Να μην υποκύψει ο λαός στους εκβιασμούς. Οργάνωση, αντεπίθεση και εκλογές τώρα

Η επιχείρηση συγκρότηση κυβέρνησης «ευρύτατης συνεργασίας», με χρονικό ορίζοντα τουλάχιστον μέχρι τον Φλεβάρη - όπως ανακοίνωσε ο υπουργός Οικονομικών Ευ. Βενιζέλος - σηματοδοτεί κλιμάκωση του πολέμου εναντίον του λαού. Αποτελεί ταυτόχρονα έναν πολιτικό ελιγμό της κυβέρνησης για λογαριασμό της αστικής τάξης και των κομμάτων της, προκειμένου να εκτονωθεί η λαϊκή οργή. Τους κεντρικούς αντιλαϊκούς πυλώνες του εγχειρήματος παρουσίασε ο Γ. Παπανδρέου χτες στον πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια.

Οι «διαβουλεύσεις» που θα ξεκινήσει από σήμερα ο πρωθυπουργός με τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, αλλά και οι έντονες διεργασίες που προηγήθηκαν μεταξύ εκπροσώπων των κομμάτων της πλουτοκρατίας, άσχετα από το τελικό αποτέλεσμα, προετοιμάζουν το έδαφος για τη συγκρότηση ενός ισχυρού μετώπου όλων των αστικών κομμάτων που τους επόμενους μήνες θα επιτεθεί με λύσσα στις λαϊκές κινητοποιήσεις και θα επιδιώξει με εκβιασμούς και ιδεολογική τρομοκρατία να υποτάξει τα λαϊκά στρώματα στην αποδοχή της βάρβαρης πολιτικής.

Οι προσπάθειες του πρωθυπουργού και της ηγετικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ για τη δημιουργία «μεταβατικής κυβέρνησης», παρότι προς το παρόν «σκοντάφτουν» στην άρνηση της ΝΔ, αποτελούν ταυτόχρονα τον πρόδρομο για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις κυβερνητικών συνεργασιών μεταξύ των αστικών κομμάτων, μετά από εκλογές, όποτε και αν γίνουν αυτές. Ηδη ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Γ. Καρατζαφέρης και η πρόεδρος του ΔΗΣΥ Ντ. Μπακογιάννη άφησαν ορθάνοιχτο το παράθυρο συμμετοχής στη «μεταβατική κυβέρνηση», παρότι υποστήριζαν ότι «δεν μπορεί να υπάρξει κυβέρνηση συνεργασίας χωρίς τη ΝΔ».

Η απόπειρα της συγκρότησης κυβέρνησης συνεργασίας αποτυπώνει συγχρόνως και τις έντονες εσωκομματικές διεργασίες στο κυβερνών κόμμα, στο φόντο της διαδοχής του Γ. Παπανδρέου. Ηδη, από την Παρασκευή το βράδυ κυκλοφορεί το σενάριο ότι ο Γ. Παπανδρέου θα προτείνει ως πρωθυπουργό της «μεταβατικής κυβέρνησης» τον Ευ. Βενιζέλο και στην περίπτωση που τον αποδεχτούν τα υπόλοιπα κόμματα θα συνεδριάσει η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ για να δώσει το «χρίσμα» στο σημερινό υπουργό Οικονομικών.

Η κίνηση της κυβέρνησης στόχο είχε να αποκλείσει με κάθε τρόπο και μέσο την άμεση προσφυγή στις κάλπες, με τον πρωθυπουργό να ισχυρίζεται ότι οι εκλογές «οδηγούν στην πτώχευση». Ο ίδιος δήλωνε έτοιμος ακόμα και να αποχωρήσει από τη θέση του, λέγοντας στη Βουλή ότι «το τελευταίο που με ενδιαφέρει είναι η καρέκλα μου», προκειμένου να συγκροτηθεί μια κυβέρνηση συνεργασίας.

Οι τακτικισμοί της κυβέρνησης στοχεύουν:

Πρώτον: Στην ψήφιση της συμφωνίας της 26ης - 27ης Οκτώβρη για την κύρωση της νέας δανειακής συμφωνίας (νέο μνημόνιο) και την έγκριση του αντιδραστικού προϋπολογισμού του 2012, που θα οδηγήσουν συνδυασμένα σε εξαθλίωση πλατιά λαϊκά στρώματα, με νέα σφαγιαστικά μέτρα σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές.

Δεύτερον: Στη «ζύμωση» των λαϊκών συνειδήσεων με την ανάγκη που έχει η πλουτοκρατία για κυβερνήσεις συνεργασίας, με δεδομένο ότι οι επόμενες κάλπες δεν θα αναδείξουν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Η άρχουσα τάξη έχει διαγνώσει την αδυναμία των πολιτικών της εκπροσώπων να επιβάλλουν τα βάρβαρα μέτρα μέσω μονοκομματικών κυβερνήσεων και, ήδη, διαμορφώνουν το πολιτικό σκηνικό της «επόμενης μέρας».

Το στίγμα των κυβερνητικών σχεδιασμών και το κίνητρο της επιχειρούμενης διακομματικής συνεργασίας, έδωσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός την Παρασκευή με την ομιλία του στη Βουλή και δεν είναι άλλο από το τσάκισμα των λαϊκών αντιστάσεων, την τρομοκράτηση των εργαζομένων και τη χειραγώγηση των λαϊκών συνειδήσεων. «Οι αλλαγές είναι σημαντικές. Οταν απέχουν όλα τα κόμματα από τις ευθύνες τους, δίνουν το ηθικό δικαίωμα σε σημαντικό μέρος του λαού να απέχει, να μπλοκάρει, να απορρίπτει (...) και να απειθαρχεί», σημείωσε ο Γ. Παπανδρέου και κάλεσε σε ακόμα πιο επιθετική συστράτευση των αστικών κομμάτων απέναντι στο λαό. «Οταν τα κόμματα συνεργάζονται στέλνουν ενιαίο μήνυμα προς το λαό της χώρας», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Μέχρι να εξασφαλίσει η κυβέρνηση την ψήφο εμπιστοσύνης και να ξεκινήσουν οι διαβουλεύσεις για κυβέρνηση συνεργασίας, είχε προηγηθεί ένα όργιο εκβιασμών και απειλών απέναντι στο λαό, για στάση πληρωμών, μη καταβολή της 6ης δόσης από την τρόικα και πτώχευση της χώρας, στην οποία συμμετείχαν σε μοιρασμένους ρόλους ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., μαζί και τα άλλα κόμματα της διαχείρισης.

Ο ωμός εκβιασμός των λαϊκών στρωμάτων, ξεκίνησε την προηγούμενη Δευτέρα, όταν ο Γ. Παπανδρέου, μιλώντας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε την απόφασή του για τη διενέργεια δημοψηφίσματος που θα εγκρίνει τη νέα δανειακή σύμβαση και ζήτησε ψήφο εμπιστοσύνης. Την επόμενη μέρα, αντιδρώντας στο δημοψήφισμα, η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μ. Αποστολάκη ανεξαρτητοποιήθηκε, μειώνοντας την κοινοβουλευτική δύναμη της κυβέρνησης σε 152 βουλευτές. Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ζητούσαν είτε τη συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας, είτε την παραίτηση του Γ. Παπανδρέου και τη διενέργεια πρόωρων εκλογών.

Την Τετάρτη ο πρωθυπουργός βρέθηκε στις Κάννες, όπου συνεδρίαζαν οι «G-20», προκειμένου να πάρει μέρος σε συνάντηση που κάλεσε η γαλλική Προεδρία για την Ελλάδα. Μετά τη συνεδρίαση, η Γερμανίδα καγκελάριος και ο Γάλλος πρόεδρος εξήγγειλαν ότι συμφώνησαν με τον πρωθυπουργό τη διενέργεια δημοψηφίσματος στην Ελλάδα στις 4 Δεκέμβρη με ερώτημα την «παραμονή ή όχι της χώρας στο ευρώ». Ανακοίνωσαν, ταυτόχρονα ότι δεν θα χορηγηθεί η 6η δόση μέχρι να γίνει το δημοψήφισμα και να ψηφιστεί από τη Βουλή η νέα δανειακή συνθήκη.

Την επόμενη μέρα, στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ ξεκίνησαν έντονες διεργασίες και παρασκηνιακές διαβουλεύσεις, με βουλευτές να απειλούν ότι θα παραιτηθούν, θα ανεξαρτητοποιηθούν και δεν θα δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, προκειμένου να αποτραπεί η διεξαγωγή του δημοψηφίσματος. Ο Ευ. Βενιζέλος έσπευσε να διαφοροποιηθεί και να δηλώσει ότι απορρίπτει το δημοψήφισμα, ενώ στην ίδια γραμμή κινήθηκαν οι Α. Λοβέρδος, Αν. Διαμαντοπούλου, Γ. Ραγκούσης. Η Β. Παπανδρέου προχώρησε σε συνάντηση με τους βουλευτές της ΝΔ Αρ. Σπηλιωτόπουλο, Κ. Χατζηδάκη, Κυρ. Μητσοτάκη, Μιλτ. Βαρβιτσιώτη και Ευ. Αντώναρο, ζητώντας από κοινού να προχωρήσει άμεσα η κυβέρνηση συνεργασίας ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Ακολούθησε συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, στη διάρκεια της οποίας αποφασίστηκε ομόφωνα να μη γίνει δημοψήφισμα, να προχωρήσει η κυβέρνηση στην ψηφοφορία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης, να επιδιωχθεί η έγκριση της δανειακής συμφωνίας με ενισχυμένη πλειοψηφία 180 βουλευτών στη Βουλή και να ξεκινήσουν διαδικασίες για τη συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας με τη ΝΔ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα.

Ο Γ. Παπανδρέου δεσμεύτηκε ότι θα παραιτηθεί αν χρειαστεί, για να υπάρξει πρωθυπουργός κοινής αποδοχής. Στη συνέχεια δόθηκε άλλη μια παράσταση έντονων διαξιφισμών στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Τελικά την Παρασκευή το βράδυ, οι 152 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ πρόσφεραν ψήφο εμπιστοσύνης και μαζί και η Λ. Κατσέλη, που επέστρεψε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ.

Οι συγκεκριμένες διεργασίας αποτυπώνουν τις δυσκολίες που συναντά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να εφαρμόσει τα βάρβαρα μέτρα κάτω από την έντονη λαϊκή πίεση και την κλιμάκωση της λαϊκής πάλης. Ο πρωθυπουργός και η ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, με τον «ελιγμό» της κυβέρνησης συνεργασίας επιδίδονται σε μια ακόμα προσπάθεια να εξαπατήσουν τα λαϊκά στρώματα. Επιδιώκουν να τρομάξουν το λαό και να υφαρπάξουν τη συγκατάθεσή του για την επιβολή των βάρβαρων μέτρων που φέρνει μαζί της η νέα δανειακή σύμβαση.

Οι αντιλαϊκοί σχεδιασμοί της κυβέρνησης και το παιχνίδι που παίχτηκε για δυο μέρες ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, δείχνουν ταυτόχρονα τις κόντρες που υπάρχουν σε κόμματα και μερίδες της αστικής τάξης για το ποια πολιτική δύναμη θα έχει το πάνω χέρι στην αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού την «επόμενη μέρα».