ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Δεδομένα στο σφυρί

Τα προσωπικά δεδομένα άνω των 500 εκατ. χρηστών του Facebook υποκλάπηκαν πριν από δύο χρόνια και τώρα βρίσκονται στο «παζάρι» για εμπορική (και όχι μόνο...) αξιοποίηση, σύμφωνα με διεθνή ΜΜΕ. Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες «διαρροές» προσωπικών δεδομένων στο διαδίκτυο, που συνέλεξε το Facebook από τους χρήστες του και οι «εισβολείς» απέσπασαν από τα ηλεκτρονικά του αρχεία, αν πρόκειται βέβαια για υποκλοπή και όχι για κάτι άλλο. Οπως και να 'χει, επανέρχεται για μια ακόμη φορά ο πολύ μεγάλος κίνδυνος από την έκθεση στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, όπου εκτός από τα προσωπικά δεδομένα καταγράφονται καθημερινά οι συνήθειες, οι δραστηριότητες, οι επαφές, οι μετακινήσεις και βέβαια οι προτιμήσεις του χρήστη σε μια σειρά από ζητήματα, στα οποία αποκτούν πρόσβαση πολυεθνικές, κράτη και υπηρεσίες, με «νόμιμους» και λιγότερο νόμιμους τρόπους. Οι εταιρείες - ιδιοκτήτες αυτών των Μέσων ενθαρρύνουν τη μεγαλύτερη έκθεση των χρηστών, παρουσιάζοντας ως «δέλεαρ» ότι η πληρέστερη καταγραφή των προσωπικών τους δεδομένων και η «εξουσιοδότηση» του χρήστη προς το Μέσο για στενή παρακολούθηση και καταγραφή των δραστηριοτήτων του αποτελούν προϋπόθεση για να αξιοποιούνται στο έπακρο οι δυνατότητες που προσφέρει. Με τον τρόπο αυτό, ο χρήστης εμφανίζεται να συναινεί εθελοντικά στην έκθεση των προσωπικών του δεδομένων και το Μέσο απαλλάσσεται από κάθε ευθύνη, όπως τώρα το Facebook, που δηλώνει αναρμόδιο για την τύχη και τη χρήση των στοιχείων που υποκλάπηκαν από τα αρχεία του. Μετά από μια 20ετία σχεδόν ραγδαίας ανάπτυξης, υπάρχει πλέον συσσωρευμένη πείρα για το ρόλο και τους κινδύνους γύρω από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Γι' αυτό δεν επιτρέπεται κανένας εφησυχασμός.

Ο λάκκος

Δεν πέρασε ένας μήνας απ' όταν η Αλεξανδρούπολη έγινε βασικός κόμβος στη διεκπεραίωση χιλιάδων Αμερικανών στρατιωτών και εξοπλισμού προς τη συνοριογραμμή με τη Ρωσία - η πρώτη από τις πολλές «φουρνιές» που αναμένονται αυτούς τους μήνες - και μια σειρά γεγονότα έρχονται να επιβεβαιώσουν τους τεράστιους κινδύνους που συνεπάγεται για τον λαό η ιμπεριαλιστική εμπλοκή της χώρας, με ευθύνη της κυβέρνησης και όλων των άλλων κομμάτων του ευρωατλαντικού τόξου. Εχουμε και λέμε: Στην Ουκρανία χτυπάνε ξανά «τύμπανα πολέμου», με τις ΗΠΑ να μιλάνε για «εγγύηση της εδαφικής ακεραιότητας» της χώρας και τις μάχες στα ανατολικά να αναθερμαίνονται, όπως και τα σχέδια για την Κριμαία. Την ίδια ώρα, όλες μαζί οι αστικές πολιτικές δυνάμεις καμαρώνουν που στο πλαίσιο του ΝΑΤΟικού καταμερισμού η ελληνική Πολεμική Αεροπορία «επιτηρεί» τον εναέριο χώρο «σύμμαχων» κρατών των Βαλκανίων, ενώ τα στοιχεία δείχνουν ότι το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό είναι «εκ των πρώτων» που εξορμούν στη Μαύρη Θάλασσα, όπου η Τουρκία, διεκδικώντας αναβάθμιση του ρόλου της στον έλεγχο των διόδων από και προς τη Μεσόγειο, θέτει τώρα ζήτημα «παράκαμψης» της Συνθήκης της Μοντρέ. Τι σημαίνουν όλα αυτά για τον λαό; Σίγουρα όχι «ασφάλεια» και «σταθερότητα», όπως ισχυρίζεται το πιο χοντροκομμένο ψέμα των ευρωατλαντικών επιτελείων. Ο λάκκος της εμπλοκής που ανοίγουν τα συμφέροντα της αστικής τάξης είναι πολύ βαθύς και τα «μέτωπα» των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων κάθε άλλο παρά «πέφτουν μακριά». Κι είναι «χρέος» του λαού με τον αγώνα και «με τα χέρια του να σηκωθεί».

Ιδρώνει τη φανέλα...

Ενόψει της υπογραφής μιας νέας συμφωνίας στρατιωτικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ, η κυβέρνηση καλλιεργεί την αίσθηση ότι «ιδρώνει τη φανέλα» και ότι στη διαπραγμάτευση δίνει μάχη για «ισχυρά ανταλλάγματα», κυρίως σε επίπεδο «πολιτικών διακηρύξεων» από την αμερικανική κυβέρνηση, που θα αξιοποιήσει στο παζάρι με την Τουρκία. Εμφανίζεται δηλαδή να δίνει μεγαλύτερη έμφαση στα «πολιτικά» χαρακτηριστικά της νέας συμφωνίας και λιγότερο στα «τεχνικά», τα οποία ενδιαφέρουν περισσότερο τις ΗΠΑ, στην προσπάθεια να ενισχύσουν άμεσα το στρατιωτικό τους προγεφύρωμα στην περιοχή. Βέβαια, η χρησιμότητα τέτοιων «πολιτικών διακηρύξεων» από την αμερικανική διπλωματία φάνηκε και με την επιστολή Πομπέο στον Κυρ. Μητσοτάκη το 2020, όπου όχι μόνο δεν άλλαξε τίποτα σε σχέση με τη στάση της τουρκικής κυβέρνησης, αλλά λίγους μήνες μετά, κάτω από την ομπρέλα των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, ξεκίνησε και ο νέος γύρος του παζαριού για διευθετήσεις στο Αιγαίο, με τις διερευνητικές επαφές. Η κυβέρνηση ωστόσο αξιοποίησε προπαγανδιστικά εκείνη την επιστολή για να εμπεδώνεται βαθύτερα στο λαό το επικίνδυνο ψέμα όλων των αστικών κομμάτων ότι οι ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ είναι «εγγυητές» των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα.

... σε βάρος του λαού

Τα «πολιτικά» και τα «τεχνικά» χαρακτηριστικά τέτοιων συμφωνιών αλληλοσυμπληρώνονται και σηματοδοτούν τη μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό. Αυτό προϋποθέτει και την ανάλογη διάταξη στρατιωτικών υποδομών και δυνάμεων, όπως έγινε προηγουμένως με τη συμφωνία για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, την αναβάθμιση της Σούδας και πάει λέγοντας. Ο λαός δεν έχει επομένως τίποτα καλό να περιμένει, ενώ τα όποια «ανταλλάγματα» επιδιώκει η κυβέρνηση δεν αφορούν τον ίδιο αλλά την αστική τάξη και τα συμφέροντά της στην περιοχή. Η νέα συμφωνία με τις ΗΠΑ πρέπει να καταδικαστεί πλατιά και να απαντηθεί με ένταση της λαϊκής δράσης για απεμπλοκή από τα βρώμικα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, που μετατρέπουν το λαό σε στόχο και βάζουν σε μεγάλο κίνδυνο τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

1897 Ξεκινά ο ελληνοτουρκικός πόλεμος, που κράτησε 30 μέρες και έληξε με ήττα της Ελλάδας.

1917 Οι ΗΠΑ κηρύσσουν τον πόλεμο κατά της Γερμανίας, προσχωρώντας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-1918) με το ένα ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, αυτό της Αντάντ, εναντίον της Γερμανίας και των συμμάχων της.

1934 Κατεβαίνουν σε απεργία 300 μεταλλωρύχοι του Μαντουδίου Χαλκίδας, με την καθοδήγηση της ταξικής Ενωτικής ΓΣΕΕ. Η απεργία έπειτα από σκληρό αγώνα 25 ημερών έληξε με νίκη των απεργών.

1941 Εκδηλώνεται ταυτοχρόνως γερμανική επίθεση κατά της Ελλάδας και της Γιουγκοσλαβίας.

1944 Σφαγή της Κλεισούρας. Γερμανοί και Βούλγαροι με επικεφαλής τον Α. Κάλτσεφ, λυσσασμένοι για την ήττα που είχαν υποστεί την προηγούμενη μέρα σε μάχη τους με τον ΕΛΑΣ, κάνουν επιδρομή στην Κλεισούρα, καίνε δεκάδες σπίτια, βασανίζουν τους κατοίκους και δολοφονούν συνολικά 233 άτομα.

1947 Ο Ν. Ζαχαριάδης περνά κρυφά τα ελληνογιουγκοσλαβικά σύνορα και φτάνει στο Βελιγράδι. Από κει στέλνει μαζί με τον Γ. Ιωαννίδη «Απόρρητες Οδηγίες» προς τον Μ. Βαφειάδη (17 Απρίλη) εκθέτοντας τα νέα καθήκοντα του ΔΣΕ. Μεταξύ αυτών: Η μετατροπή του από αντάρτικο σε τακτικό στρατό και η δημιουργία ελεύθερης περιοχής με λαϊκή δημοκρατική συγκρότηση και λειτουργία.

1957 Ο κομμουνιστής Νίκος Γκένας καταδικάζεται από το στρατοδικείο Λάρισας δις εις θάνατο, με την κατηγορία της κατασκοπείας.

1964 Ο Νίκος Ζαχαριάδης στέλνει από τη Σοβιετική Ενωση επιστολή στον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου, ζητώντας να έρθει στην Ελλάδα για να δικαστεί.

1964 Κυκλοφορεί το έργο του Χρήστου Λεοντή «Καταχνιά»,

...και σαν χτες

1822 Αρχίζουν οι φοβερές σφαγές της Χίου από τους Τούρκους.

1900 Κατά τη διάρκεια των ανασκαφών τους στην Κνωσσό, ο Αρθουρ Εβανς και η αρχαιολογική του ομάδα ανακαλύπτουν πήλινες στήλες με ιερογλυφική γραφή, την οποία αποκαλούν Γραμμική Γραφή Β'.

1908 Γεννιέται ο ελληνικής καταγωγής Αυστριακός διευθυντής ορχήστρας Χέρμπερτ Φον Κάραγιαν.

1945 Συνήλθε η 11η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, για να εξετάσει τη δράση του Κόμματος την περίοδο της Κατοχής και της Αντίστασης και να καθορίσει τα νέα του καθήκοντα. Αναγνωρίστηκαν απαράδεκτες υποχωρήσεις και λάθη στον Λίβανο και την Καζέρτα, όπως και ότι δεν υπήρξε σαφής αντίληψη για το ρόλο των Εγγλέζων στη σύγκρουση. Ωστόσο, η Ολομέλεια δεν μπόρεσε να επαναπροσδιορίσει τη στρατηγική του Κόμματος σε επαναστατική γραμμή, επιμένοντας στη λογική της ομαλής δημοκρατικής εξέλιξης. Μεταξύ άλλων η 11η Ολομέλεια καταδίκασε τη στάση του Αρη Βελουχιώτη (παραβίαση της αρχής του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, διαφωνία και αυτονόμηση από τη συλλογική δράση επί των αποφάσεων του Κόμματος) και τον διέγραψε από μέλος του ΚΚΕ. Ο Αρης Βελουχιώτης αποκαταστάθηκε πολιτικά με Απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης στις 16/7/2011 και κομματικά με Απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης στις 23/6/2018.

1956 Με άρθρο της σύνταξής της, η εφημερίδα «Λαϊκή Ημερησία» του Πεκίνου έκρινε θετικά τις αποφάσεις του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ (για τον ρόλο του Στάλιν, τη στρατηγική του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος απέναντι στον ιμπεριαλισμό κ.ά.).

1960 Αρχίζει στο Διαρκές Στρατοδικείο της Αθήνας η δίκη 12 στελεχών του ΚΚΕ με την κατηγορία της «κατασκοπείας». Οι Ρούλα Κουκούλου, Αύρα Παρτσαλίδου, Κώστας Φιλίνης, Γιώργης Ερυθριάδης, Ελλη Ερυθριάδου και Κώστας Τριανταφύλλου καταδικάζονται σε ισόβια μια βδομάδα αργότερα.

1979 Εκδηλώνεται νέα οικονομική κρίση του καπιταλισμού, που επονομάστηκε 2η Πετρελαϊκή Κρίση.