ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 6 Ιούνη 2010
Σελ. /32
Ναότο Καν

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο 63χρονος νέος πρωθυπουργός της Ιαπωνίας που εξελέγη προχτές με μεγάλη πλειοψηφία από την Κάτω Βουλή, προέρχεται από το Δημοκρατικό Κόμμα Ιαπωνίας που ήρθε στην εξουσία χειραγωγώντας και παραμυθιάζοντας το λαό ότι θα εφαρμόσει μια φιλολαϊκή και φιλειρηνική πολιτική, σε αντίθεση με τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες. Ο δικομματισμός με την πολιτική εξυπηρέτησης των συμφερόντων του κεφαλαίου λειτουργεί μια χαρά και στην Ιαπωνία.

Ο Καν συμφωνεί απόλυτα με τη μετεγκατάσταση των αμερικάνικων βάσεων εντός της νήσου Οκινάουα (την οποία προεκλογικά υποτίθεται καταδίκαζαν μαζί με τον Χοτογιάμα...). Στηρίζει τη διμερή στρατιωτική συμφωνία του 2006 στρατηγικής αναδιάταξης των αμερικανικών δυνάμεων στην Ιαπωνία. Θεωρεί «ζωτικής σημασίας» και «ακρογωνιαίο λίθο» τις σχέσεις του Τόκιο με την Ουάσιγκτον και φυσικά βλέπει (όπως είπε προχτές μετά την εκλογή του) σαν «πρόβλημα» την περίπτωση της ΛΔ Κορέας θεωρώντας τη μοναδική υπαίτιο για την τρέχουσα κρίση στην περιοχή της βορειοανατολικής Ασίας.

Επιπλέον, ο Καν, όπως πριν οκτώ μήνες και ο Χοτογιάμα, υποσχέθηκε «αναζωογόνηση» της οικονομίας, «επανίδρυση του έθνους», αντιμετώπιση του υποπληθωρισμού και του μεγάλου εσωτερικού χρέους της χώρας... Επίσης είναι φανερό ότι θα επιδιώξει υπερψήφιση στις κοινοβουλευτικές εκλογές της 11ης Ιούλη, για να εφαρμόσει νέα αντιλαϊκά μέτρα. Ο ιαπωνικός λαός όπως και κάθε λαός στον καπιταλιστικό κόσμο, δεν μπορεί να περιμένει καλύτερες μέρες αν δεν απεγκλωβιστεί από τη στρατηγική του κεφαλαίου.


Δ.ΟΡΦ.

Για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση

(ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ)

Πρόκειται για μια ιδιαίτερα χρήσιμη έκδοση. Αποτελεί συλλογή κειμένων του Β. Ι. Λένιν που γράφτηκαν σε μια μεγάλη χρονική περίοδο, από τις πρώτες μέρες επικράτησης της Σοβιετικής Εξουσίας μέχρι το θάνατό του. Στα κείμενα περιλαμβάνονται ομιλίες σε συνέδρια του κόμματος των μπολσεβίκων και των Σοβιέτ, μπροσούρες και άρθρα που αφορούν ζητήματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Αποτυπώνουν την επαναστατική γραμμή του Λένιν και του κόμματος των μπολσεβίκων, σε μια εποχή που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ο αναγνώστης μέσα από τα έργα του μεγάλου επαναστάτη μπορεί να παρακολουθήσει τα προβλήματα που αντιμετώπιζε η Σοβιετική Εξουσία, το διάλογο που γινόταν και τις λύσεις που επιλέγονταν. Η παράθεση των κειμένων με χρονολογική σειρά βοηθάει τον αναγνώστη στην παρακολούθηση της πορείας της σοσιαλιστικής οικοδόμησης της περιόδου, της εξέλιξης των επεξεργασιών του Β. Ι. Λένιν και της πολιτικής του κόμματος των μπολσεβίκων. Η γνώση των προβλημάτων της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και ο τρόπος που τα επεξεργάζονταν ο Β. Ι. Λένιν και το κόμμα των μπολσεβίκων είναι χρήσιμο εφόδιο σε οποιονδήποτε αγωνιστή οραματίζεται το κτίσιμο ενός άλλου κόσμου χωρίς την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Η συλλογή αποτελεί ένα μικρό μόνο μέρος του έργου του Β. Ι. Λένιν εκείνης της περιόδου. Το σύνολό του μπορεί να το βρει ο αναγνώστης στην έκδοση των «Απάντων» του Λένιν από τη «Σύγχρονη Εποχή».

«Διαφάνεια» σε στυλ... σαπουνόπερας

Γρηγοριάδης Κώστας

Βασικό άξονα της κυβερνητικής προπαγάνδας και ευρύτερα του αστικού πολιτικού συστήματος, αποτελεί η «μάχη» κατά της διαφθοράς, η οποία πριν καλά καλά ξεκινήσει, εξελίσσεται σε βαρετή τηλεοπτική σαπουνόπερα. Κεντρική είδηση στο σύνολο σχεδόν των ηλεκτρονικών και έντυπων ΜΜΕ, είναι ο βούρκος της μίζας, που και χωρίς να ξεκινήσει καμία εξεταστική επιτροπή στο Κοινοβούλιο, ο εργαζόμενος λαός γνώριζε στον έναν ή τον άλλο βαθμό, πως τα αστικά κόμματα ήταν και είναι βουτηγμένα μέχρι το λαιμό.

Βέβαια, το φαινόμενο αυτό δεν αποτελεί ελληνική πρωτοτυπία, μιας και το τελευταίο διάστημα, μια σειρά από χώρες αντιμετωπίζουν μικρά ή μεγαλύτερα «σκάνδαλα» οικονομικού ή και άλλου τύπου και σίγουρα έχει βαθιές προεκτάσεις. Ακόμη και η Φινλανδία, χώρα που την πρόβαλαν ως πρότυπο στο πολύ πρόσφατο παρελθόν, από άποψη αστικής πολιτικής «διαφάνειας», απέκτησε το δικό της σκάνδαλο «μίζας». Κάτι παραπάνω από σίγουρο θα πρέπει να θεωρείται η ένταση των «αποκαλύψεων» τους αμέσως επόμενους μήνες - χωρίς να αποκλείεται και ορισμένοι να την «πληρώσουν» - τη στιγμή που θα εντείνεται η λεηλασία του λαϊκού εισόδηματος, η ολομέτωπη επίθεση του μονοπωλιακού κεφαλαίου στην ίδια μας τη ζωή.

Δάκρυα δε θα μας περισσέψουν σίγουρα, για κανέναν «επιπλοποιό» ή «Ρόκο», αλλά είναι γελασμένοι όσοι πιστεύουν ότι θα βγάλουν «λάδι», τόσο εύκολα το σάπιο εκμεταλλευτικό τους σύστημα, επειδή θα πετάξουν, αν πετάξουν, καμιά «στημένη λεμονόκουπα» στο καλάθι των αχρήστων...

Η ανάπτυξη της κτηνοτροφίας

Οι μικρομεσαίοι κτηνοτρόφοι στενάζουν, και εξαναγκάζονται να βγουν εκτός παραγωγής και η χώρα χρόνο με χρόνο εισάγει όλο και περισσότερα κτηνοτροφικά προϊόντα. Το 2009 για εισαγωγές κρέατος και παρασκευασμάτων κρέατος δόθηκαν 1,117 δισ. ευρώ και οι ποσότητες ήταν 484.898.301 κιλά. Το 2008 αντίστοιχα η αξία των εισαγωγών ήταν 1,116 δισ. ευρώ και οι ποσότητες ήταν 416.564.123 κιλά. Εφτασαν τα πράγματα το έλλειμμα στο αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο στα ζωοκομικά και γαλακτοκομικά προϊόντα να είναι το μισό του συνολικού ελλείμματος. Η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει επάρκεια σε κτηνοτροφικά προϊόντα. Ομως οι αποφάσεις της ΕΕ ευνοούν τους εμποροβιομήχανους και τα μονοπώλια να κερδοσκοπούν ασύδοτα σε βάρος των κτηνοτρόφων και σε βάρος του λαού. Και όσο ακολουθείται η αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, που επιβάλλουν τα μονοπώλια, και η αγροτιά και η εργατιά και οι αυτοαπασχολούμενοι θα βρίσκονται σε καθεστώς ανελέητης εκμετάλλευσης. Τα πράγματα θα αλλάξουν μόνο με μέτωπο των εργατών, των φτωχομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων και των αυτοαπασχολούμενων ώστε να ανατραπεί η αντιλαϊκή πολιτική και να ανοίξει ο δρόμος για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία προς όφελος του λαού. Είναι ο μοναδικός δρόμος ώστε η χώρα μας να μπορέσει ολόπλευρα να αναπτύξει τις τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες. Υπάρχει η δυνατότητα η αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή της χώρας μας να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες του λαού, με πανεθνικό σχεδιασμό της οικονομίας στο πλαίσιο της λαϊκής εξουσίας.

Απαιτούν περισσότερα προνόμια

Δύο επιλογές «βλέπουν» οι εμποροβιομήχανοι για την αντιμετώπιση της κατάστασης που επικρατεί στην αγορά: «είτε ενισχύουμε την κατανάλωση, είτε διευκολύνουμε και στηρίζουμε τις επιχειρήσεις. Το πρώτο υπό τις παρούσες συνθήκες δεν είναι εφικτό. Το δεύτερο, όμως, με τη συγκρότηση ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος για την επιχειρηματική δραστηριότητα είναι σήμερα περισσότερο αναγκαίο από ποτέ». Τάδε έφη πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Αθήνας (ΕΒΕΑ) Κ. Μίχαλος μιλώντας στην ημερίδα του Επιμελητηρίου περί «κρίσης και λιανεμπορίου» και «στρατηγικών και εργαλείων άμεσης βελτίωσης». Με τον πιο ωμό και απροκάλυπτο τρόπο, οι εμποροβιομήχανοι ζητάνε κι άλλα προνόμια και παροχές στο όνομα της «αντιμετώπισης της κρίσης». Διακηρύσσουν διά των εκπροσώπων τους ότι έτσι κι αλλιώς η άγρια επίθεση στα λαϊκά εισοδήματα που οξύνει τα αδιέξοδα και την αδυναμία των εργαζομένων να ανταποκριθούν στις καθημερινές ανάγκες είναι αδιαπραγμάτευτη. Κι ακόμα, με το ίδιο επιχείρημα, της «στήριξης της αγοράς» επαναφέρουν ξανά και ξανά τις αντιδραστικές και μαύρες αξιώσεις τους για χτύπημα των λαϊκών αγώνων και των κινητοποιήσεων των εργαζομένων εγκαλώντας την κυβέρνηση για «ανοχή στα έκτροπα, στα επεισόδια, στο κλείσιμο των δρόμων» που προκαλούν τεράστιες ζημιές στις εμπορικές επιχειρήσεις». Ε, όσο κι αν λυσσάνε δε θα τους περάσει...

Κέρδη και απολύσεις

Μπαράζ απολύσεων έχει εξαπολύσει η εργοδοσία στον κλάδο κλωστοϋφαντουργίας - ιματισμού - δέρματος και ιδιαίτερα στον τομέα της υποδηματοποιίας. Πριν από λίγες μέρες, έγινε γνωστό ότι η διοίκηση του ομίλου «ΛΕΜΟΝΗΣ» (τσαγκαράδικα) προχώρησε σε 10 απολύσεις εργαζομένων στην παραγωγή. Οπως όλα δείχνουν, η εξέλιξη αυτή είναι μόνον η αρχή.

Ποια είναι, όμως, αυτή η εταιρεία; Πρόκειται για μια απ' τις πλέον κερδοφόρες επιχειρήσεις υποδηματοποιίας στην Ελλάδα. Το 2008, είχε κύκλο εργασιών (τζίρο) που έφτανε τα 101.842.068 ευρώ (αύξηση 12,8% σε σχέση με το 2007) και κατατασσόταν στην πέμπτη θέση μεταξύ των μεγαλύτερων επιχειρήσεων ένδυσης - υπόδησης και πολυκαταστημάτων.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ