ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 6 Ιούνη 2013
Σελ. /32
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΑΝΕΡΓΙΑ
Καλπάζει με ασύλληπτους ρυθμούς

Μιλούν στο «Ριζοσπάστη» δυο νέα άνεργα παιδιά από την Επιτροπή Ανέργων στην περιοχή των Αγ. Αναργύρων

Εκατοντάδες οι άνεργοι που επισκέπτονται καθημερινά τα υποκαταστήματα του ΟΑΕΔ

Icon

Εκατοντάδες οι άνεργοι που επισκέπτονται καθημερινά τα υποκαταστήματα του ΟΑΕΔ
«... Είμαι 42 χρόνων, προσπάθησα για 20 ολόκληρα χρόνια να κάνω ένα παιδί, ό,τι λεφτά έβγαζα από τη δουλειά καταλαβαίνετε ότι πήγαιναν όλα στους γιατρούς.

Εκεί που τα παράτησα, ήρθε το παιδί. Σήμερα είναι 2 ετών. Εχω να δουλέψω 3 χρόνια και ζω και εγώ από τη μάνα μου που έχει άλλα 6 παιδιά.

Σήμερα (σ.σ. τις προηγούμενες μέρες) ήθελα να πάω να δω τον πατέρα μου στο νοσοκομείο. Μαζί με τα αδέρφια μου δεν είχαμε όλοι μαζί 5 ευρώ για να βάλουμε βενζίνη στο αυτοκίνητο. Τελικά, πήγαμε και δεν είχαμε να του πάμε ούτε ένα μπουκαλάκι νερό. Φεύγοντας μας έδωσε και 5 ευρώ ο πατέρας μου. Εχω αρχίσει να ντρέπομαι...».

Η παραπάνω μαρτυρία ανήκει σε έναν - από τους πολλούς - άνεργο των Αγ. Αναργύρων που ζει στη φτώχεια αλλά αναζητά την αιτία, ψάχνει τη λύση και έκανε το πρώτο βήμα, συμμετέχοντας στην εκδήλωση - συζήτηση που έκανε η Επιτροπή Ανέργων στην περιοχή των Αγ. Αναργύρων την περασμένη Τετάρτη. Μια περιοχή, που, όπως περιγράφουν μέλη της Επιτροπής, έχει πληγεί από την ανεργία, τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Σε μια περιοχή που καθημερινά κατά εκατοντάδες οι άνεργοι συνωστίζονται στο τοπικό Υποκατάστημα του ΟΑΕΔ μήπως βρουν δουλειά. Σε μια περιοχή που πληθαίνουν τα σπίτια που το φως είναι σβηστό, που ο θερμοσίφωνας δεν ανάβει, που η κουζίνα δε λειτουργεί, γιατί δεν υπάρχει ρεύμα. Αυτή είναι η πραγματικότητα, όσο και να επιχειρούν τα κυβερνητικά επιτελεία να πείσουν ότι έρχεται η... «λύση». Που χωρίς ντροπή πανηγυρίζουν για τα προγράμματα ανακύκλωσης των ανέργων, τα ξεροκόμματα που αυτά προσφέρουν για λίγους μήνες, την ίδια στιγμή που οι εργοδότες απολαμβάνουν τζάμπα και ανασφάλιστο εργατικό δυναμικό.


Η Λαϊκή Επιτροπή των Αγ. Αναργύρων και η Επιτροπή Ανέργων, που μετρά δυο χρόνια δράσης, δίνουν καθημερινά τη μάχη «για να βγουν οι άνεργοι από το σπίτι τους», για να «δυναμώσει η αλληλεγγύη», για «να φωτίσουν τις αιτίες και τους ενόχους», «για να αφυπνίσουν», «για να συσπειρώσουν στον καθημερινό αγώνα για μέτρα ανακούφισης των ανέργων», «για να μην αισθάνονται ένοχοι οι άνεργοι για την κατάστασή τους», για «να δυναμώσει ο ενιαίος αγώνας ανέργων και εργαζομένων για μια άλλη κοινωνία».

Η ανεργία και η φτώχεια παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις

Στους Αγ. Αναργύρους, την περασμένη Τετάρτη, μιλήσαμε με δυο νέα παιδιά, την Ειρήνη και τον Γιώργο, άνεργοι και οι δύο και μέλη της Επιτροπής Ανέργων. Μας είπαν για την κατάσταση στην περιοχή, για το πώς οι ίδιοι αντιμετωπίζουν την ανεργία και πώς καθημερινά οργανώνουν την παρέμβασή τους για να βρεθούν κοντά στους ανέργους, να συζητήσουν μαζί τους, να τους συσπειρώσουν στις μικρές και μεγάλες μάχες μαζί με τους εργαζόμενους.

«Υπάρχουν πολλές οικογένειες στην περιοχή σε πολύ κακή κατάσταση», μας λέει ο Γιώργος. «Βγαίνουμε εξορμήσεις, μπαίνουμε σε σπίτια και μυρίζουν, γιατί δεν έχουν ρεύμα και νερό για να καθαρίσουν. Βρίσκονται σε κακή ψυχολογική κατάσταση. Υπήρχε, για παράδειγμα, οικογένεια στο Καματερό που είχε βάλει τσουκάλι στην αυλή και έκαιγαν ξύλα για να βράσουν μια κατσαρόλα με λάχανο. Η κατάσταση είναι τραγική σε πολλά σπίτια. Εχουμε πάει σε άλλο σπίτι το χειμώνα και μας είπε ο άνθρωπος εκεί ότι είχε να κάνει ζεστό μπάνιο δυο μήνες».

Η Ειρήνη είναι άνεργη τους τελευταίους τέσσερις μήνες. Είναι μηχανολόγος - μηχανικός αλλά δεν έχει πάρει το πτυχίο. «Πριν μείνω άνεργη δούλευα για πέντε μήνες στο δήμο των Αγ. Αναργύρων μέσω Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης (ΜΚΟ) με τα προγράμματα του ΕΣΠΑ. Πριν από αυτό ήμουν και πάλι άνεργη για ορισμένους μήνες και πριν δούλευα στην "e value". Γενικά, τα τελευταία χρόνια της ζωής μου πάνε κάπως έτσι. Δηλαδή, δουλεύω γύρω στους 6 με 7 μήνες και τους υπόλοιπους είμαι άνεργη. Μάλιστα, από το τελευταίο πρόγραμμα είμαι ακόμα απλήρωτη αλλά σε καλύτερη μοίρα από άλλους εργαζόμενους σε αυτά τα προγράμματα. Εμείς είχαμε φτιάξει σωματειακή επιτροπή στο δήμο και μετά από πολλές κινητοποιήσεις είχαμε καταφέρει να πληρωνόμαστε κάθε δυο μήνες και τώρα μας οφείλεται μισός μήνας. Υπάρχουν άλλοι που τελείωσαν το 5μηνο και δεν έχουν πάρει καθόλου λεφτά. Σε αυτά τα προγράμματα παίρναμε 625 ευρώ μισθό και τίποτα άλλο, ούτε επιδόματα, ούτε ασθένεια, ούτε άδεια, τίποτα».

«Τώρα - όπως εξήγησε η Ειρήνη - ζω με τους γονείς μου και παίρνω 360 ευρώ επίδομα ανεργίας. Τα 360 ευρώ ακόμα και αν δεν έχεις κάποια υποχρέωση, όπως νοίκι, λογαριασμούς, κ.λπ., δεν φτάνουν για να καλύψεις τα έξοδά σου. Επειδή το πρόβλημα είναι συνολικότερο και, παρά το γεγονός ότι η μητέρα μου δουλεύει, χρειάζεται και εγώ να συμβάλω πολλές φορές στα έξοδα του σπιτιού, καθώς από τα τέσσερα μέλη της οικογένειας δουλεύουν τα δύο».

Από την περασμένη Τετάρτη ο Γιώργος είναι και ανασφάλιστος

Ο Γιώργος, είναι δυο χρόνια άνεργος και είναι ηλεκτρονικός. Δούλευε περίπου 4 χρόνια σπαστά. Τελευταία δούλευε σε μια κατασκευαστική εταιρεία αυτοματιστής. Τελείωσε η σύμβαση και απολύθηκε. Να ποιοι ήταν οι όροι απασχόλησής του: «δούλευα 3 μέρες τη βδομάδα και έπαιρνα μισθό 400 ευρώ. Βέβαια, δούλευα περισσότερες μέρες αλλά δεν με ασφάλιζαν για τις επιπλέον. Απολύθηκα και από τότε δεν μπορώ να βρω δουλειά. Δεν υπάρχει τίποτα, ειδικά στην ειδικότητά μου. Τον πρώτο χρόνο έψαχνα να βρω στην ειδικότητα. Δεν υπάρχει τίποτα γιατί οι κατασκευαστικές έχουν πάει φούντο».

Ο Γιώργος δεν ήταν ο μόνος άνεργος στο σπίτι του. «Μένω με τη μητέρα μου - αναφέρει - η οποία τώρα βρήκε δουλειά. Ηταν ένα χρόνο άνεργη, δούλευε συνοδός σε σχολικό λεωφορείο για ένα χρόνο και αυτή για 4 ώρες τη μέρα και έπαιρνε 350 ευρώ μισθό. Απολύθηκε και τώρα οι συνοδοί σε εκείνο το σχολείο παίρνουν 200 ευρώ μισθό. Τώρα βρήκε δουλειά σαν πωλήτρια για 500 ευρώ μισθό». Πώς τα έβγαζαν πέρα; «Για ένα χρόνο έμπαινε στο σπίτι το επίδομα ανεργίας της μητέρας μου. Δύσκολα τα πράγματα με τη βοήθεια λίγο του πατέρα μου φτάναμε τα 500 ευρώ συνολικά έσοδα το μήνα. Καλύπταμε τις βασικές και μόνο τις βασικές ανάγκες, φαΐ, ρεύμα, τηλέφωνο και ό,τι μπορούσα εγώ με λίγα μεροκάματα από εδώ και από εκεί. Ο,τι έβγαζα τα έβαζα στο σπίτι "ρεφενέ" ας πούμε για να έχουμε στοιχειωδώς ένα χαρτζιλίκι».

«Χτες, (σ.σ. την περασμένη Τετάρτη) - μας είπε ο Γιώργος - είχα γενέθλια. Με τα "χρόνια πολλά" έληξε και η ιατροφαρμακευτική μου περίθαλψη στον ΟΑΕΔ, γιατί έκλεισα τα 29 και δεν με καλύπτει πλέον, αφού βάζει ως προϋπόθεση κάποια ένσημα που δεν τα έχω. Δηλαδή, να μη σου τύχει τίποτα. Εγώ βέβαια έχω άσθμα. Αυτή τη στιγμή έχω φάρμακα τα οποία κοστίζουν 100 ευρώ. Αν χρειαστεί να συνεχίσω τη θεραπεία, δεν θα την κάνω».

Θέλουμε να σπάσουμε τη μοιρολατρία

Την περασμένη Τετάρτη, η Επιτροπή των Ανέργων πραγματοποίησε μια συζήτηση - εκδήλωση για την ανεργία και ακολούθησε προβολή ταινίας. Οπως μας είπαν τα παιδιά, η Επιτροπή Ανέργων μαζί με την Λαϊκή Επιτροπή με σχέδιο και πρόγραμμα επιδιώκει να φτάσει σε κάθε άνεργο στην περιοχή, να τον φέρει στη δράση. Ηδη, μετρούν αρκετές παρεμβάσεις που αφορούν επανασυνδέσεις ρεύματος, για το σφράγισμα των βιβλιαρίων στο ΙΚΑ, στον ΟΑΕΔ, κ.λπ.

«Εχει συσπειρωθεί ένας κόσμος, άνεργοι, στην Επιτροπή Ανέργων και στη Λαϊκή Επιτροπή και εντείνουμε τις προσπάθειες γιατί η κατάσταση χειροτερεύει. Δεν είναι εύκολο γιατί οι άνεργοι κλείνονται στο καβούκι τους. Γι' αυτό επιχειρούμε και με τις εκδηλώσεις, με γλεντάκια, με προβολές ταινιών να βγει ο άνεργος από το σπίτι του, να πάρει μια ανάσα. Επιχειρούμε να τους γνωρίσουμε, να ανοίξουμε μαζί τους ουσιαστική συζήτηση. Και αυτή τη δουλειά θα τη συνεχίσουμε με μεγαλύτερη ένταση το επόμενο διάστημα», μας είπε ο Γιώργος.

Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι πριν από λίγο καιρό η Λαϊκή Επιτροπή μαζί με την Επιτροπή Ανέργων προχώρησε σε παρέμβαση για την επανασύνδεση ρεύματος σε μια πολύτεκνη οικογένεια που ήταν και οι δυο γονείς άνεργοι. Χρώσταγαν 2.500 ευρώ. «Με την κινητοποίησή μας, με παραστάσεις διαμαρτυρίας, αναγκάσαμε τη δημοτική αρχή να πληρώσει το ρεύμα. Με συστηματική δουλειά, οι γονείς αυτής της οικογένειας έχουν πια συμμετοχή στη Λαϊκή Επιτροπή, στις παρεμβάσεις που κάνει. Μάλιστα, επειδή έχουν παιδιά στο σχολείο δραστηριοποιούνται πλέον και συνδικαλιστικά στην Ενωση Γονέων».

Οπως εξήγησε η Ειρήνη: «Επικρατεί μοιρολατρία στους ανέργους, δεν βγαίνουν από το σπίτι, νιώθουν ότι δεν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα, ότι φταίει η "κακιά τους η μοίρα" για το γεγονός ότι είναι άνεργοι. Εκεί εμείς πρέπει να παρέμβουμε αποφασιστικά. Με συζητήσεις, μέσα από τη δράση να κατανοήσει ο άνεργος ότι δεν φταίει αυτός για την κατάστασή του, αλλά το ίδιο το σύστημα και αυτοί που το υπηρετούν. Να καταλάβουν ότι ο καθένας μόνος του δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Να συσπειρωθεί στην Επιτροπή, στο κλαδικό του σωματείο. Ανεργοι και εργαζόμενοι από κοινού να παλέψουν για μέτρα προστασίας των ανέργων. Ξέρουμε ότι το πρόβλημα της ανεργίας σε αυτό το σύστημα δε θα λυθεί, χρειάζεται άλλη εξουσία γι' αυτό ο αγώνας σήμερα πρέπει να βάζει αιτήματα για το μέλλον, για μια άλλη κοινωνία».



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ