Οντως... τα «ηλεκτρονικά βιβλία» μόνο λείπουν...

Σε αυτό το αντιδραστικό και επικίνδυνο πλαίσιο εντάσσονται οι κυβερνητικές εξαγγελίες μετά τη χτεσινή συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής Παιδείας και Πολιτισμού, υπό τον Κ. Καραμανλή, με αντικείμενο τον απολογισμό του προγράμματος «Παιδεία - Πολιτισμός» στο πλαίσιο του Γ' ΚΠΣ και τον αντίστοιχο προγραμματισμό μέσω του ΕΣΠΑ (Δ' ΚΠΣ). Υπογραμμίζοντας παράλληλα, για μια ακόμη φορά, τον πραγματικό ρόλο των κοινοτικών χρηματοδοτήσεων ως «αιμοδοτών» του κεφαλαίου.

Παρά τις κυβερνητικές «ρητορείες» περί «διασύνδεσης» της Παιδείας και του Πολιτισμού, στην πραγματικότητα, οι χτεσινές εξαγγελίες «σαλαμοποιούν» και τους δύο τομείς για να τους «διασυνδέσουν», άμεσα ή έμμεσα, με την «επιχειρηματικότητα», την «πολιτιστική χορηγία», το «πολιτιστικό μάνατζμεντ» και την ίδια τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησής τους. Ετσι, βάζει «ταφόπλακα» στην - ήδη «ενταφιασμένη» και εξοβελισμένη από τα εκπαιδευτικά προγράμματα - καλλιτεχνική Παιδεία εξαγγέλλοντας... «Πανελλήνιους Μαθητικούς Καλλιτεχνικούς Αγώνες» στη δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια εκπαίδευση (σ.σ. παρεμπιπτόντως, ανάλογα προγράμματα είχαν «τρέξει» και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ τη 10ετία του '90)! Επιπλέον, αντί να αντιμετωπιστεί η Καλλιτεχνική Παιδεία ως αναπόσπαστο στοιχείο της βασικής εκπαίδευσης, μέσα στο ενιαίο 12χρονο υποχρεωτικό δημόσιο και δωρεάν σχολείο, η κυβέρνηση το ρίχνει στη «διακόσμηση» με... «εικαστικές παρεμβάσεις σε εκπαιδευτικούς χώρους» μέσω της τοποθέτησης αντιγράφων εικαστικών έργων στα σχολεία. Χωρίς να δίνονται επίσης λεπτομέρειες για τον τρόπο επιλογής αυτών των έργων, από ποιους κλπ.

Η επιβολή των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στην Παιδεία και τον Πολιτισμό προϋποθέτει την απαξίωση των εργατών σε αυτούς τους τομείς

Σε συνέχεια του τελευταίου, προωθούνται και... «Ανοιχτά θερινά ανασκαφικά διδασκαλεία». Δηλαδή «η διοργάνωση θερινών ανασκαφικών διδασκαλείων σε επιλεγμένους ανασκαφικούς χώρους - εργαστήρια της χώρας σε οργανωμένες ομάδες φοιτητών διαφορετικών ειδικοτήτων από την Ελλάδα και το εξωτερικό, μαθητών, άλλων ανθρώπων που ενδιαφέρονται και ντόπιου πληθυσμού, ώστε να αξιοποιηθεί το μοναδικό πολιτιστικό απόθεμα της χώρας με μια καινοτόμα, ζωντανή και ολοκληρωμένη εκπαιδευτική και πολιτιστική δραστηριότητα υψηλού επιπέδου, σε αγροτικούς κατά τεκμήριο χώρους της χώρας μας». Ενταγμένη στο γενικότερο πλαίσιο εμπορευματοποίησης της πολιτιστικής κληρονομιάς, τη διαχείριση της οποίας ορέγονται οι «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις», η «τοπική κοινωνία» (βλ. Τοπική Αυτοδιοίκηση με το αντιδραστικό της θεσμικό πλαίσιο, επιχειρήσεις, «χορηγοί» κλπ) η εν λόγω «δράση» μόνο ως προπαγάνδιση των παραπάνω στοχεύσεων και... τζάμπα «εθελοντών ανασκαφέων» μπορεί να ερμηνευθεί.

Αναλόγου περιεχομένου θα είναι και οι «Νεοκλασικοί Περίπατοι» (επισκέψεις σε νεοκλασικά μνημεία κλπ), ενώ η Κινηματογραφική Παιδεία στις πρώτες βαθμίδες της εκπαίδευσης ανακοινώθηκε απλώς ως... «τίτλος» χωρίς λεπτομέρειες. Αντίθετα, «σερβιρίστηκαν» εκ νέου τα «Θεωρικά» (για δωρεάν πρόσβαση μαθητών σε πολιτιστικούς χώρους) και βέβαια η «Ακαδημία Τεχνών», το γνωστό, αδιαβάθμητο εκπαιδευτικά, «μόρφωμα» που θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια ως ΝΠΙΔ. Για πολλοστή φορά ανακοινώθηκε ότι το σχετικό νομοσχέδιο θα κατατεθεί στη Βουλή στο «αμέσως προσεχές διάστημα», ενώ «προωθούνται οι μελέτες» για την εγκατάστασή της στο Ολυμπιακό Ακίνητο των Ανω Λιοσίων.

Στο «φούσκωμα» της τσέπης των επιχειρηματιών στοχεύει και η προτεραιότητα που δίνεται με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ για ψηφιοποιήσεις (βιβλίων, υλικού δημόσιων βιβλιοθηκών, πολιτιστικών συλλογών των Γενικών Αρχείων του Κράτους κλπ), τα οποία αποτελούν ήδη πεδίο κερδοσκοπίας. Στον «απολογισμό» η Επιτροπή ανέφερε και τη «Δημιουργία Ψηφιακού Πολιτιστικού Αποθέματος για την Ανάδειξη και Προβολή του Ελληνικού Πολιτισμού και την Ενίσχυση της Εκπαιδευτικής Διαδικασίας». Πρόκειται για την παραγωγή «ψηφιακού πολιτιστικού περιεχομένου», που «μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά την εκπαιδευτική διαδικασία και την ευρύτερη ανάδειξη, προβολή και επικοινωνία του παραχθέντος πολιτιστικού περιεχομένου με ηλεκτρονικό τρόπο». Να σημειωθεί ότι πρόκειται για ένα από τα προγράμματα του Γ' ΚΠΣ που «τρέχει» το υπουργείο Πολιτισμού μέσω του υπο-προγράμματος «Κοινωνία της Πληροφορίας» και έχει προϋπολογισμό 4,25 εκατ. ευρώ. Να θυμίσουμε, ότι στις γενικές επιδιώξεις της στρατηγικής για τον πολιτισμό στην «Κοινωνία της Πληροφορίας» περιλαμβάνεται και η «ενίσχυση της βιομηχανίας περιεχομένου, με την ανάπτυξη πολιτιστικών υπηρεσιών και προϊόντων προστιθέμενης αξίας και συναφών επιχειρηματικών δραστηριοτήτων». Είναι σαφές πού πάνε τα χρήματα...

Επιπλέον, ο τρόπος που χρησιμοποιείται παραπέμπει σε μια «κονσερβοποιημένη» εκπαίδευση που επιβάλλουν ιδιώτες και μονοπώλια με ανύπαρκτο κέρδος για τον πραγματικό ρόλο του σχολείου, μετατρέποντας με σύγχρονα μέσα τη δημιουργική μάθηση σε παθητική διαδικασία και συγχρόνως υποτιμά το ρόλο του εκπαιδευτικού.

Την ίδια στιγμή που η εικονική πραγματικότητα «πλασάρεται» ως καινοτομία μέσω των χτεσινών εξαγγελιών, δεν έχει δοθεί καμία απάντηση για τις παλιότερες εξαγγελίες για λειτουργία 2.000 σχολικών βιβλιοθηκών, από τις οποίες δημιουργήθηκαν μόλις 500 και αυτές δε λειτουργούν καθώς δεν υπάρχει προσωπικό και δε συνδέονται με το πρόγραμμα του σχολείου. Αντίθετα, η κυβέρνηση εξαγγέλλει τη δημιουργία ηλεκτρονικής «Μικρής Βιβλιοθήκης»... για τους τελειόφοιτους του σχολείου με τη μορφή ηλεκτρονικών βιβλίων (e-books), τα οποία, θυμίζουμε, «διαφήμιζε» από το βήμα της Βουλής ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Φυσικά, πρόκειται για σαφές «κάλεσμα» προς τους επιχειρηματίες του χώρου, αφού «ο κάθε μαθητής θα εφοδιάζεται με μονάδες και με αυτές θα μπορεί να επιλέξει τα βιβλία που επιθυμεί. Στους αριστούχους μαθητές θα δίδονται επιπλέον μονάδες ως επιβράβευση της προσπάθειάς τους»...

Χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς «διαχέονται» οι προτεραιότητες του κεφαλαίου στα μυαλά των μαθητών είναι το πρόγραμμα που «τρέχει» ήδη μέσω του Γ' ΚΠΣ («μνημονεύθηκε» στην Επιτροπή) για το «Σχεδιασμό και ανάπτυξη portal Τουρισμού - Πολιτισμού και Ιστορίας για τα Ιόνια νησιά». Αφορά «στην ανάπτυξη ενός πληροφοριακού portal για τα Ιόνια Νησιά, με στόχο να οδηγήσει σε ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών πληροφορικής και τηλεματικής και θα αποτελέσει τη βάση για τη δημιουργία ενός κοινού πλαισίου δυνατοτήτων του συστήματος τουριστικής και πολιτιστικής προβολής, που θα υποστηρίζει πολλές γλώσσες», λέει η Επιτροπή. Στην πράξη όμως πρόκειται για ένα ακόμη εργαλείο «ενσωμάτωσης» του πολιτισμού στις ανάγκες του κεφαλαίου στον τουρισμό.

Το «κερασάκι» είναι η διοργάνωση ημερίδας τον ερχόμενο Σεπτέμβρη στην Αθήνα για τη «διασύνδεση Παιδείας και Πολιτισμού» και το «παγκόσμιο συνέδριο για την ελληνική γλώσσα» το Δεκέμβρη. Για την «εφαρμογή ξενόγλωσσων προγραμμάτων», η κυβέρνηση επικαλείται ότι έχει στόχο την προώθηση της γλωσσικής πολυμορφίας και την εκμάθηση ξένων γλωσσών «αμβλύνοντας εκπαιδευτικές και κοινωνικές ανισότητες». Ομως, οι ξένες γλώσσες που θα μαθαίνει κάθε παιδί δε θα πιστοποιούνται από το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα και κάτι τέτοιο σηματοδοτεί την παραπέρα ενίσχυση των φροντιστηρίων, της παραπαιδείας, των ταξικών φραγμών. Τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί η διδασκαλία των αγγλικών που γίνεται μέχρι σήμερα στα σχολεία και τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών κάνουν χρυσές δουλειές.

Ολα αυτά θα «τρέχουν» πάντα σε μια μορφή, ουσιαστικά, «δημιουργικής» ζώνης εκτός σχολείου, αντί να γίνει το ίδιο το σχολείο η πραγματική ζώνη δημιουργικής μόρφωσης και αληθινής καλλιέργειας. Στην «καλύτερη» περίπτωση, πρόκειται για υποκατάστατα πολιτισμού σε βάρος της συλλογικής, δημιουργικής ζωής του σχολείου.