Ενα όμορφο Φεστιβάλ για μικρούς και μεγάλους
Θα ήθελα οι άνθρωποι να χαιρόντουσαν πιο πολύ τα Χριστούγεννα... Θα ήθελα πιο μεγάλο σχολείο... Θα ήθελα περισσότερα δέντρα... Θα ήθελα να παίρνουν οι εργαζόμενοι πολλά λεφτά...Πρόκειται για παιδικές ευχές που στόλισαν τα Χριστουγεννιάτικα δέντρα στον Περισσό, στο διήμερο Πρωτοχρονιάτικο Φεστιβάλ του ΚΚΕ για παιδιά, που έγινε την περασμένη Τρίτη και Τετάρτη με μεγάλη επιτυχία. Είναι η δεύτερη χρονιά που γίνεται αυτή η γιορτή, τόσο στην Αθήνα όσο και σε άλλες πόλεις (αντίστοιχες γιορτές έγιναν τις μέρες των Χριστουγέννων στη Θεσσαλονίκη, στο Αγρίνιο, στην Καλαμάτα, στη Ζάκυνθο).
Πέρα από τα χρώματα, τα παιχνίδια, τους χορούς, τη δημιουργία και τις εκατοντάδες χαρούμενες παιδικές φατσούλες, αυτή η πρωτοβουλία άγγιξε για άλλη μια χρονιά ιδιαίτερα και τους γονείς. Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ έγινε συζήτηση με τους γονείς για το πώς μιλάμε στα παιδιά για την κρίση και τις συνέπειές της, ενώ συμπληρώθηκαν ερωτηματολόγια για μια σειρά σύγχρονα προβλήματα και ανάγκες των νέων ζευγαριών και της διαπαιδαγώγησης των παιδιών. Αυτά τα προβλήματα και οι ανάγκες των νέων ζευγαριών μπαίνουν όλο και πιο έντονα στον προβληματισμό, τις επεξεργασίες και τη δράση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Και οι γιορτές για τα παιδιά έχουν βοηθήσει σε αυτή την κατεύθυνση.
Παράλληλα, η φετινή γιορτή ήταν πραγματικά ένα... μικρό Φεστιβάλ! Με τρεις θεατρικές παραστάσεις, μια κινηματογραφική ταινία, ανάγνωση παραμυθιού και πάγκους δημιουργικών εργαστηρίων για τους μικρούς επισκέπτες του. Δυο από τις παραστάσεις ήταν παραγωγές της ΚΝΕ, που με μεράκι ετοίμασαν η ομάδα θεάτρου και η ομάδα χορού της Οργάνωσης και ήδη έχουν δεχτεί προτάσεις για να τις παρουσιάσουν και σε άλλες εκδηλώσεις σε δήμους και γειτονιές.
Μικροί και μεγάλοι, για άλλη μια χρονιά, έμειναν απόλυτα ικανοποιημένοι και έδωσαν ραντεβού για την επόμενη αντίστοιχη γιορτή, ευχόμενοι να είναι σύντομα...
Οργανωμένες συζητήσεις με τα παιδιά
Πολύμορφα εκφράστηκαν τα παιδιά στο διήμερο του φεστιβάλ. Με παιχνίδι, κατασκευές αλλά και συζητήσεις. Σαν μια παρέα, μίλησαν για το ζήτημα της μετανάστευσης, της αποδοχής του διαφορετικού, της αλληλεγγύης, με λόγια απλά και αυθόρμητα. Η ταινία κινουμένων σχεδίων «Αζούρ και Ασμάρ» που προβλήθηκε την Τρίτη και είχε θέμα τη συνύπαρξη διαφορετικών λαών έδωσε αφορμή για κουβέντα. Για τα παιδιά από άλλα μέρη που έχουν έρθει στη χώρα μας, που τα συναντούν κάθε μέρα στο σχολείο, στη γειτονιά, που «δεν ήρθαν για διακοπές», αλλά γιατί στη χώρα τους «έχουν πόλεμο» ή «δεν έχουν φαγητό» όπως πολύ καλά φάνηκε να καταλαβαίνουν τα μικρά παιδιά.
Στο πνεύμα των γιορτών ήταν η συζήτηση για τους καλικάντζαρους και αναφερόταν σε έθιμα των ημερών.
Τα ντενεκεδάκια πήραν τη μοίρα τους στα χέρια τους!
Περιπέτειες ηρώων της Ντενεκεδούπολης ζωντάνεψαν μέλη της θεατρικής ομάδας της ΚΝΕ, που παρουσίασαν ιστορίες της ντενεκεδένιας πολιτείας της Ευγενίας Φακίνου. Παρακολούθησαν την πορεία που έκαναν τα ντενεκεδάκια από την εκμετάλλευση από τον Λαδένιο, στη μεγαλύτερη εκμετάλλευση στο Κουρδιστάν, όπου μετανάστευσαν και στη χώρα των Φυσερών που όλα τα πουλούν και τα αγοράζουν, μέχρι την απόφασή τους να πάρουν τη μοίρα τους στα χέρια τους. Τα μεγαλύτερα παιδιά και οι γονείς τους αναγνώρισαν γνωστούς και αγαπημένους ήρωες, ενώ τα μικρότερα γνωρίστηκαν με το έργο.
Εργαζόμενοι, φοιτητές και μαθητές στην πλειοψηφία τους τα μέλη της θεατρικής ομάδας της ΚΝΕ που συμμετείχαν κέρδισαν δίκαια το χειροκρότημα για την παράσταση που ετοίμασαν με μεράκι.
Θεατρικό «ταξίδι» στη Λατινική Αμερική
Με αφορμή μια χαμένη βαλίτσα και το περιεχόμενό της, μαζί με τη θεατρική ομάδα «Ωκύπους», οι επισκέπτες του φεστιβάλ έκαναν ένα όμορφο και πρωτότυπο ταξίδι στη Λατινική Αμερική και τους μύθους της. «Η απίστευτη και αληθινή ιστορία της χαμένης βαλίτσας και η μαγική της περιπέτεια», ήταν η παράσταση που παρουσιάστηκε το απόγευμα της Τετάρτης στη σκηνή του Φεστιβάλ. Ενα κοριτσάκι παραλαμβάνει μία βαλίτσα που φτάνει στον προορισμό της μετά από πολλά χρόνια. Αγνωστα, παράξενα αντικείμενα βγαίνουν από μέσα και ξεδιπλώνουν μύθους από την Ουρουγουάη, την Αργεντινή, τη Χιλή, το Περού, τη Νικαράγουα, το Μεξικό. Για την παρουσίαση κάθε μύθου, ο θίασος επιστράτευσε διαφορετικούς τρόπους αφήγησης, με τραγούδι, διασκεδαστικούς διαλόγους στα Ελληνικά και Ισπανικά, χορό, μουσικές και ήχους από παραδοσιακά όργανα και κοστούμια της Λατινικής Αμερικής.
Ενθουσίασε ο χορός με τα παιχνίδια
Στο πνεύμα των γιορτών ήταν η παράσταση «το Καλικαντζαράκι των Χριστουγέννων» που παρουσίασε η ομάδα χορού της ΚΝΕ. Το έργο της Ζωής Βαλάση, με πολλή μουσική και χορό, διηγείται την ιστορία ενός μικρού καλικάντζαρου που, όπως θέλει η παράσταση, κατεβαίνει στη γη τα Χριστούγεννα, γνωρίζεται όμως με τα παιχνίδια, την μπαλαρίνα, το ρομπότ, τη μάγισσα, τον ιππότη και τον κλόουν και θέλει να μείνει μαζί τους. Και τα παιχνίδια ανοίγουν την αγκαλιά τους να υποδεχτούν τον νέο αλλιώτικο από αυτούς φίλο.
Τα παιδιά απόλαυσαν την παράσταση και μάλιστα στο τέλος της, ανέβηκαν στη σκηνή μαζί με τους χορευτές, παίρνοντας ρόλο πρωταγωνιστή.
Τα μέλη της θεατρικής ομάδας της ΚΝΕ έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό κερδίζοντας τις εντυπώσεις από μικρούς και μεγάλους.
Εργαστήρια δημιουργίας
Αδεια κουτιά έγιναν κιθάρες, πλαστικά κυπελλάκια τύμπανα και μαράκες και μία παιδική ορχήστρα έδωσε μία πρωτότυπη συναυλία. Απλά υλικά, που μπορούν να βρεθούν σε κάθε σπίτι, μεταμορφώθηκαν σε μικρά έργα τέχνης στα δημιουργικά εργαστήρια που λειτούργησαν τις μέρες του φεστιβάλ. Με τη βοήθεια φοιτητριών από παιδαγωγικά τμήματα και με την προσωπική σφραγίδα των παιδιών κατασκευάστηκαν γιορτινά στολίδια και ημερολόγια, κούκλες κουκλοθέατρου και μουσικά όργανα. Στη διάρκεια του διημέρου, πολλά παιδιά κάθε ηλικίας πέρασαν από τους πάγκους των εργαστηρίων που είχαν στηθεί... στα μέτρα τους και έφτιαξαν τα δικά τους αναμνηστικά από αυτή τη γιορτή, αποτύπωσαν ιδέες και αγαπημένες τους μορφές, πήραν μια γεύση συλλογικής ομαδικής δουλειάς.
Κυρίως φύλλο
Feeds
