Associated Press |
«Αυτή η απεργία είναι μία διαμαρτυρία και μια πολιτική πράξη... δεν ανεχόμαστε πια να φέρουμε το βάρος των πλουσίων στις δικές μας πλάτες», θα δηλώσει ένας εκ των συνδικαλιστικών στελεχών των Συνδικάτων που οργάνωσαν την απεργία, ο Ουίλσον Μπόρχα. Περισσότεροι από 700.000 ανταποκρίθηκαν την Πέμπτη 3 του Αυγούστου στο κάλεσμα των Εργατικών Ενώσεων για να συμμετάσχουν στην έκτη κατά σειρά γενική απεργία από την ημέρα που ο Πρόεδρος Αντρές Παστράνα ανήλθε στην εξουσία, καταγγέλλοντας την ανεργία που συνεχίζει να καλπάζει, αλλά και δηλώνοντας την οξύτατη αντίθεσή τους στα ακολουθούμενα κυβερνητικά μέτρα αυστηρής λιτότητας, που έχουν φέρει σε δεινή θέση τη συντριπτική πλειονότητα των δημοσίων υπαλλήλων που απαιτούν το πάγωμα των τιμών της βενζίνης, καθώς και οριστικό τερματισμό των σχεδίων ιδιωτικοποίησης των κρατικών τραπεζών.
Ωστόσο, το πρωτόγνωρο σε αυτή την περίπτωση προκήρυξης γενικής απεργίας δεν ήταν η γιγάντια κινητοποίηση των εργαζομένων, αλλά του κρατικού κατασταλτικού μηχανισμού, ώστε να αντιμετωπιστεί με σθεναρότητα οποιαδήποτε εκδήλωση έντονης αντίδρασης, όπως τόνισε ο Κολομβιανός υπουργός Εσωτερικών, Ουμπέρτο ντε λα Κάγιε Λομπάνα. Για το λόγο αυτό, η κυβέρνηση κινητοποίησε εκτός από την Αστυνομία και το στρατό, των οποίων μονάδες ακροβολίστηκαν σε όλες τις μεγάλες πόλεις για να αποτρέψουν ξεσπάσματα βίας!
Το πρωτοφανές κλίμα τρομοκρατίας ωστόσο δεν πτόησε τους εργαζόμενους. Ολες οι διαδηλώσεις όπου πήραν μέρος εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι και αγρότες ήταν απολύτως ειρηνικές. Ιθαγενείς και αγρότες έκλεισαν την κεντρική οδική αρτηρία που διαπερνά την κεντρική καφεπαραγωγό περιοχή της χώρας. Τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, επίσης, μετέδωσαν ότι οι διαδηλωτές έκλεισαν την εθνική οδό που συνδέει τη χώρα με την πρωτεύουσα Κολομβία, στην επαρχία Ναρίνο, ενώ αναλόγως έπραξαν και για το τμήμα της εθνικής οδού κοντά στη νοτιοδυτική πόλη Κάλι.
Στις μεγαλύτερες πόλεις τις χώρας το μόνο που κινούνταν ήταν οι διαδηλωτές, καθώς οι εργαζόμενοι στα μέσα μαζικής συγκοινωνίας έπαιρναν μέρος στη γενική απεργία. Σχεδόν όλα τα σχολεία της χώρας παρέμειναν κλειστά, ενώ τα νοσοκομεία λειτούργησαν με προσωπικό ασφαλείας.
Η απεργία είχε καθολική επιτυχία και αποτέλεσε την καλύτερη απάντηση στην ανακοίνωση για τα νέα σκληρότερα μέτρα που έκανε πρόσφατα ο νέος υπουργός Οικονομικών της Κολομβίας Χουάν Μανουέλ Σάντος. Ο ίδιος ο Σάντος ονόμασε τα μέτρα που εντάσσονται στον προϋπολογισμό για το 2001, μέτρα «ιδρώτα και δακρύων» και όπου προβλέπεται πάγωμα της αύξησης των μισθών κάτω από το επίπεδο του τρέχοντος πληθωρισμού, καθώς και παράλληλη περικοπή 5.000 θέσεων εργασίας στο δημόσιο τομέα, σε μία χώρα που επισήμως η ανεργία η οποία πλήττει τους εργαζόμενους είναι 20,5%, η υψηλότερη από όλες τις χώρες της Λατινικής Αμερικής! Την ίδια στιγμή η οικονομία της Κολομβίας σημιώνει πτώση κατά 4,5% το περσινό έτος, επίδοση που αποτελεί ρεκόρ της ιστορίας της χώρας από τη στιγμή που τα οικονομικά στοιχεία άρχισαν να καταγράφονται επισήμως, δηλαδή από το 1905.
Η κυβέρνηση Παστράνα αντιτείνει ότι η οικονομία κατά το πρώτο τέταρτο του τρέχοντος οικονομικού έτους παρουσίασε μία μικρή ανάκαμψη, εξαιτίας κυρίως δύο παραγόντων: των αθρόων περικοπών στις δημοσιονομικές δαπάνες και την εισροή στα ταμεία του δανείου που χορήγησε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ομως, οι περικοπές αυτές προκάλεσαν ακόμη μεγαλύτερη κατάπτωση του εισοδήματος του μέσου Κολομβιανού, που ήδη βρισκόταν μεταξύ σφύρας και άκμονος. Εξάλλου, ένας από τους κυριότερους λόγους που οδήγησε τη χώρα στον 40χρονο εμφύλιο πόλεμο ήταν και η οικονομική πολιτική που προκαλούσε και εξακολουθεί να προκαλεί «αργό θάνατο» στις συντριπτικές πλειοψηφίες των «αμελητέων» Κολομβιανών.
Ισως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «άθλος» το ότι χιλιάδες διαδηλωτές κατόρθωσαν έστω και για δύο μέρες να κλέψουν τα φώτα της δημοσιότητας από τη χολιγουντιανού τύπου παραγωγή που έλαβε χώρα από τις 31 Ιούλη έως τις 3 Αυγούστου στη Φιλαδέλφεια, υπό τον τίτλο «Συνέδριο Ρεπουμπλικανών», από τους 15.000 δημοσιογράφους που είχαν «πάρει εντολές» να τους αγνοήσουν.
Η Φιλαδέλφεια, που φιλοξενούσε το Συνέδριο, προετοιμαζόταν μήνες. Εξάλλου έχει όνομα ως η πόλη όπου «πίπτει μόνο ράβδος» και δη αστυνομική... Οι εμπειρίες του Σιάτλ, της Ουάσιγκτον και συναφών μεγαλουπόλεων ήταν οδυνηρή τόσο για την αμερικανική κυβέρνηση, όσο και για τις δυνάμεις τήρησης της τάξης. Σε αυτή την πόλη, δύο άθλοι της αστυνομίας καταγράφηκαν τις δύο εβδομάδες που προηγήθηκαν του συνεδρίου. Ο άγριος ξυλοδαρμός για 28 δευτερόλεπτα από αστυνομικούς του «ύποπτου» Τόμας Τζόουνς. Η είδηση έκανε το γύρο του κόσμου, καθώς κάποιος ερασιτέχνης το μαγνητοσκόπησε. Αλλο ένα πιο τραγικό περιστατικό καταγράφηκε απλά στο αστυνομικό δελτίο της πόλης. Η εν ψυχρώ δολοφονία ενός αστέγου από αστυνομικό των σιδηροδρόμων Amtrak. Ο άτυχος 45χρονος Ρόμπερτ Μπράουν διατάχθηκε από τους αστυνομικούς να φύγει. Αρνήθηκε. Επί δεκαπέντε λεπτά λογομαχούσε μαζί τους, ώσπου ένας εξ αυτών βρήκε τον τρόπο να τον πείσει. Τον πυροβόλησε...
Στην πόλη προσπαθούσε να επιβληθεί για άλλη μία φορά το καθεστώς του τρόμου. Ταυτόχρονα οι αστυνομικές δυνάμεις δε λοιδορούσαν και όταν επιτίθονταν κατά σημείων όπου οι διοργανωτές προετοίμαζαν το υλικό τους. Στις 22 Ιούλη, μία ολόκληρη εβδομάδα πριν η αστυνομία εισέβαλλε σε ένα Κέντρο Τέχνης, όπου προετοίμαζαν τα πανό και τις πικέτες, και το έκλεισε για λόγους... υγιεινής, ενώ κατασχέθηκε όλο το υλικό.
Παράλληλα, έρχονται στο φως της δημοσιότητας πολλά γεγονότα: Επισκέψεις κατ' οίκον της αστυνομίας, εκφοβισμού, η αποκάλυψη ότι οι κοινωνικές υπηρεσίες της Πενσυλβάνιας επίταξαν ένα Κέντρο Νεότητας για να είναι σε θέση να φιλοξενήσει τουλάχιστον 1.000 παιδιά διαδηλωτών που θα συλλαμβάνονταν κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων μαζί με τους γονείς τους, καθώς και ότι αστυνομικοί από τη Φιλαδέλφεια ταξίδεψαν στην Ουάσιγκτον αλλά και στη Νέα Υόρκη για να έχουν ιδίοις όμμασι άποψη και στοιχεία για όσους λαμβάνουν μέρος στις διαδηλώσεις!
Τελικά οι διαδηλώσεις έγιναν και κυρίως κατά τη δεύτερη μέρα του Συνεδρίου ήταν πιο μαχητικές, όπου επιτόπου συνελήφθησαν 282. Πότε ακριβώς συνελήφθησαν οι υπόλοιποι 200 που κρατούνταν στα αστυνομικά τμήματα της Φιλαδέλφειας; Η πλειονότητα των διαδηλωτών που κρατείται σε άθλιες συνθήκες - όπως καταγγέλλουν οι διάφορες οργανώσεις - και βασανίζονται, συνελήφθησαν κατόπιν υποδείξεως για την προηγούμενη δράση τους.
Ισως μία από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι η σύλληψη του Τζον Σέλερς, από το Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνιας και ο οποίος καλείται να καταβάλλει το εξωφρενικό ποσό του 1.000.000 δολαρίων (360 εκατομμύρια δραχμές) που ορίστηκε ως ποσό εγγύησης για την αποφυλάκισή του. Ισως γιατί ο Σέλερς είναι ένα εκ των διοργανωτικών στελέχών των διαδηλώσεων και κατηγορείται για μια σειρά μικροαδικήματα, ο οποίος όμως συνελήφθη την Τετάρτη όταν ένας αστυνομικός τον αναγνώρισε σε κάποια από τις διαδηλώσεις «ως συμμετέχον στα βίαια επεισόδια της προηγούμενης μέρας». Μαζί του ακόμη έξι συλληφθέντες, στελέχη και αυτά του μαζικού κινήματος και για τους οποίους ορίστηκε εγγύηση 500.000 δολαρίων για την ανάμειξή τους στις διαδηλώσεις από το Σιάτλ μέχρι σήμερα!