ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 6 Ιούνη 2010
Σελ. /32
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ - ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ - ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ
«Αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε αυξήσεις στους μισθούς»

Κοινή ανακοίνωση - κάλεσμα 12 Εργατικών Κέντρων, 7 Ομοσπονδιών και 7 κλαδικών Σωματείων, που συσπειρώνονται στον ταξικό πόλο του συνδικαλιστικού κινήματος

Πλατύ κάλεσμα σε κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενη, σε νέους, μετανάστες, ανθρώπους του καθημερινού μόχθου απευθύνουν 12 Εργατικά Κέντρα, 7 Ομοσπονδίες και 7 κλαδικά Σωματεία, που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, με θέμα την υπογραφή ικανοποιητικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Αναλυτικά, η ανακοίνωση έχει ως εξής:

«Εργαζόμενε, εργαζόμενη, νέα, νέε,

Το δίλημμα που μας βασανίζει αυτές τις μέρες, κάθε έναν ξεχωριστά και όλους μαζί, ανεξάρτητα από τον εργασιακό χώρο που βρισκόμαστε, είναι:

Αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε αυξήσεις στους μισθούς, με την υπογραφή ικανοποιητικών Συλλογικών Συμβάσεων ή δεχόμαστε, λόγω κρίσης, μείωση μισθών και διάλυση - κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, όπως απαιτούν οι μεγαλοεπιχειρηματίες και προωθεί η κυβέρνηση με το μνημόνιο που έχει υπογράψει με ΕΕ - ΔΝΤ.

Πριν καταλήξεις σκέψου ότι η απάντηση που θα δώσεις σήμερα δε θα κρίνει μόνο το παρόν, αλλά θα καθορίσει και το αύριο το δικό σου, συνολικά της τάξης μας και των παιδιών μας.

Σκέψου ότι την κρίση δεν τη δημιουργήσαμε εμείς. Τα εργοστάσια και οι επιχειρήσεις δεν κλείνουν λόγω των δήθεν υψηλών μας μισθών, αλλά λόγω του ανταγωνισμού τους να αποκομίσουν τεράστια υπερκέρδη στις πλάτες όλων των εργαζομένων. Την κρίση δημιούργησαν τα τεράστια κέρδη που απέσπασαν από τη δική μας εκμετάλλευση. Κυνηγώντας το κέρδος δεν ήταν λίγοι οι επιχειρηματίες που έκλεισαν τα εργοστάσιά τους, ενώ ήταν κερδοφόρα, για να κάνουν επενδύσεις αλλού. Το ίδιο θα κάνουν και αύριο, αν τους δοθεί η ευκαιρία και μπορούν, χωρίς να σε λυπηθούν που θα μείνεις άνεργος.

Οι μεγάλες επιχειρήσεις είχαν επί δεκαετίες μεγάλα κέρδη και πολλές συνεχίζουν να έχουν, παρά την κρίση. Την ώρα που σε σένα φορτώνουν συνεχώς νέους έμμεσους φόρους, με την αύξηση στο ΦΠΑ, την ακρίβεια στα τρόφιμα, στα καύσιμα και πληρώνεις όλο και πιο ακριβά για Υγεία και μόρφωση, που σε καλούν να πληρώσεις φόρο ακόμα και για την πρώτη κατοικία και καταργούν το αφορολόγητο όριο των 12.000 ευρώ, στους μεγάλους επιχειρηματίες δίνουν τεράστιες κρατικές επιχορηγήσεις και νέες προκλητικές φοροαπαλλαγές. Χτυπούν τη νεολαία με την κατάργηση του κατώτερου μεροκάματου για όσους είναι κάτω των 25 ετών».

Εχουμε χρέος...

«Σκέψου, αν κάνεις τώρα πίσω, πού και πώς θα τους σταματήσουμε;

Δεν είναι παράλογο εμείς που παράγουμε τον πλούτο, σήμερα που υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να απολαμβάνουμε περισσότερα δικαιώματα και καλύτερες δωρεάν παροχές, να δεχτούμε: Να δουλεύουμε ως τα βαθιά γεράματα, 40 χρόνια δουλειάς, για ένα επίδομα πτωχοκομείου προκειμένου να απαλλαγούν επιχειρηματίες και κράτος από την όποια εισφορά είχαν στην Κοινωνική Ασφάλιση; Να αρρωσταίνει το παιδί σου και η υγεία του, τα φάρμακα και η νοσηλεία του να εξαρτώνται από το πόσα χρήματα διαθέτεις;

Δεν είναι προσβλητικό να δεχτούμε μισθούς πείνας και συνθήκες εργασίας που θα καθορίζει κάθε φορά η εργοδοσία;

Εχουμε χρέος και απέναντι στους σκληρούς ταξικούς αγώνες που έδωσε η τάξη μας για να έχει κατακτήσεις και δικαιώματα, και απέναντι στα παιδιά μας να σηκώσουμε το κεφάλι και να χρησιμοποιήσουμε την ταξική μας οργανωμένη δύναμη. Τα μέτρα που παίρνουν έχουν μακροπρόθεσμο στόχο. Επιδιώκουν να τσακίσουν κάθε συλλογική κατάκτηση. Να είναι ο κάθε ένας μόνος του.

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,

Εχουμε τη δύναμη. Μπορούμε να βάλουμε εμπόδια, να διεκδικήσουμε, να απαιτήσουμε όσα μας στερούν, όσα μας ανήκουν.

Αν σε κάθε εργασιακό χώρο, σε κάθε κλάδο συσπειρωθούμε και παλέψουμε αποφασισμένοι για αυξήσεις και την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης. Να μη λυγίσουμε μπροστά στις δυσκολίες. Η πείρα που αποκτήσαμε όλο αυτό το διάστημα έδειξε ότι μπορούμε να τις ξεπερνάμε και να κάνουμε σημαντικά βήματα. Να ξεπερνιούνται ο φόβος, η μοιρολατρία και η τρομοκρατία. Αν μείνουμε απαθείς, μοιρολάτρες θα εξηγήσουν τη στάση μας ως συμφωνία με τα αντιλαϊκά μέτρα και θα τρέξουν να πάρουν κι άλλα.

Απόρριψε τη λογική του εργοδοτικού συνδικαλισμού της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, που χτες σου έλεγαν ότι οι επιχειρηματίες είναι εταίροι μας και τώρα σε καλούν να σώσουμε ό,τι μπορούμε, προκειμένου να σώσουμε το θεσμό της Συλλογικής Σύμβασης ας υπογράψουμε ακόμα και χωρίς αυξήσεις».

Να απορρίψουμε και να αντιπαλέψουμε τα βάρβαρα μέτρα

«Για να υπερασπιστούμε τις Συλλογικές Συμβάσεις χρειάζεται να απορρίψουμε και να αντιπαλέψουμε τα βάρβαρα μέτρα που προβλέπει το μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση με την ΕΕ και το ΔΝΤ, με τα χειροκροτήματα των βιομηχάνων.

Ο δρόμος για την υπεράσπιση της Γενικής Συλλογικής Σύμβασης, για να εμποδίσουμε τα βάρβαρα μέτρα εναντίον μας ξεκινάει σήμερα από την οργάνωση της πάλης σε κάθε τόπο δουλειάς, διεκδικώντας αυξήσεις στους μισθούς και την υπογραφή ικανοποιητικής Συλλογικής Σύμβασης.

ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ:

  • Ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις
  • Οχι μεροκάματα και μισθούς στους νέους κάτω από τις Συλλογικές Συμβάσεις
  • Απαγόρευση των απολύσεων, μέτρα προστασίας των ανέργων
  • Οχι στην κατάργηση της αποζημίωσης
  • Σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους
  • Μέτρα προστασίας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, προστασία της μητρότητας
  • Οχι μισθολογικές διακρίσεις σε βάρος των γυναικών
  • Οχι στην προσπάθεια αποχαρακτηρισμού των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων
  • Οχι στην κατεδάφιση των συντάξεων.
Ολοι στον αγώνα

Ολοι στον αγώνα, συσπείρωση τώρα με το ΠΑΜΕ για τα σύγχρονα δικαιώματά μας στους μισθούς, στην Κοινωνική Ασφάλιση, σταθερή δουλειά για όλους, μέτρα προστασίας τώρα των ανέργων.

Τώρα να μιλήσει η οργανωμένη μας δύναμη, η ταξική μας αλληλεγγύη. Μπορούμε να αποκρούσουμε την τρομοκρατία, τους εκβιασμούς, τις απειλές. Να μετατρέψουμε το θυμό μας, την αγανάκτησή μας σε οργανωμένη, μαχητική, αποφασιστική δύναμη που θα εμποδίσει την αντιλαϊκή πολιτική.

Η επιτυχία της μάχης θα εξαρτηθεί από τη συμμετοχή των εργαζομένων στην προετοιμασία και οργάνωση του αγώνα. Μέσα από Γενικές Συνελεύσεις, συσκέψεις, συγκεντρώσεις και συζητήσεις στους τόπους δουλειάς, να συζητήσουμε τις δυσκολίες και τις απαιτήσεις του αγώνα. Η κάθε Ομοσπονδία, το κάθε Συνδικάτο με σχέδιο και συντονισμό να κάνει δική του υπόθεση την οργάνωση της πάλης. Να προετοιμαστούμε καλά για να δώσουμε απεργιακή απάντηση.

Εχουμε σοβαρή ευθύνη και πρέπει να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις του αγώνα, αλλά και στην εμπιστοσύνη που δείχνουν οι εργαζόμενοι στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ.

Μόνο οι θυσίες του αγώνα μπορεί να έχουν αποτέλεσμα. Για το δίκιο της τάξης μας. Εμείς παράγουμε τον πλούτο. Μπορούμε και πρέπει να ζήσουμε χωρίς την εκμετάλλευση των καπιταλιστών.

Τα Εργατικά Κέντρα

ΑΓΡΙΝΙΟΥ, ΑΡΤΑΣ, ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ, ΖΑΚΥΝΘΟΥ, ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ, ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ & ΙΘΑΚΗΣ, ΛΑΡΙΣΑΣ, ΛΕΥΚΑΔΑΣ, ΝΑΟΥΣΑΣ, ΠΑΛΛΕΣΒΙΑΚΟ, ΣΑΜΟΥ, ΦΩΚΙΔΑΣ.

Οι Ομοσπονδίες

ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ & ΣΥΝΑΦΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΛΩΣΤΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑΣ - ΙΜΑΤΙΣΜΟΥ - ΔΕΡΜΑΤΟΣ, ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΥΠΟΥ & ΧΑΡΤΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ & ΣΥΝΑΦΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΛΟΓΙΣΤΩΝ, ΕΡΓ/ΤΩΝ & ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΓΑΛΑΚΤΟΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ & ΠΟΤΩΝ, ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ.

Τα κλαδικά Σωματεία

ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΜΕΤΑΛΛΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ «Ο ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ», ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΜΕΤΑΛΛΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ, ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟΥ - ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ - ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΩΝ & ΣΥΝΑΦΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ Ν. ΑΤΤΙΚΗΣ, ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΙΔ. ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΕ & ΓΡΑΦΕΙΩΝ, ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΜΠΟΡΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΘΗΝΑΣ, ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΜΠΟΡΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ, ΕΝΩΣΗ ΕΜΠΟΡΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ Ν. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ».


Πατριδογνωμόνιο
ΕΕ: Εκβιασμοί - Εξυπηρετήσεις

Το σκανδαλοθηρικό πλέγμα ως αντίδοτο στη βαθιά ύφεση και τη βιωματική εμπειρία της κρίσης σε υποκειμενικό και συλλογικό επίπεδο αρχίζει να ξεφτίζει. Το καλοκαίρι φέτος, παρά τις φυσικές εποχικές ευκολίες που επιφέρει στην καθημερινότητα, δεν έρχεται για να ανακουφίσει τις μάζες των εργαζομένων, αλλά για να τις εξαντλήσει τρομοκρατικά ενόψει φθινοπώρου. Τα σήματα θέλουν μετάφραση για ν' ανοίξει εκτός απ' το μυαλό και το συλλογικό υποσυνείδητο κι εκείνο το ανθρώπινο κομμάτι του μέσα μας, στον καθένα, που δεν προκάμει να μετρήσει τις αντοχές και τις ανοχές του στα βάσανα.

Ο διαστρεβλωμένος πολιτικός - διαφημιστικός λόγος πριονίζει αντιστάσεις εκεί που δε φαίνεται. Πάει στο θυμικό, βρίσκει απαίδευτο κι αφύλακτο τον πολίτη - καταναλωτή και χάνει την ουσία. 14-18 Ιουνίου έρχεται για έλεγχο το λογιστικό εξουσιαστήριο και στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ, για παράδειγμα, άρχισαν οι έρανοι, οι προσφορές και οι φιλανθρωπίες, για να ενισχυθεί η ομαδική αποπολιτικοποιημένη αισιοδοξία ότι μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι δούλοι και χαρούμενοι υπηρέτες για όσο διάστημα θα χρειαστούν τα κέρδη να συνέλθουν.

Δεν είναι οι «ντουλάπες» και η χαρτούρα των εξεταστικών μήτε οι επιδρομές των φασιστών Ισραηλινών που αλλοιώνουν την αντίληψη της πραγματικότητας, σύντροφοι. Είναι κυρίως εκείνη η αισθητική σχεδόν τρυφερή μελετημένα αθώα διαφήμιση: Παρέα νέων στο ταβερνείο. Η γιαγιά σερβίρει. Κι ως γιαγιά διακρίνει τον νταλκά στα παιδιά. Είναι αλήθεια σκοτεινιασμένα. Ρωτάει η γιαγιά. Της λένε πως έπεσε ο Dow Jones. Κι εκείνη αφελώς αναρωτιέται αν το παλικάρι έπεσε με τη μηχανή. Χα! και Αχ! Προσοχή στο λεξιλόγιο των εικόνων.

Η παρέα των νέων δεν είναι βαριά γιατί είναι χωρίς δουλειά, χωρίς προοπτική, χωρίς χώρο ονείρων μπροστά στη φτωχή μαρτυρική πραγματικότητα των ανέργων των 500 ευρώ «μισθό» και 340 βασική προνοιακή «σύνταξη». Είναι όλοι παίκτες εξαρτημένοι από το δείκτη του διεθνούς χρηματιστηρίου! Η γιαγιά δεν είναι μια τεμπέλα συνταξιούχα, αλλά μια γκαρσόνα στα 70 της στην ταβέρνα! Αυτό το δηλητήριο δεν παλεύεται εύκολα. Φτιάχνει ύπουλα μια εικόνα κόσμου - κοινωνίας και γενεών που εκμαυλίζει και εξουδετερώνει την κριτική ικανότητα της αντικειμενικής ανάλυσης της πραγματικότητας. Είναι η ένταξη του ατόμου, της παρέας, της σχέσης στην κεντρική κοσμοθεώρηση της ταξικής χειραγώγησης των μαζών που τώρα ξυπνούν αντιλαμβανόμενες το δίπολο εκβιασμός - εξυπηρέτηση της ΕΕ των πολυεθνικών του μεγάλου κεφαλαίου. Ο εκβιασμός αφορά στις μάζες της εργασίας. Η εξυπηρέτηση στα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Το κράτος δείχνει το δρόμο. Ξεπουλάει ό,τι έφτιαξες ώστε να ξεπουλάς την εργατική σου δύναμη και αξία με τη μικρότερη δυνατή όχι απλώς αντίσταση αλλά και ερώτηση: Μήπως θέλει άλλη οργάνωση, άλλη πολιτική η κοινωνία πριν αποδεχτεί ως αδράνεια τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού.

Θέλει προσοχή πολλή αυτή η συνεχής προβοκάτσια που δεν είναι έμπνευση ενός διαφημιστή ούτε συνωμοσία του κεφαλαιούχου, αλλά ένας μεταπολιτευτικός διαποτισμός του κοινού νου με κοινές εικόνες που ενισχύουν την κυριαρχία της άρχουσας τάξης. Η γιαγιά μπορεί να νιώσει στο πετσί της την πετσοκομμένη σύνταξη και τη δουλειά ως δουλεία. Αλλά ποτέ δεν πρέπει να καταλάβει πως γι' αυτήν φταίει ο Dow Jones τον οποίο και αγνοεί. Η ...μετάφραση αυτή είναι δικιά μας δουλειά. Λαϊκή και γι' αυτό επίσημη και έγκυρη.


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ