Με διαφορά λίγων ημερών, ο πρωθυπουργός ανέπτυξε στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ, στο συνέδριο του ΣΕΤΕ και στη διεθνή ναυτιλιακή έκθεση «Ποσειδώνια» τον κυβερνητικό σχεδιασμό για την ακόμα μεγαλύτερη στήριξη του βιομηχανικού, τουριστικού και εφοπλιστικού κεφαλαίου, στην εποχή της ανάκαμψης των κερδών τους.

Ολα όσα οι εκπρόσωποι του εγχώριου κεφαλαίου σκιαγράφησαν σε αδρές γραμμές, αμέσως μετά ο Αλ. Τσίπρας τα εξειδίκευσε και συγκεκριμενοποίησε, απαριθμώντας συγκεκριμένες δράσεις τόνωσης της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας του και επιβεβαιώνοντας ότι η κυβέρνησή του έχει για «μπούσουλα» τις αξιώσεις που κατά καιρούς ευθαρσώς διατυπώνει η εγχώρια αστική τάξη.

Στις υποδείξεις του προέδρου του ΣΕΒ Θ. Φέσσα για «μεταρρυθμιστική υπέρβαση» ως «απαραίτητη προϋπόθεση για την προσέλκυση επενδύσεων», για «ειδικά φορολογικά κίνητρα για να προσελκύσουμε καινοτόμες επιχειρήσεις», για «λιγότερη γραφειοκρατία» και για «συναπόφαση στον εκπαιδευτικό σχεδιασμό», στις συστάσεις του προέδρου της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών Θ. Βενιάμη για «ανταγωνιστικές συνθήκες λειτουργίας», για «μέτρα υποστήριξης της διεθνούς φυσιογνωμίας» της ναυτιλίας κ.ά., ο πρωθυπουργός δεσμεύτηκε για:

-- Συνέχιση της πολιτικής φορολογικών προνομίων και της φοροασυλίας για το κεφάλαιο με δεδομένη τη φορολεηλασία του λαού. Οπως είπε, «τα επόμενα χρόνια προβλέπονται δημοσιονομικά περιθώρια (...) Θα τα αξιοποιήσουμε και αυτά τα περιθώρια με υπευθυνότητα και σχέδιο, αποσκοπώντας (...) στη μείωση των φορολογικών βαρών με παράλληλη ενίσχυση των αναπτυξιακών ρυθμών...».

-- Αλλα μέτρα διευκόλυνσης των βιομηχάνων όπως: «Μείωση του ενεργειακού κόστους (...) ουσιαστικές θεσμικές παρεμβάσεις για τη βελτίωση του οικονομικού περιβάλλοντος (...) ένα απλό συνεκτικό και σαφές πλαίσιο αδειοδότησης και εποπτείας των επιχειρήσεων (...) δράσεις κτηματογράφησης, κύρωσης των δασικών χαρτών και χωρικού σχεδιασμού (...) αλλαγές στο δικαστικό και φορολογικό σύστημα (...) ώστε να μην εγκαταλείπονται επενδύσεις εξαιτίας καθυστερήσεων», όπως επίσης και «αναβάθμιση των υποδομών που χρειάζεται η ελληνική ναυτιλία» κ.ο.κ. Πρόκειται για το σύνολο των αναδιαρθρώσεων που περιλαμβάνονται και στο λεγόμενο «αναπτυξιακό σχέδιο» που παρουσίασε η κυβέρνηση και αφορούν τα «θέλω» των επιχειρηματικών ομίλων. Ενδεικτικά, ο Θ. Φέσσας έλεγε λίγο μετά ότι «υπάρχει πολλή δουλειά να γίνει ακόμη. Στο Ασφαλιστικό, στη δημόσια διοίκηση, στη χωροταξία, στις αδειοδοτήσεις, στη δικαιοσύνη, στην απελευθέρωση των αγορών».

-- Πακτωλό «ζεστού» χρήματος για το κεφάλαιο.«Το νέο πλαίσιο για τα "κόκκινα" δάνεια και ο εξωδικαστικός συμβιβασμός θα απελευθερώσουν επιπλέον ρευστότητα...», σημείωνε χαρακτηριστικά την περασμένη βδομάδα ο πρωθυπουργός στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ, δείχνοντας προς τα μέτρα που για τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες σηματοδοτούν ένταση πλειστηριασμών και εκβιασμών καθώς και ξήλωμα δικαιωμάτων, αλλά και μέτρα διευκόλυνσης της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης και «ξεκαθαρίσματος του τοπίου» από αυτοαπασχολούμενους και επαγγελματίες. Πάνω σε αυτό το έδαφος, ο πρωθυπουργός διαπίστωσε ότι οι τράπεζες θα «είναι πάλι έτοιμες να αναλάβουν σταδιακά το διαμεσολαβητικό ρόλο τους στη χρηματοδότηση της ανάπτυξης. Σε αυτές έρχονται να προστεθούν δυναμικές πηγές ρευστότητας και επενδυτικών πόρων όπως το ΕΣΠΑ, το σχέδιο Γιούνκερ, η υπό σύσταση Αναπτυξιακή Τράπεζα και ειδικά επενδυτικά σχήματα που θα διευκολύνουν τη συμμετοχή ιδιωτών αλλά και τον επιμερισμό του ρίσκου».

-- Παρεμβάσεις στην Παιδεία για ακόμα πιο σφιχτή σύνδεσή της με τις ανάγκες του κεφαλαίου, με τον πρωθυπουργό να δεσμεύεται «να εφαρμόσουμε μια εκπαιδευτική πολιτική που να συνδέεται με τις ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης, τη διαρκή εκπαίδευση και την επανακατάρτιση», ως απάντηση στην απαίτηση του ΣΕΒ να κλείσει «το χάσμα δεξιοτήτων μεταξύ αγοράς εργασίας και εκπαιδευτικού συστήματος» που δημιουργεί «σοβαρό κίνδυνο να εγκλωβιστούμε στην κατηγορία των χωρών χαμηλής εξειδίκευσης, παραγωγικότητας...» και την «επισήμανση» ότι «ως Ελληνες εργοδότες, διεκδικούμε μερίδιο ευθύνης και συναπόφασης στον εκπαιδευτικό σχεδιασμό».

Την ίδια ώρα με τα «λόγια συμπάθειας» και τις αοριστολογίες χωρίς αντίκρισμα για τους εργαζόμενους στη Βιομηχανία, στους ναυτεργάτες όπως και τους εργαζόμενους στον Τουρισμό, ο Αλ. Τσίπρας όχι μόνο επιχείρησε να κρύψει ότι «ραχοκοκαλιά» της «ανάπτυξης» προς όφελος του κεφαλαίου είναι τα αντεργατικά μέτρα που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μονιμοποιεί και επεκτείνει παραπέρα, αλλά επιπλέον επιχείρησε να «βαφτίσει» τους μηχανισμούς ενσωμάτωσης και «κοινωνικού εταιρισμού» που ενισχύει η κυβέρνηση κατ' απαίτηση του κεφαλαίου ως ενδεικτικούς τάχα για το γεγονός ότι τα συμφέροντα του κεφαλαίου συμβιβάζονται με αυτά των εργαζομένων.

Ενδεικτικά, την ώρα που ο πρόεδρος του ΣΕΒ σημείωνε ότι «χρειαζόμαστε μια νέα κοινωνική συμφωνία εργαζομένων και εργοδοτών, με όρους μέλλοντος και όχι παρελθόντος», προσθέτοντας ότι «σε συνεργασία με την ΓΣΕΕ, για θέματα ανάπτυξης της εργασίας, διαμορφώνουμε ένα στρατηγικό σχέδιο επανακατάρτισης του ανθρώπινου δυναμικού», ο πρωθυπουργός όχι μόνο «ξέκοβε» κάθε κουβέντα για ανάκτηση απωλειών, λέγοντας ότι η έξοδος από τα μνημόνια «δεν θα τα αλλάξει όλα στη ζωή μας απότομα και θεαματικά», αλλά επιπλέον «έντυνε» την απαίτηση του κεφαλαίου για «ταξική ειρήνη» με το παραμύθι της «δίκαιης ανάπτυξης» που τάχα «μπορεί να συμφιλιώσει την ανάγκη για ανταγωνιστικότητα σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, με την απαίτηση για αξιοπρεπή διαβίωση (...) Είναι ο μόνος τρόπος να εμπνεύσουμε εμπιστοσύνη στα συλλογικά προτάγματα (...) και έτσι να ισχυροποιήσουμε και πάλι τις δημοκρατίες μας, που κινδυνεύουν από έλλειμμα εσωτερικής κοινωνικής συνοχής».

Αξίζει ακόμη να σημειωθεί, σε άλλη μια επιβεβαίωση ότι τα συμφέροντα του κεφαλαίου όσο και ειδικότερα ο «στρατηγικός» στόχος για την ανάδειξη της χώρας σε κόμβο Ενέργειας και Μεταφορών υποβάλλουν τους «πρωταγωνιστικούς» ρόλους που διεκδικεί η κυβέρνηση στα επικίνδυνα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή, ότι και στις τρεις παρεμβάσεις του ο Αλ. Τσίπρας υπογράμμισε ως «το άλλο μισό» της στρατηγικής για την ανάκαμψη του κεφαλαίου την προσπάθεια «ενίσχυσης της γεωπολιτικής δυναμικής» της χώρας στην ευρύτερη περιοχή.

Ετσι, στους βιομήχανους μίλησε για «στάση που (...) αποκαθιστά την πρωταγωνιστική θέση της χώρας στα Βαλκάνια, κάτι που θα έχει ευρύτερες ευεργετικές συνέπειες (...) και στον τομέα της οικονομίας και στον τομέα της επιχειρηματικότητας, δημιουργώντας μια νέα δυναμική ανάπτυξης στην περιοχή μας...».

Στους εφοπλιστές μίλησε για «συνειδητή επιλογή, για οικονομικούς αλλά και για γεωπολιτικούς σκοπούς, να αξιοποιήσουμε τη γεωστρατηγική μας θέση στο ΝΑ άκρο της Μεσογείου, ως το σημείο συνάντησης τριών ηπείρων και σύνδεσης τριών θαλασσών (Μεσόγειος, Μαύρη Θάλασσα και Ινδικός Ωκεανός), και να εμβαθύνουμε τους εμπορικούς μας δεσμούς, με τις ανερχόμενες δυνάμεις της Ασίας που ενισχύουν την παρουσία τους στις αγορές της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής».

Ενώ στον ΣΕΤΕ σημείωσε ότι «ένας από τους παράγοντες που συνέτεινε ώστε να έχουμε κατά τα τρία τελευταία χρόνια διαδοχικά ρεκόρ στον Τουρισμό, ήταν το γεγονός ότι η χώρα μας παρέμεινε πυλώνας σταθερότητας και ασφάλειας σε μια εύθραυστη ευρύτερη περιοχή. Θέλω, λοιπόν, να σας διαβεβαιώσω ότι είμαστε σε διαρκή εγρήγορση (...) για να διασφαλίζουμε με τον καλύτερο τρόπο τη θέση και τα συμφέροντα της χώρας, ενισχύοντας ακόμη περισσότερο το ρόλο και την εικόνα της πιο σταθερής και ασφαλούς χώρας στην περιοχή μας».