Το Νοέμβρη του 2010 οι εργαζόμενοι της χώρας μας, εν μέσω της ανερχόμενης φτώχειας, ανεργίας και γενικευμένης ανασφάλειας, καλούνται να προσέλθουν στις κάλπες, προκειμένου να εκλέξουν τις τοπικές και περιφερειακές διοικήσεις του κράτους, με βάση τη νέα διοικητική αναδιάρθρωση, το γνωστό σχέδιο «Καλλικράτης». Η προαποφασισμένη από 10ετίας νέα αλλαγή της διοικητικής δομής είναι πλήρως εναρμονισμένη με την πολιτική στήριξης της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, που αποκτούν, μέσω των νέων θεσμών, μεγαλύτερες δυνατότητες δράσης και κερδοφορίας, αδειάσματος της τσέπης των εργαζομένων.

Οι εργαζόμενοι έχουν την ευκαιρία να μετατρέψουν αυτήν την εκλογική μάχη σε εφαλτήριο αντεπίθεσης. Να αποδείξουν ότι δεν είναι διατεθειμένοι, για μια ακόμη φορά, να δείξουν εμπιστοσύνη ή να πιστέψουν στα κόμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που ψήφισαν το 2009. Οτι δεν εμπιστεύονται την τύχη τους, το αύριο των παιδιών τους, στην Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ) - Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) - Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).

Οι εργαζόμενοι πρέπει να αναλογιστούν ότι ψηφίζοντας ΠΑΣΟΚ και ΝΔ εκχωρούν το δικαίωμα να υποστηρίζουν τα κόμματα αυτά ότι ο λαός συμφωνεί με τα βάρβαρα μέτρα «εξόδου από την κρίση», ότι ο λαός εθελοντικά δέχεται νέες θυσίες. Οι εργαζόμενοι πρέπει μαζικά να πάνε να ψηφίσουν και μπροστά στις κάλπες να σκεφτούν συνολικά την κατάσταση και τα προβλήματα που βιώνουν.

Η μάχη των τοπικών και περιφερειακών εκλογών του Νοέμβρη 2010 παίρνει, από τα ίδια τα πράγματα και ακόμα περισσότερο από ό,τι παλιότερα, λόγω των εξελίξεων τον τελευταίο χρόνο με την οικονομική καπιταλιστική κρίση, γενικό χαρακτήρα πολιτικής αναμέτρησης. Δεν έχει καμιά βάση ο διαχωρισμός των προβλημάτων σε προβλήματα στο χώρο εργασίας και προβλήματα στο χώρο κατοικίας, στο χώρο σπουδών. Τα λεγόμενα τοπικά προβλήματα είναι απόρροια των γενικών.

Δεν αποτελούν κριτήριο τα πρόσωπα ή οι επικεφαλής των συνδυασμών. Αυτό που καθορίζει την ταυτότητα και τις προθέσεις τους είναι ποια πολιτική δύναμη τους στηρίζει. Εχει σημασία η στάση των συνδυασμών απέναντι στα καθημερινά εργατικά, λαϊκά προβλήματα, απέναντι στις αιτίες και τη διέξοδο από την κρίση, από τη στάση σε μεγάλα προβλήματα, όπως είναι το Αιγαίο, η κατάσταση στα Βαλκάνια, το Κυπριακό. Σε όλα αυτά τα ζητήματα η Ελλάδα παίζει ρόλο. Ρόλο πάνω απ' όλα πρέπει να έχει ο λαός.

Η όξυνση της κατάστασης, με πρωταρχικές ευθύνες των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ εξαιτίας της πολιτικής που ακολούθησαν όλα τα προηγούμενα χρόνια και σήμερα, βάζει επιτακτικά το ζήτημα η λαϊκή ψήφος να εκφραστεί αποφασιστικά και μαζικά κατά της αντιλαϊκής πολιτικής, ως ψήφος καταδίκης του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, των άλλων κομμάτων που τους στηρίζουν, ως ψήφος απόρριψης των μέτρων που παίρνονται δήθεν για την «αντιμετώπιση της κρίσης και των ελλειμμάτων», ως ψήφος ενεργητικής αντίστασης και συμμετοχής στον αγώνα που αναπτύσσεται, για να μπούμε σε πορεία αλλαγής των συσχετισμών μέσα στο λαό, στη σκληρή αναμέτρηση των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που συγκρούονται στην ελληνική κοινωνία και διεθνώς, να κερδίζει έδαφος η αναγκαιότητα του άλλου δρόμου ανάπτυξης που έχει ανάγκη ο λαός και η χώρα.

Ο «Καλλικράτης», ο οποίος στη βασική του φιλοσοφία στηρίχτηκε στις αποφάσεις και συνθήκες της ΕΕ, εκπονήθηκε με όχημα την ΚΕΔΚΕ και την ΕΝΑΕ με τη συμφωνία στους στρατηγικούς στόχους, τη σύμπνοια και τη συνεργασία των στελεχών της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ διαμορφώνει 13 περιφερειακούς μηχανισμούς του κράτους και 325 τοπικούς - δημοτικούς κρατικούς μηχανισμούς. Οι νέες τοπικές διοικήσεις δεν έχουν καμιά σχέση με την έννοια της τοπικής «αυτοδιοίκησης», που άλλωστε έχει αλλοιωθεί εδώ και πολλά χρόνια και τυπικά με τον «Καποδίστρια 1» του ΠΑΣΟΚ και τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που επέβαλε η ΝΔ ενταγμένες όλες στις αντίστοιχες αντιλαϊκές κατευθύνσεις της ΕΕ.

Στις εκλογές που έρχονται πρέπει να μιλήσει αποφασιστικά και μαχητικά ο λαός, οι εργατοϋπάλληλοι, οι φτωχοί αυτοαπασχολούμενοι, η φτωχή αγροτιά, οι μισθωτοί επιστήμονες, οι γυναίκες, οι νέοι και νέες παιδιά της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Με την ψήφο τους να διατρανώσουν την αντίθεσή τους στην κυρίαρχη πολιτική, στο γκρέμισμα των τελευταίων κοινωνικών κατακτήσεων. Να διατρανώσουν ότι δε συναινούν, δεν υποκύπτουν, δεν παραπλανώνται, δεν ανέχονται την κοροϊδία και το ψέμα. Με την ψήφο τους να διατρανώσουν ότι υπάρχει λαϊκή λύση, υπάρχει άλλος δρόμος πολιτικής, οικονομικής - κοινωνικής επιλογής.

Τα λαϊκά στρώματα μία επιλογή έχουν. Να καταδικάσουν την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που αποτελούν το πολιτικό προσωπικό των μονοπωλίων και όλα αυτά τα χρόνια τα υπηρέτησαν πιστά, σε βάρος του λαού και σε περίοδο αύξησης του ΑΕΠ και τώρα σε περίοδο κρίσης. Να καταδικάσουν τα κόμματα αυτά και όσους τους στήριξαν ή συμβιβάστηκαν μαζί τους, γιατί με βοηθό την τοπική διοίκηση προώθησαν νέα αντεργατικά μέτρα, επιβάρυναν το λαό με φόρους και νέα βάρη, γιατί δεν προχώρησαν σε έργα υποδομής που αφορούν τη ζωή του λαού. Αυτές οι δυνάμεις, μέσω των τοπικών οργάνων, έδωσαν τη δυνατότητα σε επιχειρηματίες να κερδοσκοπούν, να αρπάζουν τους ελεύθερους χώρους, τα δάση και τις παραλίες, να τραυματίζουν το περιβάλλον, να μολύνουν το νερό και τον αέρα, να διαχειρίζονται προς όφελός τους τον πολιτισμό, τον αθλητισμό. Σε συνθήκες βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων στο όνομα της κρίσης, του δημόσιου χρέους και των ελλειμμάτων, ο «Καλλικράτης» θα κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα.

Τους συνδυασμούς του ΚΚΕ μπορεί και πρέπει να τους στηρίξουν όλοι και όλες που γνωρίζουν ότι υπερασπιζόμαστε τα συμφέροντα του εργαζόμενου λαού από την κερδοφορία των μονοπωλίων, από τους πολιτικούς τους εκπροσώπους, ανεξάρτητα αν έχουν διαφορές μαζί μας σε ορισμένα, περισσότερα ή λιγότερα, ζητήματα.

Οι εκλογές αυτές θα γίνουν μέσα στον κυκλώνα μιας από τις μεγαλύτερες καπιταλιστικές κρίσεις, κατά τη διάρκεια της οποίας αναδεικνύονται πιο ξεκάθαρα οι δύο στρατηγικές που συγκρούονται μέσα στην ελληνική κοινωνία. Οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις της χώρας καλούν το λαό και τη νεολαία να προσέλθει στις εκλογές για διαφορετικούς λόγους η κάθε μια. Τους καλούν να ψηφίσουν διαφορετικούς συνδυασμούς, ανάλογα με τα συμφέροντα που εκπροσωπούν τα οποία αποτυπώνονται στα προγράμματά τους.

Το ΚΚΕ έχει σαλπίσει από την πρώτη στιγμή πανστρατιά αντίστασης, απειθαρχίας και αντεπίθεσης με κεντρικό σύνθημα: Να πάρουν οι εργαζόμενοι τις τύχες στα χέρια τους, να πληρώσουν τα μονοπώλια τα βάρη της κρίσης, να συνενωθούν εργάτες, φτωχοί αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι, σε ένα ενιαίο μέτωπο πάλης, να διεκδικήσουν ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους, σε ρήξη με τα μονοπώλια, τα κόμματα και τις κυβερνήσεις τους, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις τους, με στόχο τη λαϊκή εξουσία.

Τόσο μέσα στην καπιταλιστική κρίση, όσο και πολύ πριν από αυτήν, τα λαϊκά στρώματα βιώνουν πολύπλευρα τον αβάσταχτο ζυγό της κυριαρχίας των μονοπωλίων στην οικονομική, πολιτική και κοινωνική ζωή:

• Με τη συνεχή αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, ακόμα και κατά τις περιόδους θεαματικής αύξησης των κερδών των ομίλων, με κατώτερους μισθούς πείνας, επέκτασης της μερικής απασχόλησης, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων.
• Με την επέκταση και διόγκωση του δανεισμού από τους τραπεζικούς ομίλους, τις μονοπωλιακές συμφωνίες μεταξύ των ισχυρότερων στο λιανικό εμπόριο, αλλά και με τη συγκέντρωση των αγροτικών προϊόντων και την αύξηση των εισαγωγών από τους εμπόρους, την έμμεση φορολογία και την αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος, τη μεγάλη επιδείνωση της θέσης της μικρής επιχείρησης στην παραγωγή, στο λιανικό εμπόριο, στον αγροτικό τομέα.
• Με την πλήρη εμπορευματοποίηση όλων των κοινωνικών αναγκών, από την υγεία και τη μόρφωση, έως τη στέγη, τη θέρμανση, την ύδρευση, το περιβάλλον, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, που οδηγούν σε πρόσθετη ληστεία του λαϊκού εισοδήματος.
• Με την εκάστοτε κυβερνητική πολιτική για τη φορολογία, την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, γνωστή ως «οδηγία Μπολκεστάιν», τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, τα κίνητρα των αναπτυξιακών νόμων, τη νέα ΚΑΠ, την κατανομή της κρατικής χρηματοδότησης με ζεστό χρήμα και φοροαπαλλαγές προς το μεγάλο κεφάλαιο.
• Με την ανάπτυξη ενός πολυπλόκαμου μηχανισμού επιβολής της δικτατορίας των μονοπωλίων σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο, στοιχείο της οποίας είναι και η νέα διοικητική διάρθρωση του «Καλλικράτη».

Είναι ψεύτικη η αντιπαράθεση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ που εμφανίζει τη διόγκωση του χρέους της χώρας ως πρόβλημα κακής διαχείρισης του ενός ή του άλλου. Πίσω από τα ελλείμματα και το χρέος βρίσκεται η πολιτική και των δύο, και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, η πολιτική της ΕΕ. Κρύβονται, δηλαδή, οι μεγάλες φοροελαφρύνσεις και η κρατική χρηματοδότηση, που αποφάσισαν εναλλάξ για το μεγάλο κεφάλαιο. Κρύβονται οι τεράστιες δαπάνες στρατιωτικού εξοπλισμού για λογαριασμό του ΝΑΤΟ και όχι για τις πραγματικές αμυντικές δαπάνες. Κρύβονται οι συνέπειες της ενσωμάτωσης της χώρας, της εγχώριας παραγωγής της στον ανταγωνισμό της απελευθερωμένης αγοράς της ΕΕ, από την οποία αντλούν κέρδη συγκεκριμένοι μονοπωλιακοί όμιλοι.

Στην πραγματικότητα, με αποκλειστική ευθύνη των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων, που αποδείχτηκαν θεραπαινίδες του μεγάλου κεφαλαίου, οι εργαζόμενοι καλούνται σήμερα να ρίξουν στη χοάνη της κεφαλαιοκρατικής απληστίας και αδηφαγίας όλο και μεγαλύτερο μέρος από τα ήδη ισχνά εισοδήματά τους και τα εναπομείναντα, τελευταία στοιχειώδη εργασιακά, μισθολογικά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά, κ.λπ. δικαιώματα που είχαν.

Στα παιγνίδια που παίζονται σε βάρος του ελληνικού λαού είναι όλοι τους συνένοχοι. Τα παιγνίδια τους έχουν σχέση με τις μεγάλες αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Δε θα διαλέξει ιμπεριαλιστή ο ελληνικός λαός, όπως κάνουν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑ.Ο.Σ., ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Οι ιμπεριαλιστές είναι καλοί για τα δικά τους συμφέροντα ο καθένας, για την υπηρέτηση των δικών τους μονοπωλιακών ομίλων, των δικών τους τραπεζιτών και βιομηχάνων και είναι όλοι ενωμένοι μόνο κατά των λαών και των κινημάτων τους.

Ο λαός μας και η νεολαία να αντιταχθεί στην πρόθυμη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, να πάρει ακόμα πιο ενεργό μέρος σε στρατιωτικοπολιτικές επιχειρήσεις και επεμβάσεις. Να αντιταχθεί σθεναρά με αγώνες και με την ψήφο του σε μια κυβέρνηση, που είναι πρόθυμη να ανταλλάξει τα νέα δάνεια για την αποπληρωμή των δανείων με επιλογές, που φέρνουν συνδιαχειριστές στις ενεργειακές ύλες της χώρας στο Αιγαίο, σε περιοχές που η Τουρκία έχει ανακηρύξει γκρίζες ζώνες, θέτει ζήτημα αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του ανατολικού Αιγαίου, αδυνατίζοντας την αμυντική θωράκιση της χώρας και την προστασία των νησιών μας, κ.λπ.

Ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα της πλουτοκρατίας είναι στην κυβέρνηση, η τάση απόλυτης και σχετικής εξαθλίωσης όλο και μεγαλύτερων τμημάτων των εργαζομένων στις πόλεις και τα χωριά αποκτά μόνιμο χαρακτήρα. Τα μέτρα που πάρθηκαν και αυτά που παίρνονται και σήμερα είναι όλα φιλομονοπωλιακά. Ευνοούν την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Ιδιαίτερα σήμερα, με την οικονομική καπιταλιστική κρίση, βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα πιο επιθετική επιχείρηση εκ μέρους της πλουτοκρατίας και των κυβερνήσεών της. Το πρόγραμμα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που υλοποιείται από την πρώτη στιγμή με την ενεργό στήριξη της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ., θα έχει πολύ βαριές συνέπειες για τη ζωή, τα δικαιώματα και τις ελευθερίες του λαού, τη μεγαλύτερη καταλήστευση της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, των πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας.

Τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τη συναίνεση της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ., έρχονται για να μείνουν! Λένε ψέματα ότι τα μέτρα αυτά σώζουν την πατρίδα, το λαό μας. Ερχονται για να σώσουν τα μονοπώλια και το εκμεταλλευτικό σύστημά τους. Ο λαός δεν πρέπει να κάνει καμιά θυσία για την πλουτοκρατία. Πρέπει να υπερασπιστεί το δίκιο του, να υπερασπιστεί τη λαϊκή οικογένεια, το μέλλον των παιδιών του. Να γκρεμίσει από το θρόνο τους κηφήνες που του πίνουν το αίμα καθημερινά. Αυτό είναι το πατριωτικό του καθήκον.

Δεν πρέπει να επιτρέψει ο λαός την καπηλεία της συνθηματολογίας που χρησιμοποιεί το ΠΑΣΟΚ περί πατριωτών και πατριωτισμού. Ο πατριωτισμός είναι ταξικός, είναι ο πατριωτισμός που αναπτύσσεται με τη συμμαχία της εργατικής τάξης με τα λαϊκά στρώματα, που έχουν συμφέρον από τη σύγκρουση με τα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό, τον ταξικό χαρακτήρα της αντιπαράθεσης με την πλουτοκρατία και τα κόμματά της.

Αυτό που φοβούνται οι πλουτοκράτες είναι το να συνειδητοποιήσει η εργατική τάξη, ο λαός ότι η μόνη σταθερή και με αξία λύση είναι η πάλη για την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών, για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, για άλλο δρόμο ανάπτυξης που θα έχει στο επίκεντρό του τις σύγχρονες και συνολικές λαϊκές ανάγκες, την ισόμετρη οικονομική ανάπτυξη.

Οι μεγαλοβιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι και τα κόμματά τους καλούν το λαό να ψηφίσει εκπροσώπους στα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια, οι οποίοι δε θα βάλουν εμπόδια στα σχέδιά τους για ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία, για ακόμα μεγαλύτερη συγκέντρωση πλούτου σε λίγους, για ακόμα μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση των όποιων κοινωνικών υπηρεσιών έχουν απομείνει, σε όλες τις περιφέρειες και τους νέους δήμους. Να διευκολύνουν την καπιταλιστική ιδιοποίηση του συνολικά παραγόμενου από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα κοινωνικού πλούτου, αλλά και τη συνολική εμπορευματοποίηση των αναγκαίων για την ίδια την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης δικαιωμάτων στην Υγεία και στην Πρόνοια, στην παιδεία και στη μόρφωση, στην οργάνωση του ελεύθερου χρόνου με τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, στην ελεύθερη μετακίνηση στους δρόμους της πατρίδας μας.

Ολους, δηλαδή, όσοι ευθύνονται και δημιουργούν - αυτοί και το σύστημά τους - την οικονομική κρίση, τα ελλείμματα και τα χρέη, μετακυλίοντάς τα πάνω στις πλάτες της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.

Από την άλλη μεριά, υπάρχουν οι κοινωνικές δυνάμεις της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων μικρών εμπόρων, βιοτεχνών, επαγγελματιών, της φτωχομεσαίας αγροτιάς, των νέων, των συνταξιούχων, των γυναικών. Σήμερα, εκατοντάδες χιλιάδες αγωνιστές σε όλη τη χώρα συμμετέχουν στους αγώνες, μέσα από το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ), την Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση (ΠΑΣΥ), την Πανελλαδική Αντιμονοπωλιακή Συσπείρωση των ΕΒΕ (ΠΑΣΕΒΕ), το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ), την Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ), τα διάφορα αντιιμπεριαλιστικά, φιλειρηνικά μέτωπα και κινήσεις, τις οργανώσεις του πολιτισμού, του αθλητισμού, της πάλης κατά των ναρκωτικών, της πάλης για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες, τις περιβαλλοντικές τοπικές συσπειρώσεις. Είναι αυτές οι δυνάμεις που τα συμφέροντά τους, ο αγώνας τους και οι αγωνίες τους, η επιλογή της ψήφου τους είναι, εκ των πραγμάτων, σε διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση επιλογής από το μεγάλο κεφάλαιο και τα κόμματα που του δίνουν «γην και ύδωρ», άμεση ή έμμεση στήριξη, που καλλιεργούν αυταπάτες και ψεύτικους διαχωρισμούς, που προσπαθούν να εμποδίσουν όποια αγωνιστική ανάταση εμφανίζεται και σηκώνει περήφανα το κεφάλι, αντιστέκεται, διεκδικεί, παλεύει.

Μαζί τους, δίπλα τους, υπάρχει το σταθερό στήριγμα και προασπιστής των συμφερόντων τους, το ΚΚΕ, που πρωτοστατεί στον αγώνα για τη συσπείρωση του λαού, ενάντια στα μονοπώλια και την εκμετάλλευση, για την ανατροπή του αρνητικού συσχετισμού δυνάμεων, για να πάρουν τον πλούτο που δημιουργούν καθημερινά, την εξουσία. Αυτή, λοιπόν, η άλλη επιλογή πρέπει να εκφραστεί και στην πράξη, στην κάλπη, υπέρ των συνδυασμών που θα στηρίξει το ΚΚΕ και στις 13 περιφέρειες της χώρας και στους δήμους.

Οι τοπικές και περιφερειακές εκλογές, στην ουσία, είναι μια ακόμα μάχη στην οποία συγκρούονται οι δύο δρόμοι ανάπτυξης, με βασικό πυρήνα τη στρατηγική διεξόδου από την κρίση.

Το ΚΚΕ δικαιώθηκε με τη θέση που χρόνια έχει προβάλει, και πολύ καθαρά στις δύο τελευταίες αναμετρήσεις των τοπικών εκλογών, ότι η μεγάλη, αν όχι η συντριπτική πλειοψηφία των τοπικών προβλημάτων, είναι απόρροια της γενικής πολιτικής γραμμής, ότι είναι αδύνατον να υπάρχει τοπική ευημερία, να υπάρχουν φιλολαϊκές τοπικές νησίδες, αντιμετώπιση των τοπικών και περιφερειακών ανισοτήτων, όσο υπάρχει η βάρβαρη και αντιλαϊκή κεντρική πολιτική.

Η νέα διοικητική δομή, ο «Καλλικράτης», έρχεται να συνδράμει το κεφάλαιο στη μετεκλογική θύελλα που έχει ξεκινήσει σε βάρος του λαού. Στην πραγματικότητα πλέον, έχουν εξαφανιστεί τα όποια περιθώρια υπήρχαν παλιότερα για κάποιους ελιγμούς, ακόμα και προεκλογικού χαρακτήρα. Οποιος ισχυρίζεται το αντίθετο, για να υποκλέψει κάποιες ψήφους είναι μεγάλος ψεύτης και πρέπει ακόμα πριν από τις εκλογές ο λαός και η νεολαία να τον καταδικάσουν. Δεν ψηφίζουμε απλώς κάποια πρόσωπα, τα πρόσωπα έρχονται και παρέρχονται, οι πολιτικές που υπηρετούν μένουν και βασανίζουν τη λαϊκή οικογένεια. Στις εκλογές συμμετέχουμε και ψηφίζουμε πολιτικά, βγάζουμε έγκαιρα συμπεράσματα από τις θέσεις και τη στάση των κομμάτων, αξιοποιούμε την πείρα τόσων χρόνων διάψευσης ελπίδων και προσδοκιών. Μετράμε τους τόνους δημαγωγίας, κοροϊδίας, αυταπατών και επιλέγουμε με το χέρι στην καρδιά το σημερινό και μακροπρόθεσμο συμφέρον του κόσμου της δουλειάς και του αγώνα.

Σήμερα, υπάρχει πλούσια πλέον εμπειρία. Οι διοικητικές αναδιαρθρώσεις που έγιναν στο παρελθόν (όπως με τον «Καποδίστρια 1») δεν έφεραν θετικά αποτελέσματα για ανάπτυξη προς όφελος του λαού, δεν αναίρεσαν τις οικονομικές περιφερειακές ανισομετρίες και πολύ περισσότερο τη συγκέντρωση του πλούτου σε λίγα χέρια, σε βάρος της λαϊκής πλειοψηφίας.

Ολα αυτά τα χρόνια, αποδείχτηκε ότι η ανισόμετρη ανάπτυξη ανάμεσα στα κράτη - μέλη της ΕΕ, αλλά και ανάμεσα στις περιφέρειες, είναι σύμφυτη με τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής. Οι πολιτικές περιφερειακής ανάπτυξης, τα προγράμματα που εφαρμόστηκαν (Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα, Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης κ.ά.) διαιωνίζουν τις αντιθέσεις, οξύνουν τα λαϊκά προβλήματα.

Το ύψος και ο προσανατολισμός των κονδυλίων που διατίθενται, καθορίζονται με τη λεγόμενη επιλεξιμότητα των προβλεπόμενων ενεργειών προς όφελος των μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων, με οδυνηρές συνέπειες για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Επιλεξιμότητα που βασίζεται στη στρατηγική της Λισαβόνας και το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης.

Στο 25% των περιφερειών της ΕΕ το ΑΕΠ ανά κάτοικο είναι χαμηλότερο του 75% του μέσου όρου της ΕΕ. Σήμερα, μεταξύ των 27 κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των 271 περιφερειών τους, οι οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες είναι έντονες και έχουν οξυνθεί ακόμα περισσότερο μετά τις διευρύνσεις του 2004 και του 2007. Η διαδικασία αυτή θα συνεχιστεί και με τις επόμενες προβλεπόμενες διευρύνσεις.

Το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς (ΕΣΠΑ) αποτελεί έναν μακροπρόθεσμο σχεδιασμό που ανταποκρίνεται στο στόχο της ΕΕ να εντάξει και να συντονίσει τις επιμέρους πολιτικές στα πλαίσια της Στρατηγικής της Λισαβόνας. Να επιταχύνει τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και την ολοκλήρωση της ενιαίας εσωτερικής αγοράς, την πλήρη απελευθέρωση των αγορών και τις ιδιωτικοποιήσεις, να εντείνει την επίθεση στις εργασιακές σχέσεις και τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων.

Ο προγραμματισμός για την περίοδο 2007 - 2013 κατευθύνει τους πόρους, με βάση τις εξής βασικές προτεραιότητες: Να διαμορφωθεί πιο ευνοϊκό περιβάλλον για την αναπαραγωγή του κεφαλαίου, με εξασφαλισμένη την κερδοφορία του σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Η έρευνα να υπηρετήσει πιο αποτελεσματικά τις ανάγκες του κεφαλαίου. Να επιταχυνθεί η απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, η εφαρμογή της «ευελφάλειας», η επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης κ.λπ., στα κράτη - μέλη της ΕΕ, μέσω των κεντρικών κρατικών διοικήσεων, των περιφερειών και των δήμων.

Ο αντιδραστικός νόμος της διοικητικής μεταρρύθμισης του ΠΑΣΟΚ με τον «Καλλικράτη» προέκυψε με την αρχική συναίνεση ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητα από τη μετέπειτα στάση τους για ψηφοθηρικούς λόγους.

Το τελευταίο 4χρονο επιβεβαιώθηκε ακόμα περισσότερο ότι η συντριπτική πλειοψηφία των τοπικών αρχών, πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων, διαχειρίστηκε τις «τοπικές υποθέσεις» σε σύμπνοια με τη γενική πολιτική τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ.

• Σταμάτησαν και αυτές οι περιορισμένες αντιδράσεις, που τα προηγούμενα χρόνια υπήρχαν. Η γενική πολιτική, οι επιλογές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ πέρασαν σχετικά πιο εύκολα και γιατί η πλειοψηφία στις τοπικές διοικήσεις λειτούργησε ως μηχανισμός ενσωμάτωσης και χειραγώγησης συνειδήσεων των λαϊκών μαζών. Δεν έβγαλε άχνα ακόμα και όταν πλήττονταν οι εργαζόμενοι του χώρου τους.
• Αντίθετα, μάλιστα, έδωσαν χέρι βοήθειας στη γενική πολιτική με διάφορους τρόπους και κυρίως υλοποιώντας την πολιτική επιβολής φόρων, ελαστικών σχέσεων εργασίας, της εμπορευματοποίησης κοινωνικών τομέων.
• Συμβιβάστηκαν με τις παρακρατήσεις ποσών που το κράτος εισέπραττε από φόρους για να αποδώσει τους δήμους. Δεν ύψωσαν ανάστημα στα μεγάλα χρέη που δημιούργησαν οι κυβερνήσεις στην τοπική διοίκηση. Συνέβαλαν στη διεύρυνση του δανεισμού, δημιουργώντας νέα χρέη, με αποτέλεσμα να ισχυροποιείται η τάση της υπερφορολόγησης των εργατικών, λαϊκών στρωμάτων.
• Η στάση απέναντι στη φιλοσοφία του «Καλλικράτη» και όχι στις επιμέρους πλευρές του συνιστά πρόσθετο κριτήριο ψήφου, αφού αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της γενικότερης πολιτικής των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων.

Με τον «Καλλικράτη» θεσμοθετούνται, στις σημερινές συνθήκες αναγκών του κεφαλαίου, τα τρία επίπεδα της αστικής κρατικής δομής: Κεντρική - περιφερειακή και τοπική διοίκηση. Καμιά αυταπάτη! Καμιά διοικητική μεταρρύθμιση του αστικού κράτους δεν μπορεί να υπηρετήσει τη λαϊκή οικογένεια. Η «νέα» αλλαγή της τοπικής και περιφερειακής διοικητικής δομής της χώρας, προσαρμοσμένη στην ιμπεριαλιστική στρατηγική της ΕΕ «Ευρώπη 2020», που θα αντικαταστήσει την αντιλαϊκή «Στρατηγική της Λισαβόνας» και τη συνθήκη γνωστή ως «ευρωσύνταγμα», σηματοδοτεί την ένταση της επίθεσης της ΕΕ, της κυβέρνησης και των κομμάτων του κεφαλαίου, ενάντια στην εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα.

Η «Αυτοδιοίκηση» και η «αποκέντρωση» στην Ελλάδα έχουν γίνει ένα ακόμα προπαγανδιστικό σύνθημα στα χείλη των εκπροσώπων της δικτατορίας των μονοπωλίων και του κράτους τους, προκειμένου να συσκοτίσουν την ουσία της «μεταρρύθμισης» που βάζει ταφόπλακα στα δικαιώματα των λαϊκών στρωμάτων σε όλους τους τομείς της καθημερινότητάς τους, ακόμα και σε αυτήν την παρωδία «αυτοδιοίκησης» - «αποκέντρωσης» που γνωρίσαμε τις τελευταίες δεκαετίες. «Συμμετοχή του πολίτη» σημαίνει συνενοχή του στην αντιλαϊκή πολιτική. Σημαίνει ότι βάζει πλάτη, για να ασκηθεί πολιτική υπέρ του κεφαλαίου, σε βάρος του.

• Τη διευκόλυνση και ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης, της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου (ιδιωτικοποιήσεις, αλλαγή των χρήσεων γης στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης κ.ά.).
• Την πιο βαθιά και πλατιά προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, την πλήρη ανατροπή σε τομείς όπως οι εργασιακές σχέσεις, Παιδεία, Υγεία - Πρόνοια, Αθλητισμός, Πολιτισμός.
• Τη χειραγώγηση του λαού κάτω από την κυρίαρχη πολιτική.

• ΘΑ ΑΥΞΗΘΟΥΝ ΟΙ ΕΜΜΕΣΟΙ ΦΟΡΟΙ ΚΑΙ Η ΤΟΠΙΚΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ
• ΘΑ ΕΝΙΣΧΥΘΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΟΥΝ ΟΙ ΜΟΡΦΕΣ ΕΛΑΣΤΙΚΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ
• ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΓΙΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ,
• ΘΑ ΧΑΣΟΥΝ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΙ
• ΘΑ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΘΕΙ Η ΕΠΙΒΟΛΗ ΒΔΟΜΑΔΑΣ 65 ΩΡΩΝ
• ΘΑ ΥΛΟΠΟΙΗΘΕΙ Η ΑΥΞΗΣΗ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΣΤΑ 65 ΚΑΙ 68 ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ, Η ΑΝΙΣΗ ΚΑΙ ΑΔΙΚΗ ΕΞΙΣΩΣΗ ΤΩΝ ΗΛΙΚΙΑΚΩΝ ΟΡΙΩΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΑΝΔΡΩΝ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ, Η ΣΥΝΤΑΞΗ ΠΕΙΝΑΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 40 ΧΡΟΝΙΑ ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
• ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΑΙΔΕΙΑ, ΥΓΕΙΑ, ΠΡΟΝΟΙΑ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΑΠΙΑΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ, ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΑΠΟ Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΠΛΑΤΙΑ ΛΑΪΚΑ ΣΤΡΩΜΑΤΑ

Η αστική τάξη βλέπει τον κίνδυνο ότι, αφού οι νέες μεγαλύτερες διοικητικές μονάδες του κράτους είναι πιο «απόμακρες στον πολίτη» και θα ασκούν πιο βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική, θα έχουν μικρότερη δυνατότητα ενσωμάτωσης του λαού στους στόχους της. Γι' αυτό και προετοιμάζει πρόσθετους θεσμούς διαβούλευσης για τη διασφάλιση της ταξικής συνεργασίας, της ενσωμάτωσης σε τοπικό επίπεδο, που ήδη καταγράφονται στο νόμο για τον «Καλλικράτη».

Το όλο εγχείρημα ενισχύει τα ταξικά χαρακτηριστικά στη σύνθεση των δήμων, τη διαφοροποιημένη κάλυψη των κοινωνικών αναγκών, αφού ό,τι υπήρχε από δημοτικές κοινωνικές υπηρεσίες εμπορευματοποιείται παραπέρα με το καθεστώς της «ανταποδοτικότητας» και «αντιληπτικότητας». Δηλαδή, το πέρασμα της αντίληψης ότι κάθε υπηρεσία έχει κόστος και πρέπει να ξαναπληρώνεται ξεχωριστά και να σταματήσει ο λαός να διεκδικεί τα δικαιώματά του. Η «επιχειρηματικότητα» και η εμπορευματοποίηση ήδη έχουν προχωρήσει στην Τοπική Διοίκηση και ακολουθούν γοργά η «επιχειρηματική» οργάνωση των ΟΤΑ.

Σε αυτήν την εξέλιξη συνέβαλαν δήμαρχοι, νομάρχες και συμβούλια που υποστηρίχτηκαν από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, με δεκανίκι τον ΛΑ.Ο.Σ., εξειδικεύοντας την αντιλαϊκή πολιτική σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο. Διαπραγματεύτηκαν την αύξηση της χρηματοδότησης με πόρους από αντιλαϊκούς φόρους (τέλη κυκλοφορίας, ΦΠΑ, κ.λπ.) μόνο και μόνο για να δεχτούν να λειτουργήσουν αρμοδιότητες που κανονικά έπρεπε να βρίσκονται στην ευθύνη του κράτους. Δεν αντιστάθηκαν ή περιόρισαν, για ιδιοτελείς λόγους, την αντίσταση στα όρια και την έδρα ή κρύφτηκαν πίσω από τη θέση για εθελοντικές συνενώσεις.

Αλλά και οι δήμαρχοι και οι συνδυασμοί που στηρίχθηκαν από τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ συστηματικά συνεργάστηκαν σχεδόν παντού με το ΠΑΣΟΚ, ακόμα και με τη ΝΔ στα τοπικά όργανα, όπως αποδεικνύει και ο ενεργός του ρόλος στην αρχική διαμόρφωση του σχεδίου «Καλλικράτης». Η συνεργασία τους δεν αφορά μόνο στους δήμους που είχαν κοινή κάθοδο ή συμφωνία για το β΄ γύρο, αλλά και εκεί που δεν εκφράστηκε ανοιχτά εκλογική συνεργασία.

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ κρύβει την ευθύνη του για τη στήριξη της κυρίαρχης πολιτικής και του ΠΑΣΟΚ πίσω από τη θέση για τοπικές συνεργασίες, με βάση τις «τοπικές κοινωνίες» και με μανδύα αυτοτέλειας τη χωριστή κάθοδο στους κεντρικούς δήμους.

Το ζήτημα τι περνάει στα περιφερειακά και τοπικά όργανα δεν εξαρτάται μόνο, όπως υποστηρίζουν τα άλλα κόμματα, από το επίπεδο της κρατικής χρηματοδότησης, από το αν δηλαδή συνδυάζεται με πόρους επαρκείς ή όχι. Αυτή η στάση επιδιώκει να ρίξει «στάχτη στα μάτια του λαού», είναι πρόσχημα διαφωνίας, αφού συμφωνούν με τη βασική φιλοσοφία και το στρατηγικό στόχο του «Καλλικράτη». Υπάρχουν αρμοδιότητες που δεν πρέπει να κατακερματίζονται στα τοπικά όργανα, όπως αυτές που αφορούν σε Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, γενικότερα κοινωνικές υπηρεσίες. Είναι διαφορετικό ζήτημα να έχει λόγο η τοπική διοίκηση στον εντοπισμό των αναγκών, στον έλεγχο της λειτουργίας και άλλο ζήτημα να έχει η ίδια αρμοδιότητα να δημιουργεί και να αναπτύσσει, να λειτουργεί με δική της ευθύνη την «κάθε» μονάδα, είτε είναι σχολείο, είτε ιατρείο, είτε άλλο κοινωνικό ίδρυμα.

Η μεταφορά αρμοδιοτήτων στους δήμους και στις περιφέρειες συνδέεται με τη λεγόμενη «λειτουργική και οικονομική αυτοδυναμία», δηλαδή τον κατακερματισμό, το δραστικό περιορισμό των επιδοτήσεων από τον κρατικό προϋπολογισμό και την παραπέρα εμπορευματοποίησή τους, τη διαχείριση - και όχι τη λύση - λαϊκών προβλημάτων, ιδιαίτερα της ακραίας φτώχειας στη λογική του «εθελοντισμού» και της «φιλανθρωπίας», με την ανασυγκρότηση διευθύνσεων και στελέχωσή τους με τεχνοκράτες και πολιτικό προσωπικό «ταγμένο» στην εξυπηρέτηση του συστήματος, με αλλαγές στο εργασιακό καθεστώς των εργαζομένων, με επέκταση των «ευέλικτων» εργασιακών σχέσεων (ωρομίσθιο, συμβάσεις ορισμένου χρόνου, συμβάσεις έργου κ.λπ.).

Το δρόμο της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης υπηρετούσε και το Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού που προώθησε η ΝΔ, για την κατάργηση των όποιων περιορισμών υπήρχαν μέχρι σήμερα σχετικά με τις αλλαγές χρήσεων γης, εφόσον αυτοί εμποδίζουν την επενδυτική δράση του μεγάλου κεφαλαίου.

Ανεξάρτητα από την αναστολή που έθεσε το ΠΑΣΟΚ, οι κατευθύνσεις και οι στόχοι είναι ίδιοι για κάθε σχέδιο χωροταξικού σχεδιασμού αφού: Γενικά, ο χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός δεν αποτελεί μια κοινωνικά ουδέτερη τεχνοκρατική διαδικασία, αλλά στοχεύει στην οργάνωση του χώρου, σύμφωνα με στρατηγικές επιλογές της αστικής πολιτικής. Η προτεινόμενη διοικητική μεταρρύθμιση θα διευκολύνει την εφαρμογή ενός εθνικού χωροταξικού σχεδίου που συνδέεται με την αλλαγή χρήσης γης και στον τομέα της αγροτικής οικονομίας.

Καμιά διοικητική δομή, τέτοια ή άλλη, δε συμφέρει τους μισθωτούς, τους αυτοαπασχολούμενους στην πόλη και την ύπαιθρο, τους μικρούς επαγγελματίες. Καμιά διοικητική αναδιάρθρωση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις αιτίες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και τις αντιλαϊκές συνέπειές της εφόσον υπάρχει εξουσία των μονοπωλίων. Σε αυτήν την εξουσία οφείλεται η ανισόμετρη ανάπτυξη των περιφερειών, η συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής ιδιαίτερα μετά την ένταξη στην ΕΕ. Καμιά ανάπτυξη, με βάση τα συμφέροντα του λαού, δεν μπορεί να εξασφαλιστεί με τη μία ή άλλη επιλογή ένωσης δήμων, γιατί αυτή προορίζεται για την ανάπτυξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Η αντίθεση στη νέα τοπική και περιφερειακή διοικητική αλλαγή της κυβέρνησης με τον «Καλλικράτη» είναι ουσιαστική στο βαθμό που συνδέεται με το φιλολαϊκό δρόμο ανάπτυξης, είναι σε ανειρήνευτη σύγκρουση με την πολιτική υπέρ των μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων, σε αντίθεση με τη γενική πολιτική που ακολουθείται στην Ελλάδα και στην ΕΕ. Η αντίθεση που εκφράζουν δήμαρχοι και δημοτικά συμβούλια ως αντίθεση για τα γεωγραφικά όρια των νέων δήμων είναι αποπροσανατολιστική και επικίνδυνη, αφήνει άθικτους τους πραγματικούς λόγους που γίνονται οι συνενώσεις. Αλλωστε, ακόμα και αν ένας δήμος εξαιρεθεί από τις συνενώσεις δεν αλλάζει τίποτε, και στο επίπεδο του δήμου θα ισχύει η γενική αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική, όπως έδειξαν οι εξαιρέσεις από τις συνενώσεις του «Καποδίστρια 1».

Καλούμε τους εργαζόμενους, αλλά και τους αιρετούς, να μην εγκλωβιστούν στη λογική για το πώς τα νέα σχήματα θα είναι πιο λειτουργικά και αποτελεσματικά, για τις έδρες των δήμων, για τις τοπικές ιδιαιτερότητες, για τις πληθυσμιακές αναλογίες και άλλα παρόμοια, γιατί κάτι τέτοιο θα είναι επιζήμιο, συσκοτίζει τον ταξικό χαρακτήρα των αλλαγών που προωθεί η κυβέρνηση. Δεν πρέπει να πέσουν στην παγίδα.

Προβάλλουμε και διεκδικούμε μαχητικά αιτήματα και στόχους πάλης, που εκφράζουν τις ανάγκες - δικαιώματα των εργατών, της νεολαίας, των βιοτεχνών - βιοπαλαιστών και των φτωχών αγροτών, γιατί αυτοί παράγουν τον κοινωνικό πλούτο και πρέπει να τους ανήκει.

Το πρόβλημα, ανάπτυξη για τα μονοπώλια ή για το λαό, έρχεται στην ημερήσια διάταξη, είναι ζήτημα ζωής και θανάτου.

Το συμφέρον της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων, της φτωχής αγροτιάς απαιτεί ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης απαλλαγμένο από το ζυγό των μονοπωλίων και γενικότερα το κίνητρο του καπιταλιστικού κέρδους. Μόνο αυτός ο δρόμος μπορεί να διασφαλίσει στο σημερινό εργάτη, φτωχό αγρότη, αυτοαπασχολούμενο πλήρη και σταθερή δουλειά και ένα μέλλον χωρίς την ανασφάλεια και την αγωνία για την επιβίωσή του.

Μέσα από αυτόν τον άλλο δρόμο θα δημιουργηθούν και νέοι θεσμοί γνήσιας λαϊκής και εργατικής συμμετοχής, στους χώρους δουλειάς, μόρφωσης, κατοικίας. Θεσμοί που δε θα έχουν καμιά σχέση με την τυπική αστική δημοκρατία που, στην πραγματικότητα, είναι στυγνή δικτατορία μέσα στα εργοστάσια, στα καράβια, στους τόπους δουλειάς.

• Μόνο ο δρόμος της λαϊκής εξουσίας μπορεί να ικανοποιήσει συνδυασμένα τις λαϊκές ανάγκες που αφορούν στη διατροφή, στη στέγη, στην ολοκληρωμένη μόρφωση, στην προστασία και προαγωγή της υγείας, του περιβάλλοντος, στη διασφάλιση του ελεύθερου χρόνου και στη δημιουργική ψυχαγωγία.
• Μόνο αυτός ο δρόμος μπορεί να οδηγήσει στην ισόμετρη και ολόπλευρη ανάπτυξη περιοχών και κλάδων, στην ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής και των αναγκαίων υποδομών με κριτήριο τη λαϊκή ευημερία.
• Μόνο αυτός ο δρόμος μπορεί να εξασφαλίσει εγχώρια παραγωγή αγροτικών προϊόντων για την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού και για την ανάπτυξη σχετικών κλάδων της εγχώριας μεταποιητικής βιομηχανίας.
• Μόνο αυτός ο δρόμος μπορεί να μεταβάλει σε κοινωνικές παροχές το νερό, την τηλεπικοινωνία, την ενέργεια, τις μεταφορές, κατοχυρώνοντας την κοινωνική κρατική ιδιοκτησία.
• Μόνο αυτός ο δρόμος μπορεί να διευρύνει και να κατοχυρώσει τις λαϊκές ελευθερίες και τα εργατικά δικαιώματα.

Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση. Οι παραγωγοί όλου του πλούτου με την ανατρεπτική δράση τους πρέπει να καταστήσουν τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής λαϊκή ιδιοκτησία, στην υπηρεσία της σχεδιασμένης παραγωγής για τη λαϊκή ευημερία.

Η λαϊκή συμμαχία θα οικοδομηθεί με ευθύνη της εργατικής τάξης.

Θα διαμορφωθεί μέσα απ' την ισχυροποίηση του πολιτικού αγώνα για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, για τη λαϊκή εξουσία.

Θα σφυρηλατηθεί με την προώθηση ριζοσπαστικού πλαισίου, κοινών στόχων πάλης, σε αντιιμπεριαλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση σε κάθε κλάδο της οικονομίας.

Θα αναδυθεί μέσα από τους συντονισμένους αγώνες του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (ΠΑΜΕ), της Παναγροτικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης (ΠΑΣΥ), της Πανελλαδικής Αντιμονοπωλιακής Συσπείρωσης Επαγγελματιών - Βιοτεχνών - Εμπόρων (ΠΑΣΕΒΕ), της νεολαίας, των φοιτητών - σπουδαστών (ΜΑΣ), των γυναικών (ΟΓΕ), με αφετηρία τα οξυμένα κοινωνικά προβλήματα, σε γραμμή ρήξης με τα μονοπώλια και την εξουσία τους.

Η προσπάθεια οικοδόμησης της λαϊκής συμμαχίας προϋποθέτει τον υπολογισμό των διαφορών και των αντιθέσεων στο εσωτερικό της για την εδραίωση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού προσανατολισμού της. Η οικοδόμηση της κοινωνικής συμμαχίας δεν μπορεί να εδράζεται στην αποσιώπηση των αντιθέσεών τους κυρίως σε ό,τι αφορά τα άμεσα συμφέροντά τους. Αντίθετα, εξασφαλίζεται, ανανεώνεται και ενισχύεται στη βάση της συνειδητοποίησης και διεκδίκησης των μακρόχρονων συμφερόντων τους, με την αναγνώριση του ηγετικού ρόλου της εργατικής τάξης στην εξάλειψη των κοινωνικών ανισοτήτων.

Για να ανοίξει ο δρόμος γι' αυτήν την ελπιδοφόρα προοπτική πρέπει να δυναμώσουν οι αγώνες με κοινά αιτήματα και στόχους για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, αγώνες που ενισχύουν τη λαϊκή συμμαχία, συντονίζουν την πάλη, δημιουργούν διάθεση αντεπίθεσης και εμπνέουν μαχητική αισιοδοξία. Ταυτόχρονα, πρέπει ο λαός να δυναμώσει με την ψήφο του τη γραμμή αυτή, τη στρατηγική της ρήξης και της ανατροπής, της λαϊκής αντεπίθεσης στην ολομέτωπη επίθεση κεφαλαίου και ιμπεριαλιστικών οργανισμών.

Απέναντι στα περιφερειακά και δημοτικά όργανα της κρατικής διοίκησης, το ΚΚΕ αταλάντευτα θα παλεύει για τη λαϊκή συσπείρωση και θα διεκδικεί σε όλα τα μέτωπα, στη βάση κοινών στόχων πάλης, στην κατεύθυνση της ανατροπής της κυρίαρχης πολιτικής, της πάλης για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία.

Ορισμένοι από τους στόχους πάλης μας είναι:

• Κατάργηση κάθε είδους τοπικής φορολογίας, ανταποδοτικών, αντισταθμιστικών και άλλων τελών, όπως του τέλους παρεπιδημούντων για τις μικρές επιχειρήσεις, καθώς και κάθε έμμεσης φορολογίας (ΦΠΑ σε είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, σε υπηρεσίες Υγείας, σε φάρμακα και σε οικιακά τιμολόγια των πρώην ΔΕΚΟ) που χτυπάνε το λαϊκό εισόδημα.
• Αμεση κατάργηση όλων των διοδίων σε όλη τη χώρα.
• Αύξηση της φορολόγησης κατά 45% των επιχειρηματικών κερδών, της εκκλησιαστικής περιουσίας και αύξηση του ΦΠΑ στα είδη πολυτελείας.
• Πλήρης και επαρκής κρατική χρηματοδότηση όλων των οργάνων της τοπικής διοίκησης από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη λειτουργία των υπηρεσιών τους.
• Διεκδικούμε την πλήρη επιστροφή των παρακρατηθέντων. Τα χρήματα αυτά ανήκουν στους εργαζόμενους. Αφαιρούνται, άμεσα ή έμμεσα, από το εισόδημά τους και αναπληρώνονται από πρόσθετους φόρους και τέλη που επιβάλλονται σε βάρος τους.

• Κεντρικός σχεδιασμός από ανάλογους κρατικούς φορείς, που θα προγραμματίζουν, θα κατασκευάζουν και θα διαχειρίζονται έργα σύμφωνα με τα προβλήματα και τις ανάγκες των εργαζομένων (π.χ. λαϊκή κατοικία, σύγχρονα σχολεία, προσχολικά κέντρα, πολιτιστικά κέντρα, κέντρα υγείας, προστασία από πλημμύρες, πυρκαγιές, σεισμούς, έντονα καιρικά φαινόμενα, κατολισθήσεις, αποκλεισμούς από χιονοπτώσεις κ.λπ., ρύπανση του αέρα, ρύπανση και μόλυνση των υδάτων, έργα άρδευσης, επίλυση του αποχετευτικού σε ολόκληρες περιοχές, ορθολογική διαχείριση των στερεών αποβλήτων, έμφαση στην ανακύκλωση μακριά από κάθε ιδιωτικοποίηση, ενάντια στην καύση απορριμμάτων, κ.λπ.).
• Απαγόρευση της επιχειρηματικής εκμετάλλευσης σε όλους τους παραπάνω τομείς και εξασφάλιση της λειτουργίας των δημοτικών υπηρεσιών μακριά από τη μορφή της ανταποδοτικότητας.
• Ενιαίοι, αποκλειστικά κρατικοί φορείς σε όλους τους τομείς στρατηγικής σημασίας, που θα αποτελούν λαϊκή περιουσία και θα υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες.
• Κατοχύρωση των Επικοινωνίας - Ενέργειας - Μεταφορών - Νερού ως κοινωνικών αγαθών παρεχόμενων από το κράτος με πολύ φθηνά τιμολόγια ή δωρεάν (π.χ. φυσικό νερό άρδευσης) και κατάργηση του ΦΠΑ, σε αντίθεση με την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίησή τους.
• Αναβάθμιση των κοινωνικών συνθηκών ζωής σε εργατογειτονιές και την ύπαιθρο, με τη δημιουργία και ενίσχυση χώρων πράσινου, παιδικών χαρών.
• Ανάπτυξη της λαϊκής στέγης με στεγαστικά προγράμματα που θα καλύπτουν τις βασικές λαϊκές ανάγκες. Ειδική μέριμνα για νέα ζευγάρια με ειδικά προγράμματα. Ολοκληρωμένος σχεδιασμός για την πρόληψη των σεισμικών επιπτώσεων και μέτρα άμεσης αντιμετώπισης καταστάσεων μετά από σεισμό. Να προχωρήσουν και να ολοκληρωθούν οι προληπτικές έρευνες για την αντισεισμική προστασία δημόσιων κτιρίων, σχολείων, νοσοκομείων, κέντρων διασκέδασης και ψυχαγωγίας όπου συνωστίζονται χιλιάδες νέοι και νέες.
• Αναδάσωση καμένων εκτάσεων, προστασία και διαχείριση δασικών οικοσυστημάτων, που συμβάλλουν στη συγκράτηση των νερών και τον εμπλουτισμό των υδροφορέων, καθώς και στην παραγωγή ξύλου και των προϊόντων του. Ελεύθερες ακτές - παραλίες χωρίς να πληρώνει ο λαός.
• Περιβαλλοντικός σχεδιασμός αντιπλημμυρικών έργων και αποκλειστική κρατική και ολοκληρωμένη διαχείριση υδάτινων πόρων που θα αφορά στην έρευνα, στην προστασία και την αξιοποίησή τους συνολικά στη χώρα και κατά υδατικά διαμερίσματα.
• Προστασία ελεύθερων χώρων από την τσιμεντοποίηση, του περιαστικού πρασίνου των ορεινών όγκων, περιορισμός των συντελεστών δόμησης, απαλλοτριώσεις για την ανάπτυξη του πράσινου σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, καθώς και προστασία των ποταμών, λιμνών, θαλασσών από τη βιομηχανική ρύπανση και των παραλιών από τα φερτά υλικά. Δίκτυα όμβριων υδάτων στις πόλεις και συντήρησή τους. Αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στα μεγάλα αστικά κέντρα, του θορύβου, της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας.
• Ανάδειξη των περιβαλλοντικών προβλημάτων του πλανήτη και της χώρας. Αποκάλυψη των αιτιών και των ενόχων των διεθνικών μονοπωλίων των ιμπεριαλιστικών χωρών της ΕΕ και ενάντια στις ιμπεριαλιστικές στρατιωτικές επεμβάσεις και πολέμους.

• Πανελλαδική ανάπτυξη ενιαίου, καθολικού, αποκλειστικά Δημόσιου και Δωρεάν σύγχρονου συστήματος Υγείας - Πρόνοιας και Επείγουσας Ιατρικής (ΕΚΑΒ).
• Η χρηματοδότηση να γίνεται αποκλειστικά από το κράτος με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία - Πρόνοια. Κατάργηση κάθε πληρωμής και συμμετοχής στις δαπάνες για υπηρεσίες Υγείας και φάρμακα για όλους. Κατάργηση των εισφορών στον κλάδο Υγείας των ασφαλιστικών ταμείων.
• Σχεδιασμένη ανάπτυξη Δημόσιων Δωρεάν νοσοκομείων και κέντρων Υγείας στα αστικά κέντρα και την ύπαιθρο. Πλήρης στελέχωση με μόνιμο προσωπικό, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, με επαρκή και σύγχρονο ιατρομηχανολογικό εξοπλισμό, ώστε να καλύπτονται όλες οι ανάγκες γρήγορα, με επάρκεια και κοντά στον τόπο κατοικίας.
• Κρατικό δίκτυο υποδομών κοινωνικών εγκαταστάσεων με δωρεάν πλήρεις υπηρεσίες για την οικογένεια, το παιδί, τα άτομα τρίτης ηλικίας, τα ΑμΕΑ, χωρίς προϋποθέσεις και εξαιρέσεις.
• Δωρεάν κρατικές παιδικές κατασκηνώσεις για όλα τα παιδιά των εργαζομένων και των ανέργων, των άλλων λαϊκών στρωμάτων.
• Απορρίπτουμε τη λειτουργία των κοινωνικών υπηρεσιών με τα ληξιπρόθεσμα ευρωενωσιακά προγράμματα για λίγους, με υποβαθμισμένες και ανεπαρκείς παροχές. Για όσο διάστημα αυτά λειτουργούν, διεκδικούμε να παρέχονται πλήρεις υπηρεσίες σε όλους, με επαρκή ανάπτυξη και πλήρη στελέχωση των υποδομών.
• Ενταξη όλων των μονάδων Υγείας - Πρόνοιας του ιδιωτικού τομέα, των ΜΚΟ που πληρούν τις προϋποθέσεις και όλου του προσωπικού στο δημόσιο σύστημα Υγείας - Πρόνοιας.

• Αντιπαλεύουμε κάθε μέτρο αποκέντρωσης - διαφοροποίησης των σχολικών προγραμμάτων και των σχολείων (ευέλικτη ζώνη, ευρωπαϊκά προγράμματα, αξιολόγηση εκπαιδευτικών και σχολικών μονάδων, πρόσληψη εκπαιδευτικών από τους ΟΤΑ) που διευρύνει τις ταξικές διακρίσεις, επιβαρύνει οικονομικά τις λαϊκές οικογένειες, αυξάνει την κερδοφορία του κεφαλαίου. Απορρίπτουμε τις «ζώνες εκπαιδευτικής προτεραιότητας» που συγκαλύπτουν και εντείνουν τις μορφωτικές ανισότητες.
• Aντιπαλεύουμε την προώθηση της «διά βίου» μάθησης που στόχο της έχει να προετοιμάσει ένα ακόμα φτηνότερο, ευέλικτο και ισόβια ημιμαθές εργατικό δυναμικό με την άμεση παρέμβαση των επιχειρήσεων στην εκπαιδευτική διαδικασία.
• Αντιπαλεύουμε την προώθηση της πιστοποίησης, το ολοήμερο σχολείο όπως προωθείται και τη λεγόμενη αξιολόγηση που στόχο έχει να μεταφέρει το οικονομικό κόστος στις πλάτες της λαϊκής οικογένειας.
• Καμία είσοδος επιχειρηματικών συμφερόντων, με το μανδύα της τοπικής κοινωνίας ή των ΜΚΟ, στο περιεχόμενο, στη διοίκηση και γενικά στη διαχείριση των σχολικών μονάδων. Καμιά αύξηση των δημοτικών τελών για τη λειτουργία των σχολείων ή την ίδρυση δημοτικών «πανεπιστημίων» και σχολών, κανένα πρόσθετο χαράτσι άμεσα στους γονείς, κανένας «σπόνσορας» στην εκπαίδευση.
• Μαζικές προσλήψεις εκπαιδευτικού προσωπικού, με μοναδική προϋπόθεση το πτυχίο. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων. Η πρόσληψη των εκπαιδευτικών και του κάθε είδους βοηθητικού προσωπικού να γίνεται σε κεντρικό επίπεδο.
• Κατάργηση των νόμων (2218, 2240/94) του ΠΑΣΟΚ που έχουν διαμορφώσει το θεσμικό πλαίσιο για την «αποκέντρωση» στην Παιδεία.
• Κατάργηση των ιδιωτικών βρεφονηπιακών σταθμών και νηπιαγωγείων καθώς και των αντίστοιχων δημοτικών που λειτουργούν σε ανταποδοτική βάση. Αμεση κατάργηση των τροφείων.
• Υποδομή για ιατρική πρόληψη και υγιεινή σε όλα τα σχολεία, σύγχρονα και ασφαλή σχολικά κτίρια, εξοπλισμένα επαρκώς με εργαστήρια, γυμναστήρια, μουσικά όργανα, βιβλιοθήκες, τραπεζαρίες και σχετικό με την παιδαγωγική τους λειτουργία σχεδιασμό.
• Αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης, βασισμένο στη 2χρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και το ενιαίο 12χρονο σχολείο για όλους, χωρίς ταξικές και φυλετικές διακρίσεις. Δημόσιες δωρεάν επαγγελματικές σχολές μετά το 12χρονο και Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση. Λέμε ΟΧΙ στο «πλαίσιο προσόντων» και παλεύουμε ώστε το πτυχίο να είναι η μόνη προϋπόθεση για το επάγγελμα.

• Μόνιμη σταθερή δουλειά για όλους. Μονιμοποίηση όλων όσοι δουλεύουν με ελαστικές σχέσεις εργασίας χωρίς όρους και προϋποθέσεις και την απαγόρευση με νόμο αυτών των μορφών εργασίας. Κατάργηση των stage σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και κάθε μορφής ανασφάλιστης εργασίας.
• Αντιπαλεύουμε τη γενίκευση της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων και την επέκταση της εφαρμογής «ευέλικτων εργασιακών σχέσεων» στους ΟΤΑ μέσω προγραμμάτων περιορισμένου χρόνου, Τοπικών Πρωτοβουλιών Απασχόλησης, προγραμμάτων κατάρτισης, ή άλλων μέσω ΟΑΕΔ, κ.λπ., αλλά και οποιωνδήποτε άλλων μορφών επιχειρήσεων.
• Ενταξη των εργαζομένων των δημοτικών επιχειρήσεων που κλείνουν στις υπηρεσίες του Δήμου με μόνιμη σταθερή σχέση εργασίας, πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
• Ενταξη και άλλων ειδικοτήτων και κλάδων στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα. Κατάργηση των αρνητικών προϋποθέσεων (επασφάλιστρο κ.ά.) του ισχύοντα νόμου.
• Μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας στους τόπους δουλειάς με τη δημιουργία υποδομών στις μονάδες Υγείας και κρατικού σώματος γιατρών Εργασίας, τεχνικών Ασφάλειας και νοσηλευτών με την κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης (ΕΞΥΠΠ) σ' αυτόν τον τομέα.
• Λήψη μέτρων για τις εργαζόμενες, όπως: Απαγόρευση νυχτερινής δουλειάς στη βιομηχανία και για άλλα επαγγέλματα από τη διαπίστωση της εγκυμοσύνης μέχρι και την προσχολική ηλικία των παιδιών. Αδεια κυήσεως, τοκετού και θηλασμού, ίδια για τις εργαζόμενες στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, δύο μήνες πριν και έξι μήνες μετά τον τοκετό με πλήρεις αποδοχές και ασφάλιση και επιπλέον ένα χρόνο γονική άδεια. Μειωμένο ωράριο 1 ή 2 ώρες για τη γυναίκα ή τον άνδρα μέχρι τα παιδιά να πάνε στο νηπιαγωγείο. Αύξηση των γονικών αδειών σε περίπτωση ασθένειας των παιδιών ή για την εκπαιδευτική παρακολούθησή τους. Τα μέλη μονογονεϊκών οικογενειών να εργάζονται μόνο πρωινό ωράριο μέχρι τα παιδιά να φτάσουν στην ηλικία των 10 ετών και άλλες θετικές ρυθμίσεις υπέρ των εργαζόμενων γυναικών.
• Τριάντα μέρες άδεια το χρόνο και επίδομα αδείας ίσο με ένα μισθό.
• Κατώτερο μισθό 1.400 ευρώ, κατώτερη σύνταξη 1.120 ευρώ.
• Σύνταξη στα 60 χρόνια για τους άνδρες και 55 χρόνια για τις γυναίκες και, αντίστοιχα, στα 55 και 50 χρόνια για τα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα (ΒΑΕ). Σύνταξη με πλήρη δικαιώματα στα 30 χρόνια εργασίας.
• Κατάργηση των νόμων, μηχανισμών και πρακτικών ποινικοποίησης των εργατικών και λαϊκών αγώνων και διευκόλυνσης της εργοδοτικής τρομοκρατίας.

• Εξασφάλιση των μορφωτικών και υλικών προϋποθέσεων για την ανεμπόδιστη πρόσβαση του λαού στην Τέχνη και τον Πολιτισμό, για την ανάπτυξη της καλλιτεχνικής και λαϊκής ερασιτεχνικής δημιουργίας ως αντίδοτο στα αγοραία πρότυπα της μονοπωλιακής πολιτιστικής βιομηχανίας, στα μονοπώλια θεάματος - ακροάματος.
• Δημιουργία ενιαίου και αποκλειστικά δημόσιου μηχανισμού παραγωγής και διανομής του πολιτιστικού και καλλιτεχνικού έργου αποτελούμενου από κρατικούς οργανισμούς (θεάτρου, κινηματογράφου, ραδιοφωνίας - τηλεόρασης κ.λπ.) που θα λειτουργούν με κοινωνικό προγραμματισμό και έλεγχο.
• Ανάπτυξη τοπικής πολιτιστικής δραστηριότητας επιστημονικά σχεδιασμένης και οργανωμένης - σε συνεργασία με τις κεντρικές πολιτιστικές δομές - ώστε να υπηρετεί την πολιτιστική - μορφωτική ανάπτυξη του λαού και όχι την κερδοφορία των μονοπωλίων του τουρισμού και του θεάματος. Ιδρυση κρατικών θεάτρων και κρατικών μουσικών συνόλων σε κάθε πρωτεύουσα νομού με ελεύθερη είσοδο για όλο το λαό. Καταδικάζουμε την πολιτική της ραγδαίας εμπορευματοποίησης και κερδοσκοπικής λειτουργίας των θεσμών πολιτιστικής παρέμβασης των ΟΤΑ (Πολιτιστικοί Οργανισμοί, Δημοτικές Επιχειρήσεις Πολιτισμού, Φεστιβάλ, Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα, Δημοτικά Μουσικά Σύνολα, Δημοτικές Πινακοθήκες, κ.λπ.) που υποβιβάζει διαρκώς το επίπεδο του καλλιτεχνικού έργου, καταργεί τη δωρεάν προσφορά του στο λαό και ανοίγει διάπλατα τις πόρτες στους ιδιώτες μεγαλοεπιχειρηματίες του πολιτισμού.
• Συγκρότηση πανελλαδικού δικτύου δημόσιων πολιτιστικών κέντρων σε κάθε συνοικία και δημοτικό διαμέρισμα καθώς και στην ύπαιθρο με βιβλιοθήκες, θεατρικές σκηνές, αίθουσες διαλέξεων, κινηματογραφικών προβολών, συναυλιών κ.ά., κυψέλες πολιτιστικής ανάπτυξης και προαγωγής της ερασιτεχνικής δημιουργίας.
• Δωρεάν πρόσβαση του λαού στους αρχαιολογικούς χώρους και στα κάθε είδους μουσεία, πινακοθήκες, βιβλιοθήκες που πρέπει να αποτελούν αποκλειστικά κρατική ιδιοκτησία. Δωρεάν είσοδος των μαθητών, φοιτητών και σπουδαστών στους δημοτικούς κινηματογράφους, θέατρα, κ.λπ. Δωρεάν διάθεση των δημοτικών υποδομών (δημοτικές πινακοθήκες, δημοτικά θέατρα, πνευματικά κέντρα κ.λπ.), για τη στήριξη και προβολή της σύγχρονης καλλιτεχνικής ή ερασιτεχνικής δημιουργίας.
• Διατήρηση και ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς (κτιρίων, μνημείων, λαϊκής παράδοσης κ.λπ.) και κατάργηση της εμπλοκής στην προστασία της των κάθε είδους «χορηγών», που με το προκάλυμμα δήθεν της «κοινωνίας των πολιτών» και του εθελοντισμού απαιτούν από το λαό να ξαναπληρώσει το κόστος για τη διάσωσή της.
• Ανάπτυξη της δημόσιας αισθητικής και προστασία του φυσικού αισθητικού περιβάλλοντος με απαγόρευση της επιχειρηματικής εκμετάλλευσής του.
• Χορήγηση δωρεάν από το κράτος όλων των προϋποθέσεων για τη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό της νεολαίας.
• Διαμόρφωση του αντίστοιχου νομικού πλαισίου, που να κατοχυρώνει το δικαίωμα στη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό σε κάθε τους έκφραση.
• Ανάπτυξη του λαϊκού, ερασιτεχνικού αθλητισμού.
• Ανάπτυξη του κοινωνικού λαϊκού τουρισμού, των δωρεάν διακοπών για τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τη νεολαία, τους άνεργους.

• Κανένας συμβιβασμός με τα ναρκωτικά και τα υποκατάστατά τους. Δημιουργία αντι-ναρκωτικού μετώπου από τους φορείς του κινήματος.
• Δωρεάν δημόσιες δομές πρόληψης - θεραπείας - επανένταξης σε όλη τη χώρα. Δημιουργία πανελλαδικού δημόσιου φορέα με αποκλειστικά δωρεάν παροχή υπηρεσιών πρόληψης, απεξάρτησης, κοινωνικής επανένταξης. Ειδική μέριμνα για τα απεξαρτημένα άτομα που βαρύνονται με αδικήματα του παρελθόντος.
• Θέσπιση προγράμματος για την εφαρμογή πρωτογενούς πρόληψης που θα στοχεύει στα αίτια και όχι στα αποτελέσματα της τοξικομανίας και αφορά στην εκπαίδευση, στην εργασία, στην οικογένεια, στον πολιτισμό, στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, στο στρατό, στην ψυχαγωγία, στον ελεύθερο χρόνο κ.λπ.

• Να κατοχυρωθεί η ελεύθερη συνδικαλιστική και πολιτική δράση των εργαζομένων, να γίνει πλήρως σεβαστό το απεργιακό δικαίωμα. Να παύσουν οι απολύσεις και οι διώξεις για πολιτικούς - συνδικαλιστικούς λόγους και η ηλεκτρονική παρακολούθηση των εργαζομένων.
• Αμεση νομιμοποίηση των μεταναστών που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας και κατοχύρωση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων τους. Κατάργηση όλων των αντιδραστικών νόμων και εγκυκλίων που ποινικοποιούν τη μετανάστευση ή θέτουν εμπόδια στη ζωή αυτών και των παιδιών τους που γεννιούνται ή μεγαλώνουν στη χώρα. Ειδικές δομές/υπηρεσίες στους Δήμους και τις Περιφέρειες για την εξυπηρέτηση των μεταναστών, στελεχωμένες με νομικούς, διερμηνείς, κ.λπ.
• Κατάργηση όλων των θεσμών συμμετοχής του λαού στην τοπική αστυνόμευση, στο χαφιεδισμό και την καταστολή, όπως είναι οι μηχανισμοί των «Τοπικών Συμβουλίων Παραβατικότητας», ο «αστυνόμος της γειτονιάς» κ.λπ. Κατάργηση του ρόλου της «Δημοτικής Αστυνομίας» ως μηχανισμού καταστολής, συμπληρωματικού της ΕΛ.ΑΣ.
• Να παύσει η λειτουργία και να αποκαθηλωθούν από τους δρόμους οι κάμερες παρακολούθησης. Καμία επέκταση σε παιδικές χαρές, σχολεία, κ.λπ.
• Να μην περάσει η διαστρέβλωση της Ιστορίας και η ανιστόρητη εξίσωση κομμουνισμού και ναζισμού που επιχειρούν η ΕΕ και οι αστικές αντιδραστικές δυνάμεις στο εσωτερικό της χώρας. Τα όρια της «νομιμότητας» τα καθορίζουν οι λαοί με τη δράση τους και όχι οι εκπρόσωποι της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, του ΔΝΤ, της ΕΕ.
• Εφαρμογή της απλής αναλογικής στην εκλογή των οργάνων της τοπικής και περιφερειακής διοίκησης.
• Κατάργηση των ρυθμίσεων που περιορίζουν την αντιπροσωπευτικότητα σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο.
• Εκλογή έμμεση του δημάρχου και του περιφερειάρχη με δυνατότητα ανάκλησης μέσω των δημοτικών συμβουλίων που τους εκλέγουν.

Το ΚΚΕ θα επιδιώξει στα ψηφοδέλτιά του να εκφραστεί όσο γίνεται καλύτερα η κοινή του δράση και συνεργασία με ριζοσπαστικές λαϊκές δυνάμεις που έχουν δοκιμαστεί θετικά στις γραμμές του κινήματος, στις εκλογικές αναμετρήσεις. Η συνεργασία θα βασιστεί στην κοινή αντίληψη για το ρόλο και το χαρακτήρα της νέας διοικητικής δομής, στη γραμμή ανασύνταξης του κινήματος, στη διαμόρφωση των προϋποθέσεων του ενιαίου μετώπου πάλης εργατοϋπαλλήλων, αυτοαπασχολούμενων, φτωχών αγροτών κατά της εξουσίας των μονοπωλίων, της πάλης για την αλλαγή στο επίπεδο της εξουσίας υπέρ της λαϊκής εξουσίας, οικονομίας.

Από τη στιγμή που ο νέος θεσμός έχει άμεση σχέση με την οικονομία, την κοινωνική πολιτική, την καθημερινή ζωή του εργαζόμενου και το μέλλον του, ισχύει και στις τοπικές εκλογές η γραμμή κοινής δράσης και συνεργασίας που ισχύει στο πολιτικό επίπεδο και στους κοινωνικούς αγώνες.

Παίρνοντας υπόψη το ρόλο της τοπικής και περιφερειακής διοίκησης στην προώθηση της γενικής πολιτικής, παίρνοντας υπόψη τους μεγάλους πειρασμούς που αφορούν την τοπική διαχείριση χρημάτων και αρμοδιοτήτων, τις ασφυκτικές πιέσεις που ασκούνται, και θα ασκηθούν ακόμα πιο πολύ, απέναντι στους τοπικούς εκλεγμένους από το κράτος, την κυβέρνηση, τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, αλλά και τους επιχειρηματίες. Το ΚΚΕ δηλώνει ότι δεν αρκεί η συμφωνία στις διακηρύξεις. Απαιτείται εγγύηση ότι οι εκλεγμένοι θα σταθούν ψηλά και θα αντισταθούν σε όλη τη διάρκεια της θητείας τους. Θα έχουν τη δύναμη να σταθούν απέναντι και εναντίον στον πολυπλόκαμο μηχανισμό πίεσης, εξαγοράς και ενσωμάτωσης που θα αναπαραχθεί τοπικά.

Στα ψηφοδέλτιά του θα μετέχουν μέλη , φίλοι και συνεργαζόμενοι που μπορούν να ανταποκριθούν στη συνθετότητα της εκλογικής μάχης και στα αυριανά καθήκοντα μετά την εκλογή τους.

Αυτό που δεν έκανε ο εργαζόμενος λαός στις εθνικές εκλογές, να το τολμήσει τώρα. Να κάνει το θεαματικό βήμα, να γείρει την πλάστιγγα του συσχετισμού δυνάμεων υπέρ του. Η αλλαγή συσχετισμού δε γίνεται με την περιπλάνηση ανάμεσα στα διάφορα κόμματα του ευρωμονόδρομου και της πλουτοκρατίας, αλλά ψηφίζοντας ΚΚΕ, ανεξάρτητα αν υπάρχουν διαφορετικές απόψεις σε ορισμένα θέματα. Τώρα πρέπει να ενισχυθεί το ΚΚΕ, η δύναμη που θέλει και μπορεί να δώσει δύναμη στο λαϊκό κίνημα, αποτελεσματικότητα και νόημα στον αγώνα.

Η εκλογή κομμουνιστών και συνεργαζόμενων μαζί τους στα όργανα της τοπικής διοίκησης ένα σκοπό έχει: Να εκφραστεί η αγανάκτηση, η διαμαρτυρία και η καταδίκη της κυρίαρχης πολιτικής και των εκφραστών της στην τοπική διοίκηση. Να υπάρχει μέσα στα όργανα αυτά η φωνή του λαού, που θα αποκαλύπτει, θα δυσκολεύει, θα ενημερώνει και θα στηρίζει τα λαϊκά συμφέροντα. Οι εκλεγμένοι κομμουνιστές θα είναι το μάτι και το αυτί του λαού σε όλους τους Δήμους και τις Περιφέρειες.

Οι κομμουνιστές, οι κομμουνίστριες, οι συνεργαζόμενοι μαζί τους δεν υπόσχονται γενικά, αλλά δεσμεύονται καθημερινά για την ανάπτυξη της πάλης για το σύνολο των προβλημάτων που απασχολούν σήμερα τη λαϊκή οικογένεια. Η συνεχής δράση μέσα στους τόπους δουλειάς, μέσα στους εργασιακούς χώρους, στην τοπική και περιφερειακή διοίκηση, στις συνοικίες, στους τόπους κατοικίας και μόρφωσης, στους χώρους όπου αθλείται, μορφώνεται και ψυχαγωγείται η νεολαία, είναι εγγύηση και ταυτόχρονα προϋπόθεση για την αποτελεσματικότητα της πάλης με ορίζοντα όχι μια απλή διαχείριση και ανακύκλωση των ίδιων προβλημάτων, αλλά τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, με κεντρικό πρόγραμμα και επιστημονικό σχεδιασμό, με λαϊκή συμμετοχή και έλεγχο, με κοινωνική ιδιοκτησία σε όλους τους στρατηγικούς τομείς, χωρίς εκμετάλλευση.

Με εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη, στα λαϊκά στρώματα, στους νέους και τις νέες, απευθύνουμε κάλεσμα συσπείρωσης και συστράτευσης πλατιά, όπου σκιρτά αγωνιστική καρδιά, αποφασισμένη σήμερα να βάλει ένα λιθαράκι, αύριο να οικοδομήσουμε μαζί το μέλλον.

Η ΚΕNΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΚΕ

ΜΑΗΣ 2010