ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 6 Απρίλη 2019 - Κυριακή 7 Απρίλη 2019
Σελ. /40
Αποκούμπι για πρόσφυγες και μετανάστες ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ

Eurokinissi

Τα τελευταία χρόνια έχει αναθερμανθεί η συζήτηση για την ένταξη μεταναστών και προσφύγων στην κοινωνική ζωή των χωρών υποδοχής. Τέτοια συζήτηση γίνεται και στο επίπεδο της ΕΕ, του ΟΗΕ και άλλων διεθνών, ιμπεριαλιστικών οργανισμών.

Πού αποσκοπεί το «ενδιαφέρον» τους;

Αφετηρία αυτής της συζήτησης και των πολιτικών που χαράσσονται δεν είναι τα «ανθρωπιστικά ιδεώδη», ούτε η αλληλεγγύη απέναντι στους ξεριζωμένους είτε από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, είτε από τις διώξεις αντιδραστικών καθεστώτων, είτε από τη φτώχεια, για τον ξεριζωμό των οποίων, άλλωστε, ευθύνονται άμεσα τόσο το ΝΑΤΟ και η ΕΕ όσο και κυβερνήσεις - μέλη τους, μαζί και η ελληνική κυβέρνηση.

Αυτό αποδεικνύεται και από την πολιτική της ΕΕ, που γίνεται όλο και πιο βάρβαρη, με περισσότερη καταστολή στα εξωτερικά και εσωτερικά σύνορα, περισσότερο εγκλωβισμό στις χώρες πρώτης υποδοχής αλλά και σε τρίτες χώρες («πλατφόρμες αποβίβασης»), ακόμη μεγαλύτερη καταπάτηση των δικαιωμάτων αιτούντων άσυλο και μεταναστών, περισσότερες φυλακές ακόμη και για ανηλίκους, επιλογή του προφίλ των επιλέξιμων μεταναστών και προσφύγων για παροχή αδειών παραμονής ή ασύλου, ώστε να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των εργοδοτών.

Εφαρμογή αυτής της πολιτικής είναι η συμφωνία ΕΕ - ελληνικής κυβέρνησης - Τουρκίας, με τις γνωστές τραγικές επιπτώσεις στους διπλά εγκλωβισμένους στα «hot spots» των πέντε νησιών του Αιγαίου, στους μόνιμους κατοίκους, αλλά και σε όσους πρόσφυγες έχουν μεταφερθεί στην ηπειρωτική Ελλάδα, με αντάλλαγμα τα ευρωπαϊκά κονδύλια επιδότησης εγκλωβισμού.

Γνωρίζουμε όλοι ότι, ακόμη κι όσοι απέκτησαν και τυπικά το καθεστώς του πρόσφυγα, στην πραγματικότητα συνεχίζουν να αναζητούν τρόπους για να φτάσουν στις χώρες πραγματικού προορισμού τους. Το ΚΚΕ στήριξε και στηρίζει αυτό το αίτημά τους και δεν πρόκειται να το αφαιρέσει από τις διεκδικήσεις του, στο όνομα δήθεν του «ρεαλισμού», όπως λέει η κυβέρνηση, η οποία, τελευταία, «ανακάλυψε» και ρατσιστικό υπόβαθρο (!) σε αυτό, αποδεικνύοντας ότι ο κατήφορός τους δεν έχει πάτο.

Η εφαρμογή της Συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας έγινε με την ενεργότατη συμβολή του εκλεκτού της σοσιαλδημοκρατίας για την προεδρία της Κομισιόν και στενού συνομιλητή του κ. Τσίπρα επίτροπου Φρανς Τίμερμανς, όπως και του επιτρόπου Μετανάστευσης και στελέχους της ΝΔ Δ. Αβραμόπουλου.

Ολες τις αποφάσεις της ΕΕ έχουν συνυπογράψει από κοινού, παρά τις αντιθέσεις τους, τόσο οι λεγόμενες «προοδευτικές» κυβερνήσεις όσο και οι εθνικιστικές, ξενοφοβικές κ.λπ. Τις έχει συνυπογράψει και εφαρμόσει και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με την ουσιαστική συμφωνία και των άλλων κομμάτων, εκτός ΚΚΕ.

Η συζήτηση που γίνεται στην ΕΕ και την Ελλάδα για την κοινωνική ένταξη των μεταναστών συνδέεται με τις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας, τις ελλείψεις σε εργατικό και επιστημονικό δυναμικό, τα προβλήματα στα ασφαλιστικά συστήματα, την τροφοδότηση των μονοπωλίων με υποαμειβόμενο και με λιγότερα δικαιώματα εργατικό δυναμικό, όπως και για τη λεγόμενη «κοινωνική συνοχή». Σε αυτήν ακριβώς τη λογική εντάσσεται και η τοποθέτηση του Ελληνα πρωθυπουργού, που συνέδεσε την ένταξη και ενσωμάτωση των μεταναστών με την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος.

Η Εθνική Στρατηγική για την Ενταξη και η ωμή πραγματικότητα

Με ορισμένες από τις διαπιστώσεις και τις προτάσεις της Εθνικής Στρατηγικής για την Ενταξη που δημοσίευσε η κυβέρνηση, όπως και με την προηγούμενη του 2013, δεν θα μπορούσε κανείς να διαφωνήσει. Ομως, άλλο είναι οι εκθέσεις ιδεών και άλλο η ζοφερή πραγματικότητα.

1ο παράδειγμα: Χιλιάδες αναγνωρισμένοι πρόσφυγες που φιλοξενούνται σε διαμερίσματα και δομές φιλοξενίας θα πεταχτούν στο δρόμο το επόμενο διάστημα, θα τους αφαιρεθεί και το χρηματικό βοήθημα που αντικατέστησε τα συσσίτια, γιατί τα σχετικά κονδύλια της ΕΕ αφορούν μόνο αιτούντες άσυλο. Δηλαδή, η παροχή του ασύλου από ευχή έγινε κατάρα γι' αυτούς τους ανθρώπους. Το πρόγραμμα στέγασης αναγνωρισμένων προσφύγων που είναι ακόμη στα χαρτιά, στο βαθμό που θα μπει σε εφαρμογή, προβλέπει 6μηνη μόνο φιλοξενία σε διαμερίσματα και στη συνέχεια θα πρέπει να πάρουν το δρόμο της αναζήτησης των επιδομάτων πτωχοκομείου, με τα οποία η κυβέρνηση φιλοδωρεί και τον ντόπιο πληθυσμό (επίδομα στέγασης, προνοιακά επιδόματα κ.λπ.). Μόνο που οι άνθρωποι αυτοί δεν ξέρουν την ελληνική γλώσσα, γιατί κανένα καθολικό και οργανωμένο από το κράτος πρόγραμμα εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας δεν έγινε ούτε στους πρόσφυγες ούτε στους μετανάστες. Επιπλέον, δεν έχουν το οικογενειακό περιβάλλον, χάρη στο οποίο καταφέρνουν να «φυτοζωούν» τα λαϊκά νοικοκυριά των Ελλήνων που πλήττονται από την κρίση και τις πολιτικές του κεφαλαίου.

2ο παράδειγμα: Οι κυβερνητικοί χειρισμοί για το ζήτημα της εκπαίδευσης των προσφύγων δεν δημιουργούν τις προϋποθέσεις για ουσιαστική ένταξη των παιδιών στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, διαμορφώνουν όρους γκετοποίησης τόσο στα διαπολιτισμικά όσο και σε άλλα σχολεία ειδικά σε συνοικίες (π.χ. της Αθήνας) που η συντριπτική πλειοψηφία είναι μετανάστες μαθητές. Η μετάβαση από το όποιο πρόγραμμα των απογευματινών τάξεων (ΔΥΕΠ) εφαρμόστηκε δεν συνοδεύτηκε με τη δημιουργία των απαραίτητων τμημάτων ένταξης στα πρωινά σχολεία, με την πρόσληψη του αναγκαίου εκπαιδευτικού και υποστηρικτικού προσωπικού, με τη δημιουργία στοιχειωδών υποδομών και ειδικών εκπαιδευτικών εργαλείων. Ανάλογα σοβαρά προβλήματα υπάρχουν και στα ΕΠΑΛ, με αποτέλεσμα τα παιδιά προσφύγων να εγκαταλείπουν τη φοίτηση. Το Κόμμα μας στήριξε και στηρίζει την καθολική πρόσβαση των προσφυγόπουλων στη δημόσια εκπαίδευση, με ευθύνη του κράτους, κόντρα στις ρατσιστικές και ξενοφοβικές αντιδράσεις.

3ο παράδειγμα: Οι τροποποιήσεις της νομοθεσίας για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας και τις άδειες παραμονής που ψηφίστηκαν από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι τουλάχιστον προβληματικές, σε αρκετές περιπτώσεις ακόμη και πιο αντιδραστικές από το προϊσχύον νομοθετικό πλαίσιο. Με εξουθενωτικές προϋποθέσεις, διατάξεις που ταλαιπωρούν και κρατούν σε καθεστώς ομηρίας χιλιάδες μετανάστες, εξουθενώνουν και το λιγοστό προσωπικό των υπηρεσιών που ασχολούνται με τα θέματα αυτά.

Το ΚΚΕ είναι στήριγμα για τους μετανάστες

Σήμερα στη χώρα μας ζει ένας μεγάλος αριθμός εργαζόμενων μεταναστών, παρ' όλη τη μείωσή του στα χρόνια της κρίσης, με διαφοροποιήσεις στο βαθμό κοινωνικής τους ένταξης. Πρόκειται για ανθρώπους που εργάζονται σκληρά, μια σειρά κλάδων της οικονομίας στηρίζονται σε αυτούς, ενώ συνεχίζουν να πέφτουν θύματα ρατσιστικών επιθέσεων, εργοδοτικής και κρατικής τρομοκρατίας, εμπορίας και εκμετάλλευσης, χωρίς το κράτος και η κυβέρνηση να τους προστατεύουν. Σε αυτούς τους εκατοντάδες χιλιάδες οικονομικούς μετανάστες έχουν προστεθεί και οι πρόσφυγες των τελευταίων ετών.

Υπάρχει, επίσης, μια ολόκληρη δεύτερη γενιά νέων παιδιών, που γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν στην Ελλάδα, που οι γονείς τους υπήρξαν επίσης θύματα ρατσιστικών επιθέσεων και σοβαρών διακρίσεων. Είναι παιδιά που πήγαν στα ίδια σχολεία με τους Ελληνες μαθητές, στα σχολεία και πανεπιστήμια των διακρίσεων και των μειωμένων ευκαιριών για τα παιδιά της εργατικής και λαϊκής οικογένειας, που σε μεγάλα ποσοστά φοιτούν στα επαγγελματικά λύκεια, ενώ άλλοι εργάζονται από μικρή ηλικία.

Το Κόμμα μας στήριξε το δικαίωμα όλων των παιδιών δεύτερης γενιάς αλλά και των γονιών τους να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια, χωρίς εξοντωτικά παράβολα και γραπτές εξετάσεις που θα οδηγήσουν σε φροντιστήρια χιλιάδες μετανάστες, για ίσα δικαιώματα σε όλα τα παιδιά ανεξαρτήτως ιθαγένειας. Για τη νομιμοποίηση των μεταναστών που ζουν, εργάζονται και έχουν αποκτήσει βιοτικούς δεσμούς με τη χώρα, για την έκδοση και ανανέωση μακροχρόνιων αδειών παραμονής, με απλές και δωρεάν διαδικασίες. Για τη στελέχωση των κρατικών υπηρεσιών που χειρίζονται ζητήματα μεταναστών και προσφύγων με το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό και διερμηνείς. Τα παραπάνω είναι στοιχειώδεις προϋποθέσεις για να γίνει οποιαδήποτε συζήτηση για κοινωνική ένταξη.

Στοιχειώδης προϋπόθεση είναι και η κατάργηση κάθε διάκρισης στο δικαίωμα στην εργασία, στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην εκπαίδευση, στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και Πρόνοια, στον Πολιτισμό, ακόμη και στα καθημερινά πρακτικά ζητήματα της επαφής με τον κρατικό μηχανισμό. Είναι η εκμάθηση και της μητρικής γλώσσας των παιδιών μέσα από το δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης. Είναι η δυνατότητα μεταφοράς των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων στις χώρες καταγωγής τους. Είναι το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις τοπικές εκλογές, που η κυβέρνηση δεν επανέφερε, όταν μάλιστα υπάρχουν δήμοι, όπως της Αθήνας, όπου το 1/4 των κατοίκων είναι μετανάστες.

Η κοινωνική ένταξη μεταναστών και προσφύγων δεν μπορεί να ανατίθεται στους δήμους - όπως λέει η κυβέρνηση - που με τη σειρά τους θα την αναθέσουν, μαζί με πακτωλό χρημάτων, στις ΜΚΟ και τη λεγόμενη ιδιωτική πρωτοβουλία. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα από τον δήμο της Αθήνας και οι μετανάστες και πρόσφυγες γνωρίζουν από πρώτο χέρι, αν και σε ποιο βαθμό είχαν ουσιαστική στήριξη. Η κοινωνική ένταξη είναι καθήκον του κράτους που σχεδιασμένα και καθολικά πρέπει να χαράξει και να εφαρμόσει.

Η ιθαγένεια και οι άδειες παραμονής, από μόνες τους, δεν λύνουν τα προβλήματα των μεταναστών και προσφύγων, προβλήματα που «γεννούν» η καπιταλιστική εκμετάλλευση και η ταξική καταπίεση των πολλών από τους λίγους, που αποτελούν και τη μήτρα των προβλημάτων όλων των εργαζομένων, ανεξαρτήτως εθνικής προέλευσης.

Διεκδικούμε λύσεις στα ιδιαίτερα προβλήματα μεταναστών και προσφύγων όχι για να συμβιβαστούμε όλοι μαζί, Ελληνες και μετανάστες, με τη φτώχεια, την ανεργία, τη ζωή χωρίς δικαιώματα, την εκμετάλλευση και τα «μεταμνημονιακά» μνημόνια. Αλλά για να αγωνιστούμε όλοι μαζί, για κατάργηση όλων των αντεργατικών μνημονιακών νόμων, για Συλλογικές Συμβάσεις, για αυξήσεις στους μισθούς και τα μεροκάματα, για δωρεάν Υγεία, Παιδεία, Αθλητισμό και Πολιτισμό. Για μια ζωή αντάξια των πραγματικών, σύγχρονων αναγκών μας.

Το ΚΚΕ, από τη δεκαετία του '90, στέκεται δίπλα στους μετανάστες και τους πρόσφυγες, τους αντιμετωπίζει με όρους ταξικής ενότητας ντόπιων και μεταναστών εργαζομένων, στηρίζει τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις τους. Με τις δυνάμεις του στο εργατικό κίνημα και άλλους μαζικούς φορείς, παίρνει μέτρα για τη συνδικαλιστική οργάνωσή τους. Στέκεται απέναντι στις επιθέσεις της εργοδοσίας, των κρατικών μηχανισμών, των ναζιστικών και ρατσιστικών συμμοριών, που στοχοποιούν φτωχούς εργαζόμενους μετανάστες και πρόσφυγες.

Γι' αυτό και οι εργαζόμενοι μετανάστες και μετανάστριες, μαθητές, φοιτητές που απέκτησαν την ελληνική ιθαγένεια και το δικαίωμα ψήφου, έχουν συμφέρον να στηρίξουν και με την ψήφο τους το ΚΚΕ σε όλες τις κάλπες των επερχόμενων εκλογών. Με ακόμη πιο δυνατό ΚΚΕ, θα γίνουμε κι εμείς πιο δυνατοί στον κοινό αγώνα ενάντια στις αιτίες που αναγκάζουν τους ανθρώπους να ξεριζώνονται, που καταδικάζουν τους εργάτες και τα λαϊκά στρώματα στη φτώχεια, στην ανεργία, στην εκμετάλλευση, στη ζωή χωρίς δικαιώματα.


Της Λίνας ΚΡΟΚΙΔΗ*
* Η Λίνα Κροκίδη είναι υπεύθυνη του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ για τις Δημοκρατικές Ελευθερίες, τη Δικαιοσύνη και τα Δικαιώματα των Μεταναστών



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ