ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 6 Οχτώβρη 2011
Σελ. /32
Ειλημμένη απόφαση η κατάργηση των συμβάσεων

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ειλημμένη απόφαση της κυβέρνησης και πολύχρονη απαίτηση των μεγαλοεπιχειρηματιών είναι η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να πιστεύουν λέξη από τα παραμύθια των κυβερνώντων περί δήθεν απαίτησης της τρόικας, πράγμα που έμμεσα έχουν αρχίσει να παραδέχονται και τα κυβερνητικά στελέχη. «Είναι συζήτηση η οποία έχει γίνει και δεν είναι απαίτηση της τρόικας να αλλάξουν οι συλλογικές συμβάσεις», δήλωσε χτες (στο «Σκάι») ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Η. Μόσιαλος, επαναλαμβάνοντας ότι η συζήτηση «εντάσσεται μέσα στα πλαίσια της αύξησης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας». Πιο ξεκάθαρος ο υπουργός Εργασίας Γ. Κουτρουμάνης, ο οποίος επιβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να θέσει το θέμα της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων στους «κοινωνικούς εταίρους». «Αυτό που μπορούμε να κάνουμε - και το κάνουμε - είναι να γίνει συζήτηση με τους κοινωνικούς φορείς και τους εταίρους για το θέμα της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων, γιατί εκεί υπάρχει θέμα», δήλωσε (στον «Βήμα FM»). Προκειμένου να μην αφήσει περιθώριο αμφιβολιών έσπευσε να συμπληρώσει ότι ο διάλογος με τους κοινωνικούς εταίρους, αφορά τη μείωση του λεγόμενου μισθολογικού κόστους, δηλαδή της δραστικής συμπίεσης της τιμής της εργατικής δύναμης, στα επίπεδα μάλιστα των γειτονικών χωρών. «Υπάρχει αθέμιτος ανταγωνισμός, επειδή γειτονεύουμε με χώρες που έχουν πολύ χαμηλό μισθολογικό κόστος και άρα είναι κάτι που πρέπει να μας απασχολήσει», συμπλήρωσε με νόημα...

Πρέπει να υπάρξει συναγερμός σε όλους τους χώρους δουλειάς και οργάνωση του αγώνα για την παρεμπόδιση των βάρβαρων μέτρων, για την ανατροπή της πολιτικής που υπηρετεί την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Λαϊκή αντεπίθεση διαρκείας

«Κατάσταση έκτακτης ανάγκης» καλλιεργούν τα αστικά ΜΜΕ ακριβώς για να δικαιολογήσουν τη λήψη «έκτακτων μέτρων», πιθανότατα από ένα «έκτακτο» κυβερνητικό σχήμα, για να περάσουν τα άγρια μέτρα. Ενδεικτικό είναι το χτεσινό πρωτοσέλιδο θέμα της «Καθημερινής», που κάτω από τον εκφοβιστικό τίτλο «στην κόψη του ξυραφιού η χώρα», διαπιστώνει «αβεβαιότητα για τις προθέσεις των Ευρωπαίων», «αστοχίες στην οικονομική πολιτική» και «κοινωνική αναταραχή». Το σημαντικότερο βέβαια είναι το τελευταίο και ιδιαίτερα ο «κίνδυνος» να μετατραπεί σε οργανωμένη αντεπίθεση που θα παρεμποδίσει την εφαρμογή των μέτρων και θα θέσει ευθέως θέμα πολιτικής εξουσίας. Δεν είναι τυχαίο ότι η «Καθημερινή» στοχοποιεί τις απεργιακές κινητοποιήσεις χαρακτηρίζοντας «παραλυτική» την 24ωρη απεργία και «ανωμαλία» τη στάση στις αστικές συγκοινωνίες. «Eκτακτη ανάγκη, έκτακτες αποφάσεις», είναι ο τίτλος του κύριου άρθρου της «Ημερησίας», που ζητεί από τον πρωθυπουργό «να θέσει όλες τις πολιτικές δυνάμεις, όλους τους πολιτικούς αρχηγούς προ των ιστορικών ευθυνών τους», επισημαίνοντας ότι «όλοι πρέπει να επιστρατευθούν για να ενισχύσουν τις γραμμές της εθνικής συνεννόησης»... Είναι ολοφάνερο ότι η πλουτοκρατία έχει σημάνει ένα διαρκή συναγερμό για να εξέλθει νικητής από τον πόλεμο δίχως όρια που διεξάγει κατά του λαού και σίγουρα θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα. Το ζητούμενο όμως είναι ο λαός να πάρει την απόφαση να προχωρήσει σε μια αντεπίθεση διαρκείας, να χρησιμοποιήσει τη δύναμή του και να τη στρέψει κατά του κοινού εχθρού, την εξουσία των μονοπωλίων.

Μισούν το λαό και τους αγώνες του

Για μια ακόμα φορά ο υπουργός Υγείας Α. Λοβέρδος από τη Βουλή στράφηκε κατά των λαϊκών κινητοποιήσεων και των καταλήψεων υπουργείων με ένα παραλήρημα χτες στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής. Ο βουλευτής του ΚΚΕ Χ. Χαραλάμπους ανακοίνωσε στην Επιτροπή ότι οι βουλευτές του Κόμματος την χτεσινή μέρα της απεργίας - όπως και όλες τις απεργίες - δε θα πάρουν μέρος στις συνεδριάσεις της Βουλής, αφού πρώτιστο καθήκον των βουλευτών είναι να βρίσκονται μαζί με το λαό στις συγκεντρώσεις και τις διαδηλώσεις. Ο Α. Λοβέρδος επιτέθηκε κατά των εργαζομένων που κινητοποιούνται λέγοντας ότι «σήμερα δεν μπορούμε να πάμε στα γραφεία μας, δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή με την τρόικα εδώ και τη χώρα να βρίσκεται εκεί που βρίσκεται». Υποκριτικά είπε ότι «ο σεβασμός στις κινητοποιήσεις είναι δημοκρατικό δικαίωμα» για να προσθέσει όμως αποκαλυπτικά ότι «η παράλυση του κράτους είναι ο καλύτερος αγωγός της καταστροφής» και πως «η δημοκρατία πρέπει να λειτουργεί, αλίμονο αν παρασυρθούμε σε διακοπή λειτουργίας, των δημοκρατικών θεσμών. Διακόψαμε τη λειτουργία του κράτους δεν υπάρχει σήμερα δυνατότητα να δουλέψουμε, δεν έχει κανένας το δικαίωμα». Απαντώντας στο παραλήρημα του υπουργού ο βουλευτής του ΚΚΕ Αντ. Σκυλλάκος κάλεσε τον Α. Λοβέρδο να μην επικαλείται η κυβέρνηση τη δημοκρατία και την παραβίασή της την ίδια στιγμή που «σαρώνονται τα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών από αυτή την κυβέρνηση». Σε κάθε περίπτωση, οι αντιδράσεις του Λοβέρδου και των άλλων στελεχών της κυβέρνησης, ένα πράγμα επιβεβαιώνουν. Οτι το εργατικό λαϊκό κίνημα, στην ανασυγκρότηση του οποίου πρωτοστατεί το ΠΑΜΕ και οι άλλες ριζοσπαστικές συσπειρώσεις, δυναμώνει και τους δημιουργεί σοβαρά προβλήματα, δυσκολεύει περισσότερο την προσπάθειά τους να διαχειριστούν την κρίση για λογαριασμό του κεφαλαίου. Το μίσος που βγάζουν για το λαό και τους αγώνες του, δείχνουν και την πραγματική διέξοδο: Ενταση της ταξικής πάλης και οργάνωση παντού, με ισχυρό ΚΚΕ για την ανατροπή της πολιτικής που συνυπηρετούν με τα άλλα αστικά κόμματα και την τρόικα.


Χρεοκοπούν το λαό για την ανταγωνιστικότητα...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος: Ο υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας δεν έρχεται στην Ελλάδα για «κούρεμα»...

Προφανώς, εννοεί το «κούρεμα» ομολόγων, γιατί υπάρχουν και άλλου είδους «κουρέματα». Οπως αυτά των μισθών, των ημερομισθίων, των συντάξεων, των ασφαλιστικών εισφορών.

Και είναι βέβαιο ότι οι εκπρόσωποι γερμανικών επιχειρήσεων που συνοδεύουν τον Φίλιπ Ρέσλερ κάθε άλλο παρά δυσαρεστούνται όταν ακούνε τέτοια πράγματα.

Ιδίως, αν οι χαμηλοί μισθοί - χαμηλότεροι ακόμη και από αυτή την Εθνική Συλλογική Σύμβαση - συνοδεύονται από «fast truck», φοροαπαλλαγές επενδύσεων, επιδοτήσεις, κοινοτικές συμμετοχές και κάθε λογής προνόμια.

Αντιθέτως, ...τρίβουν τα χέρια τους από χαρά, αφού η «ελληνική ανταγωνιστικότητα» ενισχύεται με κάτι τέτοια και μπορούν αυτοί να έρθουν να «επενδύσουν» χωρίς να βάλουν φράγκο και να αποκομίσουν τεράστια υπερκέρδη.

Το μόνο βέβαιο, λοιπόν, είναι ότι ο Ρέσλερ έρχεται στην Αθήνα με ένα σωρό ...ψαλίδια στις βαλίτσες του και η κυβέρνηση ετοιμάζει το «κουρείο».

ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ Η Α. ΜΕΡΚΕΛ δήλωσε ότι ίσως πρέπει να αναθεωρηθούν οι αποφάσεις της 21ης Ιουλίου και είναι απολύτως βέβαιο ότι εννοεί προς το χειρότερο...

Γιατί, ανεξαρτήτως του δρόμου που θα επιλέξουν τα ευρωπαϊκά μονοπώλια να επιλύσουν τα αδιέξοδα του συστήματός τους και την κρίση, είναι βέβαιο ότι ο τελικός λογαριασμός θα επιβαρύνει και πάλι το λαό.

Ετσι, λοιπόν, όσο μεγαλύτερα είναι τα «κουρέματα» τόσο μεγαλύτερα τα βάρη, κι όσο μεγαλώνουν οι τόκοι των δανείων τόσο σκληρότεροι θα γίνονται οι φόροι.

ΜΠΟΡΕΙ ΛΕΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ... «λάθος» το προσχέδιο του προϋπολογισμού, επειδή η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία αναθεώρησε κάποια στοιχεία για το ύψος της ύφεσης...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εδώ ο προϋπολογισμός του 2011 αναθεωρήθηκε τουλάχιστον 4 φορές μέσα στη χρονιά και πάντα προς το δυσμενέστερο. Για ένα ...λαθάκι κάνουμε έτσι.

Ποιος κλείνει τα σχολεία;

Ενα μήνα τώρα που έχουν ανοίξει τα σχολεία, βλέπει κανείς καθημερινά τους μαθητές να φεύγουν από το σχολείο με τις τσάντες στην πλάτη, στις 11 και στις 12 το μεσημέρι... Πηγαίνουν στο σπίτι να διαβάσουν για το φροντιστήριο. Οχι λόγω κατάληψης! Αλλά επειδή λείπουν από τα σχολεία εκπαιδευτικοί και βιβλία. Βλέπεις παρέες παιδιών στους δρόμους με τις τσάντες στην πλάτη, σε ώρες που έπρεπε να κάνουν μάθημα. Αλλά μάθημα δεν κάνουν. Οχι λόγω κατάληψης, αλλά γιατί δε δουλεύει το σχολείο έτσι κι αλλιώς. Κι οι τσάντες που κουβαλούν έχουν μόνο τετράδια, άντε και καμιά φωτοτυπία! Και γυρνούν στο σπίτι και διαβάζουν για ένα μάθημα, άντε δύο τη μέρα... Γιατί όχι για όλα τα μαθήματα; Γιατί μέχρι να έρθουν όλοι οι καθηγητές στο σχολείο δεν μπορεί να φτιαχτεί κανονικό πρόγραμμα, αλλά φτιάχνεται ένα προσωρινό που έχει μέσα και κενές ώρες. Σήμερα μπαίνει ένας καθηγητής στην τάξη, αύριο μπαίνει άλλος στη θέση του. Τι να τους βάλουν να διαβάσουν; Κι από πού να διαβάσουν; Διαβάζουν ένα κεφάλαιο στον υπολογιστή, κρατούν σημειώσεις αλλού ή και πουθενά, λύνουν ασκήσεις στη φωτοτυπία... Μάθημα είναι αυτό;

Δυστυχώς, όμως, αυτή είναι η πραγματικότητα των σχολείων μέχρι σήμερα. Σχολεία που δε λειτουργούν, που δεν κάνουν μάθημα, που δε δίνουν μόρφωση, δε διαπαιδαγωγούν. `Η μάλλον, διαπαιδαγωγούν τους νέους στην υποταγή, στη μιζέρια, στη λογική του «δεν είναι κι απαραίτητα τα βιβλία»! Κι αύριο δε θα είναι κι «απαραίτητη» η θέρμανση, αφού θα μπορούν να φοράνε τα μπουφάν στην τάξη, γιατί οι σχολικές επιτροπές δε θα 'χουν φράγκο για πετρέλαιο! `Η δε θα 'ναι απαραίτητη η δωρεάν μεταφορά των μαθητών στα σχολεία, αφού νέα παιδιά είναι και θα μπορούν να ξυπνάνε πιο πρωί και να περπατάνε μερικά χιλιόμετρα...

Για όλο αυτό το χάλι δε φταίνε οι καταλήψεις. Πολύ περισσότερο δε φταίνε οι μαθητές που αγανακτούν και αποφασίζουν να αγωνιστούν κάνοντας καταλήψεις. Δεν είναι «έθιμο» οι καταλήψεις. Αθλιο κυβερνητικό «έθιμο» είναι να μπαίνει κάθε χρόνο ο Οκτώβρης και να μην έχουν αρχίσει τα σχολεία να λειτουργούν κανονικά. Γι' αυτό είναι μέγιστη υποκρισία όλη αυτή η προπαγάνδα, που οδύρεται για τα κλειστά σχολεία λόγω καταλήψεων. Τα σχολεία δεν τα έκλεισαν οι μαθητές, τα έκλεισε η κυβερνητική πολιτική.

Αλλά ομοίως υποκριτική είναι και η προπαγάνδα αυτών που δήθεν «χτυπούν τους μαθητές φιλικά στην πλάτη» και τους λένε ότι είναι δίκαια τα αιτήματά τους, αλλά ότι είναι λάθος να τα διεκδικούν με την κατάληψη. Δηλαδή, τους λένε: Εχετε δίκιο, αλλά μην το διεκδικείτε! Υποταχτείτε και παραιτηθείτε απ' το δίκιο σας! Αυτό τους λένε. Δεν είναι το πρόβλημά τους η κατάληψη, αλλά ο αγώνας. Ο κάθε αγώνας. Το ίδιο λέει και το υπουργείο Παιδείας με την εγκύκλιο προληπτικής αντιμετώπισης των καταλήψεων που έστειλε στα σχολεία. Μην κλείνετε τα σχολεία, αλλά αφήστε ανοιχτά, να υπολειτουργούν, αλλά να μη φαίνεται ότι υπάρχει πρόβλημα, ότι έτσι κι αλλιώς κλειστά θα ήταν... Ε! Οχι! Οι μαθητές δεν υποκρίνονται, αγωνίζονται για όσα τους ανήκουν.


Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ