Στους παραγωγούς που εντάσσονται στο σχετικό πρόγραμμα χορηγείται μία πιστωτική κάρτα - η λεγόμενη «κάρτα αγρότη» - μέσω της οποίας προμηθεύονται αγροτικά εφόδια, με το ανάλογο φυσικά επιτόκιο. (Στην περίπτωση των ροδακινοπαραγωγών, για παράδειγμα, το ετήσιο επιτόκιο έφτανε το 8% και στην περίπτωση που ο δανειζόμενος αγρότης το εξοφλούσε νωρίτερα, στους έξι ή εφτά μήνες, έπεφτε περίπου στο 4%). Παράλληλα, με την υπογραφή του συμβολαίου ο παραγωγός παραδίδει υποχρεωτικά το προϊόν του στον αντίστοιχο έμπορο ή μεταποιητή, που επίσης συμμετέχει στο πρόγραμμα της Τράπεζας Πειραιώς, σε προσυμφωνημένη τιμή.

Στην πραγματικότητα δηλαδή οι παραγωγοί μπαίνουν πιο βαθιά στο «λάκκο» των χρεών, αυτή τη φορά έχοντας βάλει ως εχέγγυο την ίδια την παραγωγή τους. Η Τράπεζα Πειραιώς εκμεταλλευόμενη το άγριο χτύπημα που έχει δεχτεί το αγροτικό εισόδημα τα τελευταία χρόνια, εμφανίζεται ως «σανίδα σωτηρίας» στο πρόβλημα της ρευστότητας που έχουν πολλοί παραγωγοί, με προφανή σκοπό να θέσει υπό τον έλεγχό της ολόκληρη την αλυσίδα παραγωγής αγροτικών προϊόντων και να καρπωθεί τις μεγάλες υπεραξίες που αποδίδουν ιδιαίτερα τα εξαγώγιμα και πρώτης τάξης προϊόντα, όπως είναι το ελληνικό βαμβάκι, ο καπνός και το βιομηχανικό ροδάκινο.

Ειδικά φέτος, με τις διπλές περικοπές στις επιστροφές ΦΠΑ, στον ΕΦΚ πετρελαίου, τη συνολική αύξηση του κόστους παραγωγής, αλλά και την έλλειψη ρευστού από τους μικρούς εμπόρους και τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, η έναρξη παραγωγικής δραστηριότητας αλλά και η διάθεση προϊόντων για χιλιάδες αγρότες και κτηνοτρόφους έχει γίνει εξαιρετικά δύσκολη. Σε αυτό το ασφυκτικό περιβάλλον εμφανίζεται η Τράπεζα Πειραιώς, ως ο «μάγος με τα δώρα», κινούμενη φυσικά πάνω στους άξονες που έχει χαράξει η κυβέρνηση, καθώς η επέκταση της συμβολαιακής γεωργίας αποτελεί βασική της πολιτική στον εγχώριο πρωτογενή τομέα, όπως άλλωστε έχει τονιστεί από την ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης αρκετές φορές στο πρόσφατο παρελθόν.

Μεταφέροντας την «πραμάτεια» τους (δηλαδή το «πλαστικό χρήμα» που εμπορεύονται) σε ολόκληρη τη χώρα το προηγούμενο διάστημα, τα διοικητικά στελέχη της Πειραιώς, έχουν χαρακτηρίσει την επέκταση των δραστηριοτήτων στη γεωργία ως «στρατηγικού χαρακτήρα» για τον όμιλο, προβλέποντας ότι μέχρι το τέλος του χρόνου θα έχουν ενταχθεί στα προγράμματα συμβολαιακής γεωργίας χιλιάδες παραγωγοί, δεκάδες μεταποιητικές επιχειρήσεις, ακόμη και βενζινάδικα για την προμήθεια καυσίμων στους παραγωγούς.

Με μία χονδροειδή προσπάθεια «καπελώματος» της αγωνιστικής κινητοποίησης που πραγματοποίησε η ΠΑΣΕΒΕ στα γραφεία του ΟΑΕΕ, την περασμένη Παρασκευή, η συμβιβασμένη ηγεσία της ΓΣΕΒΕΕ προσπαθεί να κρύψει την ανυπαρξία της στο πεδίο των κοινωνικών αγώνων για την υπεράσπιση της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης και εν τέλει τις ευθύνες της για την ασφυκτική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το ασφαλιστικό ταμείο των αυτοαπασχολούμενων.

Η συγκέντρωση της ΠΑΣΕΒΕ είχε χαρακτήρα καταδίκης των εκβιαστικών σημειωμάτων που αποστέλλουν τα τοπικά γραφεία του ΟΑΕΕ στους ασφαλισμένους με χρέη προς το Ταμείο απειλώντας τους με αναγκαστική είσπραξη οφειλών, αλλά και προειδοποίησης προς τη διοίκησή του και την κυβέρνηση ότι δεν θα ανεχτεί πλειστηριασμούς σε βάρος φτωχών επαγγελματιών και εμπόρων. Οι δυνάμεις της ΠΑΣΕΒΕ δεν εμπόδισαν τον πρόεδρο και τον γενικό γραμματέα της ΓΣΕΒΕΕ να παρευρεθούν στη συγκέντρωση και να λάβουν μέρος στη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε με τη διοίκηση του Οργανισμού, παρόλο που εμφανίστηκαν... «απρόσκλητοι».

Την κινητοποίηση άλλωστε δεν την είχε διοργανώσει η ηγεσία της Συνομοσπονδίας - καθώς τέτοιου είδους δράσεις βρίσκονται έξω από την αντίληψη των «κοινωνικών διαλόγων» στους οποίους συμμετέχει η ίδια ενεργά - αλλά και το αγωνιστικό της πλαίσιο «απέχει παρασάγγας» από τη διαχειριστική της λογική, που στην ουσία θέλει με άλλον τρόπο να μεταφέρει τα βάρη στις πλάτες των ασφαλισμένων. Ο ισχυρισμός όμως της ηγεσίας της ΓΣΕΒΕΕ ότι πραγματοποίησε η ίδια συνάντηση με τη διοίκηση του Ταμείου, στην οποία «παρίσταντο και εκπρόσωποι Ομοσπονδιών, μελών της ΓΣΕΒΕΕ» (σ.σ. εννοεί τις αγωνιστικές Ομοσπονδίες επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων που συσπειρώνονται στην ΠΑΣΕΒΕ) σε ανακοίνωση που εξέδωσε την περασμένη Παρασκευή, αποκτά τον χαρακτήρα ξεκάθαρης πρόκλησης.

Το ζήτημα δεν αφορά το ποιος θα «κολλήσει» περισσότερα αγωνιστικά «ένσημα». Είναι καθαρά πρόβλημα ουσίας και αφορά το περιεχόμενο των διεκδικήσεων που προβάλλει η κάθε συνδικαλιστική δύναμη. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις ανακοινώσεις της ηγεσίας της Συνομοσπονδίας σχετικά με τη μαζική αποστολή προκατασχετηρίων από τον ΟΑΕΕ δεν αναφέρει τίποτε για τη διαχρονική καταλήστευση των αποθεματικών του και την επιστροφή τους, ούτε απαιτεί το άμεσο σφράγισμα όλων των βιβλιαρίων ανεξαρτήτως οφειλών. Και δεν είναι το μόνο. Ακόμη και στη χτεσινή της ανακοίνωση καλεί τον υπουργό Εργασίας, Γ. Βρούτση, «να παρέμβει» ώστε να σταματήσει η αποστολή των ειδοποιητηρίων «και να συζητήσουμε και πάλι για την εξεύρεση πρόσφορων λύσεων προς όφελος του Οργανισμού και των ασφαλισμένων του». Η έκκληση αυτή απευθύνεται τη στιγμή που εκατοντάδες χιλιάδες επαγγελματίες και έμποροι απειλούνται με πλειστηριασμούς και κατασχέσεις από μία ανάλγητη κυβέρνηση, λες και ο Γ. Βρούτσης δεν είναι μέλος αυτής της κυβέρνησης και δεν είναι σε γνώση της διαδικασίας που έχει ξεκινήσει ο ΟΑΕΕ.

Σε σχετικό δελτίο Τύπου που εξέδωσε η Πανελλαδική Γραμματεία της ΠΑΣΕΒΕ, σε σχέση με τα παραπάνω, υπογραμμίζεται:

«Το θράσος της συμβιβασμένης ηγεσίας της ΓΣΕΒΕΕ δεν έχει όριο.

Δεν φτάνει που δεν παίρνουν καμιά πρωτοβουλία αντίστασης στην αντιλαϊκή επίθεση, με περίσσια θρασύτητα πρόεδρος και γεν. γραμματέας της ΓΣΕΒΕΕ εμφανίστηκαν στην κινητοποίηση που οργάνωσε η ΠΑΣΕΒΕ και πήραν μέρος στη συνάντηση με τη διοικητή του ΟΑΕΕ.

Με τέτοιες απαράδεκτες ενέργειες προσπαθούν να καπηλευτούν τις πρωτοβουλίες του αγωνιστικού - αντιμονοπωλιακού κινήματος και να κρύψουν τη "γύμνια" τους. Είναι επιζήμιοι για τα συμφέροντα των αυτοαπασχολούμενων. Είναι καθήκον όλου του συνδικαλιστικού κινήματος να τους απομονώσει, να τους τιμωρήσει και να τους καταδικάσει».