Δύο μέρες μετά, στις 5 Απρίλη, οι συνδικαλιστές της ΔΑΣ παραιτούνται από το προεδρείο της ΓΣΕΕ, στοχεύοντας στο να «ταραχτούν τα λιμνάζοντα νερά» της υποταγής στην ηγεσία της Συνομοσπονδίας, αλλά και να προβληματίσουν τους εργαζόμενους, ώστε να ανοίξει πιο αποφασιστικά η συζήτηση για την πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος.

Το ΠΑΜΕ στα 15 χρόνια ζωής του έχει δώσει σαφή και φανερά δείγματα για το ρόλο του. Ξεπερνώντας απειλές, τρομοκρατία και βρώμικες επιθέσεις, βοήθησε στον ταξικό προσανατολισμό των σωματείων, συνέβαλε αποφασιστικά, ώστε να μπουν μπροστά στην οργάνωση αγώνων και απεργιών, να δώσουν κουράγιο, δύναμη, να καθυστερήσουν με τη δράση τους μέτρα και την αντιλαϊκή επίθεση, να είναι παρόντα σε κάθε εργατική διεκδίκηση, να αναδεικνύουν την αξία της ταξικής - εργατικής αλληλεγγύης.

Τόσο στα χρόνια της καπιταλιστικής ανάπτυξης όσο και στα τελευταία δύσκολα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης, οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ δεν έβαλαν νερό στο κρασί τους, δεν μπήκαν σε κοινωνικούς διαλόγους, δεν υιοθέτησαν απόψεις και ιδεολογήματα του κοινωνικού εταιρισμού που έσκαβαν το λάκκο στους εργαζόμενους.

Το ΠΑΜΕ απέδειξε στην πράξη πως δεν είναι άθροισμα παρατάξεων αλλά μαχητικό - ταξικό μέτωπο σωματείων, Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών, Επιτροπών Αγώνα, ανένταχτων συνδικαλιστών και εργαζόμενων. Δεν αντλεί τη δύναμη και το κύρος του από φανταχτερούς τίτλους και αγώνες της εικόνας αλλά από την καθημερινή και αταλάντευτη παρουσία των δυνάμεών του, στα εργοστάσια, στα γιαπιά, στα γραφεία και στα εμπορομάγαζα, στα ξενοδοχεία, στα λιμάνια και σε κάθε εργασιακό χώρο.

Τα βήματα που έχουν καταγραφεί στη σύντομη δράση του ΠΑΜΕ από το 1999 έως σήμερα, το ρίζωμά του σε περισσότερους κλάδους και τόπους δουλειάς, η πρωτοπόρα δράση των δυνάμεων που συγκροτούν το ΠΑΜΕ στους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες, στις απεργίες, στις μικρές και μεγάλες μάχες που αναπτύχθηκαν τα προηγούμενα χρόνια χωρίς να γίνει έκπτωση στο σύνθημα «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» αποτελούν τη βάση για τη συνέχεια, για την αντεπίθεση των εργαζομένων μαζί με όσους πλήττονται από τη δικτατορία των μονοπωλίων.

Σε μια περίοδο που η σήψη του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού ξεχειλίζει από παντού, που το καθήκον της ανασύνταξης γίνεται σύνθημα σε ανερχόμενες δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, το ΠΑΜΕ, με τις θέσεις του, τις πρωτοβουλίες και τη δράση του, επιδιώκει να αναδειχτεί στον κύριο παράγοντα ταξικής συσπείρωσης και της ενότητας της εργατικής τάξης.

Η ανασύνταξη και η ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος δεν αποτελούν σύνθημα, δεν μπορούν να εγκλωβιστούν σε παιχνίδια κυβερνητικών εναλλαγών. Ανασύνταξη του κινήματος, χωρίς να θίγονται η κυριαρχία και τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων, χωρίς να αμφισβητείται η στρατηγική της ΕΕ, χωρίς συγκρούσεις με τις αντιλαϊκές πολιτικές, με την εργοδοσία και τους μηχανισμούς της, χωρίς ανατροπές των συσχετισμών δύναμης στα συνδικάτα δεν μπορεί να υπάρξει.

Γι' αυτό σήμερα είναι αναγκαίο όσο ποτέ oι συνδικαλιστικές οργανώσεις που συγκροτούν το ΠΑΜΕ να ριζώσoυν παντού, να είναι το θετικό παράδειγμα για όλο το συνδικαλιστικό κίνημα. Να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό, ώστε να ανεβαίνει σταθερά ο βαθμός οργάνωσης της εργατικής τάξης, να μπαίνουν οι νέοι, οι γυναίκες, οι άνεργοι, οι μετανάστες στη συλλογική δράση, να δυναμώνει η παρουσία τους στους ταξικούς αγώνες.

15 χρόνια μετά δεσμευόμαστε πως θα συνεχίσουμε αταλάντευτα, ταξικά. Δεν επιτρέπεται βήμα πίσω. Αυτό επιβάλλει το συμφέρον και οι ανάγκες των εργαζομένων, οι ανάγκες του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Γιατί χωρίς τους εργαζόμενους γρανάζι δε γυρνά. Ζήτω τα 15 χρόνια του ΠΑΜΕ!

«Χαιρετίζουμε τα 15 χρόνια ζωής και δράσης του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου. Η συγκρότηση του ΠΑΜΕ άνοιξε μια νέα προοπτική για την ανασύνταξη και αναζωογόνηση του συνδικαλιστικού κινήματος. Αποτελεί σημαντικό γεγονός για την ιστορία του εργατικού κινήματος.

Χάρη στο ΠΑΜΕ και τις δυνάμεις που συσπειρώνει το συνδικαλιστικό κίνημα, οι εργαζόμενοι απέκτησαν ένα γερό στήριγμα. Με την πρωτοπόρα δουλειά των δυνάμεών του πραγματοποιήθηκαν θετικά βήματα στην οργάνωση και την ενότητα της εργατικής τάξης. Οργανώθηκαν αγώνες σε κλάδους και εργοστάσια. Συγκρούσθηκε κατά μέτωπο με τα μονοπώλια και τις κυβερνήσεις τους. Οι αγώνες αυτοί παρεμπόδισαν προσωρινά, αλλού καθυστέρησαν αντιλαϊκά μέτρα, αλλού μετρίασαν την επίθεση του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων.

Η ίδρυση του ΠΑΜΕ έδωσε πνοή και ελπίδα στην εργατική τάξη, δύναμη, αποφασιστικότητα και προοπτική. Αποτέλεσε ισχυρό εμπόδιο στον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό που θέλει την εργατική τάξη, υποταγμένη και συμβιβασμένη στα επιχειρηματικά συμφέροντα, για τη στήριξη της ανταγωνιστικότητας, της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

15 χρόνια μετά συνεχίζουμε αποφασιστικά, αταλάντευτα, ταξικά, δυναμώνουμε τους αγώνες μας για την οργάνωση όλων των εργαζομένων στους κλάδους, στους τόπους δουλειάς.

Καλούμε κάθε εργαζόμενο, συνδικαλιστικές οργανώσεις, ανένταχτους συνδικαλιστές και αγωνιστές, να συμπορευτούν με το ΠΑΜΕ στην προσπάθεια ανασύνταξης του εργατικού - λαϊκού κινήματος, για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, για να γίνουν οι εργαζόμενοι κυρίαρχοι στον πλούτο που παράγουν».