Οι Μαρξ και Ενγκελς, αναλύοντας τις σχέσεις ανάμεσα στις ανάγκες και την κοινωνική εξέλιξη, υπογράμμιζαν ότι οι άνθρωποι πριν αρχίσουν να ασχολούνται με την ιδεολογία, την πολιτική, την τέχνη κλπ., είναι υποχρεωμένοι να ικανοποιούν πρώτα τις φυσικές τους ανάγκες!

Ο Φ. Ενγκελς στο λόγο του στον τάφο του Κ. Μαρξ, μεταξύ των άλλων αναφέρει και τα εξής: «Οπως ο Δαρβίνος ανακάλυψε το νόμο της εξέλιξης της οργανικής φύσης: το καλυμμένο δηλαδή ίσαμε τώρα με ιδεολογικά επιστρώματα απλό γεγονός, ότι οι άνθρωποι, πριν απ' όλα πρέπει να τρώνε, να πίνουν, να έχουν κατοικία και να ντύνονται προτού αρχίσουν να ασχολούνται με την πολιτική, την επιστήμη, την τέχνη, τη θρησκεία κλπ». (Αναμνήσεις για τον Κ. Μαρξ, σελ.9).

Ταυτόχρονα όμως ο άνθρωπος ξεχωρίζει απ' όλους τους άλλους φυσικούς ζωντανούς οργανισμούς γιατί είναι κοινωνικό ον. Ετσι ο άνθρωπος, σαν κοινωνική ύπαρξη έχει και άλλες ανάγκες που καθορίζονται ακριβώς απ' αυτή του την ύπαρξη, ανάγκες, που τον ξεχωρίζουν από τα ζώα και τον εξυψώνουν έναντι όλων των άλλων ζωντανών οργανισμών. «Το ζώο χρησιμοποιεί μονάχα την εξωτερική φύση και της προκαλεί αλλαγές απλώς με την παρουσία του. Ο άνθρωπος με τις αλλαγές του την κάνει να εξυπηρετεί τους σκοπούς του, κυριαρχεί πάνω της. Κι αυτή είναι η τελευταία ουσιαστική διαφορά ανθρώπου από τα υπόλοιπα ζώα και πάλι η εργασία προκαλεί αυτή τη διαφορά». (Φ.Ενγκελς, «Ο ρόλος της εργασίας στην εξανθρώπιση του πιθήκου»).

Οι άνθρωποι βεβαίως ξεχωρίζουν από τα ζώα, λόγω της κοινωνικής τους ύπαρξης εκτός από τη φυσική, η οποία κοινωνική ύπαρξη καθορίζει και «την απεριόριστη εξέλιξη των αναγκών τους». Οσο εξελίσσεται η κοινωνία, εξελίσσονται και οι ανάγκες.

«Αν η ανάπτυξη της παραγωγής περικλείει νέες ανάγκες και τροποποιεί τις παλιές, η εξέλιξη των αναγκών με τη σειρά της γίνεται κίνητρο για την παραπέρα ανάπτυξη της παραγωγής. Ο άνθρωπος διακρίνεται από τον άλλο ζωικό κόσμο και ως δημιουργός της ιστορικής πορείας, στην οποία μεταμορφώνει όχι μόνο τις κοινωνικές συνθήκες και το φυσικό περιβάλλον, αλλά αλλάζει και αναπτύσσεται και ο ίδιος». (Μελέτη του ΚΜΕ, σελ. 28-29).

Ο Κ. Μαρξ στο έργο του «Το Κεφάλαιο», τ. 1ος σελ. 184, σχετικά με τις ανάγκες οι οποίες μεταβάλλονται με την εξέλιξη της κοινωνίας και της κοινωνικής παραγωγής, αναφέρει ότι: «Η έκταση των λεγόμενων απαραίτητων αναγκών, όπως και ο τρόπος της ικανοποίησής τους, είναι ιστορικό προϊόν και γι' αυτό εξαρτιέται κατά ένα μεγάλο μέρος από τη βαθμίδα του πολιτισμού μιας χώρας και, ανάμεσα στ' άλλα ουσιαστικά, από το μέσα σε ποιες συνθήκες και επομένως με τι συνήθειες και απαιτήσεις της ζωής σχηματίστηκε η τάξη των ελεύθερων εργατών».

Η αιτία και η πηγή για την εμφάνιση και ανάπτυξη όλων των αναγκών είναι η διαλεκτική αλληλοσύνδεση και αλληλεξάρτηση ανάμεσα στην παραγωγή και την κατανάλωση των υλικών και πνευματικών αγαθών. Η εργασία είναι βάση της δημιουργίας και της ικανοποίησης των αναγκών. Οπως αναφέρουν οι Κ. Μαρξ και Φ. Ενγκελς στο έργο τους «Η Γερμανική Ιδεολογία», «με την ικανοποίηση της πρώτης ανάγκης, η πράξη της ικανοποίησής της και το εργαλείο που αποκτήθηκε ήδη από αυτή την ικανοποίηση, σπρώχνουν σε καινούριες ανάγκες - και αυτή η παραγωγή καινούριων αναγκών είναι το πρώτο ιστορικό γεγονός».