσα στις θρησκευτικές και τις κοινότητες, τις μειονότητες κ.ο.κ. Για το κίνημα ειρήνης οι εξελίξεις απογυμνώνουν τον ιμπεριαλισμό από τα προσχήματα, τον δείχνουν έτσι όπως είναι. Η σημερινή κυβέρνηση, που προωθεί τις πολιτικές του RSS, βασικά πολιτισμικού φασιστικού χαρακτήρα, και παραδίδεται στις επιταγές του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ, προκαλεί μεγάλη αντίδραση στο λαό της Ινδίας. Ξέρετε, πλέον ο λαός συζητά θέματα εξωτερικής πολιτικής στη χώρα μας, καθώς η κυβέρνηση έχει κάνει μια τεράστια στροφή σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, πεδίο στο οποίο για πολλά χρόνια η Ινδία ηγούνταν του κινήματος των αδεσμεύτων. Δεν παλεύουμε, λοιπόν, μόνο για τις δικές μας ανάγκες και τα δικά μας προβλήματα. Η κυβέρνηση της Ινδίας σήμερα παίζει ρόλο στις εξελίξεις όχι μόνο στην περιοχή μας, αλλά και στη Μέση Ανατολή: ως πρότινος και ακόμη και τώρα συζητούσε τη συμμετοχή της στην κατοχή του Ιράκ...

ΡΟΜΕΣ ΣΑΝΤΡΑ
Να εντείνουμε τον αγώνα μας για την ειρήνη

Ρ. Σάντρα
Ρ. Σάντρα
Ο Ρόμες Σάντρα, επίτιμος πρόεδρος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης και εξέχουσα μορφή του κινήματος ειρήνης επί δεκαετίες, τόνισε, σε δηλώσεις του στο «Ρ», ότι αποτελεί πρώτιστη ανάγκη σήμερα η ενίσχυση του κινήματος αντίστασης στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα.

Ακολουθεί η συζήτηση που είχαμε μαζί του:

- Είστε για δεκαετίες στην πρώτη γραμμή του κινήματος ειρήνης. Βάσει της εμπειρίας σας, ποιος θεωρείτε ότι είναι ο ρόλος που πρέπει να παίξει το ΠΣΕ σήμερα;

- Ποτέ δεν υπήρχε τόσο μεγάλη ανάγκη για το παγκόσμιο κίνημα ειρήνης, το οποίο καλείται να παλέψει παντού, σε κάθε χώρα, εναντίον των ιμπεριαλιστικών πολέμων. Η επιθετικότητα και η προκλητικότητα της κυβέρνησης Μπους στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει φθάσει σε ανεπανάληπτα επίπεδα: είτε μιλάμε για το Αφγανιστάν, είτε για το Ιράκ, είτε για την Παλαιστίνη, όπου διεξάγονται πόλεμοι, είτε για άλλες διαστάσεις, όπως το εμπάργκο κατά της Κούβας, του Ιράν, οι απειλές κατά της Συρίας. Αυτά τα βλέπουμε, αλλά δεν αποτελούν τα μόνα προβλήματα: στην πραγματικότητα από κάθε κυβέρνηση και κάθε λαό στον κόσμο σήμερα ζητείται από τις ΗΠΑ να υποταγεί στον ιμπεριαλισμό. Αλλά το κίνημα υπέρ της ειρήνης και κατά του ιμπεριαλισμού - που είναι το ίδιο πράγμα, κατά τη γνώμη μου, αν και μερικοί ανόητα τα αποσυνδέουν - βρίσκεται επίσης στο αποκορύφωμά του. Δεν είναι μόνο οι αριθμοί των ανθρώπων που συμμετέχουν σε διαδηλώσεις. Είναι ότι το κίνημα ισχυροποιείται σε όλο τον κόσμο, περιλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Και, επίσης, είναι κάτι το οποίο δεν επιβραδύνεται, δε σταματά, αντίθετα μεγεθύνεται, όσο ο καιρός περνά, αντιτίθεται με σφοδρότητα στον ιμπεριαλισμό.

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης οφείλει να συντονίσει το παγκόσμιο κίνημα, να αναδείξει τον αγώνα αυτόν. Και θα πρέπει να τονίζουμε την ύπαρξη του κινήματος, δεν μπορούμε να αναφερόμαστε στις διεθνείς εξελίξεις χωρίς να το λαμβάνουμε υπόψη μας ως έναν παράγοντα που μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο.

- Θεωρείτε ότι το κίνημα ειρήνης μπορεί να παίξει ρόλο κυματοθραύστη της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας; Και ακόμη, συγκρίνετε το σημερινό κίνημα με εκείνο των δεκαετιών του '60 και του '70, στις ΗΠΑ και διεθνώς;

- Θυμάμαι πολύ καλά τις ημέρες των διαδηλώσεων κατά του Βιετνάμ. Θυμάμαι τις διαδηλώσεις, αλλά θυμάμαι και τους βομβαρδισμούς. Στο Βιετνάμ, είχα ζητήσει να με πάνε στις θέσεις των αντιαεροπορικών. Πήγαμε. Είχα μιλήσει με τους ανθρώπους που τα επάνδρωναν. Και με άλλους μαχητές. Τους είχα πει ότι μας ενέπνεε, όλο το κίνημα παγκοσμίως, η αντίστασή τους. Και μας είχαν απαντήσει ότι στην πραγματικότητα κι εκείνοι εμπνέονταν από εμάς. Από το παγκόσμιο κίνημα αλληλεγγύης και αντίστασης στην επιθετικότητα των ΗΠΑ. Εμείς, μου είχαν πει, κάνουμε το καθήκον μας όσο μπορούμε, αλλά εσείς κάνετε κάτι σημαντικότερο. Νομίζω λοιπόν ότι και σήμερα, το κύριο είναι να επιδείξουμε αλληλεγγύη και να αντισταθούμε. Ηδη, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ενόψει των εκλογών στις ΗΠΑ, τον επόμενο χρόνο, ο Μπους ενδέχεται να χάσει. Το σημαντικό είναι, κατά τη γνώμη μου, ότι ο αμερικανικός λαός μάχεται και πρέπει να στηρίξουμε αυτόν τον αγώνα του.

Ο κόσμος αποκτά σιγά σιγά εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του και αντιλαμβάνεται πως όλα διασυνδέονται μεταξύ τους. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό.

ΝΕΛΑ ΜΑΡΤΙΝΕΣ
«Θα ξοδέψω και τις έσχατές μου μέρες για την ειρήνη»

Η Νέλα Μαρτίνες, ιδρυτικό μέλος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης το 1949, για χρόνια μέλος του ΚΚ του Ισημερινού, αγωνίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών και των ιθαγενών και ιδρύτρια του Συμβουλίου Ειρήνης του Ισημερινού, 91 ετών σήμερα, παρέστη στο Συνέδριο του ΠΣΕ καταθέτοντας μια πολύ προσωπική, πολύ ανθρώπινη μαρτυρία.

«Ακούγοντάς σας», είπε η Νέλα Μαρτίνες, «σκέφτομαι ότι τα ίδια πράγματα συζητούσαμε όταν ιδρύαμε το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης, όταν ταξίδευα στο Παρίσι και το Αμστερνταμ. Τότε, αγωνιζόμασταν για να μην παραδοθεί η ατομική βόμβα στα χέρια του ιμπεριαλισμού, ουσιαστικά να διατηρήσουμε τη ζωή πάνω στη Γη. Αυτό που κάναμε ήταν το καθήκον μας. Τιμούσαμε τις υποχρεώσεις μας. Σήμερα, μας επιβεβαιώνετε. Η φωνή του παρελθόντος έρχεται και πάλι να μας στοιχειώσει. Πρέπει και πάλι να κάνουμε το καθήκον μας, να αντισταθούμε στην επίθεση του ιμπεριαλισμού».

Και η Νέλα Μαρτίνες πρόσθεσε: «Με γεμίζει χαρά που ζω για πάνω από 90 χρόνια για να μαρτυρώ ότι αυτός ο αγώνας δε σταματά. Σας ευχαριστώ που μου δίνετε την ευκαιρία να το μαρτυρώ. Και σας λέω ότι θα ξοδέψω με χαρά τις τελευταίες μου μέρες γι' αυτόν τον αγώνα».



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ