ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το ΚΚΕ δεν είναι σαν τα μούτρα τους

Παπαγεωργίου Βασίλης

Για τον εκφυλισμό των συνεδρίων στα αστικά κόμματα γράφει στο κυριακάτικο σχόλιό του στο «Βήμα» ο Ψυχάρης. Επειδή όμως άλλος είναι ο σκοπός του, ψάχνει τρόπο να βάλει στο κάδρο αυτού του εκφυλισμού το ΚΚΕ. Γράφει σχετικά: «Δεν χρειάζεται αναφορά στα άλλα κόμματα - είναι γνωστά τα εσωτερικά τραύματα του ΠαΣοΚ, ενώ για τα συνέδρια του ΚΚΕ δεν μπορεί να γίνεται λόγος: οι αποφάσεις είναι καθαρογραμμένες από πριν. Ακόμη και όσοι δεν ήθελαν να το πιστέψουν κατάλαβαν τελικώς ότι την κυρία Αλέκα Παπαρήγα την είχε διαλέξει πριν από τους συνέδρους ο Χαρίλαος Φλωράκης (του οποίου το σημερινό ΚΚΕ εις πάσαν περίπτωσιν τη μνήμη και τη φώτιση ευσεβάστως επικαλείται)». Φανερή η επιδίωξή του για παρέμβαση στα εσωτερικά των κομμάτων. Το συγκρότημα του ΔΟΛ έχει μακρά ιστορία και πείρα από τέτοια τακτική. Φανερή επίσης η εδώ και καιρό προσπάθεια με παρόμοιες παρεμβάσεις να αναμορφώσουν το αστικό πολιτικό σύστημα. Και ταυτόχρονα να περάσουν στις λαϊκές συνειδήσεις ότι για τη βάρβαρη σε βάρος τους πολιτική φταίει η συγκρότηση και η λειτουργία των κομμάτων και όχι αυτή καθεαυτή η πολιτική που επεξεργάζονται και εφαρμόζουν. Αλλά είναι φαιδρή η προσπάθειά του, σε συνθήκες ολοένα και μεγαλύτερης λαϊκής αμφισβήτησης της αστικής πολιτικής, να τσουβαλιάζει με τα αστικά κόμματα και το ΚΚΕ. Δεν μπορεί όμως να βρει καλύτερα από τα σαθρά του επιχειρήματα. Εχουν στερέψει. Και καταφεύγει σ' αυτά πιστεύοντας πως η επιδίωξη της δικής του παρέμβασης μπορεί να ακουμπήσει και το ΚΚΕ. 'Η ότι θα παρεμβάλει έτσι εμπόδια στη συσπείρωση λαϊκών δυνάμεων στο ΚΚΕ που δυναμώνει. Ξέρει καλά τη λειτουργία του ΚΚΕ, όπως επίσης ξέρει τη μέγιστη εσωκομματική δημοκρατία, αλλά δεν τον βολεύει γιατί το ΚΚΕ δεν τους δίνει λογαριασμό για το πώς και τι αποφασίζει, για τη διάταξη των στελεχών του κλπ., δηλαδή δεν τους βάζει βαστάζους όπως τα αστικά και άλλα κόμματα. Ας το πάρουν χαμπάρι ο Ψυχάρης και ο κάθε Ψυχάρης. Το ΚΚΕ μόνο στο λαό δίνει λογαριασμό.

Ποιος φταίει για τον τουρισμό;

«Ας υποθέσουμε ότι η Ελλάδα θέλει να αυξήσει τον τουρισμό της, που αποτελεί σημαντική βιομηχανία της εθνικής οικονομίας. Δεν έχει κανένα νόημα να έρθουν περικοπές σε μισθούς, σε συντάξεις και κοινωνικές παροχές, ώστε να γίνει η Ελλάδα πιο φτηνός προορισμός διακοπών εάν όλοι οι άλλοι Ευρωπαίοι χάνουν τις δουλειές τους και ακυρώνουν τα σχέδιά τους για διακοπές». Το παραπάνω τονίζει ο Τζορτζ Ιρβιν, καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, σε άρθρο του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία».

Επιβεβαιώνεται έτσι, ακόμα μια φορά, ότι η βασική αιτία πτώσης του τουρισμού βρίσκεται στο γεγονός ότι οι λαοί - τόσο ο ελληνικός όσο και των υπολοίπων κρατών της ΕΕ - βρίσκονται αντιμέτωποι με σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, με μειώσεις μισθών, με ανεργία, με υποαπασχόληση και ανασφάλεια. Οτι το δικαίωμα στις διακοπές αφορά όλο και λιγότερους. Αυτό πλήττει τον τουρισμό και φυσικά δεν είναι αποτέλεσμα των αγώνων που κάνουν σε όλη την ΕΕ οι εργαζόμενοι, προκειμένου να διασώσουν ορισμένα δικαιώματα και να διεκδικήσουν ζωή με αξιοπρέπεια. Είναι το αποτέλεσμα της ίδιας της σκληρής αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας, προκειμένου να βγει σχετικά αλώβητο από την κρίση το κεφάλαιο και να ανοίξει ο δρόμος προς την ανάκαμψη και την κερδοφορία των μονοπωλίων.

Τηλεοπτικός αποπροσανατολισμός...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ των απογευματινών δελτίων πια! «Εβδομάδα Γολγοθάς για την κυβέρνηση», «Τεστ για την κυβέρνηση», «Δύσκολα τα πράγματα για την κυβέρνηση»! Κι όλα αυτά για το ασφαλιστικό και το εργασιακό...

Τι να κάνουμε δηλαδή; Να λυπηθούμε το κυβερνητικό επιτελείο για τις - όποιες φημολογούμενες - δυσκολίες έχει στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα;

Να αρχίσουμε να συμπάσχουμε στον υποτιθέμενο πόνο και τις δυσκολίες τους; Να αγωνιούμε και να αγχωνόμαστε;

Που πολύ αμφιβάλλουμε αν υπάρχουν διαφωνίες δηλαδή, μια και η κριτική που ασκούν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ σε τίποτε δεν έχει να κάνει με την περικοπή εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Δηλαδή, για να καταλάβουμε ποιος θα θιγεί με αυτά που προωθούνται; Οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι ή τα ΠΑΣΟΚικά επιτελεία που θα κουραστούν - όπως λένε - να «ευθυγραμμίσουν» τους βουλευτές τους;

Εδώ που τα λέμε άλλωστε, έχουν «ευθυγραμμισμένους» τους βουλευτές του ΛΑΟΣ, της ΝΔ ...στους δικούς τους θα ζοριστούν;

ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ το ξεχάσουμε, ο Α. Λοβέρδος δήλωσε ότι θα ...εγγυηθούν «ένα αξιοπρεπές επίπεδο συντάξεων»!

Αφήνουμε κατά μέρος ότι για οποιονδήποτε ζει σε αυτή την χώρα τους τελευταίους μήνες οι λέξεις «Λοβέρδος» και «εγγύηση» θεωρούνται ...μη συμβατές.

Ομως όποιος όντως μπορεί να στηρίξει μια τέτοια δήλωση (ιδίως αν είναι στην κυβέρνηση) δε μιλάει με ...γενικούρες και αοριστίες. Μιλάει με αριθμούς συγκεκριμένους.

Αλλά τι να πει; Για 200, 300 και 400 ευρώ στην καλύτερη; Ακόμη και αυτός δεν τολμά να αποκαλέσει αυτές τις συντάξεις αξιοπρεπείς. Ομως, τέτοια πράγματα εννοεί...

'Η και ακόμη χειρότερα γιατί, ως γνωστόν, όλο το ασφαλιστικό συνδέεται με τις οικονομικές δυνατότητες των Ταμείων (όπως τις εννοούν) και το μέσο όρο ζωής (όπως τον μετράνε).

«Σιγουριά» και «αλλαγή»

Οι συνεντεύξεις του Γ. Α. Παπανδρέου έχουν πάντα το ενδιαφέρον τους, ιδιαίτερα στα σημεία που εξηγούν την κυβερνητική πολιτική, την ενεργοποίηση δηλαδή του Καιάδα για εκατομμύρια εργαζόμενους της χώρας. Στη συνέντευξη που παραχώρησε στη χτεσινή «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», είπε: «Η δική μας αντίληψη συνδυάζει την προστασία του εργαζόμενου, του συνταξιούχου, του νέου, του αδύναμου, με την επένδυση, στην εξέλιξη, στην αλλαγή, στην καινοτομία. Χρειάζονται και τα δύο: και σιγουριά και αλλαγή». Και επειδή η επιθετικότητα σε βάρος του ΚΚΕ πρέπει να επιβεβαιώνεται ως συστατικό των επιλογών Παπανδρέου, μέμφεται τους κομμουνιστές επειδή αντιδρούν στα κυβερνητικά μέτρα, υποστηρίζοντας ότι «μένουν προσκολλημένοι στο χτες, σαν να μας λένε ότι καθήκον μας είναι μόνο να προστατέψουμε τον εργαζόμενο που μπήκε στη δουλειά ξέροντας γραφομηχανή και να μην του πούμε ποτέ πως πρέπει να μάθει να αξιοποιεί τον ηλεκτρονικό υπολογιστή».

Το καταλαβαίνουν οι πάντες ότι είναι πρόκληση να λες ότι εξασφαλίζεις «σιγουριά» για εργαζόμενους και συνταξιούχους, ή νέους και αδύναμους, εφαρμόζοντας ένα σύνολο μέτρων, κοινός παρανομαστής των οποίων είναι η καθολική μείωση των λαϊκών εισοδημάτων, η ονομαστική μείωση των μισθών και συντάξεων, η κατάργηση του βασικού μισθού για τους νέους, η επιμήκυνση των ορίων συνταξιοδότησης και μαζί η νέα επιδείνωση στις εργασιακές σχέσεις, η απελευθέρωση των απολύσεων, η τεράστια αύξηση της έμμεσης φορολογίας και πάει λέγοντας.

Το ίδιο προκλητικό είναι που επί μήνες τώρα, και ενώ κλιμακώνεται το μακέλεμα των εργαζομένων, κλίνει τις «επενδύσεις στην καινοτομία» σε όλες τις πτώσεις. Γιατί δε μας λέει τους λόγους της καθυστέρησης; Μα, επειδή πρόκειται για επιχειρηματικές επενδύσεις, που, για να γίνουν, υπάρχει η βασική προϋπόθεση του εξασφαλισμένου κέρδους. Επειδή ξέρει ότι η οικονομική κρίση καθιστά απαγορευτικές τις όποιες επενδύσεις, αν δεν προηγηθεί μεγάλη καταστροφή των υπαρχουσών παραγωγικών δυνάμεων. Επειδή επιδιώκει τον αποπροσανατολισμό και την αποχαύνωση των εργαζομένων, που τους θέλει να δέχονται αγόγγυστα τα αντιλαϊκά μέτρα. Επειδή, τώρα, μαζί με την ΕΕ, σχεδιάζει τη νέα γενιά των κινήτρων προς τους επιχειρηματίες, που θα είναι ένας συνδυασμός ακόμα μεγαλύτερου ψαλιδίσματος σε μισθούς - συντάξεις και άλλα δικαιώματα των εργαζομένων και οικονομικές ενισχύσεις προς το κεφάλαιο, σύμφωνα και με τη στρατηγική «ΕΕ-2020», ως συνέχεια της στρατηγικής της Λισαβόνας, δηλαδή συνεχείς αντεργατικές αναδιαρθρώσεις.

Εκεί όμως που ο πρωθυπουργός σπάει όλα τα κοντέρ είναι ο παραλληλισμός που κάνει με τις «αλλαγές» στις οποίες αντιτίθενται οι κομμουνιστές. Επειδή, λέει μένουμε προσκολλημένοι στις ...γραφομηχανές. Αυτοί που μαζί με τη ΝΔ έδιναν κρατικό χρήμα στο κεφάλαιο για να μεγαλώνει τη δύναμή του, που εφάρμοζαν πολιτική εξανδραποδισμού των εργατών, των φτωχών αγροτών, των μικρών ΕΒΕ, που παρέδιδαν στους μεγαλοεπιχειρηματίες το Δημόσιο, με ιδιωτικοποιήσεις και ΣΔΙΤ, ως δικό τους βιλαέτι, αυτοί που μέσα από το δικό τους σύστημα αξιών διακυβέρνησης έγιναν πρυτάνεις στη διδασκαλία της εξαγοράς, της διαφθοράς, που υπηρετούν το σύστημα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, το οποίο προκαλεί κρίσεις και καταστροφές, πάει πολύ να κάνουν τέτοιες αναφορές.

Οι κομμουνιστές βρίσκονταν πάντα στην πρωτοπορία των αγώνων για αλλαγή, ανάπτυξη και πρόοδο. Μόνο που ανάπτυξη και πρόοδος στην κοινωνία μπορεί να εξασφαλιστεί όταν κριτήριο της κοινωνίας είναι οι ανάγκες και τα συμφέροντα του λαού. Ολα τα άλλα είναι εκ του πονηρού.

Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Η δική μας ηθική

Τη σκυτάλη της αντιΚΚΕ επίθεσης που σήκωσε από τη στήλη του ο Μανδραβέλης της «Καθημερινής», ο Παπαδημητρίου και ο Πορτοσάλτε στον «ΣΚΑΪ» αντιγράφοντας γνωστό site της ατιμίας, πήρε η εφημερίδα «ΠΑΡΟΝ», αναπαράγοντας ψεύδη περί μειώσεων των αμοιβών των εργαζομένων στον «Ριζοσπάστη». Η εφημερίδα που για τους δικούς της λόγους θέλησε να πάρει τη σκυτάλη των προβοκατόρικων δημοσιευμάτων ισχυρίζεται ότι «η μείωση των μισθών στον "Ριζοσπάστη" δεν διαψεύδεται»(!) και τραβάει παραπέρα το σχοινί γράφοντας πως «μια κομμουνιστική επιχείρηση (...) πρώτη εφαρμόζει στους εργαζομένους της τα μέτρα του ΔΝΤ». Φαίνεται πως τραβά και αυτή την αλήθεια που τη βολεύει. Γιατί ο «Ριζοσπάστης» απάντησε. Με άρθρο δημοσιογράφου του. Κάνει, λοιπόν, πως δεν καταλαβαίνει; Αυτό φαίνεται, αν και ξέρει, αφού βαφτίζει επιχειρήσεις τον «Ριζοσπάστη» και τον «902» και μάλιστα επιχειρήσεις που εφαρμόζουν τα μέτρα κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ. Ας κοιτάξουν αλλού για επιχειρήσεις. Αν η εφημερίδα «ΠΑΡΟΝ», όπως και οι άλλες εφημερίδες, είναι επιχειρήσεις, ο «Ριζοσπάστης» δεν είναι. Οσο για τη σχέση των κομμουνιστών δημοσιογράφων με την εφημερίδα του ΚΚΕ, την ξέρουν. Τα κομματικά μέλη και στελέχη, σε όποια δουλειά του Κόμματος κι αν είναι αυτά χρεωμένα, ποτέ δεν εξάρτησαν αυτήν τη σχέση με μισθούς και συμβάσεις. Ούτε με μονιμότητα χρέωσης στα καθήκοντά τους. Ως απλοί στρατιώτες του Κόμματος δρουν εκεί που προστάζουν οι ανάγκες της κομματικής δράσης. Και το ύψος του κομματικού μισθού είναι ανάλογο του επιπέδου του μεροκάματου των εργατών και όχι των μεγαλοδημοσιογράφων των αστικών Μέσων. Αυτή είναι η δική μας ηθική.