«Μ' ένα όνειρο τρελό ...». Το απόσπασμα του στίχου που απέδωσε μελωδικά ο Στ. Κόκοτας - τουλάχιστον επίσημα - δεν αποτελεί το μοτό των «γαλανόλευκων». Η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου θα βρεθεί - για δεύτερη φορά στην ιστορία της - σε τελική φάση Μουντιάλ, με πιο βατό πρωταρχικό στόχο. Να μην επαναληφθεί το φιάσκο της πρώτης φοράς στην Αμερική. Τα δρώμενα τότε έτσι και αλλιώς δεν ξεχνιούνται αλλά και οι δύο από τους τρεις αντιπάλους τα υπενθυμίζουν.

Στον 2ο όμιλο, μαζί με την Ελλάδα, είναι - όπως το 1994 - η Αργεντινή και η Νιγηρία. Η διαφοροποίηση έγκειται στο γεγονός ότι τώρα, αντί της Βουλγαρίας, αντίπαλος είναι η Ν. Κορέας. Τότε οι «γαλανόλευκοι» (εκτός των άλλων) διασύρθηκαν και εντός γηπέδου. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν πέτυχαν ούτε γκολ. Τώρα;

Οι προϋποθέσεις και τα μέχρι τώρα δεδομένα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το πάθημα έχει γίνει μάθημα. Δεν έχει χαθεί το μέτρο, δεν υπάρχουν υπερφίαλες συμπεριφορές. Προπονητικό τιμ και παίχτες (δείχνουν να) ξέρουν τις δυνατότητες, τις αδυναμίες, τα όρια τους, τις δυσκολίες. Δεν τα υποτιμούν, δεν τα υπερτιμούν. Προετοιμάζονται, ψυχολογικά και αγωνιστικά, όσο καλύτερα μπορούν. Θετική συμβολή αναμένεται να έχει το γεγονός ότι βελτιώθηκε η οργάνωση της ομάδας. Υποχώρησαν λογικές «ξερολισμού» και - μεταξύ άλλων - ενσωματώθηκαν επιστήμονες που μπορούν να βοηθήσουν.

Οι παίχτες, στις δηλώσεις τους τονίζουν ότι και μόνο η παρουσία τους στα γήπεδα της Ν. Αφρικής αποτελεί επιτυχία. Και υποστηρίζουν πως - κατά το δυνατόν - απαλλαγμένοι από το άγχος σκοπεύουν να χαρούν την συμμετοχή. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν θα διεκδικήσουν το καλύτερο. Ποιο είναι αυτό;

Αρχικά, η ομάδα «να παρουσιαστεί καλή και να περάσει ένα γύρο» σύμφωνα με τον Ρεχάγκελ. Ο ομοσπονδιακός εκλέκτορας θεωρεί πως «η Αργεντινή είναι το απόλυτο φαβορί», ενώ εκφράζει την πίστη του ότι στην πρεμιέρα με τη Ν. Κορέα «μπορούμε να αντεπεξέλθουμε». Και επισημαίνει ότι δεν πρέπει να υποτιμηθεί η Νιγηρία.

Σε έξι μέρες λοιπόν οι «γαλανόλευκοι» θα παραταχθούν στη σέντρα για το εναρκτήριο λάκτισμα μιας - όπως αναφέρουν στις συζητήσεις μεταξύ τους - «όμορφης ποδοσφαιρικής περιπέτειας». Το πού θα οδηγήσει τελικά θα το διαπιστώσουν, εντός παιδιάς. Πάντως, φέρονται έτοιμοι να παλέψουν και τουλάχιστον να διαψεύσουν τον πρόεδρο της UEFA, Μισέλ Πλατινί, που δήλωσε πως η Ελλάδα δεν έχει καλή ομάδα.

Η εκπρόσωπος της Λατινικής Αμερικής στον όμιλο αποτελεί φαβορί όχι μόνο για την πρωτιά εδώ, αλλά και σ' όλη τη διοργάνωση. Από τις παραδοσιακές δυνάμεις του παγκοσμίου ποδοσφαίρου (με 14 συμμετοχές σε Μουντιάλ), η «μπιανκοτσελέστε» έχει πανηγυρίσει δύο φορές την κατάκτηση του τροπαίου. Μία το 1978, ως διοργανώτρια, (και... ελέω του δικτάτορα Βιντέλα) και μία το 1986 στο Μεξικό.

Για την αξία των παιχτών της δε νομίζουμε ότι χρειάζεται να αναφερθούμε. Αυτό που αποτελεί ερωτηματικό είναι πώς θα λειτουργήσουν σε επίπεδο συνόλου. Στην προκριματική φάση δεν απάντησαν πειστικά και δυσκολεύτηκαν πολύ για να εξασφαλίσουν την παρουσία τους στη Ν. Αφρική. Υπό την καθοδήγηση του Αλφιο Μπαζίλε βρέθηκαν (με ήττα από τη Χιλή) στην 3η θέση του προκριματικού ομίλου. Τη 10η αγωνιστική ανέλαβε ο Μαραντόνα, αλλά ο κατήφορος συνεχίστηκε με 2 «βαριές» ήττες από Βολιβία (6-1) και Βραζιλία (3-1). Τελικά «σφράγισε» το εισιτήριο - κερδίζοντας Περού (2-1) και Ουρουγουάη (1-0) - ως 4η (πίσω από Βραζιλία, Χιλή και Παραγουάη), με συνολικό απολογισμό 8 νίκες, 4 ισοπαλίες και 6 ήττες.

Ο Αρμάνδο Ντίεγκο Μαραντόνα στον πάγκο έχει δεχθεί αρκετά πυρά για τις προπονητικές του ικανότητες, αλλά και τις ψυχολογικές αντιδράσεις του. Στο έμψυχο δυναμικό αναμφίβολα πάντως τα φώτα συγκεντρώνει ο Λιονέλ Μέσι, για πολλούς ίσως ο κορυφαίος, αυτή τη στιγμή, ποδοσφαιριστής στον κόσμο.

Αντίπαλος της Εθνικής Ελλάδας η «μπιανκοτσελέστε» έχει τεθεί μια φορά. «Τραυματική» πάντως για παίχτες και προπονητικό τιμ. Ηταν και πάλι σε τελική φάση Μουντιάλ (1994) με τον Μαραντόνα και την παρέα του να κερδίζουν εύκολα με 4-0 (21/06).