συνέχεια από τη σελίδα 1

2. Καυτηριάζονται και κολάζονται οι αγώνες που οργανώνονται με τη συμμετοχή και κομμουνιστών συνδικαλιστών, συνδικαλιστών που ανήκουν σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις και στο ΠΑΣΟΚ.

Δεν έχει περάσει και πολύς καιρός από τότε που η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, κατηγορούσε τους κομμουνιστές συνδικαλιστές γιατί υποστήριζαν ότι πρέπει να συγκροτούνται στις μαζικές οργανώσεις αντιπροσωπευτικά προεδρεία, ανεξάρτητα από τις διαφορές, δηλαδή να καταλαμβάνουν αξιώματα και οι συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ με βάση τη δύναμη που της έδιναν οι εργαζόμενοι στις αρχαιρεσίες. Πριν λίγα χρόνια αυτή η σθεναρή στάση των κομμουνιστών συγκέντρωνε τα πυρά του ΠΑΣΟΚ γιατί βολεύονταν με την τεχνητή λαϊκή διαίρεση σε "νεοδημοκράτες συνδικαλιστές και λοιπές δημοκρατικές συνδικαλιστικές δυνάμεις". Τώρα η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ θέλει τη διαίρεση μέσα στο λαό αλλιώς "από εκεί οι κομμουνιστές από εδώ όλοι οι άλλοι". Καλός είναι όποιος βαφτίζει τους κοινωνικούς αγώνες ως κοινωνική αναταραχή, και την υποταγή στο μεγάλο κεφάλαιο, ρεαλισμό. Βεβαίως τέτοιους συμμάχους έχει αρκετούς η κυβέρνηση και τους αξιοποιεί πολύ καλά.

Τα χαρακώματα και τα αναχώματα μέσα στο λαό βολεύουν κάθε συντηρητική, αντιλαϊκή πολιτική, είναι νόμος. Οσο πιο βαθιά νεοφιλελεύθερη γίνεται η πολιτική της κυβέρνησης, τόσο πιο μαύρη προπαγάνδα κάνει, με στόχο τη διάσπαση της λαϊκής ενότητας και ενιαίας δράσης. Διχασμένος λαός πέφτει στα δχκτυα της αντιλαϊκής πολιτικής πολύ πιο εύκολα και γρήγορα. Αυτή είναι η θέση της κυβέρνησης και την υλοποιεί, ακόμα και αν χρειαστεί να πειθαναγκάζει και να τρομοκρατεί μέλη, τοπικά στελέχη και φίλους του ΠΑΣΟΚ.3. Εγκαλείται το ΚΚΕ, γιατί έχει δικό του πολιτικό πρόγραμμα, στρατηγική και τακτική που είναι διαφορετική από εκείνη της κυβέρνησης και άλλων κομμάτων. Οποιος δε συμφωνεί με τη διαχείριση του συστήματος σε βάρος των εργαζομένων, κηρύσσεται ένοχος με δικαστή την κυβέρνηση, και μάλιστα με το 42% των ψήφων του ελληνικού λαού. Ας σκεφθεί ο ελληνικός λαός τι τύχη θα είχε αν το ΠΑΣΟΚ είχε πάρει ποσοστό πάνω από 50%.

Το ΚΚΕ έχει κατακτήσει με κόπους και θυσίες, με τη συμπαράσταση και συγκατάθεση του λαού μας την ανοιχτή πολιτική παρουσία του στην κοινωνία, την ανοιχτή έκθεση των απόψεών του. Το ΚΚΕ είναι ανοιχτό βιβλίο, και δεν πρόκειται να παραιτηθεί από την ανοιχτή έκθεση των απόψεών του, τον ανοιχτό διάλογο με το λαό. Αλλοι, ανάμεσα σ' αυτούς και η κυβέρνηση έχουν συμφέρον από μασημένα λόγια, και υπόγειες διαδρομές, στημένους διαλόγους για "συμφωνίες" με το πιστόλι στον κρόταφο.

4. Ακούσαμε επίσης, ότι οι αγώνες που αναπτύσσονται είναι πολιτικοί, γι' αυτό και η κυβέρνηση θα δώσει πολιτική απάντηση, δηλαδή ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΑ, κάθετη άρνηση σε συνδυασμό με την αστυνομοκρατία, την επιστράτευση του παρακράτους και άλλων γνωστών στοιχείων του περιθωρίου προκειμένου να επιβάλλουν σιγή νεκροταφείου, την ελεύθερη διακίνηση της φτώχειας και της ανεργίας, της ανέχειας, της υποταγής.

***

Οταν οι αγρότες, οι εκπαιδευτικοί, οι εργάτες της "Σόφτεξ", των Ναυπηγείων, της "Χαλυβουργικής", οι οικοδόμοι ζητούν ανθρώπινους μισθούς, απαιτούν θέσεις εργασίας, βεβαίως κάνουν πολιτική, μόνο ένας τυφλός δεν το βλέπει και ένας βαθύτατα αντιδραστικός ως και φασιστικής αντίληψης δεν τους αναγνωρίζει αυτό το δικαίωμα. Η κυβέρνηση ξέρει καλά τι σημαίνει μαζικός αγώνας, τι σημαίνει πολιτικός αγώνας, τι σημαίνει κομματική πολιτική. Αυτό που θέλει είναι να βάλει τον γύψο στο λαϊκό κίνημα και κυρίως να βάλει μπλόκο στη σκέψη και στη συνείδηση των λαϊκών αγωνιστών. Γι' αυτό γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη.

Η κυβέρνηση βεβαίως ξέρει τι κάνει. Θέλει να προλάβει την ανερχόμενη λαϊκή συνείδηση που κατανοεί ότι δε φθάνει να αντιπαρατίθεται σε επιμέρους μέτρα της κυβέρνησης αλλά να αμφισβητήσει συνολικά τη γενική πολιτική που ακολουθείται στην Ελλάδα, με τους δοσμένους πολιτικούς συσχετισμούς.

***

Οι σημερινοί αγώνες μπορεί να μην οδηγούν στην ικανοποίηση βασικών αιτημάτων, μπορεί να φέρνουν προσωρινή απογοήτευση. Σίγουρα όμως βάζουν φρένο στο χειρότερο, οπωσδήποτε δε, η απογοήτευση είναι μικρότερη και λιγότερης έκτασης από την ψυχολογία της απραξίας και του αδιεξόδου. Οι αγώνες γονιμοποιούν την πείρα και τη σκέψη, διώχνουν πολλές από τις προκαταλήψεις και τις αυταπάτες.

Η κυβέρνηση χαίρεται όταν καταφέρνει να διασπά, να φοβίζει, να τρομοκρατεί, να απογοητεύει. Μήπως χρειάζεται να μελετήσει ξανά την ιστορία και να σκεφθεί την "πύρρειο νίκη";

Οι τελευταίες εξελίξεις δίνουν μαθήματα και διδάγματα σε όλους και σε εμάς. Ο κερδισμένος είναι ο λαός, γενικότερα, γιατί τώρα μπορεί να συγκρίνει κόμματα, πολιτικές, να βγάλει συμπεράσματα πολύτιμα πριν απ' όλα για το δικό του συμφέρον. Eνα από τα διδάγματα είναι να μην αφήσει να πυκνώσουν τα μαύρα σύννεφα του αντικομμουνισμού.

Η αντικομμουνιστική επίθεση αφορά το λαό και το λαϊκό κίνημα, δεν αφορά μόνο τους κομμουνιστές. Γι' αυτό και πρέπει να πάρει την κατάλληλη απάντηση από όλους. Δεν υπάρχει καλύτερη απάντηση από την καλύτερη προετοιμασία του λαού, να βρεθεί σε γραμμή πολύμορφης και πολυμέτωπης αντεπίθεσης, σε γραμμή ενότητας και κοινής δράσης. Σε μια μεγάλη συνάντηση που κτίζει ένα ενιαίο μέτωπο πάλης της εργατικής τάξης, της μικρομεσαίας αγροτιάς, των μικρομεσαίων στρωμάτων της πόλης, από κοινού με τα κοινωνικά κινήματα της νεολαίας, των γυναικών, της ειρήνης, του περιβάλλοντος. Η λαϊκή πείρα και σοφία που κατακτάται αργά και σταθερά, προς τα εκεί θα τείνει. Ο αγώνας θα είναι μακρόχρονος με σκαμπανεβάσματα, μερικοί μπορεί να μην μπορούν να τρέξουν πολύ, άλλοι να κουράζονται, να τα διπλώνουν προσωρινά. Τελικά όμως, αυτός είναι ο μονόδρομος, η γενική πορεία θα είναι μαζική, αποτελεσματική.

Κερδισμένος είναι ο λαός, γιατί τώρα μπορεί να συγκρίνει κόμματα, πολιτικές, να βγάλει συμπεράσματα πολύτιμα, πριν απ' όλα για το δικό του συμφέρον

- Τον τελευταίο καιρό η κυβέρνηση έχει αποδυθεί σε μια συστηματική ποινικοποίηση των αγροτικών και εργατικών κινητοποιήσεων και υπάρχει μια τακτική προληπτικής τρομοκράτησης όλων εκείνων που αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους. Πώς σχολιάζετε αυτή την τακτική της κυβέρνησης;

- Πράγματι, η κυβέρνηση έχει αποδυθεί σε μια πρωτοφανή πολιτική μέθοδο ποινικοποίησης των λαϊκών αγώνων, καθώς, αυτή τη χρονική στιγμή, περνούν σε μια πιο αποφασιστική φάση. Η επιχειρούμενη ποινικοποίηση των λαϊκών αγώνων από την πλευρά της κυβέρνησης έχει προφανή στόχο την αποδυνάμωση των αγώνων και την τρομοκράτηση του συνδικαλιστικού κινήματος των αγροτών και μάλιστα σε μια στιγμή, που αυτό συντονίζει και κλιμακώνει τις κινητοποιήσεις του.

Ταυτόχρονα, στέλνεται και ένα μήνυμα από την πλευρά της κυβέρνησης για αποτροπή των αγώνων, που ξεκινούν ή προγραμματίζουν και άλλοι κλάδοι εργαζομένων, οι οποίοι θέλουν να υπερασπιστούν το δικαίωμα στη δουλιά και σε μια αξιοπρεπή διαβίωση, αποκρούοντας την απαράδεκτη και ανάλγητη οικονομική και κοινωνική πολιτική.

Η πολιτική αυτή μέθοδος της ποινικοποίησης των λαϊκών αγώνων και ανακήρυξης της καταστολής, σε επίσημο μέσο "δημοκρατικής και σοσιαλιστικής πειθούς", αποτελούν μια ιδιαίτερα επικίνδυνη εξέλιξη για τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών και πολύ περισσότερο για τους αγρότες που είναι θύματα μιας αντιλαϊκής πολιτικής και απειλούνται με τον κίνδυνο του αφανισμού, με το ξεκλήρισμα από τον τόπο τους.

- Με αποφάσεις "καρμπόν" σε διάφορες περιοχές της χώρας έχουμε μια "βιομηχανία δικών", με καταδικαστικές αποφάσεις, εναντίον αγροτών που πήραν μέρος σε διάφορες κινητοποιήσεις...

- Εχουμε αθρόες και μαζικές διώξεις, δίκες και βαριές καταδίκες σκοπιμότητας των αγροτών, με άμεσο και προφανή σκοπό την άσκηση προληπτικής τρομοκρατίας, την κάμψη του αγωνιστικού φρονήματος και την τρομοκράτηση των αγροτών που κυριολεκτικά αγωνίζονται για την επιβίωση στον τόπο τους.

- Τι θα απαντούσατε στις δηλώσεις του υπουργού Δικαιοσύνης Ε. Γιαννόπουλου ότι με τις κινητοποιήσεις των αγροτών παραβιάζεται η έννομη τάξη;

- Κυρίαρχο και αποφασιστικό ρόλο σ' αυτόν το πρωτοφανή σχεδιασμό της κυβέρνησης έχει αναλάβει ο αρμόδιος υπουργός της Δικαιοσύνης, ο οποίος, εκφράζοντας τη συγκεκριμένη πολιτική της κυβέρνησης κατά των αγροτών και καλυπτόμενος πίσω από το "ιδιόρρυθμο στιλ", το οποίο ακριβώς αξιοποιεί η κυβέρνηση και με "εκσυγχρονιστική υστερία" και εμπρηστικές δηλώσεις ο Ε. Γιαννόπουλος στρέφεται κατά των αγροτών και των κινητοποιήσεων. Μάλιστα, φτάνει στο σημείο να θεωρεί ότι οι δικαιολογημένες, εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής, κινητοποιήσεις των αγροτών συνιστούν "προσβολή της έννομης τάξης" και "στάσης κατά του κράτους". Ετσι, εκδηλώνεται ένας πρωτόγνωρος και επικίνδυνος αυταρχισμός.

- Ποιος θα μπορούσε να είναι σήμερα ο ρόλος του νομικού κόσμου και της Δικαιοσύνης;

- Αν στην πολιτική της κυβέρνησης περιλαμβάνεται η καταστολή των αγώνων και των κινητοποιήσεων των αγροτών και των άλλων εργαζόμενων, με τη μέθοδο της ποινικοποίησής τους, των αθρόων διώξεων και των παραπομπών με την αυτόφωρη διαδικασία, με δίκες και καταδίκες σκοπιμότητας, η Δικαιοσύνη πρέπει να αντισταθεί και να αρνηθεί να μετατραπεί σε απλό γρανάζι του μηχανισμού της κρατικής καταστολής.

Γ. Γ.