Status

Η εκδήλωση άρχισε με την είσοδο στη μεγάλη αίθουσα, που ήταν πλημμυρισμένη με κόσμο, αγωνιστών του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ με τα τιμημένα λάβαρα της Αντίστασης, τη στιγμή που από το «χωνί» ακούγεται ο όρκος του ΕΛΑΣ. Η ανταπόκριση του κόσμου κάτι παραπάνω από θερμή. Ολοι όρθιοι χειροκροτούν τιμώντας το μεγάλο πατριωτικό και κοινωνικό αναγεννητικό έργο του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ.

Ακολουθεί χαιρετισμός του προέδρου της Περιφερειακής Επιτροπής ΠΕΑΕΑ Κεντρικής Μακεδονίας, Ανδρέα Παπαθεοδώρου. Κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο Γιώργος Χουρμουζιάδης, καθηγητής του ΑΠΘ και βουλευτής Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ. Η κεντρική ιδέα που περνούσε τη δυνατή σε νοήματα ομιλία του Γ. Χουρμουζιάδη ήταν ότι η επέτειος αυτή και άλλες σαν κι αυτήν πρέπει να γιορτάζονται όχι σαν απλή ανάμνηση ηρωισμών και προβολή συμβόλων, αλλά σαν προσπάθεια συσχετισμού των ιστορικών γεγονότων με τη σημερινή πραγματικότητα και σαν τρόπος παρόρμησης των νέων γενιών για στράτευση στους σημερινούς αγώνες.

Τα σύμβολα, τόνισε ο ομιλητής, «όταν μπουν στα βιβλία ως σχολαστικές και καθηκοντολογικές αναφορές πεθαίνουν. Οταν όμως συσχετιστούν με την πραγματικότητα και γίνουν σύγχρονη αναφορά, τότε αφήνουν τον κόσμο των αναμνήσεων και τη μοναξιά των χορταριασμένων τάφων και γίνονται πρόκληση για την εκδήλωση πράξεων όμοιων με εκείνες που γέννησαν αυτά τα σύμβολα». Εκείνο λοιπόν που προέχει σε τέτοιες επετειακές εκδηλώσεις, κατά τον ομιλητή, «είναι να αναζητήσουμε εκείνες τις περιοχές της εθνικής μας ζωής, η συσχέτιση των οποίων με τα σύμβολα της Εθνικής Αντίστασης, του ΕΑΜ... θα μας οδηγήσουν στην απόφαση να αντισταθούμε και σήμερα στο κακό. Να αντισταθούμε στις αντιλαϊκές πολιτικές που... αδικούν τους εργαζόμενους της χώρας μας. Να αντισταθούμε σε ό,τι αποφασίζεται για μας, χωρίς τη δική μας συναίνεση...».

Συσχετίζοντας ο ομιλητής τη σημερινή μας κοινωνική ζωή με την εποχή της αντίστασης του λαού στους κατακτητές, διαπιστώνει ότι η Εθνική Αντίσταση «θεμελιώθηκε σε πολιτικοϊδεολογικές αντιλήψεις πολύ πιο προχωρημένες από αυτές που καθορίζουν τη σημερινή μας ζωή». Αδιάψευστο παράδειγμα γι' αυτό αποτελεί η διατύπωση δυο βασικών αρχών, «θεμέλιο της Δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας», μέσα από το 2ο άρθρο του ψηφίσματος του Εθνικού Συμβουλίου και της ΠΕΕΑ που διακηρύττει: «Ολες οι εξουσίες πηγάζουν και ασκούνται από το Λαό. Η αυτοδιοίκηση και η λαϊκή δικαιοσύνη είναι θεμελιώδεις θεσμοί του δημόσιου βίου των Ελλήνων».

Μέσα σε κατανυκτική ατμόσφαιρα οι ηθοποιοί του ΚΘΒΕ Δημήτρης Καρέλης, Ν. Παναγιωτίδης, Θ. Τεκνετζίδης, Θ. Παπαδημητρίου και η νεαρή Εφη Κουκούλα απήγγειλαν επιλεγμένα για την περίπτωση ποιήματα και διάβασαν πεζά κείμενα.

Η χορωδία της ΠΕΑΕΑ Θεσσαλονίκης ενθουσίασε τον κόσμο τραγουδώντας τους ύμνους του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ και το μουσικό συγκρότημα της ΚΝΕ συμπλήρωσε την ατμόσφαιρα ψυχικής ανάτασης με τραγούδια του αγώνα από την εποχή της Αντίστασης και τους μετέπειτα αγώνες του λαού μας.

Η εκδήλωση έκλεισε, μέσα σε ιδιαίτερα φορτισμένο συγκινησιακό κλίμα, με το «Επέσατε θύματα», που τραγούδησαν όλοι μαζί με θαυμάσια μουσική υπόκρουση από τα πνευστά της ορχήστρας.

Αν κανείς ενδιαφερθεί να με ρωτήσει ποια ψυχολογική ανάγκη μ' έσπρωξε, ύστερα από τόσα χρόνια, να ξαναδημοσιοποιήσω την εκτίμησή μου, το σεβασμό και την αγάπη μου στο «Ριζοσπάστη» θα έχει μια καθαρή απάντηση... αλλά σε δόσεις. Δηλαδή, με τη σειρά που έρχονται στο μυαλό μου.

Παρακάτω γράφει για τον εγκληματία Μιλόσεβιτς, κτλ. Δεν μπορώ να αντιγράψω όλο το κείμενό του γιατί δε θα μείνει χώρος για το δικό μου. Εξ άλλου δεν έχει σημασία. Οι πρώτες του γραμμές που έβαλα σε εισαγωγικά είναι αυτές που με κάναν να σκεφτώ το «Ριζοσπάστη».

Αντε γεια.