Copyright 2019 The Associated

Ολοκληρωτική καταστροφή στο σημείο που έπεσε ο πύραυλος

Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, ο πύραυλος («S-200») ήταν ρωσικής κατασκευής και ανήκε στο σύστημα αεράμυνας της Συρίας. Με δεδομένο ότι εκείνη τη νύχτα βρισκόταν σε εξέλιξη επίθεση του Ισραήλ στην περιοχή Χομς της Συρίας, το πιθανότερο είναι ο πύραυλος να εκτοξεύτηκε για να αναχαιτίσει κάποιον εχθρικό στόχο, αλλά κατέληξε στον κατεχόμενο Πενταδάκτυλο, προκαλώντας μεγάλες ζημιές.

Αυτή είναι η επίσημη εκδοχή των γεγονότων. Κανείς ωστόσο δεν έχει εξηγήσει πώς ο ρωσικός πύραυλος διένυσε απόσταση 120 χιλιομέτρων χωρίς να αυτοκαταστραφεί, όπως είχε τη δυνατότητα, ή γιατί δεν υπάρχει ακόμα, τόσες μέρες μετά, μια επίσημη ανακοίνωση από όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές για το τι ακριβώς συνέβη. Αλλες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για πύραυλο εδάφους - εδάφους, τύπου «scud», που αν επαληθευτούν, τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο...

Σε κάθε περίπτωση, οι εξελίξεις δημιουργούν πολλά ερωτήματα για την αξιοποίηση αυτού του περιστατικού, που θα μπορούσε να αποβεί μοιραίο για εκατοντάδες ανθρώπους, αν ο πύραυλος έπεφτε σε κατοικημένη περιοχή. Για παράδειγμα, σε μια πρώτη αντίδραση, η Τουρκία έθεσε θέμα ένταξης των Κατεχομένων στην αεράμυνά της, επιδιώκοντας τη δημιουργία ενός ακόμα τετελεσμένου, την ώρα που συζητιέται η επανέναρξη των συνομιλιών για το Κυπριακό.

Για να δούμε, όμως, ποιο είναι το έδαφος πάνω στο οποίο «τρέχουν» αυτές οι εξελίξεις:

• Η Τουρκία συνεχίζει τις προκλήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, με έρευνες και γεωτρήσεις, διεκδικώντας μερτικό από τον ενεργειακό πλούτο στην περιοχή και επεκτείνοντας τις αμφισβητήσεις της σε θαλάσσιες περιοχές όπου η Ελλάδα ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα. Με τον τρόπο αυτό, ασκεί πιέσεις για τη διευθέτηση του Κυπριακού, αλλά και των διαφορών στο Αιγαίο, στην κατεύθυνση της συνεκμετάλλευσης, όπως είναι η επίσημη «γραμμή» ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, αλλά και η «ατζέντα» της ελληνικής και της κυπριακής κυβέρνησης. Παράλληλα, η Τουρκία συνεχίζει το παζάρι με ΗΠΑ - ΝΑΤΟ για την επόμενη μέρα στην περιοχή, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον της στο αγκάθι των Κούρδων της Συρίας και του Ιράκ.
• Η κυβέρνηση στην Κύπρο έχει καταθέσει αίτημα επανέναρξης των συνομιλιών για το Κυπριακό, από εκεί που σταμάτησαν στο Κραν Μοντανά της Ελβετίας. Θυμίζουμε ότι ένα από τα βασικά στοιχεία του σχεδίου που διαμορφώθηκε εκεί, ήταν η αναβάθμιση του ΝΑΤΟ στο «σύστημα ασφάλειας» της Κύπρου και ευρύτερα της περιοχής, μετά από μια συμφωνία διευθέτησης του Κυπριακού. Από τότε βέβαια έχει τρέξει πολύ νερό στο αυλάκι της ΝΑΤΟποίησης του νησιού, με πιο πρόσφατο παράδειγμα το νομοσχέδιο Μενέντεζ - Ρούμπιο, που προβλέπει την άρση του εμπάργκο όπλων στην Κύπρο από τις ΗΠΑ, αλλά και την πιο δραστήρια εμπλοκή τους στους σχεδιασμούς για την Ενέργεια, βάζοντας την Κύπρο και το λαό της πιο ενεργά στο παιχνίδι των ανταγωνισμών στην περιοχή.
• Από τις ίδιες τις εξελίξεις προκύπτει ότι η επιδίωξη της Κύπρου να αναβαθμιστεί σε ενεργειακό κόμβο, μαζί με το Ισραήλ, την Αίγυπτο και την Ελλάδα, περνάει μέσα από την υλοποίηση του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού στην περιοχή. Ο σχεδιασμός αυτός, όμως, προϋποθέτει ταυτόχρονα τον συμβιβασμό ΗΠΑ - ΝΑΤΟ με την Τουρκία, για να παραμείνει στο δυτικό στρατόπεδο και βέβαια τον αποκλεισμό της Ρωσίας από την Ανατ. Μεσόγειο. Γι' αυτό οι ΗΠΑ, από τη μια, ασκούν πιέσεις για διευθέτηση του Κυπριακού στη βάση διχοτομικών λύσεων και συνδιαχείριση των υδρογονανθράκων με την Τουρκία και, από την άλλη, στέλνουν τελεσίγραφα στην Κυπριακή Δημοκρατία να διακόψει τις διευκολύνσεις που προσφέρουν τα λιμάνια της στο ρωσικό Πολεμικό Ναυτικό. Καθόλου τυχαία, στο νομοσχέδιο Μενέντεζ - Ρούμπιο συμπεριλήφθηκε «σύσταση» προς την Κυπριακή Δημοκρατία «να αρνηθεί τις λιμενικές υπηρεσίες σε πλοία της Ρωσικής Ομοσπονδίας που αναπτύσσονται για υποστήριξη της κυβέρνησης του Ασαντ στη Συρία» και «να τερματίσει τις υπάρχουσες συμφωνίες που επιτρέπουν πρόσβαση σε ρωσικές ναυτικές μονάδες σε λιμάνια».
• Η αντίδραση της Ρωσίας ήταν άμεση: Για το μεν Κυπριακό, ο Ρώσος ΥΠΕΞ δήλωσε ότι δεν θα δεχτεί καμιά αλλαγή στη «συμφωνημένη βάση επίλυσης του Κυπριακού», μια διευθέτηση δηλαδή που θα ενισχύει τον ΝΑΤΟικό παράγοντα και αντίστροφα θα αποδυναμώνει τη ρωσική παρουσία στο νησί και στην ευρύτερη περιοχή. Για το δε νομοσχέδιο Μενέντεζ - Ρούμπιο, χαρακτήρισε «απαράδεκτο» να αναμειγνύονται οι ΗΠΑ με τέτοιο σκαιό τρόπο στις σχέσεις Ρωσίας - Κύπρου. Προειδοποιεί μάλιστα ότι αν προχωρήσει ένας τέτοιος σχεδιασμός, η Ρωσία θα πάρει όλα τα μέτρα για να διασφαλίσει τα συμφέροντά της στην περιοχή...

Τι δείχνουν όλα τα παραπάνω; Οτι οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί οξύνονται στην περιοχή της Ανατ. Μεσογείου, ανάμεσα σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και Ρωσία, ενώ η βαθύτερη εμπλοκή της Κύπρου σ' αυτούς τους ανταγωνισμούς και στα ενεργειακά σχέδια για την απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο την καθιστά ολοένα και περισσότερο «μαγνήτη» μεγάλων κινδύνων για το λαό της.

Το βέβαιο είναι ότι η διευθέτηση του Κυπριακού με βάση παλιά και νέα διχοτομικά σχέδια αποτελεί προτεραιότητα για τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς, που δηλώνουν ότι ...«παρακολουθούν στενά» τις τουρκικές προκλήσεις και συνιστούν «αυτοσυγκράτηση από όλες τις πλευρές» (!), κάνοντας αβάντα στη δημιουργία τετελεσμένων από την Τουρκία.

Το παράδειγμα της Κύπρου είναι αποκαλυπτικό και πρέπει να βάλει σε εγρήγορση τον ελληνικό λαό. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζοντας και κλιμακώνοντας την πολιτική των προκατόχων της, μετέτρεψε τη χώρα σε μια απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση στρατιωτικής εφόρμησης στην περιοχή.

Προωθώντας το στόχο της γεωστρατηγικής αναβάθμισης της χώρας και της ανάδειξής της σε ενεργειακό και μεταφορικό κόμβο, ενσωματώνεται ολοένα και περισσότερο στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό, εγκλωβίζοντας το Αιγαίο και το Κυπριακό στους ευρύτερους ανταγωνισμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ με την Τουρκία.

Ταυτόχρονα, αναγνωρίζει «δικαιώματα» της Τουρκίας στο Αιγαίο, προωθεί το σενάριο της «συνεκμετάλλευσης» μέσα από μια συμφωνία - πακέτο με την Τουρκία και παραδίδει τον ενεργειακό πλούτο της χώρας στα πολυεθνικά μονοπώλια, εμφανίζοντας την παρουσία τους στην ελληνική υφαλοκρηπίδα ως «ασπίδα» τάχα για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Οπως ο κυπριακός, έτσι και ο ελληνικός λαός, με ευθύνη των κυβερνήσεών τους και για τα συμφέροντα της αστικής τάξης, βρίσκονται εν μέσω διασταυρούμενων «πυρών» και ανταγωνισμών με απρόβλεπτους κινδύνους.

Γι' αυτό πρέπει οι εξελίξεις στην περιοχή να αποτελέσουν κριτήριο ψήφου στις εκλογές αυτής της Κυριακής. Να καταδικαστούν ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και τα άλλα κόμματα που «τρέχουν» τον επικίνδυνο αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό. Να δυναμώσει το ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που τον αντιπαλεύει και δίνει όλες του τις δυνάμεις για την ανάπτυξη της αντιιμπεριαλιστικής πάλης του λαού, την οικοδόμηση σχέσεων φιλίας και αμοιβαίου συμφέροντος με τον τουρκικό και τους άλλους λαούς της περιοχής, με την εξουσία και την οικονομία στα χέρια τους.

Η ενίσχυση του ΚΚΕ θα στείλει μήνυμα αγωνιστικής ανάτασης και στους άλλους λαούς, θα δυναμώσει την ελπίδα ότι ο σημερινός αρνητικός συσχετισμός που τους βαραίνει δεν είναι ανίκητος.

Το τουρκικό υποβρύχιο «Gur S-357» (μήκους 62 μέτρων και βάρους περίπου 400 τόνων) αγκυροβόλησε την Παρασκευή στο λιμάνι της Κερύνειας, στην κατεχόμενη Κύπρο, όπως μετέδωσαν ελληνοκυπριακά και τουρκικά ΜΜΕ, που συνέδεαν την εμφάνισή του με δραστηριότητα των γεωτρύπανων «Γιαβούζ» και «Πορθητής», τα οποία κλιμακώνουν την τουρκική προκλητικότητα. Την ίδια ώρα ανακοινώθηκε η νέα τουρκική NAVTEX 0763/19, που δεσμεύει για τις 7 Ιούλη (μέρα των βουλευτικών εκλογών) περιοχή μεταξύ της Ρόδου και του Καστελόριζου για στρατιωτική άσκηση.

Στο μεταξύ, ο «αντιπρόεδρος» της «κυβέρνησης» του ψευδοκράτους, Κουντρέτ Οζερσάι, συμμετέχοντας σε συζήτηση στη Γενεύη για το Κυπριακό, μίλησε για «εναλλακτικές επίλυσής του» και ταυτόχρονα για τη «συνδιαχείριση των υδρογονανθράκων».

Σε μια παράλληλη εξέλιξη, ο επικεφαλής της Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας της Τουρκίας, Ισμαήλ Ντεμίρ, δήλωσε ότι «την επόμενη εβδομάδα θα δείτε να υλοποιείται η συμφωνία για τους "S-400"», τα συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας που η Τουρκία έχει συμφωνήσει να αγοράσει από τη Ρωσία, παρά τις έντονες αντιδράσεις ΗΠΑ - ΝΑΤΟ.